«...Η ΠΟΛΙΣ ΗΤΟΝ ΤΟ ΣΠΑΘΙΝ, Η ΠΟΛΙΣ ΤΟ ΚΟΝΤΑΡΙΝ, Η ΠΟΛΙΣ ΗΤΟΝ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙΝ ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ ΟΛΗΣ…»1

ΜΕΡΟΣ 4ο

3. Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ2

α. Πως επικράτησε ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά

Mε αφορμή τις συνεχιζόμενες επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας κατά του Ελληνισμού, οι οποίες πυκνώνουν, έρχεται πάλιν στην επιφάνεια ο θρύλος του Μαρμαρωμένου βασιλιά.

Κατά την παράδοση, πριν ο Μωάμεθ ο Β΄ καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κων/νος διέταξε να μεταφέρουν την Αγία Τράπεζα και όλα τα κειμήλια της Αγίας Σοφίας μακριά από την Πόλη, για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Τρία καράβια ξεκίνησαν από την πόλη γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια, αλλά το τρίτο από αυτά που μετέφερε την Αγία Τράπεζα, βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.

Από τότε μέχρι σήμερα, στο σημείο εκείνο που είναι βυθισμένη η Αγία Τράπεζα, τα νερά της θάλασσας είναι πάντοτε ήρεμα και γαλήνια, ασχέτως με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην γύρω περιοχή. Το φαινόμενο μαρτυρούν και σύγχρονοι Τούρκοι επιστήμονες, που έχουν κάνει κατά καιρούς απόπειρες να ανακαλύψουν που οφείλεται αυτό το περίεργο φαινόμενο, αλλά λόγω της λασπώδους συστάσεως του βυθού, επέβησαν άκαρπες.

Άλλωστε οι Τούρκοι επειδή έχουν στο μυαλό τους πάντα τον φόβο της εκπληρώσεως των ορθόδοξων διδαχών και προρρήσεων, ένοιωσαν ιδιαίτερη ανησυχία και έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα στο γεγονός της ανακαλύψεως 65 τάφων της βυζαντινής περιόδου κατά την διάρκεια πρόσφατων αρχαιολογικών ανασκαφών στην αρχαία πόλη Στρατονίκεια3 που είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο, γνωστή και ως πόλη των μονομάχων, σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hürriyet.

Στους τάφους βρέθηκαν τα οστά ενήλικων, αλλά και παιδιών που εικάζεται ότι πέθαναν πριν από 1.300 χρόνια, ενώ ο οικισμός που βρίσκεται το νεκροταφείο, χρονολογείται πριν από 3.000 χρόνια.  

Η ανακάλυψη εκ νέου Ρωμαίϊκων (βυζαντινών) μνημείων δημιουργεί πάλι φόβο στους Τούρκους ότι, η κλεμμένη γη στην οποία κατοικούν, θα επιστρέψει στους νόμιμους ιδιοκτήτες της, τους Ρωμηούς. Έτσι αναβιώνει για άλλη μια φορά ο θρύλος του Μαρμαρωμένου Βασιλιά (κάτι που γίνεται συχνά τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τότε που η Αγία Γραφή στην Τουρκία έχει γίνει best seller).

Ουδείς δύναται να είπει με βεβαιότητα, πως επικράτησε αυτός ο θρύλος. Κατά καιρούς υπεστηρίχθησαν τα εξής:

.Οι Έλληνες/Ρωμηοί, είδαν για άλλη μια φορά ότι χρειάζονται έναν μεγάλο ηγέτη δια του παραδείγματος για να μεγαλουργήσουν, όπως έκαναν στο παρελθόν με τον Μέγα Αλέξανδρο, με τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο και τόσους άλλους που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή και συνέτρωγαν με τους στρατιώτες τους.

.Οι Έλληνες/Ρωμηοί, εγνώριζαν εκ παραδόσεως προφητείες για όλα όσα συνέβησαν κατά την Άλωση ή επρόκειτο να συμβούν μετά την άλωση, εις το μακρυνόν μέλλον!

.Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου δεν έγινε με καμία επισημότητα, αλλά αντίθετα εθυσιάσθη σαν απλούς στρατιώτης, και η λαϊκή συνείδηση δεν το έκανε ποτέ αποδεκτό.

