ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ «ΘΗΡΙΑ» ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

ΜΕΡΟΣ 10ο

10. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ1

oΠροκειμένου να μελετήσουμε τα κείμενα της Αγίας Γραφής, τα οποία εγράφησαν για εμάς από το Άγιον Πνεύμα, με χέρια ανθρώπων και με έκφραση ανθρώπινη, πρέπει να λαμβάνομεν στα  χέρια μας το ιερόν Βιβλίον με σεβασμόν, φόβον Θεού και πίστη ότι πρόκειται περί αξιόπιστου, Θεόπνευστου και αυθεντικού κειμένου.

oΗ Αγία Γραφή είναι το αυθεντικώτερον Βιβλίον των Βιβλίων, παρ’ όλα τα ανθρώπινα αντιγραφικά και ερμηνευτικά λάθη (αφορά κυρίως στην Παλαιά Διαθήκη), που πιθανώς να υπάρχουν, διότι κατά την γενομένη μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄) από Ελληνίζοντες Εβραίους, εκ της Εβραϊκής στην ομιλουμένην τότε Ελληνικήν, την ονομαζομένην «κοινήν», λέξεις, όροι και φράσεις μετεφράσθησαν και απεδόθησαν με ανθρωποπαθείς λέξεις, όρους και εκφράσεις, διάστικτους από αναπόφευκτους Εβραϊσμούς.

oΑπό κριτικής σκοπιάς μελετωμένη (η Γένεσις) αποτελεί πρωταρχικήν πηγήν δια την αρχαίαν ιστορίαν, η δε Π.Δ. είναι το αρχαιότερον πάντων των αρχαίων υπομνημάτων, και ου μόνον τούτο αλλ’ είναι, αυτό καθ’ εαυτό, το αρχαιότατον βιβλίον ή γραπτόν υπόμνημα εν τω κόσμω. Εξ αυτής ακόμη της απωτάτης αρχαιότητος, αυτή ήτο κατά πολλούς συνεχείς αιώνας, το μόνον της Ιστορίας αυτών υπόμνημα. Συνεπώς, οι πρωτοστάται της Ελληνικής παιδείας, αρχαίοι ημών πρόγονοι, «δεν ήσαν πάντη αγνώτες του Μωσαϊσμού και των αρχετύπων της Ιουδαϊκής φιλολογίας μνημείων, η δ’ εν τη Παλαιά Διαθήκη προπαιδευτική του Θεού ενέργεια επεκτείνεται επί πάντα τα Έθνη, τουθ’ όπερ υπεμφαίνει άλλως και η Γραφή» (Δογματική της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Χρήστου Ανδρούτσου, Έκδ. 2α, 1956, σ. 166-167).

oΗ συστημική άποψη ότι η ετυμολογία της λ. άνθρωπος, προέρχεται από το ανω+θρώσκω είναι αβάσιμη, αναληθής και αντιεπιστημονική. Και όμως, τα «θηρία» του Συστήματος την επέβαλαν στην σύγχρονη ανθρωπότητα, ιδιαιτέρως στους Έλληνες, με την μορφήν δόγματος!

oΗ άλλη άποψη, ότι η ετυμολογία προέρχεται από το ανήρ/ ανδρός+ωψ/ωπος, είναι πλημμελής, λογικοφανής απαιτούσα περαιτέρω διερεύνηση σε συσχετισμό με την λέξη ανήρ, τις συναφείς αρχαϊκές/Ιαπετικές ρίζες και το όνομα Αδάμ.

oΟι διάφορες άλλες ετυμολογικές παραλλαγές για την λ. άνθρωπος που έχουν καταγραφεί κατά καιρούς, είναι επισφαλείς, σοφίσματα, εκφράζουσες,   σε μερικές περιπτώσεις, προσωπικές προσπάθειες λογικοφανούς και όχι επιστημονικής ερμηνείας, συσκοτίζουσες την οδό αναζητήσεως της αληθείας.

oΟ όρος «αδάμ» που χρησιμοποιείται εμφανώς στην ΓΕΝΕΣΗ, σημαίνει γενικά τον καθ’ όλου άνθρωπον, ήτοι το πανάρχαιον/προϊστορικόν, τότε γνωστόν ανθρώπινο γένος, ενώ τον επιμέρους άνθρωπο δηλώνει το «μπεν αδάμ», μεταφραζόμενο υπό των Ο΄ σχεδόν πάντοτε, δια του «υιός ανθρώπου». Μερικές όμως φορές και δια του «άνθρωπος» (ΗΣΑΪΑΣ:56/2).

