ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΝ-ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΣ

ΤΟ ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

1.    Το Άγιον Πνεύμα δεν είναι Δύναμις διότι στην Αγία Γραφή διαχωρίζεται σαφώς το Πρόσωπον (Άγιον Πνεύμα) από τις πάσης φύσεως δυνάμεις, όπως ηλεκτρική/μαγνητική, βαρύτης, πυρηνική (ισχυρή, ασθενής) κλπ.

α.            ΠΡΑΞΕΙΣ: 10/38 «Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεός Πνεύματι  Ἁγίῳ καὶ Δυνάμει…».

β.            Α΄ ΙΩΑΝ: 5/6 «καὶ τὸ Πνεῦμά ἐστι τὸ μαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθεια...».

ΑΛΗΘΕΙΑ=Απόλυτη-Υψίστη-Πλήρης Πραγματικότης = Θεός

«Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ…» (ΙΩΑΝΝΗΣ: 14/6).

γ.   ΕΒΡ: 2/4 «…συνεπιμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σημείοις τε καὶ τέρασι καὶ ποικίλαις δυνάμεσι καὶ Πνεύματος Ἁγίου μερισμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν». (Ο Θεός επιβεβαίωνε το κήρυγμα των Αποστόλων με ποίκιλες δυνάμεις και χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος).

      2.     Το Άγιο Πνεύμα είναι Πρόσωπον και όχι κάποια (Αόρατη) Μορφή/Υπερφυσική δύναμις ή Υπέρτατη Αρχή.

    α. Πρόσωπο=Σχέση Αυτοψίας και όχι παραμονή στις μερικές εμπειρίες των αντικειμένων της Κτίσεως (όχι Φύσεως).

        Πρόσωπον=προς+ωψ/ωπός (όψις).

    Δηλαδή για να υπάρξει «πρόσωπο», πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο έλλογα όντα/άνθρωποι ώστε να βλέπει ο ένας τον άλλον κατά πρόσωπο(π.x. Αδάμ-Εύα).

         β.   Χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου-Προσώπου (προσωπικότης).

1)  ΝΟΥΣ-ΛΟΓΙΚΟΝ (Σκέψις, διανόημα, δύναμις του αντιλαμβάνεσθαι και διανοείσθαι, κριτική ικανότητα).

2)  ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (Ψυχική κατάσταση που οφείλεται σε δυσάρεστα ή ευχάριστα γεγονότα ή σκέψεις και προκαλεί ανάλογες αντιδράσεις).

3)  ΛΟΓΟΣ (Λέξις, λόγος, ομιλία, αποκάλυψις, εντολή, υποκείμενον, λογική σχέση).

4)  ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΛΗΣΙΣ (Ελευθέρα θέληση-επιθυμία για συγκεκριμένη ενέργεια).

5)  ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ (ΕΓΩ)[ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ].

                 3.   ΝΟΥΣ-ΛΟΓΙΚΟΝ

      α. Α ΚΟΡΙΝΘ:2/10«…τὸ γὰρ Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ. (ΣΣ:…Τα γνωρίζει όλα και αυτά τα βαθύτατα και μυστηριώδη ιδιώματα του Θεού)». Αφού ερευνά-γνωρίζει τα πάντα:

(1)  Έχει Νούν-Λογικόν

(2)  Είναι Παντογνώστης-Θεός.

     β. «Ἐγὼ (εἰμί ὁ) Κύριος ἐτάζων καρδίας καὶ δοκιμάζων νεφροὺς…» (ΙΕΡΕΜΙΑΣ: 17/10) [Εγώ μόνον είμαι ο Κύριος και Θεός ο οποίος εξετάζω τας καρδίας των ανθρώπων και ερευνώ τα σωθικά τους].

      Αφού το Άγιον Πνεύμα ερευνά τα πάντα που μόνο ο Κύριος και Θεός κάνει, τότε είναι και αυτός Θεός με Νού και Λογικόν.

    γ. ΠΡΑΞΕΙΣ: 15/18   «…ἔδοξε γὰρ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν μηδὲν πλέον…» (Εφάνη ορθόν από το Άγιον Πνεύμα και ημάς…)

    Αφού εφάνη ορθόν/ απεφάσισε το Άγιον Πνεύμα, σημαίνει ότι έκρινε και αφού έκρινε έχει Νούν και Λογικόν.

  4. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ (Ανθρωποπαθείς εκφράσεις)

     α. ΕΦΕΣ: 4/30 «Καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ…» Συσχετισμός με   Α΄ΘΕΣ: 5/19 «…Τὸ Πνεῦμα μὴ σβέννυτε…»

    Σβεννύω: εξαλείφω, εξαντλώ, καταπνίγω, καταπραΰνω (εδώ την σφοδρότητα της αγάπης του Αγίου Πνεύματος).

          β. ΙΑΚΩΒΟΥ: 4/5  «Ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκησεν ἐν ἡμῖν;»

(1)   Επιποθώ = Υπεραγαπώ, ποθώ σφοδρώς.

(2) Φθόνος τινός = φθόνος προς τινα αλλά ωσαύτως φθόνος εκ μέρους τινός (αντικειμενική, υποκειμενική γενική).

(3) Φθόνον έχω = αισθάνομαι φθόνον αλλά ωσαύτως επισύρω φθόνον (Λεξ. Δορμπαράκη, σελ. 862).

 γ. ΗΣΑΪΑΣ: 7/13     «καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή… καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα;» («…πώς λοιπόν τολμάτε να λυπείτε τον Κύριον με την απιστίαν σας και την ανυπακοήν σας;»).

 δ. ΗΣΑΪΑΣ: 63/10 «αὐτοὶ δὲ ἠπείθησαν καὶ παρώξυναν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον αὐτοῦ».

 ε. ΙΕΖΕΚΙΗΛ: 16/43 «ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐμνήσθης τῆς νηπιότητός σου(ΣΣ: Τις ευεργεσίες που έκανα από της νηπιότητός σου) καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις (και συνεχώς με ελυπούσες με όλας τας παρανομίας σου)…».

  5. ΛΟΓΟΣ

   α. ΠΡΑΞΕΙΣ: 10/19-20 «Τοῦ δὲ Πέτρου διενθυμουμένου περὶ τοῦ ὁράματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα».

     β. ΠΡΑΞΕΙΣ: 11/12 «Εἶπε δέ μοι τὸ Πνεῦμα συνελθεῖν αὐτοῖς μηδὲν διακρινόμενον».

   γ. ΠΡΑΞΕΙΣ: 13/2 «Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι…».

  6. ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΛΗΣΙΣ

  α. Α΄ΚΟΡ: 12/7,11 «Ἑκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον……πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται».

Τα διδόμενα χαρίσματα είναι δικά του. Αφού είναι δικά του τα μοιράζει όπως θέλει (Το Άγιον Πνεύμα έχει βούληση ελευθέρα και ως διανέμον θεία χαρίσματα (υπερφυσικά και άλλα) είναι και ΘΕΟΣ.

β. ΙΩΑΝ: 3/8 «Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶ πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Πνεύματος» (Ο άνεμος πνέει όπου θέλει και ακούεις την βοήν του, αλλά δεν ηξεύρεις από πού ξεκίνησε και πού θα σταματήσει. Έτσι γίνεται με το Άγιον Πνεύμα που μυστηριωδώς αναγεννά κάθε άνθρωπον όπου ΑΥΤΟ επιθυμεί).

7. ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ (ΕΓΩ) [ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ]

         α. ΠΡΑΞΕΙΣ: 10/ 19-20 «Τοῦ δὲ Πέτρου διενθυμουμένου περὶ τοῦ ὁράματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα· ἰδοὺ ἄνδρες τρεῖς ζητοῦσί σε· ἀλλὰ ἀναστὰς κατάβηθι καὶ πορεύου σὺν αὐτοῖς μηδὲν

διακρινόμενος, διότι ἐγὼ ἀπέσταλκα αὐτούς».

        β. ΠΡΑΞΕΙΣ: 13/2 «Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς»(Είπε το Πνεύμα το Άγιον: Ξεχωρίσατέ μου αμέσως τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον εις το έργον, εις το οποίον (εγώ) τους προσεκάλεσα).

     

Αναρτάται λόγω της εορτής της Mεσοπεντηκοστής την 14-5-2014, προς δόξαν του Παρακλήτου Θεού, Toυ Αγίου Πνεύματος, του Τρίτου Προσώπου Της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ…