ΤΟ ΕΘΝΙΚΟΝ
ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ 15ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1922
ΜΕΡΟΣ 6ο
ΜΕΡΟΣ 6ο
κη. Ο Βενιζέλος
συκοφαντούσε συνεχώς στους Αγγλογάλλους της Αντάντ, τον Μεταξά και τον
Κωνσταντίνο ως Γερμανόφιλους. Σε μυστικές συναντήσεις που είχε με
τους συμμάχους, παρακινούσε να χρησιμοποιήσουν τον αποκλεισμό της Ελλάδος από
θαλάσσης, σαν μοχλό για να εξαναγκάσουν την Ελλάδα να εισέλθει στον πόλεμο1.
Όπως καταγράφεται σε τηλεγράφημά του στις
18 Δεκ. 1916 (παρ. 2κ παρόντος) ο Γάλλος
πρέσβυς Γκυγιεμέν ανέφερε στην κυβέρνησή του, ότι ο Βενιζέλος τον παρώτρυνε
μετά φορτικότητος για την διατήρηση του ασφυκτικού αποκλεισμού των Ελλήνων
τονίζοντας ότι «πρέπει να σταθώμενν
σταθεροί και ότι δεν θα δυνηθούμε να κρατήσωμεν τους Έλληνας παρά δια του φόβου
και δια της απειλής της πείνης…2»
κθ. Μετέτρεψε την ελέω
προστάτιδων δυνάμεων διακυβέρνηση της περιόδου 1915-1920 σε αναίσχυντο δικτατορικό βενιζελικό φέουδο.
Έτσι χαρακτήρισε το βενιζελικό καθεστώς ο τότε αρχηγός της Ιντέλλιτζενς Σέρβις,
σερ Μπάζιλ Τόμσον:
«Εξ αιτίας των μεθόδων
που εισήγαγε στον δημόσιο βίο η
δικτατορική βενιζελική διακυβέρνηση των ετών 1917-1920, κυριαρχούν οι μίζες
και οι προμήθειες, οι δωροδοκίες είναι σε ημερήσια διάταξη ανερυθρίαστα και ατιμώρητα….η χώρα συνθλίβεται από την «επαχθή»
κληρονομιά της διασπαθίσεως του δημοσίου χρήματος στην διάρκεια της πολεμικής
περιόδου. Σε όλους τους άλλους τομείς
εκτός από την εξάλειψη της ληστείας απέτυχε παταγωδώς..»3.
λ. Ο Βρετανός συγγραφέας
και πράκτωρ της Intelligence
Service,
Kompton
Mackenzie στο έργο του «Greek Memoirs», όταν ήταν διπλωμάτης στην Ελλάδα καταθέτει ότι, ο Βενιζέλος το 1916 έλαβε από την Βρετανία έναν
υπερμεγέθη σάκκον γεμάτον λίρες.
Ωσαύτως κατά τον Ρώσο
πρεσβευτή Elim
Deminof (τηλεγράφημα 21 Φεβ. 1915), οι Γάλλοι έδωσαν στον
Βενιζέλο 2.000.000 φράγκα για άσκηση
προπαγάνδας στον στρατό και χρηματοδότηση της εκστρατείας εναντίον της
βασιλικής οικογενείας.
λα. Την 17ην Αυγούστου 1916, με εντολή του …δημοκράτη Ελ.
Βενιζέλου και την ένοπλον συνδρομήν του Γάλλου στρατηγού Σαράϊγ, εξερράγη στην Θεσσαλονίκη πραξικόπημα κατά
της ελληνικής κυβερνήσεως των Αθηνών και εσχηματίσθη η «προσωρινή κυβέρνηση
εθνικής αμύνης».