oΗ χρήση του όρου «αδάμ» στο πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο, ειδικά στα 16 πρώτα κεφάλαια, απαντάται ΜΟΝΟΝ όπου γίνεται λόγος περί απογόνων της επιλεγμένης από το Θεόν, Αδαμικής γραμμής/Φυλής ΑΔΑΜ. Μετά το 16ο κεφάλαιο της Γενέσεως, δεν υπάρχει ξανά η λέξη «αδάμ» ως το τέλος του βιβλίου.

oΤην ίδια περίπου έννοια προς το «αδάμ» έχει και η σπανιώτερα συναντώμενη στην Παλαιά Διαθήκη λ. «ενώς» η οποία αφορά σε «ανθρώπους» ή «ανθρώπινες» φυλές, που δεν ανήκουν στην Αδαμική Γραμμή.

oΗ Γένεση αναφέρει την γενεαλογία του Κάϊν («Καϊνική γραμμή») [(ΓΕΝΕΣΗ: 4/16-17)], δηλαδή τους απογόνους του ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, όπως ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ αναφέρονται στην συνέχεια οι απόγονοι του Αδάμ έως το Νώε και τους υιούς του.`

Με άλλα λόγια,  ο αποστάτης Κάϊν, απεκόπη από τους φυσικούς γονείς του και δημιούργησε μια δική του γενεά που ζούσε μακρυά και χωριστά από τους βιολογικούς γονείς του, τον Αδάμ και την Εύα. Έτσι, απεκόπη από την γενεαλογία, (ή αλλιώς την φυλή) που θα έφερνε στον κόσμο το Μεσσία. Αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα στο Ευαγγέλιον του Λουκά (3/ 21-38), όπου στους προγόνους του Ιησού, περιλαμβάνονται ΜΟΝΟ πρόσωπα - απόγονοι της Βιολογικής γραμμής (Φυλής) του ΑΔΑΜ, οι οποίοι απόγονοι ονομάσθηκαν πια με το όνομα του προπάτορά τους, δηλαδή «Αδάμ»/Αδαμικοί, κατά τον ίδιο τρόπο που οι απόγονοι του Ισραήλ (ή Ιακώβ) ονομάσθηκαν «Ισραήλ»!

o Τα αναφερόμενα στην ΓΕΝΕΣΗ (1ον κεφ.) «θηρία» λογικώς ερμηνευόμενα και συνεκτιμώμενα με άλλα συναφή χωρία, τόσον της ΓΕΝΕΣΕΩΣ όσον και των άλλων βιβλίων της Αγίας Γραφής, είναι οι διάφορες  ανθρώπινες φυλές που σήμερα έχουν γίνει γνωστές σ’ εμάς (πλην της Λευκής), που εδημιουργήθησαν από τον Κύριον στις αρχές της 6ης ημέρας δημιουργίας, δια του Λόγου Του και μόνον.

«…..Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος. καὶ ἐγένετο οὕτως. Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά...» (ΓΕΝΕΣΗ: 1/24-25).

oΗ λογικώτερη εξήγηση και πιθανώτερη ερμηνεία της λ. «θηρία» στα πρώτα κεφάλαια της Γενέσεως, την οποίαν επαναλαμβάνομεν ότι υποστηρίζομεν, με φόβον Θεού, είναι η προαναφερθείσα περί των «ανθρωπίνων φυλών» πλην της Λευκής (Αδαμικής) τοιαύτης. Με την δημιουργίαν της Λευκής Φυλής, η οποία ακολούθησε, άγνωστον μετά πόσον χρονικόν διάστημα, επερατώθη και η δημιουργία του κόσμου..

oΣε αντίθεση με τον τρόπο δημιουργίας των λοιπών λογικών όντων/θηρίων (φυλών) ο Θεός εδημιούργησεν τον γενάρχην της Λευκής (Αδαμικής) φυλής (Αδάμ) στο τέλος της 6ης ημέρας δημιουργίας, «…καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.» (ΓΕΝΕΣΗ: 2/7).

oΜόνον έτσι εξηγείται η εμφάνιση της Καϊνικής βιολογικής γραμμής στην Παλαιά Διαθήκη, ξεχωριστής της Αδαμικής τοιαύτης, η οποία (Αδαμική γραμμή) ΔΕΝ περιλαμβάνει το όνομα του Κάϊν, εξ αίματος αδελφού του Άβελ, αν και αναφέρεται δύο φορές τόσον στην Π.Δ. (ΓΕΝΕΣΗ: 5/3 και Α΄ ΠΑΡΑΛΕΙΠ: 1ον κεφάλαιον), όσον και στην Καινή Διαθήκη (ΜΑΤΘ: 1/1-18 και ΛΟΥΚ: 3/38).

oΟι σημερινοί Ταλμουδιστές Ιουδαίοι(Jews), σφετεριζόμενοι την Π.Δ. την οποίαν έχουν προ πολλού απορρίψει:

-Διακρίνουν τα δίποδα λογικά όντα σε ανθρώπους (εννοώντας αποκλειστικώς και μόνον τους εαυτούς τους και τα μέλη της φυλής τους) και ζώα/κτήνη (εννοώντας όλους τους υπόλοιπους σημερινούς ανθρώπους / μη Ιουδαίους, όλων των φυλών της γης).

-Πιστεύουν και διακηρύσσουν ότι όλοι οι μη Ταλμουδιστές Ιουδαίοι, δεν είναι άνθρωποι αλλά αγέλη ζώων, τετράποδα όπως τα θηρία, κτήνη (γκοϊμ), ορμώμενοι από την καταγραφή των «θηρίων» της ΓΕΝΕΣΕΩΣ, σφετεριζόμενοι και διαστρεβλώνοντες πλήρως τα σχετικά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης.

-Χαρακτηρίζουν εαυτούς «υιούς του φωτός», εννοούντες σαφώς,  ότι  είναι απόγονοι του Κάϊν (Καϊνίτες) στην γραμμή του οποίου αυτοτοποθετούνται  και για τον οποίον επαίρονται. Δηλαδή οι Καϊνίτες ταλμουδιστές Ιουδαίοι, θέτουν αυτοβούλως εαυτούς εκτός Αδαμικής  (ανθρωπίνης) γραμμής που περιγράφεται στο βιβλίο της ΓΕΝΕΣΕΩΣ στην Παλαιά Διαθήκη και επιβεβαιώνεται στην Καινή Διαθήκη.2  

-Αποκαλούν περιφρονητικώς τους απογόνους της Αδαμικής γραμμής (ανθρώπους) και όλους τους σύγχρονους (ανθρώπους και «θηρία»), «Υιούς της ιλύος (λάσπης)». Προφανώς δανειστήκαν την φράση από τα σχετικά χωρία της Παλαιάς Διαθήκης όπως: «καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς»,3 «κατοικοῦντες οἰκίας πηλίνας, ἐξ ὧν καὶ αὐτοὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πηλοῦ ἐσμέν …»,4 «…ἡμεῖς δὲ πηλὸς ἔργα χειρῶν σου πάντες ἡμεῖς».5

Αυτή η διάκριση σε ανθρώπους/υιούς φωτός και κτήνη/υιούς ιλύος, δεν θα εγένετο εάν οι ταλμουδιστές ιουδαίοι δεν εγνώριζαν την σημασία της εβραϊκής λ. «θηρία» στο βιβλίο της ΓΕΝΕΣΕΩΣ και γενικώτερα της Πεντατεύχου.

oΟι αρχαίοι πρόγονοί μας οι Ίωνες/προέλληνες, , εγνώριζαν την σημασίαν τόσον της λ. «αδάμ» (άνθρωπος), όσον και την τοιαύτην των «θηρίων», από την Π.Δ. τα κείμενα της οποίας χρησιμοποιούσαν για συγγραφές δικών τους έργων (μυθολογίας, κοσμογονίας, λογοτεχνίας, κλπ), αυτούσια ή παρηλλαγμένα, από τις παραδόσεις που είχαν διασωθεί, ως απόγονοι του υιού του Ιάφεθ, [Ιαφ(π)ετίτες], του Ίωνος/ Ιωΰαν (ΓΕΝΕΣΗ: 10/1-5)….

oΚατά την Ορθόδοξη ερμηνεία, όπως αυτή του Ιωάννου Χρυσοστόμου, μεταχριστιανικώς (σήμερον), «Θηρίον» καλείται παν δίποδον λογικόν όν το οποίον, όχι μόνον απορρίπτει και αρνείται την Θεανθρωπότητα του Ιησού, αλλά πολεμά παντοιοτρόπως τον Χριστιανισμόν και βλασφημεί ποικιλοτρόπως τον ίδιον τον Θεάνθρωπον Ιησούν και την Αγία Τριάδα.

Με άλλα λόγια ως «θηρία» σήμερον, χαρακτηρίζονται όσοι αντιτίθενται στην διδασκαλία της Ορθοδόξου πίστεως, αρνούνται ή αμφισβητούν τον Τριαδικόν Θεόν της Ορθοδοξίας, προερχόμενοι από όλες τις φυλές του κόσμου και ασπαζόμενοι όλες τις γνωστές θρησκείες, αιρέσεις και παραθρησκείες [φαρισαϊκός Χριστιανισμός (Ορθοδοξισμός), Παπισμός, Προτεσταντισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλαμισμός, Βουδδισμός, Ινδουϊσμός, κλπ].

