Η «ΡΩΣΙΚΗ» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917

ΜΕΡΟΣ 7^ο

Δύο άλλα τέρατα που χρησιμοποιήθηκαν από το Σύστημα για την προετοιμασία της λεγομένης Ρωσικής επαναστάσεως του 1917, ήσαν: O περιβόητος Ρασπούτιν και ο Ισπανός ιατρός Γεράρδος Ανκώς με το ψευδώνυμο Papus.

Ρασπούτιν (Γρηγόρη Γιεφίμοβιτς)1: Αντελήφθη από νεαράς ηλικίας κάποιες «ασυνήθιστες»  ικανότητές του και επίστευσε ότι είχε από τον Θεό αποστολή για εκτέλεση μεγάλων έργων. Παρά ταύτα ζούσε βίον έκλυτον και αμέριμνον. Οι κραιπάλες του ηκολουθούντο από περιόδους «ψυχικής ανατάσεως», κατά την διάρκεια μιας εκ των οποίων ενυμφεύθη νεαράν χωρικήν με την οποίαν απέκτησε 4 τέκνα. Aπό το 1895 ο Ρασπούτιν - το όνομα σημαίνει «άσωτος», «έκλυτος» - περιεπλανάτο επί 10ετίαν. Κατά την εποχή εκείνη έμαθε ανάγνωση και γραφή.

Μη ικανοποιούμενος από την Ορθοδοξία, επενόησε μία δική του πίστη προσαρμοσμένη στους δικούς του σκοπούς. Η αμαρτία, έλεγε, βρίσκεται στο άτομο και όχι στις πράξεις που κάνει. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα χωρίς να αμαρτάνει. Το 1905 κάποιοι «σύμβουλοι» του Τσάρου επέτυχαν την είσοδο του Ρασπούτιν στην Αυτοκρατορική αυλή. Από τότε ο Ρασπούτιν άρχισε να ασκεί μεγάλη επιρροή σε αριθμό ανδρών και γυναικών της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Αυλής και ασκούσε μία τρομερή επιρροή στην Αυτοκράτειρα, διότι ο μικρός της γυιός έπασχε από αιμοφιλία και ο Ρασπούτιν ήταν ο μόνος που μπορούσε να σταματήσει την αιμορραγία.

Η τελευταία τσαρίνα της Ρωσίας Αλεξάνδρα Θεοδώροβνα (Γερμανίδα πριγκήπισσα της Έσσης) ήταν τόσο «πιστή» στην Ορθοδοξία που δεν έπαψε να τρέφει τον θαυμασμό της προς τον…. Βουδδισμό και τα μυστήρια των Θιβετιανών και των Ινδών. Αυτή συνηγόρησε για την είσοδο του κρυπτοσατανιστού Ρασπούτιν στην Αυτοκρατορική αυλή.

Είναι βέβαιο πως ο Ρασπούτιν είχε και υπνωτιστικές δυνάμεις, αφού ανήκε στην αποκρυφιστική οργάνωση των Ιλλουμινάτι. Φαινόταν ικανός να θέσει την Αυτοκράτειρα κάτω από την επιρροή του, όχι ως εραστής, με στόχο όμως να την κάνει να πιέζει τον Τσάρο να πράττει ό,τι αποφάσιζε ο Ρασπούτιν. Δεν αποτελεί υπερβολή να πούμε πως ο Ρασπούτιν εξ αιτίας τής επιρροής που ασκούσε και στον Τσάρο, μέσω τής Τσαρίνας, στην πραγματικότητα κυβερνούσε την Ρωσία.

Είναι επίσης αλήθεια πως ο Ρασπούτιν εισήγαγε στην αυλή ομάδες ανδρών και γυναικών που πραγματοποιούσαν παγανιστικές τελετές και τελετουργικά όργια, όπως συνέβαινε και στο Palais Royal των Παρισίων πριν από την έκρηξη τής Γαλλικής Επαναστάσεως το1789.

Εισήγαγε ανατροπείς  όργανα των διεθνών τραπεζιτών, μέσα στην Τσαρική αυλή που έπαιρναν πληροφορίες, τις μετέφεραν στα αφεντικά τους οι οποίοι με την σειρά τους εξεβίαζαν πολλούς ανθρώπους με επιρροή και τελικώς επέβαλαν την θέλησή τους.