.Ουδέποτε ανευρέθη και επιβεβαιώθηκε ιστορικώς, η σωρός του Αυτοκράτορος. Έτσι δημιουργήθηκαν μύθοι και θρύλοι οι οποίοι μιλούν για εσωτερική προδοσία, αλλά και για «μαρμαρωμένο Βασιλιά» ή για «ανάληψη στους ουρανούς» του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

β. Μύθοι, θρύλοι και δοξασίες για την Πόλη και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο

·Ο θρύλος της Κερκόπορτας

Στην Κωνσταντινούπολη, κοντά στο Παλάτι του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου υπήρχε μια μικρή πόρτα. Η μισή ήταν κάτω από το επίπεδο του εδάφους και λεγόταν Κερκόπορτα ή πύλη του κίρκου, επειδή οδηγούσε σε έναν ιπποδρόμιο (circus) έξω από τα τείχη. Κατά την παράδοση, από αυτήν εισήλθαν στην Πόλη οι γενίτσαροι, πιθανόν από εσωτερική προδοσία, κατά την μεγάλη έφοδο στις 29 Μαΐου 1453, διασπώντας έτσι την άμυνα των πολιορκούμενων και προκαλώντας την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως.

·Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς

Η λαϊκή παράδοση αρνήθηκε να πιστέψει τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ο τελευταίος Ρωμαίος/Ρωμηός (Βυζαντινός) αυτοκράτορας, αποτέλεσε ακλόνητο παράδειγμα αντιστάσεως, για πολλά χρόνια στην μεταπτωτική περίοδο από τον υποδουλωμένο ελληνικό λαό, ο οποίος «γέννησε» και τον θρύλο του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά». Σύμφωνα με τον θρύλο λοιπόν, όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη, «άγγελος Κυρίου» άρπαξε τον βασιλιά και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στην γη κάτω, κοντά στην Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και καρτερεί να κατεβεί ο άγγελος στην σπηλιά, να τον ξεμαρμαρώσει. Και θα σηκωθεί πάλι ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη και θα διώξει τους Τούρκους ως την Κόκκινη Μηλιά.

Πού βρίσκεται η θρυλική «Κόκκινη Μηλιά»;

Πολλοί θρύλοι και πολλές παραδόσεις διεσώθησαν για την «Κόκκινη Μηλιά», οι οποίοι –θρύλοι- ενισχύθηκαν σημαντικά από την «Μεγάλη Ιδέα», που ίσχυσε στην Ελλάδα ως κυρίαρχη κρατική ιδεολογία μέχρι το 1922. Κατά τους θρύλους, η Κόκκινη Μηλιά βρίσκεται γεωγραφικά σε διάφορα μέρη, αλλά ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί ο χώρος αυτός!

Είναι γνωστό ότι η «Κόκκινη Μηλιά», τουλάχιστον από λαογραφικής απόψεως, είναι μία μυθολογική τοποθεσία –ακαθόριστη γεωγραφικά– όπου, σύμφωνα με μια εκδοχή του νεοελληνικού θρύλου για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά (Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο) και την επανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως, θα καταφύγουν οι Τούρκοι, όταν οι Έλληνες θα τους διώξουν από την Κωνσταντινούπολη κι θα τους καταδιώξουν.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η «Κόκκινη Μηλιά» είναι το όριο ως το οποίο θα επεκταθεί η Ελλάδα στην Μικρά Ασία, εκδιώκοντας τους Τούρκους. Κατά την δεύτερη αυτή εκδοχή, η «Κόκκινη Μηλιά» τοποθετείται κάπου κοντά στην Άγκυρα.

Κατά τον Ν. Γ. Πολίτη, η «Κόκκινη Μηλιά» αντιστοιχεί στο «Μονοδένδριον» των Ρωμηών, πιθανολογούμενη «πατρίδα» των Οθωμανών Τούρκων ή του Μωάμεθ Β΄, στα σύνορα με την Περσίαν.