oΟι μεταφραστές (Ο΄) της Π.Δ. απέδωσαν, τις εβραϊκές λέξεις chay, khah’ee, και δια του όρου «θηρία», μία από τις σημασίες που είχε η κάθε μία στην εβραϊκή γλώσσα, προφανώς για να δηλώσουν συλλήβδην τις φυλές των ζώντων δημιουργημάτων (έλλογων δίποδων όντων) που έγιναν γνωστές αργότερα ως «ανθρώπινες φυλές»,  ομοιάζουσες με την όντως ανθρώπινη (Αδαμική),  ως προς την έμψυχον λογικήν (νους) και την διποδίαν.

oΑπό τα χωρία της Π.Δ. που αναφέρονται στα «θηρία»,  δεν υπάρχει δυνατότητα αναγνωρίσεως του χρώματος και των λοιπών ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών, κάθε φυλής ξεχωριστά, όπως τις γνωρίζομεν σήμερα. Βασικός λόγος είναι το γεγονός ότι η Π.Δ. ασχολείται κυρίως με τους ανθρώπους της Αδαμικής (Λευκής) φυλής και τα «θηρία» του τότε γνωστού κόσμου, που ήταν πολύ περιορισμένος σε σχέση με τις χώρες, τους λαούς και φυλές που γνωρίζουμε σήμερα, ως κατοίκους της γης.

oΗ πιθανότης να προήλθαν όλες οι γνωστές σήμερον, φυλές του κόσμου από τον Αδάμ και την Εύα, ή από ομόχρωμο ζεύγος οποιασδήποτε άλλης φυλής, είναι μηδενικές καθ’ όσον, είναι επιστημονικώς ΑΔΥΝΑΤΟΝ  π.χ. από ένα ζεύγος λευκών ανθρώπων, να προήλθαν οι δεκάδες διαφορετικού χρώματος και διαφορετικών εξωτερικών χαρακτηριστικών (σωματομετρικά, χρώμα δέρματος, πολυγλωσσία, κλπ) φυλές, εντός διαστήματος δύο-τριών χιλιάδων ετών ίσως και λιγώτερον [Ήδη ευρισκόμεθα στο έτος 7.525  από κτίσεως κόσμου (Από δημιουργίας Αδάμ και Εύας/Βλέπε δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος 2017)].

oΤο Σύστημα, που ως γνωστόν χρησιμοποιεί τον «αντιρατσισμόν», τον πολυφυλετισμόν και τον «ανθρωπισμόν» ως σημαίες του, προκειμένου να αποφύγει τις επικίνδυνες γι’ αυτό ερμηνείες των θηρίων της Π. Δ., όχι μόνον απεσιώπησε, δια των οργάνων του, τα περί ανθρώπων και θηρίων της Αγίας Γραφής, αλλά εφηύρε τις αυθαίρετες και επιστημονικώς αναπόδεικτες και απαράδεκτες θεωρίες περί αυτομάτου δημιουργίας (Βig Bang) του σύμπαντος, ζωής 4 περίπου δισεκατομμυρίων ετών του πλανήτου μας μέχρι τώρα και άλλων τόσων μέχρι της καταστροφής του (άραγε πως το υπολόγισαν οι αθεόφοβοι) και βαθμιαίας εξελίξεως των εμβίων όντων, μεταξύ των οποίων και του ανθρωπίνου είδους, σε ποικίλες ανθρώπινες φυλές [Πολύ βολικό γι’ αυτούς και τους αφελείς σημερινούς ακροατές/ αναγνώστες των βιβλίων τους (ανθρώπους)]!!!

oΠροχριστιανικώς, η βιολογική γραμμή του (παλαιού) Αδάμ και της Εύας (Αδαμική), αφορά στην Λευκή φυλή. ΟΛΑ τα ιστορικώς υπαρκτά έθνη που συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτήν, εκαλούντο άνθρωποι.

«…ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν, …» (ΠΡΑΞΕΙΣ: 17/26).

Τα υπόλοιπα κτίσματα / δίποδα όντα με λογικήν (νου), οι γνωστές σ’ εμάς «ανθρώπινες φυλές», εκτός Αδαμικής γραμμής, κατεγράφησαν ως θηρία.

oΜεταχριστιανικώς, ο δημιουργός πάσης κτίσεως, ανθρώπων και θηρίων, ο Ιησούς Χριστός, καθώρισε ως δόγμα σωτηρίας πάντων των λογικών κτισμάτων την Θεοφροσύνην, την πίστη στον Δημιουργόν Ιησούν Χριστόν, ανεξαρτήτως  εθνικότητος και φυλής. ΟΛΟΙ οι πιστεύσαντες και πιστεύοντες σ’ Αυτόν, (Θεόφρονες / Θεανθρωπιστές), καλούνται Χριστιανοί, όντως άνθρωποι αφού γίνονται μιμητές του Θε-ανθρώπου Ιησού Χριστού ή Λαός του Νέου Ισραήλ (άνθρωποι του Θεού).

Στην περίοδο της Νέας Διαθήκης, που διανύομεν, ΔΕΝ ισχύουν οι φυλετικές διακρίσεις Εβραίων και Εθνικών (λαοί όλων των εθνών, μη Εβραϊκής φυλετικής γραμμής), διότι καταργήθηκαν από τον Χριστόν:

«Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό. Εάν εσείς οι εξ Εθνών Χριστιανοί, πιστεύετε όντως ότι ανήκετε εις τον Ιησούν Χριστόν, που είναι ο ευλογημένος απόγονος του Αβραάμ, είσθε κι’ εσείς απόγονοι του Αβραάμ και σύμφωνα με την επαγγελία είσθε κληρονόμοι της επαγγελίας..» (ΓΑΛΑΤΕΣ:3/28-29).

«…ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός…» (ΚΟΛΑΣΣΑΕΙΣ: 3/11-12).

oΣτην μεταχριστιανική εποχή, όχι μόνο δεν ισχύουν εθνικές ή φυλετικές διακρίσεις, αλλά η Χριστιανική (Ορθόδοξη) Εκκλησία αποκαλείται συλλογικώς «ο Νέος Ισραήλ του Θεού»:

«Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά ισχύει η καινούργια κτίση. Και όσοι ακολουθήσουν την διδασκαλίαν αυτήν, είθε να είναι ειρήνη επάνω σ' αυτούς και έλεος, κι’ επάνω στον Ισραήλ τού Θεού (ΣΣ: που αντικατέστησε τον παλαιόν κατά σάρκα Ισραήλ)» (ΓΑΛΑΤΕΣ:6/15-16).

oΟ Νέος Ισραήλ της Χάριτος του Θεού, είναι ο περιούσιος, δηλαδή, ο εκλεκτός λαός του Θεού:

«….ο οποίος [Ιησούς] έδωσε τον εαυτό του για χάρη μας, για να μας λυτρώσει από κάθε ανομία, και να μας καθαρίσει για τον εαυτό του, ως λαόν εκλεκτόν (Κείμενο: «…λαόν περιούσιον, ζηλωτήν καλών έργων» (ΤΙΤΟΣ: 2/14).

Η Εκκλησία των Ορθοδόξων Χριστιανών (τοπική ή Οικουμενική/ Παγκόσμια) είναι ο αληθινός Ισραήλ, που έχει την περιτομή της καρδιάς, κι όχι της σάρκας: «Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε την κατατομή· επειδή, εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχόμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στην σάρκα» (ΦΙΛΙΠΠ:3/2-3).

oΠραγματικοί Ισραηλίτες (αληθινός λαός του Ιαχβέ/ Τριαδικού Θεού):

.«Είναι όσοι φοβούνται και υμνούν τον Κύριον, όλοι οι αληθινοί και πνευματικοί απόγονοι του Ιακώβ, όλος ο (νέος) Ισραήλ (ΨΑΛΜΟΙ: 21/ 24).

.Είναι όσοι μετά την απόρριψη από τον Θεό του λαού Του (παλαιού Λ.Ι.) δέχθηκαν τη νέα «πρόσκληση γάμου» (πίστεψαν ότι ο Ιησούς ήταν ο προφητευμένος Μεσίας, βαπτίσθηκαν Χριστιανοί), φόρεσαν το κατάλληλο ένδυμα γάμου (καθάρισαν την ψυχή τους από αμαρτίες) και μετέβησαν στην αίθουσα του γάμου (λάτρεψαν το Θεάνθρωπο εν Πνεύματι και Αληθεία και φωτίσθηκαν)  άσχετα από φυλή, εθνικότητα και προηγούμενη θρησκευτική-ψυχική κατάσταση (ειδωλολάτρες-βδελυροί ή όχι).

«Τότε (ο Θεός) λέγει εις τους δούλους του, « Ο μεν γάμος είναι έτοιμος, οι καλεσμένοι όμως (ΣΣ: Ο παλαιός λαός Ισραήλ) δεν ήσαν άξιοι. Πηγαίνετε λοιπόν εις τα σταυροδρόμια και όσους βρήτε (ΣΣ: Σε όποιο λαό και αν ανήκουν), καλέστε τους εις τους γάμους (κηρύξτε τους το μήνυμα της σωτηρίας δια του Ιησού Χριστού). Και οι δούλοι (ΣΣ: Απόστολοι, μαθητές, ιερείς, προφήτες, κλπ) εβγήκαν εις τους δρόμους, εμάζεψαν όλους όσους ευρήκαν, πονηρούς και αγαθούς και εγέμισε η αίθουσα του γάμου από φιλοξενουμένους....» (ΜΑΤΘ: 22/8-15).