Ο Ρασπούτιν εδολοφονήθη, την 16 Δεκεμβρίου 1916, πιθανώς από Ρώσους ευγενείς, μεταξύ των οποίων και ο ελευθεροτέκτων Felix Yusupov (1887-1967)2, κάτω από μυστηριώδεις και ανεξιχνίαστες μέχρι σήμερα, συνθήκες. Μία από τις πιθανώτερες αιτίες της δολοφονίας του, πέραν του σκοτεινού ρόλου του στην αυτοκρατορική αυλή, ήταν η δεδηλωμένη και σταθερά θέση του περί μη εμπλοκής της Ρωσίας στον παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό ήρχετο σε αντίθεση με τα σχέδια των συνωμοτών για την ανατροπή του Τσάρου3.

Υπό το ψευδώνυμο «Papus» είναι γνωστός και ο Ισπανός ιατρός Γεράρδος Ανκώς, μέγας Πατριάρχης τής Μασονίας. Γεννήθηκε στην Corogne τής Ισπανίας το 1865. Εσπούδασε ιατρική και ήτο άθεος. Μετέβη στις Ινδίες και συνεβουλεύθη τους Γιόγκι, ώσπου έγινε κάτοχος του «Ερμητισμού», πνευματισμού και άλλων αποκρύφων διδασκαλιών. Εγνωρίσθη με τον Μαρκήσιον De Saint-Yves d’ Aveydre, τον E. Durville και τον «θεραπευτήν» Philippe  ο οποίος τον εισήγαγε στα «μυστήρια του Αοράτου» και στην αυλήν του Τσάρου τής Ρωσίας Νικολάου Β΄. Εκεί ο Papus έγινε ήρως της εξής «ασυνήθους σκηνής» :

Ο Τσάρος ευρίσκετο προ διλήμματος: Να καταστείλει βιαίως τις απεργίες και επαναστάσεις  οι οποίες συνεχώς ξεσπούσαν στην Ρωσία (τα προανακρούσματα του 1917) ή να προβεί σε συνταγματικές παραχωρήσεις και να δώσει έτσι διέξοδον στην τυφλή δύναμη του λαϊκού ηφαιστείου. Τότε ο Papus προσκληθείς από τον Τσάρο διωργάνωσε μίαν τελετουργίαν μαγείας και νεκρομαντείας. Σε μία επίδειξη των μαγικών του ικανοτήτων, ο πνευματικός «διδάσκαλος» επέτυχε να επικαλεσθεί το «φάντασμα»  του Αλεξάνδρου Γ΄, ο οποίος ερωτηθείς υπό του υιού του απήντησεν: «Οφείλεις πάση  θυσία να συντρίψεις την επανάσταση η οποία αρχίζει, αλλ’ αυτή θα αναγεννηθεί μίαν ημέρα και θα είναι τόσον βιαιοτέρα όσον σκληρότερον θα έχει κατασταλεί».

Κατόπιν ο Papus ανήγγειλεν και στον Τσάρο τής Ρωσίας, ότι όσον ο ίδιος (ο Papys) θα ζούσε, δεν θα εξερηγνύετο η επανάσταση! Απεβίωσε την25ην Οκτωβρίου 1916 και από του Ιανουαρίου 1917 φοβερές απεργίες άνοιγαν στην Ρωσίαν την επαναστατικήν εποχή!

Ο Papus είχεν μυηθεί σε όλους τους Τεκτονικούς βαθμούς και ήταν μέλος των μασονικών δογμάτων Ροδοσταύρων και Μαρτινιστών. Ήτο επίσης κάτοχος της λεγομένης «Υψηλής Μαγείας»!