Το πραξικόπημα που οι
βενιζελικοί στασιαστές ονόμασαν κίνημα, είχε αποφασισθεί και εκυοφορείτο, όπως
ο ίδιος αναφέρει στο 18ο άρθρο της σχετικής διακηρύξεως, από του
Δεκεμβρίου του έτους 1915, δηλαδή πολύ ενωρίτερον της καταλήψεως του Ρούπελ
(Μάϊος 1916) και της γερμανοβουλγαρικής εισβολής, την οποίαν είχε προβάλλει ως
αιτία της αντεθνικής/ πραξικοπηματικής/ αντιδημοκρατικής εκείνης ανταρσίας. Ακολούθησαν τα αιματηρά
γεγονότα των «Νοεμβριανών» στις
Αθήνες και ο αφορισμός του Βενιζέλου από
την εκκλησία
λβ. Σύντομο ιστορικό του εθνικού διχασμού.
Ισχυρισμοί Ελευθερίου Βενιζέλου
Η Ελλάδα έπρεπε να εξέλθει στον πόλεμο στο πλευρό της
Αντάντ γιατί έτσι:
- Θα διεφυλάσσοντο τα εδαφικά της κέρδη από τους
βαλκανικούς πολέμους του 1912- 1913.
- Θα ήταν με το μέρος των νικητών και θα είχε
μεγάλη πιθανότητα να διευρύνει εκ νέου τα σύνορά της.
Η θέση του Βασιλέως Κωνσταντίνου
Η Ελλάδα έπρεπε να παραμείνει ουδέτερη γιατί
έτσι:
- Θα προστατευόταν από τις καταστροφικές
συνέπειες ενός πολέμου του οποίου η έκβαση ήταν αβεβαία και τον οποίον ΔΕΝ
επιθυμούσαν ευρέα λαϊκά στρώματα μετά την ακατάσχετην αιμορραγία των Ελλήνων
κατά τους βαλκανικούς πολέμους.
- Δεν θα μπορούσε να συμμαχήσει ποτέ με την
Βουλγαρία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία που ήσαν στο στρατόπεδο των
Κεντρικών Δυνάμεων.
Οι αποκρυπτόμενες αλήθειες για την σύγκρουση
Βενιζέλου- βασιλέως Κωνσταντίνου.
- Τα πάντα ξεκινούν από την διακοίνωση της Αντάντ4
προς τις κυβερνήσεις Αθηνών, Βελιγραδίου και Σόφιας (24 Νοεμβρίου 1914 και 1 Δεκεμβρίου
1914). Η Αντάντ
καλεί τις τρεις χώρες να συμφωνήσουν φιλικώς και υπόσχονται στην Βουλγαρία εδαφικά ανταλλάγματα της Μακεδονίας και
Θράκης.
-Τον Μάϊον 1915 οι δυνάμεις της
Αντάντ πιέζουν ισχυρώς την Σερβίαν να παραχωρήσει εδάφη προς την Βουλγαρίαν.
Την 2 Ιουλίου 1915 καλούν επισήμως την Βουλγαρίαν να πολεμήσει μαζί τους και σε
αντάλλαγμα τους υπόσχονται την παραχώρηση της Σερβικής Μακεδονίας και ότι θα εκβιάσουν την Ελλάδα να τους
παραχωρήσει την Καβάλα5.
-Την 2 Ιουλίου 1915 οι πρέσβεις της
Αντάντ στην Σόφια επιδίδουν συλλογικήν διακοίνωση στην βουλγαρική κυβέρνηση και
την καλούν να πολεμήσει στο πλευρόν της. Σε
αντάλλαγμα προσφέρουν την Σερβικήν Μακεδονίαν και την υπόσχεση ότι θα επιτύχουν
την παραχώρηση της Καβάλας εκ μέρους της Ελλάδος.
Ποιός τους είχε διαβεβαιώσει ότι η Ελλάς
θα παραχωρούσε την Καβάλα; Μήπως αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που οι
Αγγλογάλλοι δεν έσπευσαν αργότερα να βοηθήσουν την απομονωμένη και απειλουμένη,
από τις γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις, ελληνική μεραρχία στην Καβάλα;
- Όταν η Αντάντ επιχείρησε να καταλάβει τα
Δαρδανέλλια τον Δεκέμβριο του 1915, ο Βενιζέλος έκρινε ότι ήταν η κατάλληλη
ευκαιρία για να παράσχει τις «υπηρεσίες» του προς την Αντάντ.
Να την βοηθήσει εναντίον ποίων απειλών;
Της Τουρκίας; Της Βουλγαρίας; Με ποιές ρητές διαβεβαιώσεις αφού η Αντάντ
ευρίσκετο σε συνεχείς διαπραγματεύσεις μαζί της και παρείχε εγγυήσεις για την
παράδοση της Καβάλας στους Βουλγάρους και όχι μόνον; Με ποιά εγγυημένα
ανταλλάγματα; Όπως εκείνα που μας έδωσαν 4 χρόνια αργότερα και μας ωδήγησαν
στην εθνική καταστροφή; Ο Βασιλιάς αρνήθηκε και ο Βενιζέλος παραιτήθηκε την 21η
Φεβρουαρίου 1915.
- Λόγω επιθέσεως της Αυστρίας προς
κατάκτηση της Σερβίας οι δυνάμεις της Αντάντ (τριπλής συνεννοήσεως) είχαν
προβεί την 3 Δεκ. 1914 δια των πρεσβευτών τους στις Αθήνες σε κοινόν διάβημα
και ζήτησαν από τον πρωθυπουργόν
Βενιζέλον να βοηθήσει την Σερβίαν που εκινδύνευε.
Γιατί δεν έσπευσαν οι δυνάμεις της Αντάντ να
βοηθήσουν οι ίδιες την Σερβίαν; Επίεζαν να
βοηθηθεί η Σερβία από την Ελλάδα την στιγμήν κατά την οποίαν:
--Ήταν ακόμη νωπή η ακατάσχετη αιμορραγία
του Ελληνισμού στους πρόσφατους βαλκανικούς πολέμους.
--Οι χώρες της Αντάντ είχαν ήδη προσφέρει
στην Βουλγαρία, σε μυστικές διαπραγματεύσεις, την αποκαλουμένην από αυτούς
«Σερβική Μακεδονία».
Απαιτούσαν δηλαδή να αποδεχθούμε τις
προτάσεις φαρισαίων, αναξιόπιστων και διπλοπρόσωπων «συμμάχων»; Όλα αυτά ήσαν σε γνώση του Βενιζέλου.
Και όμως ο Βενιζέλος επέμενε σε ό,τι απαιτούσαν οι σύμμαχοι. Προς ποίον σκοπόν
άραγε;
Γιατί τόση επιμονή του Βενιζέλου για νέα ελληνική αιματοχυσία χωρίς κανένα
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ αντάλλαγμα ;
Για ποιόν λόγο και με ποιά ανταλλάγματα
επιθυμούσαν να μας εμπλέξουν οι «σύμμαχοι» σε μία νέα περιπέτεια με απρόβλεπτες
συνέπειες εναντίον ενός αντιπάλου που δεν μας είχε κηρύξει τον πόλεμον;
Δεν γνώριζαν όλοι ότι βοήθεια προς την
εμπόλεμον Σερβία σήμαινε αφ’ενός εμπλοκή σε νέες πολεμικές περιπέτειες,
αφ’ετέρου κήρυξη πολέμου προς την Βουλγαρία, η οποία είχε υπογράψει συμφωνία με
Τουρκία και στρατιωτική συμμαχία με τις Κεντρικές δυνάμεις6;
- Την 16ην Οκτωβρίου 1915 ενώ η
Σερβία ανθίσταται απεγνωσμένως στην Βουλγαρική επίθεση, η Αγγλία μας προσφέρει την Κύπρον εάν βοηθούσαμε την Σερβίαν.