Αξιοσημείωτο όμως είναι ότι, από έρευνα και μελέτη τουρκικών αρχείων, βρέθηκε ότι την εποχή εκείνη οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν την έκφραση «Κόκκινο Μήλο» για κάθε μεγάλη και ισχυρή πόλη, και έτσι αποκαλούσαν και την Κωνσταντινούπολη πριν την κατάληψή της. Παρά ταύτα, δεν θεωρείται βέβαιο και εξακριβωμένο, αν με την τουρκική αυτή ονομασία σχετίζεται η «Κόκκινη Μηλιά» των Ελλήνων.

·Ο παπάς της Αγια-Σοφιάς

Σύμφωνα με εκκλησιαστικές δοξασίες και παραδόσεις, την ώρα που μπήκαν οι Τούρκοι στην Αγια-Σοφιά, δεν είχε τελειώσει ακόμα η λειτουργία. Ο παπάς που έκανε την λειτουργία, πήρε αμέσως το Άγιο Δισκοπότηρο και μπήκε σε μια πόρτα η οποία σφραγίστηκε αμέσως. Όπως αναφέρεται στις παραδόσεις, είναι θέλημα Θεού να ανοίξει μόνη της η πόρτα, όταν επιστρέψει η Κωνσταντινούπολη στους Έλληνες/Ρωμηούς και να βγει από εκεί ο παπάς, να τελειώσει την διακοπείσα λειτουργία.

·Τα μισοτηγανισμένα ψάρια

Την ημέρα που έπεσε η Πόλη, ένας γέροντας τηγάνιζε ψάρια, και όταν του είπαν «Εάλω η Πόλις», είπε πως για να πιστέψει πως έπεσε η Πόλη, έπρεπε να βγουν τα ψάρια από το τηγάνι. Και σύμφωνα με τις δοξασίες έτσι έγινε, με τον γέροντα μάλιστα να «προφητεύει» πως όταν φύγουν οι Οθωμανοί από την Κωνσταντινούπολη, θα ολοκληρωθεί το τηγάνισμα των ψαριών που είναι τηγανισμένα μόνο από την μία τους πλευρά.

·Τα Δισκοπότηρα της Αγίας Σοφίας

Την ώρα που ακουγόταν έξω από την Αγία Σοφία φωνές «οι Τούρκοι!–οι Τούρκοι!», ο πρωτόπαππας βγαίνει από την στοά της εξομολογήσεως. Αποβραδίς κοινώνησε τον Αυτοκράτορα κι’ ως το πρωΐ  εξομολογούσε. Και για μια στιγμή, όταν είδε το πλήθος γονατιστό να τρέμει, κιτρίνησε σαν το φλουρί. Κοντοστάθηκε, σφούγγισε τα δάκρυά του και προχώρησε στην εκκλησία. Ο ναός, ο άμβωνας, ο σωλέας και τα περιστύλια ήταν γεμάτα κόσμο. Τα φώτα, οι πολυέλαιοι, οι κανδήλες ήταν αναμμένα….

Ο πρωτόπαππας έκαμε τρεις σταυρούς και μπήκε στο ιερό. Επάνω στην Αγία Τράπεζα, σαν να ήταν κρεμαστός ουράνιος θόλος, το Κιβώτιο. Στήριζε τα τέσσερα χρυσά του πόδια στις τέσσερις γωνίες και απ’ εμπρός πρόβαλε ένα ωραίο τόξο. Ένας σταυρός χρύσιζε στην κορυφή του και μέσα από τον θόλο του κατέβαινε άσπρο περιστέρι, η Περιστερά του Αγίου Πνεύματος. Ο πρωτόπαππας βγάζει από τα σπλάχνα της Περιστεράς τα Δισκοπότηρα, τα σκέπασε με μεταξωτό, που λέγεται Αέρας, τα πήρε κι έφυγε. «Μη δότε τα Άγια τοις κυσίν», σκέφτηκε…

Σκοτείνιασε. Το σκοτάδι σκέπασε τον ουρανό, την Πόλη. Κι’ από την θάλασσα μακριά ανέβαινε αιμοσταγμένος ο δίσκος του φεγγαριού. Κόκκινος, σαν τα μάτια του φονιά. Ολόρθος ο πρωτόπαππας κάρφωσε στον ουρανό τα μάτια του και είδε το φονικό φεγγάρι να στέκεται ακίνητο στον τρούλο της Αγίας Σοφίας. Και είδε να μαυρίζει, να μαυρίζει ο μισός δίσκος. Αρχαία προφητεία έλεγε: «θα είναι Πανσέληνος. Έκλειψη θα γίνει. Και η Πόλη θα πέσει!»…