.«Δεν είναι όλοι όσοι κατάγονται από τον (παλαιόν) Ισραήλ.... Τέκνα Θεού δεν είναι όσοι γεννώνται κατά τρόπον φυσικόν, αλλά όσοι γεννώνται από την υπόσχεση Θεού» (ΣΣ: Προς την γενεά Αβραάμ, σύμφωνα με την αμετάθετη διαθήκη Θεού-Αβραάμ. Βλέπε ΡΩΜ: 9/6-9), του Νέου Αδάμ, του Ιησού Χριστού.

Αληθινοί Ιουδαίοι/Ισραηλίτες δεν είναι αυτοί που έχουν την σαρκική περιτομή, αλλά αυτοί που έχουν την πνευματική περιτομή: «Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ (εκ σαρκός, βιολογικώς) Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ η γινομένη εν σαρκί, αλλ' Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ' εκ του Θεού» (ΡΩΜ:2/28-29).

oΟ Κύριος Ιησούς Χριστός, αφαίρεσε την ευλογία του από τον συγκεκριμένον παλαιόν λαόν Ισραήλ της παλαιο-Αδαμικής γραμμής, και την έδωσε σε όσους, ανεξαρτήτως εθνικότητος και φυλετικού χρώματος, Τον αναγνώρισαν ως τον προφητευμένον Μεσίαν της Παλαιάς Διαθήκης και προσδοκώμενον λυτρωτήν των Εθνών, και Τον επίστευσαν ως Θεάνθρωπον-Νέον Αδάμ, συγκροτήσαντες την Νέο-Αδαμική Πνευματική Οικουμενική Οικογένεια, την Ορθόδοξη Εκκλησία, τον Νέον Ισραήλ της Χάριτος.

oΟ Κύριος δια των λόγων Του «...διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς...» (ΜΑΤΘ: 21/42-43) και «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (ΙΩΑΝΝ:12/20-23), δεν εννοεί ότι το ελληνικό έθνος είναι ο αποκλειστικός λαός της βασιλείας Του, δηλώνει όμως, ότι:

-Το έθνος το οποίον καλείται πρώτον, να διαδώσει την διδασκαλίαν Του στα υπόλοιπα έθνη, είναι το Ελληνικόν (Έθνος πρωτόκλητον).

-Απονέμει τα πρωτοτόκια του Νέου Ισραήλ της Χάριτος, στους Έλληνες, αφού δίδει ειδικήν ευλογία-αποστολή στο Ελληνικό Έθνος, εκτός από την διάδοση της Διδασκαλίας Του,6 για την διαφύλαξη αλώβητης, εδραίας και τεθεμελιωμένης της Νέας χριστιανικής πίστεως (να γίνουν οι Έλληνες φωτοδότες της ανθρωπότητος, Ορθόδοξοι ερμηνευτές των Λόγων Του,  και Φύλακες των πνευματικών θησαυρών της νέας πίστεως/ Ορθοδοξίας). 

oΟ Νέος Ισραήλ, λοιπόν, τα μέλη της Νέας Οικογενείας του Θεού, τα οποία πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις της Διαθήκης Θεού/Αβραάμ, για να ονομασθούν τέκνα Του, είναι ΟΛΟΙ οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι όντως άνθρωποι, μιμητές κατά  την Πίστη του Νέου Αδάμ, του όντως ανθρώπου, εκ μητρός Αειπαρθένου Θεοτόκου.

oΑντιθέτως, ΟΛΟΙ οι μη πιστεύοντες σ’ Αυτόν και λατρεύοντες την κτίσιν-τα κτίσματα και ΟΧΙ τον Κτίστη/Δημιουργό, με πρώτον λογικόν κτίσμα λατρείας τον Εωσφόρον, καλούνται Αντιχριστιανοί, Εωσφοριστές, απάνθρωποι/ υπάνθρωποι, «ανθρωπιστές»/ ουμανιστές, «θηρία» (με την έννοιαν που αποδίδει ο Ιωάννης Χρυσόστομος).

Κύριοι εκπρόσωποι των σημερινών «θηρίων» είναι οι Ταλμουδιστές Iουδαίοι (Jews).7

oΟ όντως άνθρωπος λοιπόν, είναι (εφ’ όσον γενεαλογικώς υπάγεται στην Αδαμικήν γραμμήν) ή καλείται (εφ’ όσον ανήκει σε οποιαδήποτε φυλετική ή εθνοτική γραμμή), οποιοδήποτε δίποδον λογικόν όν, που δέχεται ελευθέρως και ενσυνειδήτως, ως μόνον αληθινόν Θεόν τον Τριαδικόν Θεόν της Ορθοδόξου πίστεως και τηρεί απαρεγκλήτως την διδασκαλίαν, (Δόγματα πίστεως) του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού (Θεανθρωπισμός).

oΑντιθέτως, ως θηρίον νοείται οποιοδήποτε δίποδον λογικόν όν, ανεξαρτήτως εθνικότητος ή φυλετικής προελεύσεως και χρώματος, που αμφισβητεί ή αρνείται τον Τριαδικόν Θεόν της Ορθοδοξίας –Τον Δημιουργόν της Κτίσεως (ορατής και αόρατης) και λέγει, σκέπτεται και πράττει, τα αντίθετα από εκείνα που εδίδαξε ο Ιησούς Χριστός και περιλαμβάνονται στην διδασκαλίαν (Δόγματα) της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως.

ΤΙΣ  ΕΣΤΙΝ (ο όντως) ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

Προχριστιανικώς, το λογικόν ον:

-Του οποίου η όψη λάμπει (ανήρ, ρ. nir), στο πρόσωπο του οποίου φαίνεται το αίμα (Αδάμ), τουτέστιν ο γενάρχης της λευκής φυλής.

-Του οποίου το πρόσωπο  έχει χρώμα ερυθρωπόν (Αδάμ).

-Δημιουργηθέν από τον Θεόν εκ της γης (χοϊκός –Adama).

-Το οποίον  παρατηρεί με προσοχή και θαυμασμόν (αθρέει) τα κτίσματα του Δημιουργού και στρέφει τα βλέμματά του προς τα άνω (αναθρεί) για να δει τον Θεό-Δημιουργό των κτισμάτων που έχει παρατηρήσει (ά όπωπε).

Μεταχριστιανικώς παν δίποδον λογικόν όν, ανεξαρτήτως εθνικότητος και φυλετικού χρώματος, που αναγνωρίζει και πιστεύει εδραίως και τεθεμελιωμένως, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο όντως και μόνος αληθινός Θεός, ο Υιός του Ανθρώπου, ο Υιός της αειπαρθένου Θεοτόκου, που Εσταυρώθη προς σωτηρίαν της ανθρωπότητος, Ανεστήθη και Ανελήφθη, και θα έλθει εν τη Δευτέρα και ενδόξω Παρουσία Του να κρίνει ζώντες και νεκρούς,  τηρεί τις Εντολές Του, καθιστάμενος ούτω:

 «προσκυνητής μικτός, επόπτης της ορατής κτίσεως, μύστης της νοούμενης».8

               Ανωθεν Σοφίας Μυσταγωγός

               Ναός Αγίου Πνεύματος

               Θύραθεν Σοφίας Παιδαγωγός

               Ρυπαρών Έργων Απότροπος

               Ωδοποιός Δόξης Δημιουργού (Ανθρώπων, «Θηρίων» και πάσης Κτίσεως)

               Περισπούδαστον Θεού Κτίσμα

               Ολεσηνόρων Πολέμιος

               Συναγωγής Θεοκτόνων Ιάλεμος (θρήνος).

ΤΙΝΑ ΕΙΣΙΝ ΤΑ ΘΗΡΙΑ;

 Προχριστιανικώς, όλες οι γνωστές σήμερα φυλές των λογικών δίποδων όντων, εκτός της Αδαμικής τοιαύτης (Λευκής).

 Μεταχριστιανικώς, όλα τα έλλογα δίποδα όντα,  πάσης εθνικότητος και φυλετικού χρώματος, απολέσαντα, για διαφόρους λόγους ή θεοποιήσαντα τον ορθολογισμόν τους, αρνούμενα ή αμφισβητούντα την μοναδικότητα του Θεανθρώπου ως Αληθινού Θεού, λατρεύοντα ως θεούς τις ανθρώπινες επινοήσεις όλων των γνωστών θρησκειών και σεκτών,  και πολεμούντα παντοιοτρόπως μόνον τον Τριαδικόν θεόν της Ορθοδόξου Πίστεως, ήτοι:

Θηράτορες (κακού) πλούτου.

Ηδονοπλήγες [Ηδονοπλήξ-ήγος (ο,η)= Ο κυριευμένος από ηδονάς].

Ραδιούργων εσμός.

Ιεροφάντες του Εωσφόρου.

Αδικομηχάνων Γένος [Αδικομήχανος (ο, η)= Ο μηχανώμενος (επινοών) αδικίας ή ο αδικών δολίως].