Ειλικρινής πρόταση ή καλοστημένη παγίδα;
Ποίος μας διαβεβαίωνε ότι και με την
βοήθειάν μας οι Σέρβοι θα διεσώζοντο; Την 21ην Οκτ. η Ελλάς απαντά
αρνητικώς δια του πρεσβευτού της Ελλάδος, Γενναδίου και απορρίπτεται η προσφορά
της Κύπρου με την δικαιολογίαν ότι «υπό τας παρούσας συνθήκας η προς την
Σερβίαν βοήθεια είναι ματαία».
Τα γεγονότα που ακολούθησαν δικαίωσαν την
άρνηση του βασιλέως για εμπλοκή του σε πολεμικές επιχειρήσεις και σε μία νέα
ακατάσχετη και άσκοπη πολεμική αιμορραγία. Άλλωστε
ήταν γνωστή η «αξιοπιστία» της αγγλικής διπλωματίας του «διαίρει και βασίλευε» και
αποδεδειγμένη η «αγάπη» της Αγγλίας για του Έλληνες.
- Στις εκλογές της 31ης
Μαΐου 1915 ο Βενιζέλος επανεκλέγεται πρωθυπουργός
και επαναλαμβάνει την δέσμευση που είχε αναλάβει η Ελλάδα ως σύμμαχος απέναντι
στην Σερβία, εάν δεχθεί εκείνη επίθεση της Βουλγαρίας7.
-Την 3 Αυγούστου 1915 επιδίδεται
διακοίνωση της Αντάντ προς την Βουλγαρίαν με κοινοποίηση στην Ελλάδα, προς την
οποίαν γνωστοποιείται ότι σε περίπτωση
που η Βουλγαρία εξήρχετο παρά το πλευρόν των Συμμάχων θα εξηνάγκαζον την Ελλάδα
να εκχωρήσει προς την Βουλγαρίαν την περιοχήν Δράμας-Καβάλας8.
Οι δυνάμεις της Αντάντ επίστευαν ότι με τις παραχωρήσεις ελληνικών εδαφών προς
την Βουλγαρία θα την εξευμένιζαν και θα διασπούσε την συμμαχίαν της με τις
κεντρικές δυνάμεις.
Ποίος όμως από Ελληνικής πλευράς, είχε διαβεβαιώσει
τους συμμάχους ότι θα παρέδιδε εδαφικές περιοχές της πατρίδος του στους
Βουλγάρους; O Έλλην βασιλεύς; Ασφαλώς ΟΧΙ. Ο τότε πρωθυπουργός
Βενιζέλος; Εάν μελετήσουμε τα επίσημα έγγραφα της εποχής, μέρος των οποίων
παρουσιάσαμε στις προηγούμενες αναρτήσεις και άλλα που θα παρουσιάσουμε
κατωτέρω, δυνάμεθα να πιθανολογήσουμε εάν δεν πούμε μετά βεβαιότητος, ΝΑΙ!!!
Αυτή η διακοίνωση, που απεκρύβη από την συμβατική
ιστορία, δεν ήταν μόνο απίστευτη και απαράδεκτη αλλά υβριστική προς το Ελληνικό
Έθνος. Ποιός λοιπόν είχε
σχεδιάσει προ πολλού την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βουλγάρους;
Έτσι εξηγείται γιατί δεν έσπευσαν οι σύμμαχοι να
βοηθήσουν τους αμυνομένους Έλληνες στο Ρούπελ και στην υπόλοιπη γραμμή αμύνης
όταν επετέθησαν οι Γερμανοβούλγαροι. Τα ελληνικά στρατεύματα αναγκάσθηκαν να
παραδοθούν στους Γερμανούς επιλέξαντες την αποκληθείσα τότε «φιλικήν
αιχμαλωσίαν», με εντολή της ελληνικής κυβερνήσεως, προς αποφυγήν ασκόπου
αιματοχυσίας, όπως έγινε δεκαετίες
αργότερον με την παράδοση των ελληνικών οχυρών στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
-Την 6 Σεπ. 1915 υπογράφεται στην Σόφια
άκρως μυστική συνθήκη συμμαχίας μεταξύ Γερμανίας-Αυστρίας και Βουλγαρίας,
σύμφωνα με την οποίαν η Βουλγαρία αναλαμβάνει την υποχρέωση να κηρύξει τον
πόλεμον κατά της Σερβίας.