Αμέσως άνοιξαν τα μεσουράνια. Ένα φως γλυκύτατο απλώθηκε. Αγγελος Κυρίου φάνηκε κι’ άρπαξε τα Δισκοπότηρα. Η θάλασσα άνοιξε και κατάπιε τον πρωτόπαππα. Γαλήνη! Το τρομερό στοιχείο ησύχασε. Και σαν να ήταν Φώτα κι’ άγιασε την θάλασσα Σταυρός… 

· Οι Εικόνες που δεν καταστρέφονταν.

Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη, ξεκίνησαν να καταστρέφουν τις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Στην Αγία Σοφία είχε καταφύγει πολύς λαός, κυρίως γυναικόπαιδα, για να αποφύγουν τον θάνατο. Όμως η παρουσία τους εκεί δεν τους έσωσε, καθώς φανατισμένοι από τους δερβίσηδες μωαμεθανοί και γενίτσαροι, μπήκαν στην εκκλησία και άρχισαν να σφάζουν αδιακρίτως όποιον έβρισκαν κοντά τους. Ο σωρός των πτωμάτων έφτασε πολλά μέτρα. Όταν μάλιστα ο Σουλτάνος Μωάμεθ προσπάθησε να μπει στο ναό, το άλογο του σκόνταψε πάνω στα πτώματα. Με την οπλή του το άλογο άφησε ένα σημάδι στην κορυφή του στύλου, το οποίον σώζεται μέχρι σήμερα.

Τις πιο πολλές εικόνες και τοιχογραφίες της Αγίας Σοφίας τις κατέστρεψαν οι Τούρκοι. Όταν όμως οι άπιστοι εισβολείς έφτασαν στον εξώστη-γυναικωνίτη και ένας τσαούσης (Τούρκος αξιωματικός), προσπάθησε με έναν πέλεκυ να καταστρέψει μια τοιχογραφία της Παναγίας που κρατά στα χέρια της τον Ιησού μωρό, έγινε θαύμα! Την στιγμή που ο Τούρκος προσπάθησε να καταφέρει το πρώτο χτύπημα στην τοιχογραφία κεραυνοβολήθηκε κι έπεσε νεκρός. Την θέση του πήρε ένας άλλος Τούρκος, αλλά κι’ εκείνος είχε την ίδια τύχη. Οι υπόλοιποι βάρβαροι πανικοβλήθηκαν από το πρωτόγνωρο γι’ αυτούς θαύμα και γεμάτοι τρόμο εγκατέλειψαν την ανόσια προσπάθειά τους. 

Η συγκεκριμένη τοιχογραφία σώζεται μέχρι σήμερα, στον δεξιό εξώστη της Αγίας Σοφίας.

γ. Τα Μυστήρια της Αγιάς Σοφιάς και η ανησυχία των Τούρκων

Από την πρώτη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Οθωμανούς και ο Μωάμεθ εισήλθε έφιππος στην Αγία Σοφία, (όπου επί αρκετή ώρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, έμεινε ακίνητος να κοιτάζει με έκσταση τον Παντοκράτορα στον τρούλο, ενώ η εντυπωσιακή αυτή σκηνή έχει αποθανατιστεί και σε μια τουρκική ιστορική κινηματογραφική ταινία), ο μεγάλος αυτός ναός της Ορθοδοξίας έγινε το επίκεντρο διαφόρων μύθων και θρύλων που κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους κατακτητές, προκαλώντας ένα έντονο δέος για το μεγαλούργημα αυτό της Ορθοδοξίας που τώρα το έχουν περικυκλώσει οι τέσσερις οθωμανικοί μιναρέδες.

Τα τελευταία χρόνια όμως, ορισμένα γεγονότα με επίκεντρο την Αγία Σοφία και με αποκορύφωμα την απροσδόκητη εμφάνιση το καλοκαίρι του 2008 του Άγγελου στον Τρούλο, έχουν δημιουργήσει στους Τούρκους ένα έντονο κλίμα καχυποψίας και φόβου για τα μελλούμενα.

Παράλληλα επανήλθαν στην επιφάνεια όλοι εκείνοι οι θρύλοι που κατά καιρούς είχαν συγκλονίσει και είχαν προκαλέσει στους μουσουλμάνους μια χαρακτηριστική φοβία για την εκ νέου ανάδυση της ορθόδοξης χριστιανικής ταυτότητας του ναού και τις κοσμογονικές συνέπειες αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, παρά το ότι λειτουργούσε μέχρι το 1934 σαν μουσουλμανικό τέμενος.

Έτσι τον Ιανουάριο, (20/1/2012), η μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, Σαμπάχ, παρουσίασε ένα πραγματικά καταπληκτικό αφιέρωμα για τα «Μυστήρια της Αγίας Σοφίας», (Ayasofya’ nın gizlemleri), όπου αποτυπώνεται -με γλαφυρό τρόπο- αυτό το κλίμα φοβίας που έχει καταβάλει τελευταία τους Τούρκους, για τα όσα υπάρχουν κρυμμένα μέσα στον Ιερό Ναό και τα όσα προμηνύονται να συμβούν τα επόμενα χρόνια.

Το πρώτο σημαντικό στοιχείο από αυτό το αφιέρωμα, είναι μια αδιόρατη φοβία που διακρίνεται από τους Τούρκους στους κρυμμένους σταυρούς, συμβολικούς και μη, που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού, αλλά και στην κάτοψη όπως μπορεί κάποιος να την διακρίνει από ψηλά. Έτσι μεγάλο δέος παρατηρείται για τον λεγόμενο, (όπως τον αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Τούρκοι ), «Σταυρό του αποστόλου αγίου Ανδρέα», ο οποίος όπως είναι γνωστό, είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Σύμφωνα λοιπόν με την Σαμπάχ, στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή, ένα σημαντικό σύμβολο που όχι μόνο δεν χάθηκε στους αιώνες της οθωμανικής κατοχής, αλλά δεσπόζει με όλη την συμβολική σημασία του. Παράλληλα και ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» τρομάζει τους Τούρκους, καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται μυστικό στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη.

Γενικώτερα, η κατασκευή του μεγάλου αυτού ορθοδόξου αρχιτεκτονικού αριστουργήματος, σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και το γεγονός αυτό εμπνέει το δέος αλλά και μια αδιόρατη φοβία για την μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας, στον φυσικό της ιδιοκτήτη, δηλαδή στους Ρωμηούς, για την ιερουργίαν της Ελληνορθόδοξης λατρείας.

Αλλά εκτός από τους σταυρούς, οι Τούρκοι αναφέρουν και άλλα μυστήρια και τρομακτικά για τους ίδιους που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού. Έτσι, όπως αναφέρει ο θρύλος, είναι γνωστό ότι μετά την μετατροπή του ναού σε μουσουλμανικό τέμενος κτίστηκε το γνωστό Μιχράμπ, (το μουσουλμανικό σημείο της προσευχής), που εμφανίστηκε στην ανατολική πλευρά του ναού προς την κατεύθυνση της Μέκκας. Αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους, μπροστά από το Μιχράμπ, βρίσκεται θαμμένο ένα φέρετρο κατασκευασμένο από επίχρυσο μπρούντζο.

Στο φέρετρο αυτό κείτεται η σωρός της βασίλισσας Σοφίας, (προφανώς γίνεται ταύτιση με την αγία Σοφία). Αυτή η βασίλισσα Σοφία και το φέρετρό της συνδέεται, σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους, με μια «εντολή» που έχει περάσει δια μέσω των αιώνων μέχρι σήμερα. Η εντολή αυτή αναφέρει ότι δεν πρέπει κανένας να πειράξει αυτό το φέρετρο ούτε καν να το ακουμπήσει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε, σύμφωνα με τον θρύλο αυτό, θα προκληθεί η «έγερση» της βασίλισσας Σοφίας και ένας τρομακτικός θόρυβος θα τραντάξει όλο το οικοδόμημα του ναού, προκαλώντας σεισμικά εσχατολογικά γεγονότα που τρομάζουν τους Τούρκους.