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ

---

1 Οι διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα αφορούν στους ανθρώπους (Αδαμική Γραμμή, παλαιός εθνικός Ισραήλ και Νέος Ισραήλ της Χάριτος του Θεού) και τα «θηρία» της Αγίας Γραφής (Βιολογικές γραμμές εκτός Αδαμικής, Καϊνική γενεαλογία/Ταλμουδιστές Ιουδαίοι, σύγχρονοι αλλόδοξοι και αντιχριστιανοί).

2 Αδάμ–Σήθ-Ενώς-…Ματθάν–Ηλί–Ιησούς / ΛΟΥΚΑΣ:3/21-38.

3 ΓΕΝ:2/7.

4 ΙΩΒ:4/18.

5 ΗΣΑΪΑΣ:64/8.

6 Δια της αναθέσεως της ειδικής αποστολής στους Έλληνες, απεφεύχθη ο κίνδυνος εγκλωβισμού εις τον κλοιόν δοκησισοφιών, αιρετικών δοξασιών και άλλων παραπλανητικών αντιλήψεων. Έκτοτε απλώθηκε ανά την Οικουμένην το ζωηφόρον φως του Ευαγγελίου διά του Ελληνισμού και, συν πολλοίς άλλοις, εδημιούργησε το θαύμα της μεγάλης συνθέσεως, το θαύμα της Ελληνικής/Ρωμαίϊκης Αυτοκρατορίας (Ρωμανίας).

Το θαύμα της Ορθοδόξου πολιτισμικής αυτογνωσίας του Γένους ημών, και της οριστικής πολιτογραφήσεώς μας, ως Ορθοδόξων Ελλήνων (Ρωμηών), μέσω της οποίας (Ρωμηοσύνης), εξεπολιτίσθησαν οι σλαβικοί και άλλοι λαοί συναποτελέσαντες τον Νέον Ισραήλ των όντως ανθρώπων, μιμητών του Νέου Αδάμ, του ΑΝΘΡΩΠΟΥ Ιησού Χριστού.

7 Οι ταλμουδιστές ιουδαίοι (Jews), ποτέ δεν υπήρξαν τμήμα του Εθνικού (παλαιού) λαού Ισραήλ. Πρωτοεμφανίσθηκαν ως απόγονοι του Κάϊν, μετά ως Χαναανίτες (πιθανώς οι μετέπειτα Φιλισταίοι και Φοίνικες), Εδωμίτες, Αμαληκίτες, κλπ. Ποτέ δεν αναγνώρισαν τον Ουράνιον Πατέρα ή τον Υιόν Του, τον Ιησού Χριστόν. Οι Φαρισαίοι που εσταύρωσαν τον Ιησούν, ΔΕΝ ανήκαν στον ευλογημένον λαόν Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης. Ήσαν Καϊνίτες, παρείσακτοι και ψευδαδελφοί.

«…δια δε τους παρείσακτους ψευδαδέλφους, οίτινες παρεισήλθον κατασκοπήσαι την ελευθερίαν ημών ήν έχομεν εν Χριστώ Ιησού, ίνα ημάς καταδουλώσωνται…» (ΓΑΛΑΤΕΣ: 2/4).

Η λέξη Jew ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε σαν νέα λέξη σε καμμία γλώσσα για πολλούς αιώνες μετά τον Μωϋσή και τον Αβραάμ. Είναι σχετικώς πρόσφατη και καταδεικνύει την διαφοράν από την λ. Hebrew (Εβραίος) της Παλαιάς Διαθήκης.

Οι Jews ως βιολογικοί και πνευματικοί απόγονοι του Κάϊν, λόγω της διαχρονικής αναμείξεώς τους με Αδαμικούς, συμπεριέλαβαν στην γενεαλογικήν γραμμή τους και «ανθρώπους». Συνεπώς, ερευνώμενοι πνευματικώς, έχουν γενάρχην τους τον Εωσφόρον και βιολογικώς τον ανθρωποκτόνον Κάϊν.

 «Οίδα ότι σπέρμα Αβραάμ εστε.. εγώ ά εώρακα παρά τω πατρί μου λαλώ και υμείς ούν ό εωράκατε παρά τω πατρί υμών ποιείτε….υμείς εκ του πατρός του διαβόλου εστέ, και τας επιθυμίας του πατρός υμών θέλετε ποιείν. Εκείνος ανθρωποκτόνος ήν απ’ αρχής…» (ΙΩΑΝΝΗΣ: 8/37-44).

«…ο Κάϊν εκ του πονηρού ήν και έσφαξε τον αδελφόν αυτού…» (Α΄ ΙΩΑΝΝΟΥ, 3/12).

8 Γρηγόριος Θεολόγος, Λόγος ΛΗ, Εις Θεοφάνεια, είτουν Γενέθλια του Σωτήρος, PG, 36, 324^Α.