-Όταν η Σερβία εδέχθη την επίθεση της
Βουλγαρίας, ο Βενιζέλος εκήρυξε γενική επιστράτευση (προς ποίον σκοπόν άραγε;)
αλλά και πάλι ο Βασιλιάς διαφωνεί εμμένοντας
στην πολιτική της ουδετερότητας. Ο Βενιζέλος παραιτείται για δεύτερη φορά
(Σεπτέμβριος 1915). Τον επόμενο μήνα διαλύθηκε και η Βουλή, χωρίς να προλάβει
να συμπληρώσει ούτε τέσσερις μήνες ζωής.
-Εκ τηλεγραφήματος του βρετανού πρέσβεως στις Αθήνες Elliot, την 2 Οκτ. 1915 που
ελήφθη στο Λονδίνο την 3 Οκτ. 1915
διαπιστούται ότι κατά την ημερομηνίαν αυτήν ο Γάλλος πρέσβυς στις Αθήνες
έλαβε τηλεγράφημα της κυβερνήσεώς του, που εντέλλεται να γνωρίσει στην Ελληνική
κυβέρνηση ότι η «προσφορά» της ελληνικής Μακεδονίας ακυρούται!!!
Με αυτούς τους κυνικούς και αδίστακτους μαστρωπούς ψευτοσυμμάχους συνωμιλούσε
ο Βενιζέλος και σ’ αυτούς παρέδωσε άνευ όρων την Βόρειο Ελλάδα και τα ελληνικά
στρατεύματα που ήλεγχε, οικειοθελώς, με αντάλλαγμα την επιστροφήν του στην
εξουσία, την προστασίαν του και την απομάκρυνση του ουδετερόφιλου βασιλέως που
ήταν εμπόδιο στα σχέδιά του!
-Η Αντάντ αποβιβάζει στρατεύματα στην
Θεσσαλονίκη με την δικαιολογία να περιορίσει την γερμανική επιρροή στα
Βαλκάνια και την Ελλάδα (Οκτώβριος 1915)
-Στις εκλογές της 6ης
Δεκεμβρίου 1915 το κόμμα των Φιλελευθέρων απέχει και έτσι η νέα κυβέρνηση είναι
αντιβενιζελική.
-Η Βουλγαρία επιτίθεται στην Σερβία, σύμμαχο της
Ελλάδας .Η Σερβία καταρρέει και τα σερβικά στρατεύματα μεταφέρονται στη
Μακεδονία.
-Γερμανικά και Βουλγαρικά στρατεύματα εισβάλλουν
στην απροστάτευτη Ανατολική Μακεδονία. Βουλγαρικές στρατιωτικές δυνάμεις
εισέβαλαν στις 16 Σεπτεμβρίου στην πόλη της Καβάλας και την κατέλαβαν. Οι
δυνάμεις υπό τον Βενιζέλον και οι γαλλικές υπό τον Σαράϊγ αδιαφορούν, παρά το
επίσημο αίτημα του Κωνσταντίνου προς τον Σαράϊγ για βοήθεια, ενώ είναι μία
ανάσα από τα απειλούμενα ελληνικά
στρατεύματα.