Αλλά ο θρύλος της βασίλισσας Σοφίας έχει και συνέχεια. Σύμφωνα λοιπόν με τις τουρκικές αναφορές, το φέρετρο αυτό προστατεύουν τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στον θόλο του ναού. Οι αρχάγγελοι αυτοί, όπως αναφέρουν και πιστεύουν οι Τούρκοι, είναι οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ.

Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους Ρωμαίους/Ρωμηούς αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Τζεμπραήλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις, στους Ρωμηούς αυτοκράτορες. Και οι τέσσερεις αυτοί αρχάγγελοι, έχουν ταχθεί -μετά την πτώση της Πόλης- να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο, κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η Δευτέρα Παρουσία.

Σημειώνεται ότι πρόσφατα με εκτενές δημοσίευμα της Yeni Şafak, της οποίας διευθυντής είναι ο Ιμπραχήμ Καραγκιούλ προσωπικός φίλος και σύμβουλος εξ απορρήτων του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν, οι Τούρκοι επιχείρησαν να παρουσιάσουν την Αγία Σοφία ως έργο σκοτεινών τεκτονικών «Στοών». Η εφημερίδα επικαλείται το μυθιστόρημα του Dan Brown, «Κόλαση», για να αιτιολογήσει την «ανάλυσή» της, μπερδεύοντας προφανώς την φαντασία με την πραγματικότητα.

Ο «κρυμμένος Πατριάρχης» και η «κλειστή Πύλη»

Ένας άλλος σημαντικός μύθος που αναφέρουν οι μουσουλμάνοι είναι ο θρύλος του «Κρυμμένου Πατριάρχη» που μοιάζει με τον ελληνικό θρύλο για τον κρυμμένο παπά. Όπως αναφέρει η τουρκική παράδοση, στο νότιο μέρος του ναού υπάρχει ένας στενός διάδρομος που οδηγεί σε μια παμπάλαια αραχνιασμένη και πολύ μυστήρια πύλη για την οποία ο θρύλος την αναφέρει σαν την «Κλειστή Πύλη».

Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές, όταν ο Μωάμεθ εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη, ο τελευταίος ελληνορθόδοξος Πατριάρχης μαζί με τους συνοδούς του τελούσε στο σημείο αυτό Θεία Λειτουργία. Μόλις οι οθωμανικές ορδές εισέβαλαν στον ναό, ο Πατριάρχης και όλη η συνοδεία του εισήλθε μέσα στην πύλη αυτή, η οποία έκλεισε και από τότε χάθηκαν, ενώ η πύλη έμεινε ερμητικά κλειστή και κανένας δεν τόλμησε ποτέ να την ανοίξει.

Κάθε χρόνο στην Ανάσταση των ορθόδοξων χριστιανών μπροστά από την πύλη αυτή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Σαμπάχ, εμφανίζονται…. κόκκινα αυγά!!!

Ο θρύλος συμπληρώνεται από την προφητεία που φοβίζει τους Τούρκους ότι, όταν η πύλη αυτή ανοίξει, στον ναό θα ακουστούν ξανά οι χριστιανικές ελληνορθόδοξες ψαλμωδίες, γι’ αυτό και τρομάζουν και μόνο στην ιδέα του ανοίγματος αυτής της μυστήριας πύλης.

Το υπόγειο τούνελ                

Η τουρκική εφημερίδα αναφέρει και το μυστήριο του υπογείου τούνελ που υπάρχει σε κεντρικό σημείο στο εσωτερικό του ναού. Όπως αναφέρεται, από το σημείο αυτό, υπάρχει μια δίοδος που οδηγεί σε ένα μεγάλο τούνελ. Το τούνελ αυτό, οδηγεί μέχρι τα Πριγκηποννήσια και μάλιστα μέχρι την νήσο Πρώτη. Το μυστήριο για τους Τούρκους είναι το πώς κατασκευάστηκε αυτό το τούνελ και τι ρόλο έπαιξε στην μακρά ιστορία του ναού.

Το αποτύπωμα από το πέλμα κάποιου μεγάλου ζώου

Μυστήριο για τους Τούρκους είναι και το μεγάλο αποτύπωμα από πέλμα κάποιου μεγάλου ζώου, που υπάρχει στην νοτιοδυτική πλευρά του θόλου, ενώ και εδώ, έχουν διαδοθεί κάποιες εσχατολογικές ιστορίες. Σύμφωνα με τους Τούρκους το αποτύπωμα αυτό είναι από το άλογο του Μωάμεθ του Πορθητή, αλλά το ερώτημα είναι πώς το άλογο πάτησε στο σημείο αυτό που βρίσκεται ψηλά προς τον θόλο.

Τα μωσαϊκά στον ιερό ναό

Μεγάλο δέος δημιουργούν στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ, και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη την μεγαλοπρέπειά τους, τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινουπόλεως, παρά το γεγονός ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση προσώπων που σχετίζονται με θρησκευτικά γεγονότα.

Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του. Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους.

Τέλος, ξεχωριστή αναφορά γίνεται και για τα μωσαϊκά που αναπαριστούν γνωστούς Ρωμηούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή. Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος, καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει στους τούρκους, διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς.

Οι συμβολισμοί αυτοί, σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επανίδρυση της Αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με την ευλογία του ίδιου του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Συνεχίζεται

---

1 Όπως υποσ. 1 του 1ου μέρους

2 Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς: Ο θρύλος που τρομάζει τους Τούρκους http://www.pronews.gr/portal/20170119/religion/orthodoxia/84442/marmaromenos-vasilias-o-thrylikos-aytokratoras-ti-perimenei-o, Θεόφραστου Ανδρεοπούλου, 19 Ιαν 2017.

-Η Aγία Tράπεζα της Αγίας Σοφίας και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς. Σάββατο, του Ιωάννη Καρυοφυλάκη, http://www.veteranos.gr/2013/04/t.html, 20 Απριλίου 2013.

-Μαρμαρωμένος Βασιλιάς Ιωάννης ξυπνάει (κυριολεκτικά)! Σεπτεμβρίου 21, 2011 by genesisxresearch.

-http://history-of-macedonia.com/2011/06/01/ constantine-xi-palaiologos-29-5-1453/

-ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ: Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ…. greekworldhistory. blogspot. com/2013/02/blog-post_20.html.

-http://www.newsbomb.gr/ bombplus/ blogs/ story/693631/sygklonistiko-vrethike-to-spilaio-toy-marmaromenoy-vasilia#ixzz4gZ68ToW1.

3 Η Στρατονίκεια ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην Λυδία της Μικράς Ασίας. Βρισκόταν στις όχθες του Καΐκου ποταμού, μεταξύ των πόλεων της Γέρμης και της Νακράσσης και κοντά στην Σίλανδο. Φαίνεται ότι ιδρύθηκε από τον βασιλιά της Περγάμου Ευμένη Β΄, προς τιμήν της συζύγου του Στρατονίκης (πρωτότοκο παιδί του Καππαδόκη βασιλιά Αριαράθη Δ΄ και της Σελευκίδος Αντιοχίδος), επί της παλαιοτέρας Ίνδης. Επειδή όμως και άλλοι Σελευκίδες ηγεμόνες έφεραν συζύγους με το όνομα Στρατονίκη, μέχρι τώρα δεν έχει διευκρινισθεί πλήρως, ποιος είναι ο ιδρυτής της πόλεως.

Κατά το 130 π.Χ. τα Θυάτειρα προσάρτησαν την Στρατονίκεια που έκτοτε εξέπεσε σε χωριό. Απέκτησε όμως ξανά την σημασία της κατά την εποχή του Τραϊανού (98-117 μ.Χ.). Αργότερα, επί βασιλείας του Αδριανού, μετονομάστηκε σε Αδριανούπολη προς τιμήν του. Η Στρατονίκεια έκοψε νομίσματα από την εποχή της ιδρύσεώς της (2ος αιώνας π.Χ.) μέχρι και την εποχή του αυτοκράτορα Γαλλιηνού (μέσα του 3ου αι. μ.Χ.). Τα αρχαιολογικά ευρήματα της λυδικής Στρατονικείας βρίσκονται στο μουσείο της Μανίσα.

Η αρχαία Στρατονίκεια θεωρείται η μεγαλύτερη μαρμάρινη πόλη στον κόσμο, περιλαμβάνεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και μέχρι στιγμής, έχουν ανακαλυφθεί ευρήματα από την ελληνιστική, ρωμαϊκή και Ρωμαίϊκη (βυζαντινή) περίοδο.