Κατείχε τους ανωτάτους βαθμούς διαφόρων μασονικών δογμάτων ήτοι τον 33ον, 90ον, 96ον βαθμόν (ΣΣ: Πολλοί τέκτονες αγνοούν σήμερον ότι υπάρχουν στην τεκτονική ιεραρχία βαθμοί πάνω από τον 33^ον) και είχε τους εξής τίτλους: Υπέρτατος Μέγας Διδάσκαλος τής υπερτάτης Μεγάλης Στοάς του Μάντσεστερ, Πρόεδρος τής Στοάς Swed τής Γαλλίας, Σεβάσμιος τής Συμβολικής Στοάς Humanidad No 240, Διευθυντής τής γραμματείας τής παγκοσμίου Τεκτονικής Ομοσπονδίας των Παρισίων!4

Τέλος είναι συγγραφεύς πολλών αποκρυφιστικών βιβλίων τα οποία θεωρούνται κλασσικά στο είδος τους, μεταξύ των οποίων και το «Α.Β.Γ. του Αποκρυφισμού» καθώς και βιβλίων περί μαγείας.

Λίγα μόλις χρόνια προ της ανατροπής του Τσάρου, το αυτοκρατορικό παλάτι είχε πλημμυρίσει από αστρολόγους, τέκτονες, μάγους, αποκρυφιστές, απατεώνες και ωτακουστές. Με αυτά τα δεδομένα η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας ήταν θέμα χρόνου. Όπως και έγινε! Πως ήταν δυνατόν να επιβιώσει η αυτοκρατορική οικογένεια μέσα σε τέτοιο ασφυκτικό/σατανικό κλοιό; Οι παγκόσμιοι συνωμότες Ιλλουμινάτι ήλεγχαν τα πάντα!

 Η Άλωση της αυτοκρατορικής οικογενείας και γενικώτερον του παλατιού είχε πραγματοποιηθεί πρό του 1917! Έτσι, η πτώση της Αυτοκρατορίας και η κατάληψη της εξουσίας από τους εντολοδόχους των Ταλμουδιστών Τραπεζιτών επήλθε ευκολώτερον, ίσως, απ’ ότι επίστευαν οι διεθνείς επαναστάτες!!!

Το 1914 εξερράγη ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος δημιούργημα των ηγετών του Παγκοσμίου Επαναστατικού Κινήματος (ΠΕΚ) που χρησιμοποίησαν το γεγονός αυτό για να πείσουν τους βιομηχανικούς εργάτες και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων (Αξιωματικούς και στρατιώτες) πως ο πόλεμος ήταν ένας καπιταλιστικός πόλεμος.

Οι εργάτες οδηγήθηκαν στις αιματηρές μάχες, παρασυρμένοι να πιστεύσουν ότι ο πόλεμος προερχόταν από την προπαγάνδα του τύπου που οι Διεθνείς Τραπεζίτες έλεγχαν σε κάθε χώρα του κόσμου. Επρόκειτο, όμως, για έναν καπιταλιστικό πόλεμο των κρυπτομένων στα παρασκήνια διεθνών ταλμουδιστών τραπεζιτών. Οι διεθνείς ταλμουδιστές τραπεζίτες, κατευθυνόμενοι από τους Ιλλουμινάτι, χρησιμοποιούντες ως εμπροσθοφυλακή τους πράκτορές τους (ηγέτες του Παγκοσμίου Επαναστατικού Κινήματος) παρέμεναν διακριτικά στα παρασκήνια, χωρίς κανείς να τους υποψιάζεται αλλά και να μπορεί να τους πλήξει.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος το 1914, ο Χέρμπερ Χένρυ Άσκουϊθ, γνωστός αντισιωνιστής, ήταν πρωθυπουργός τής Αγγλίας. Οι διεθνείς τραπεζίτες αποφάσισαν ότι η κυβέρνηση του Άσκουιθ έπρεπε να πέσει και να αντικατασταθεί από μία φιλική προς αυτούς κυβέρνηση συνασπισμού, στην οποία ο Ντέϊβιντ Λόϋντ Τζώρτζ και ο Γουΐνστον Τσώρτσιλ θα ασκούσαν μεγάλη επιρροή. Ο Λόϋντ Τζώρτζ υπήρξε για χρόνια δικηγόρος του Σιωνιστικού Κινήματος όπως είχε σχεδιαστεί και χρηματοδοτηθεί από τους Ρόθτσιλντ. Ο Γουΐνστον Τσώρτσιλ υπήρξε υποστηρικτής του εθνικοπολιτικού Σιωνισμού5 από τον καιρό που εισήλθε στην πολιτική.

Λόγω του ότι η Ρωσία μόλις είχε βγει από τον καταστροφικό πόλεμο με την Ιαπωνία λίγα χρόνια πριν, ήταν συγκριτικά εύκολη υπόθεση για τους εκπαιδευμένους υπονομευτές, να δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα αμφιβολίας, καχυποψίας και ανησυχίας ανάμεσα στους Ρώσους εργάτες και τελικά στα στρατεύματα την περίοδο 1914-1916.

Τον Ιανουάριο του 1916 ξέσπασε ένα κύμα απεργιών κατά του καθεστώτος, με αφορμή τις περικοπές τροφίμων που επεβάλοντο στους Ρώσους λόγω του συνεχιζομένου πολέμου αλλά και της παρανόμου δράσεως των μαυραγοριτών που εξεμεταλλεύοντο την τραγικότητα της καταστάσεως σε βάρος του ρωσικού λαού. Να σημειωθεί ότι με την έναρξη  του 1917 ο Ρωσικός Αυτοκρατορικός Στρατός είχε απώλειες πάνω από 2.000.000 άνδρες. Το άνθος του Ρωσικού ανδρικού πληθυσμού είχε πεθάνει.

Την περίοδο εκείνη που το Ρωσικό Έθνος πολεμούσε κατά των εχθρών του, ο Λένιν και ο Μαρτώφ ….παραθέριζαν στην Ελβετία, την ουδέτερη χώρα στην οποία σχεδιάστηκαν όλες οι μέχρι τότε διεθνείς συνωμοσίες. Παραλλήλως ο Τρότσκυ οργάνωσε τις εκατοντάδες των πρώην Ρώσων επαναστατών που είχαν βρει καταφύγιο στις ΗΠΑ. Ήταν ιδιαίτερα ενεργός στην ανατολική πλευρά της Νέας Υόρκης. Τα έγγραφα της αστυνομίας και οι συζητήσεις στο Κονγκρέσσο απεκάλυψαν πως τέτοιου είδους παράνομες είσοδοι επραγματοποιούντο σε μεγάλο βαθμό. Τα άτομα του υποκόσμου είχαν εύκολη πρόσβαση εισόδου τόσον στις ΗΠΑ όσον και στον Καναδά.

Είναι εξακριβωμένο ότι ο υπόκοσμος συνδεόταν με τους παράνομους επαναστάτες. Ο ένας δεν μπορεί και ούτε ποτέ μπόρεσε να επιβιώσει χωρίς τον άλλον. Οι άνδρες που αποτελούσαν την Μυστική Εξουσία ήλεγχαν και κατηύθυναν και τους δύο. Οι Άρειοι Λόρδοι του Πολέμου χρησιμοποίησαν την Μαφία και οι Διεθνείς Μεγιστάνες Τραπεζίτες, τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους τρομοκράτες. Αυτό εξηγεί τους πολέμους των διεθνών συμμοριών.

Η ανατροπή τής Ρωσικής Αυτοκρατορίας ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε την απόσυρση του Ρωσικού στρατού από τον πόλεμο, στην πλευρά των Συμμαχικών Δυνάμεων. Ο Γερμανικός στρατός που ήταν απασχολημένος στο Ανατολικό Μέτωπο, θα ήταν ελεύθερος να επανενισχύσει τον στρατό που πολεμούσε εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων στο Δυτικό Μέτωπο.

Παρά το δεδομένο αυτό, τίποτα δεν έγινε για να αποτρέψει τα σχέδια των Διεθνών Τραπεζιτών.

Η Βρετανική Κυβέρνηση γνώριζε τις σοβαρές καταστάσεις που ωρίμαζαν στην Ρωσία. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το θέμα συζητήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο και λήφθηκε η απόφαση να αποσταλεί ο Λόρδος Κίτσενερ στην Ρωσία με σκοπό να οργανώσει ξανά τις Ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ο Λόρδος Κίτσενερ6 απέπλευσε από το Σκάπα Φλόου με το πλοίο Χ.Μ.Σ. Χαμσάϊρ. Το πλοίο όμως βυθίστηκε μυστηριωδώς την νύχτα της 5ης Ιουνίου 1916. Ο Λόρδος Κίτσενερ χάθηκε μαζί με τους άλλους. Επέζησαν μόνο καμμιά δεκαριά από το πλήρωμα. Οι επιζώντες παρασύρθηκαν στην στεριά πάνω σε μία σχεδία. Η Βρετανική Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το Χ.Μ.Σ. Χαμσάϊρ βυθίστηκε από ένα Γερμανικό υποβρύχιο ή από Γερμανική νάρκη.  Αυτό αποδείχθηκε πως ήταν ψέμα.

Ο Στρατηγός Έριχ Φόν Λούντερντορφ (Ήταν επικεφαλής προσωπικού και μοιραζόταν με τον Στρατηγό Χίντερμπουργκ την ηγεσία τής γερμανικής στρατιωτικής δυνάμεως), μελέτησε κι’ αυτός τις συνθήκες που περιέβαλαν την βύθιση του Χ.Μ.Σ. Χαμσάϊρ και τον θάνατο του Λόρδου Κίτσενερ. Δήλωσε κατηγορηματικά: «Δράση Γερμανικών ναυτικών μονάδων, είτε υποβρυχίων είτε ναρκοθετιδών, δεν έχει καμμία σχέση με την βύθιση του πλοίου». Είπε ότι είχε φτάσει στο συμπέρασμα «ότι ο θάνατος του Λόρδου Κίτσενερ ήταν μία θεϊκή πράξη, γιατί εάν είχε ζήσει θα είχε, χωρίς αμφιβολία, οργανώσει ξανά τον Ρωσικό Στρατό και θα τους είχε εκπαιδεύσει σαν την πιο θαυμαστή μαχητική δύναμη».

Οι Διεθνείς Τραπεζίτες δεν μπορούσαν να επιτρέψουν την αναδιοργάνωση του Ρωσικού Στρατού παρά μόνο μετά τον ξεσηκωμό των μενσεβίκων και μετά την ανατροπή τής προσωρινής κυβερνήσεως του Κερένσκυ το 1917. Είναι πράγματι αμφίβολο εάν ο Λένιν και ο Τρότσκυ θα τα κατάφερναν, στην περίπτωση που ο Λόρδος Κίτσενερ είχε μπορέσει να αναδιοργανώσει, να πειθαρχήσει και να εκπαιδεύσει τις Ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις το 1916.

Η ιστορία καταγράφει επίσης ότι ο Γουΐνστον Τσώρτσιλ και ο Λόρδος Κίτσενερ είχαν διαπληκτισθεί σοβαρά για την στρατιωτική πολιτική την περίοδο 1914-1916. Ο Λόρδος Κίτσενερ είχε διαφωνήσει έντονα με την ιδέα του Τσώρτσιλ να στείλει την Ναυτική Μοίρα στην Ανβέρ το 1914. Διαφώνησε επίσης με το σχέδιο του Τσώρτσιλ να κατακτήσει τα Δαρδανέλλια. Και τα δύο εγχειρήματα αποδείχθηκαν σημαντικά λάθη και απέβησαν μοιραία για τις συμμαχικές δυνάμεις.

Όλες οι μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες της Βρετανίας ανήκαν σέ διαπρεπείς Ιουδαίους Σιωνιστές (John Vickers και υιοί, Naylor and Sanderson, Hiram Maxim, Θυγατρική στην Αγγλία της Αμερικανικής Bethlehem Carnegie Steel Company των Ιουδαίων Joseph Warton and Charles Schwab, κ.α.). Ξαφνικά, χωρίς λόγο, το 1915-1916 η Βρετανία βρέθηκε χωρίς χημικά που χρειάζονταν για την κατασκευή πυρομαχικών. Τα όπλα που είχαν υποσχεθεί οι Βρετανοί στους Ρώσους συμμάχους δεν έγιναν ποτέ. Ένα συνταρακτικό γεγονός συνέβη ενώ τελείωνε η κατασκευή του μεγαλυτέρου εργοστασίου χημικών στο Σίλβερταουν.

Η δουλειά στο εργοστάσιο προχωρούσε γρήγορα. Το εργοστάσιο ήταν έτοιμο για παραγωγή σε χρόνο ρεκόρ. Ανθοδέσμες δόθηκαν και τιμές αποδόθηκαν στους πλούσιους Σιωνιστές κεφαλαιούχους που δήθεν έκαναν πολλά για την Βρετανική πολεμική προσπάθεια, αλλά μόλις το εργοστάσιο του Σίλβερταουν ξεκίνησε την παραγωγή ανατινάχθηκε (19 Ιανουαρίου 1917) με αποτέλεσμα να φονευθούν 73 άτομα και να τραυματισθούν εκατοντάδες. Πάνω από οκτακόσια κτήρια και σπίτια κατέρρευσαν. Τυχαίως; Ασφαλώς όχι.

Λόγω της αποτυχίας της Βρετανίας να παραδώσει όπλα και πολεμοφόδια στην Ρωσία, όπως είχε υποσχεθεί, σημαντικές στρατιωτικές ήττες έλαβαν χώρα στο Ανατολικό Μέτωπο. Οι εφημερίδες ανέφεραν ότι τα Ρωσικά στρατεύματα πολεμούσαν με μπαστούνια και γροθιές ώσπου σφαγιάσθηκαν από τα εξοπλισμένα γερμανικά στρατεύματα.

Ένα γράμμα που γράφτηκε από τον καθηγητή Μπέρναντ Πήαρς ( ο καθηγητής Πήαρς έγινε αργότερα μέλος του τάγματος των ιπποτών) προς τον Λόϋντ Τζώρτζ, δείχνει ότι τα όπλα και τα πολεμοφόδια που είχαν υποσχεθεί στην Αυτοκρατορική Ρωσική κυβέρνηση παρακρατήθηκαν επίτηδες ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες κατάλληλες για την επανάσταση που σχεδιαζόταν τότε στην Γενεύη και στην Νέα Υόρκη από τους Διεθνείς Τραπεζίτες. Ο καθηγητής Πήαρς σε επιστολή γραμμένη το 1915, λέει σ’ ένα σημείο:

«Πρέπει να αποκαλύψω την πεποίθησή μου ότι αυτή η ατυχής αποτυχία των κυρίων Βίκερς-Μαξίμ & Σία να προμηθεύσουν την Ρωσία με πολεμοφόδια που έπρεπε να έχουν φτάσει στην χώρα πριν πέντε μήνες, βάζει σε σοβαρό κίνδυνο τις σχέσεις των δύο κρατών και κυρίως την συνεργασία τους σ’ αυτόν τον πόλεμο… μού έχουν πει μετά βεβαιότητος ότι μέχρι στιγμής καμμία προμήθεια οποιουδήποτε είδους δεν έχει έρθει στην Ρωσία από την Αγγλία».

Ο Ντέϊβιντ Λόϋντ Τζώρτζ, τον καιρό που γράφτηκε η επιστολή, ήταν Υπουργός Οικονομικών και υπεύθυνος για την χρηματοδότηση του πολέμου. Οι Βίκερς-Μαξίμ & Σία ελέγχονταν από τον Σέρ Έρνεστ Κάσσελς, έναν συνεταίρο των Ταλμουδιστών Τραπεζιτών Κούν-Λέμπ & Σία της Νέας Υόρκης, που με την σειρά τους συνδέονταν με τους Ρόθτσιλντ και τους διεθνείς τραπεζίτες της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας κλπ.

Όταν η επιστολή του καθηγητή Πήαρς συζητήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο Λόϋντ Τζώρτζ λέγεται ότι υπερασπίστηκε την πολιτική της Κυβερνήσεως λέγοντας: «Η φιλανθρωπία πρέπει να ξεκινά απ’ το σπίτι μας. Οι Βρετανοί στρατιώτες μας που μάχονται στην Γαλλία έχουν μόνο τέσσερα πολυβόλα σε κάθε Τάγμα. Θα έπρεπε να εξοπλισθούν καλύτερα προτού στείλουμε όπλα στην Ρωσία».

Ο λόρδος Κίτσενερ αναφέρεται ότι απήντησε: «Θεωρώ τα περισσότερα από τέσσερα πολυβόλα ανά τάγμα πολυτέλεια, όταν η αποτυχία μας να παραδώσουμε τα όπλα που υποσχεθήκαμε στην Ρωσία, έχει σαν αποτέλεσμα οι Ρώσοι να διαθέτουν μόνο ΕΝΑ τουφέκι για κάθε έξη άνδρες».

Οι πράκτορες των διεθνών συνωμοτών διαστρέψαντες την παραπάνω φράση, διατάχθηκαν να κηλιδώσουν τον Λόρδο Κίτσενερ και να κυκλοφορήσουν σε όλον τον κόσμο την ιστορία ότι ο Λόρδος Κίτσενερ είχε δηλώσει ότι θεωρούσε πολυτέλεια να υπάρχουν περισσότερα από τέσσερα πολυβόλα ανά Τάγμα Βρετανών στρατιωτών, που μάχονταν στην Γαλλία. Η σπίλωση του Κίτσενερ εμφανίστηκε και σε μία κριτική της βιογραφίας που δημοσιεύθηκε εδώ και μερικές δεκαετίες στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Τορόντο Σταρ».

Αυτή η τυπική απεικόνιση, του πως οι διεθνείς συνωμότες κηλιδώνουν την υπόληψη τιμίων ανθρώπων, που αντιτίθενται στο Σύστημα, ακόμα και νεκρών για να καλύψουν δικά τους εγκλήματα, απεικονίζει τέλεια το πως οι πράκτορές τους χρησιμοποιούν τον διεθνή τύπο για να παραπληροφορήσουν με τέτοιο τρόπο το κοινό, ώστε αυτό να κατηγορήσει αθώους ανθρώπους κι ακόμη και τις ίδιες του τις κυβερνήσεις, για ό,τι κακό γινόταν από τις δολοπλοκίες τους.

Ο Μπόρις Μπρέϊζελ στο βιβλίο του «Ο κόσμος στο σταυροδρόμι»7, μας πληροφορεί ότι οι Βίκερς-Μαξίμ & Σία βρίσκονταν τότε κάτω απ’ την επιρροή των Κούν-Λέμπ & Σία. Συγκεκριμένα μεταξύ των άλλων γράφει:

«Στις 4 Φεβρουαρίου 1916 το Ρωσικό Επαναστατικό Κόμμα της Αμερικής οργάνωσε μία συνάντηση στην Νέα Υόρκη, όπου παρεβρέθησαν 62 αντιπρόσωποι… Αποκαλύφθηκε ότι μυστικές αναφορές είχαν μόλις φτάσει στο Κόμμα από την Ρωσία λέγοντας πως η στιγμή ήταν κατάλληλη… διαβεβαίωναν την συνέλευση ότι άτομα υπέρ της απελευθερώσεως του λαού της Ρωσίας θα προμήθευαν άφθονο χρήμα. Σε σχέση μ’ αυτό αναφέρθηκε συχνά το όνομα του Ιακώβ Σίφ.

Ο Ιακώβ Σίφ, κρυπτοταλμουδιστής Ιουδαίος, ήταν εκείνο τον καιρό σημαίνον μέλος τής Τράπεζας Κούν-Λέμπ & Σία της Νέας Υόρκης. Περίπου 50 από τους 62 ανθρώπους που παρευρίσκονταν στην συνάντηση της 4ης Φεβρουαρίου 1916 ήσαν άνδρες που είχαν παίξει ενεργό ρόλο στην Ρωσική Επανάσταση του 1905. Για άλλη μία φορά θα εχρησιμοποιούντο για να υποθάλψουν επαναστατική δράση, αλλά ο Ιακώβ Σίφ είχε σχεδιάσει τους καρπούς της νίκης να τους σφετεριστεί μόνο ο Λένιν για τα συμφέροντα των Διεθνών Τραπεζιτών...».

                                                                                                                                                                                                           Συνεχίζεται

Παρατήρηση: Η σχετική βιβλιογραφία από την οποίαν έχουν ληφθεί τα στοιχεία και γεγονότα που θα παρουσιάσουμε, κατά την ανάλυση του θέματος, πέραν των πηγών που θα αναφέρονται στο κείμενο ή στο τέλος κάθε σελίδος, όπου απαιτείται, θα καταγραφεί στο τέλος της αναλύσεως του θέματος.

---

1 Ρωσοθιβετιανός ρασοφόρος τυχοδιώκτης (1873-1916). Ρώσος εκ πατρός και Θιβετιανός εκ μητρός. Επεσκέφθη την Ελλάδα (Άγιο Όρος) το 1905. Αποκρυφιστής και πράκτωρ των Γερμανών.

2 Molodaya Gvardiya, Νo 2, 1991, σ. 121.

3 The Occult, Colin Wilson, London, 1971, p.500.

4 «Τεκτονικόν Δελτίον» αριθ. 39 του 1959 και Εγκυκλοπαίδεια Ελευθέρας Τεκτονικής».

5 Εθνικοπολιτικός Σιωνισμός: Μία από τις δύο τάσεις του Διεθνούς σιωνισμού, αποβλέπουσα στην δημιουργία κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Η ίδρυση του Εθνικού Κράτους ήταν προϋπόθεση και αφετηρία πραγματώσεως των υπολοίπων στόχων του Σιωνισμού. Πνευματικοί ηγέτες της τάσεως αυτής υπήρξαν οι Moses Hess/ Μωϋσής Έςς  (1812-1875) σοσιαλιστής και φίλος του Κ. Μάρξ, ο Λέων Πίνσκερ  (1821-1891) και ο Θεόδωρος Χέρτζλ  (1860-1904). Ο Hess είχε μυήσει τον Μάρξ στον Σατανισμό  (Το αρχαίο σχέδιο των μυστικών εταιρειών, WilliamT. Still, σ. 204).

         Ως πνευματικός ηγέτης τής άλλης τάσεως (οικονομικοθρησκευτικός Σιωνισμός) θεωρείται ο Άχαντ Χάαμ ή Άσερ Γκίνσμπεργκ  (1856-1927).

6 Οράτιος Χέρμπερτ Κίτσενερ/Kitchener  (1850-1916): Βρετανός στρατάρχης. Με την  κήρυξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου διορίστηκε υπουργός Πολέμου.

7 Boris Brazol ή Brasol (1885-1963), The World at the Cross Roads, London, Hutchinson, 1921.

          

Ο λόγος του Ραββίνου Reichhorn στο κοιμητήριον της Πράγας (1869), που απετέλεσε το προσχέδιο των συνταχθέντων αργότερον «Πρωτοκόλλων» από τους αυτοαποκληθέντες «Σοφούς» της Σιών (1897).

Οι εντολοδόχοι του Συστήματος χαρακτηρίζουν αμφότερα τα κείμενα «πλαστά».

Πώς είναι δυνατόν, όμως, «πλαστά» κείμενα να επιβεβαιώνονται, κατά παράγραφο και κατά γράμμα, επί δύο περίπου αιώνες μετά την συγγραφή τους;

Όσοι αναγιγνώσκουν το κείμενο:

-             Αντιλαμβάνονται ποίοι κρύπτονται όπισθεν των παγκοσμίων αναταραχών, πολέμων, πολιτικοκοινωνικών διχασμών και επαναστάσεων και ποίοι είναι οι Παγκόσμιοι συνωμότες και επίδοξοι Κοσμοκράτορες.

-             Θα διαπιστώσουν μετά το πέρας της αναπτύξεως του παρουσιαζομένου θέματος ποίοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν το Σχέδιο της λεγομένης «Ρωσικής» Επαναστάσεως και καταστροφής της Ορθόδοξης Ρωσικής αυτοκρατορίας.

The Oil Billionaire Armand Hammer sits at his desk with these photos of some of his friends:

Vladimir Lenin, Leonard Brezhnev, Ronald & Nancy Reagan among other elitists. Hammer was co-chairman of a thousand dollar a plate dinner in Century City for Reagan.

            Φωτογραφία του Λένιν, αρχηγού των μπολσεβίκων, «προστάτου» των εργατικών-λαϊκών μαζών από τους τυράννους των λαών, και σφοδρού «πολεμίου» των τραπεζιτών και μεγιστάνων του πλούτου, τους οποίους εχαρακτήριζε «αιμοπότες» των λαών. Στη φωτογραφία διακρίνεται ιδιόχειρη αφιέρωση του Λένιν στον προσωπικό του φίλο, ομόδοξο και ομόθρησκο Ταλμουδιστή Ιουδαίο (Jew) Armand Hammer, δισεκατομμυριούχο, μεγιστάνα του πλούτου και «αιμοπότη» των λαών!!!

           Αναρτάται προς πληροφόρηση των αμετανοήτων Ελλαδιτών νεομπολσεβίκων!