Έτσι ένα κατακερματισμένο Σώμα Στρατού (-2),
ουσιαστικώς δυνάμεως Μεραρχίας, αποκλεισμένο χωρίς βοήθεια, και ολόκληρο το
πολεμικό υλικό της, παραδόθηκαν, κατόπιν συνεννοήσεως του Συνταγματάρχου
Χατζοπούλου με την ελληνική κυβέρνηση των Αθηνών, στους Γερμανοβουλγάρους. Οι άνδρες του Σώματος Στρατού μεταφέρονται
αιχμάλωτοι των Γερμανών στο Γκαίρλιτς χωρίς απώλειες. Φαντασθείτε τι θα
συνέβαινε στην Ελλάδα εάν είχε κηρύξει πόλεμον κατά των Βουλγάρων.
Δεν απέφυγαν μόνον την επώδυνη αιχμαλωσία στα
στρατόπεδα των αιμοχαρών Βουλγάρων, τους οποίους γνωρίσαμε καλώς κατά την
διάρκειαν του Μακεδονικού αγώνος, αλλά πιθανώτατα ένα νέον σφαγιασμόν των
Ελλήνων.
- Την 21 Μαΐου 1916 ο Σαράϊγ επιβάλλει ετσιθελικώς
στρατιωτικό νόμο στην Βόρειο Ελλάδα και συμπεριφέρεται ως αρχηγός κατοχικών
στρατευμάτων. Μεταξύ των άλλων μέτρων που έλαβε:
--Έκλεισε δύο
εφημερίδες, κατέστησε απόλυτο όργανό του την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ του Βελλίδη ο οποίος
δημοσιογαφούσε υπέρ του Βενιζέλου θύοντας εμετικόν λιβανωτόν.
--Απέλασε ΟΛΟΥΣ του έλληνες αξιωματικούς
που θεωρούσε ως φιλοβασιλικούς.
--Άρχισε
διωγμούς κατά παντός αντιφρονούντος με πολιτοφύλακες τους κρητικούς στρατοχωροφύλακες
που είχε μεταφέρει ο Βενιζέλος στην Θεσσαλονίκη από την Κρήτη. Προφανώς
«ειδικός σύμβουλος» περί τούτων ήταν ο Βενιζέλος με τους επιτελείς του.
-Οργισμένα πλήθη βενιζελικών διαδήλωσαν στο Πεδίο του
Άρεως και στην Πλατεία Συντάγματος κατά του «προδότη βασιλιά» (με αφορμή την
αναίμακτη παράδοση της μεραρχίας) «που παραχωρούσε την πατρίδα στους
προαιώνιους εχθρούς της».
Ανόητοι βενιζελολάτρες, ποιός είχε παραδώσει την Αν.
Μακεδονία στους Βουλγάρους; Διαδηλώσατε κατά του «προδότη» Κωνσταντίνου που
διέσωσε αναιμάκτως τους άνδρες του Δ΄ Σώματος Στρατού; Τόσο τυφλωμένοι είσαστε
και δεν διακρίνατε τον πραγματικόν προδότην;
-Η Αντάντ απαίτησε από τον βασιλιά τον Ιούνιο του 1916
τον αφοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων που ήταν υπό τις διαταγές του.
-Ο Βασιλιάς αποδέχεται το αίτημα αλλά δίδει την
εντολή οι απολυόμενοι έφεδροι να οργανώνονται σε συνδέσμους .Με τον τρόπο
αυτό δημιουργήθηκε μια φιλοβασιλική παραστρατιωτική οργάνωση, οι
Ε π ί σ τ ρ α τ ο ι, που αριθμούσε 200.000 μέλη.
-Οι φιλοβενιζελικοί συγκροτούν στην Θεσσαλονίκη μια
οργάνωση, την αποκαλούν «Εθνική Άμυνα» και πραγματοποιούν
πραξικόπημα στην Θεσσαλονίκη (17 Αυγούστου 1916) που ονομάζουν
κίνημα, με κύριο αίτημά τους την συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο στο
πλευρό της Αντάντ.
-Στις 26 Σεπτεμβρίου 1916 ο Βενιζέλος συγκρότησε δική
του Προσωρινή Κυβέρνηση στην Θεσσαλονίκη και διατάζει επιστράτευση για να
συνδράμει την Αντάντ. Το διάταγμα της επιστρατεύσεως προβλέπει την
θανατικήν ποινήν για όσους ηρνούντο να
καταταγούν.
Παραδόξως όμως, οι Ισραηλίτες της Β. Ελλάδος αρνήθηκαν
να καταταγούν και κατέφευγαν μαζικώς στο
εξωτερικό μέσω Χαλκιδικής. Καίτοι δεν κατετάσσοντο στον στρατόν οι έλληνες
ισραηλίτες, εν τούτοις δεν εδιώχθησαν!!! Ουδείς συνελήφθη, ουδείς εδικάσθη και ουδείς εφυλακίσθη.
Φυσικά ουδείς κατετάγη στον στρατό του Βενί-σελόν!!!
Αντιθέτως συλλαμβάνονται, δικάζονται
και φυλακίζονται ή εκτελούνται όσοι Έλληνες δεν κατατάσσονται στον στρατό των
πραξικοπηματιών, χαρακτηριζόμενοι ως ανήκοντες στον «εσωτερικόν εχθρόν της Ελλάδος».
Τον ιδωτικόν στρατόν που συνεκρότησε
ο Βενιζέλος βιαίως, πλην μικρού αριθμού εθελοντών φανατικών οπαδών του, έθεσε
ΑΜΕΣΩΣ μετά την κήρυξη της ανταρσίας υπό τας διαταγάς του Γάλλου στρατηγού
Σαράϊγ…
Συνεχίζεται
1 Αγγλικές εφημερίδες TIMES και DAILY TELEGRAPH/2 Απριλίου 2005, μετά το άνοιγμα των άκρως απορρήτων
αρχείων του Αγγλικού υπ. εξωτερικών.
2 Νικ.
Αντωνακέας, η Φαυλοκρατία, τ. 2ος, σ. 108-109.
3 Βλέπε στο βιβλίον
του «Οι μυστικές υπηρεσίες των
συμμάχων στην Ελλάδα».
4 [ΑΝΤΑΝΤ: Τριπλή συνεννόηση, Triple Entente, επίσημη
συμφωνία Αγγλίας-Γαλλίας και Ρωσίας,)]
5 Διεθνείς πολιτικές και
στρατιωτικές συμφωνίες, ΔΕΚ/ΓΕΣ, 1980, σ.218.
6 Συνθήκη Πλές (Pless) Βουλγαρίας (6 Σεπτεμβρίου 1915).
7 Στρατιωτική Σύμβαση Θεσσαλονίκης, 1 Ιουνίου 1913.
Σύμφωνα με όρους της συμβάσεως:
-Η σύμβαση ίσχυε εφ’ όσον παρέμενε
σε ισχύν η συνθήκη συμμαχίας μεταξύ Ελλάδος και Σερβίας (1Ιουνίου 1913) η οποία δεν είχε επικυρωθεί.
-Η διευθέτηση των συνόρων της
Σερβίας υπέρ της Ελλάδος θα εγένετο αν η Βουλγαρία ηττάτο. Ακόμη και σ’αυτήν
την περίπτωση εφ’όσον η ηττημένη Βουλγαρία δεν θα εδέχετο την ευνοϊκήν για την
Ελλάδα διευθέτηση, το πρόβλημα θα εδίδετο προς λύση στους «Συμμάχους». Αντιλαμβάνεσθε την εγκυρότητα της συνθήκης
και την αξιοπιστίαν των εγγυήσεων!!!
8 Διεθνείς πολιτικές και στρατιωτικές Συνθήκες-Συμφωνίες
και Συμβάσεις, ΔΕΚ/ΓΕΣ, 1980, σ.227.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου