Η «ΡΩΣΙΚΗ» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Για να κατανοήσουμε τις αιτίες που έχουν παράγει τα αποτελέσματα που βιώνουμε σήμερα, σε Εθνικό και διεθνές επίπεδο, πρέπει να μελετούμε την Ιστορία σε βάθος.

Να μελετούμε προσεκτικά τα Ιστορικά γεγονότα, όχι μέσα από τις σελίδες της συμβατικής Ιστορίας η οποία συνεγράφη και εξακολουθεί να συγγράφεται από μισθωμένους κονδυλοφόρους του Συστήματος, αλλά με βάση τα στοιχεία που είναι καταγεγραμμένα στην Ελληνική και διεθνή γραμματεία. Δυστυχώς όσοι υπηρετούν το ΣΥΣΤΗΜΑ όχι μόνο φροντίζουν να αποκρύπτουν ή να εξαφανίζουν τα στοιχεία της παγκόσμιας γραμματείας, αλλά και να τα αντικαθιστούν:

-Με μύθους (διαστρεβλωμένα ή φανταστικά γεγονότα) και εικόνες, διοχετευόμενα εντέχνως  και παρουσιαζόμενα-σχολιαζόμενα μονομερώς και αυθαιρέτως, χωρίς ΑΝΤΙΛΟΓΟ, από υποτακτικούς στο Σύστημα «ειδικούς» στην προπαγάνδα, την επικοινωνιολογία και την πλύση εγκεφάλου στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

-Με εκδόσεις συμβατικών ιστοριών και μελετών, προβολές ντοκιμαντέρ που συγγράφονται και καταγράφονται από έμμισθους ΡΑΚΟΠΛΑΣΤΕΣ1 κατά την δοκισησοφίαν τους ή σύμφωνα με τις εντολές που έχουν λάβει από το Ιερατείον του Συστήματος και τους κατά χώραν διακόνους του.

Συνεπώς είναι απαραίτητο να μελετούμε επιστημονικώς τα γεγονότα :

-Για να μάθουμε πώς επηρέασαν την κατάσταση που υπάρχει σήμερα σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.

-Για να ξεχωρίσουμε την προπαγάνδα η οποία χρησιμοποιείται σήμερα από το Σύστημα για διάδοση ψευδών, μισών αληθειών ή μύθων από την κατά δύναμη καθαρή και αστίλβωτη αλήθεια, ανεξαρτήτως γεγονότος ή αντικειμένου.

-Για να διαπιστώσουμε όχι μόνο τις αιτίες αλλά και τους πραγματικούς ενόχους, τους υποκινητές, τους χρηματοδότες και τους εκτελεστές, ανεξαρτήτως φυλής ή θρησκεύματος, που κρύπτονται όπισθεν των αιτίων και συνεπώς όπισθεν των Ιστορικών γεγονότων.

-Για να αποκαλύψουμε τις ΑΠΑΤΕΣ και τις ΠΛΑΝΕΣ πάνω στις οποίες κτίσθηκε, ενδυναμώθηκε, λειτουργεί και συντηρείται το πανίσχυρον ΣΥΣΤΗΜΑ.

-Για να μάθουν οι νεώτερες γενεές την αλήθεια των γεγονότων της σύγχρονης Ιστορίας ή την σχετική αλήθεια της ιστορίας των παρελθόντων αιώνων, αφού όσο «οπισθοδρομούμε» χρονικώς τόσο περισσότερον καλύπτονται από «αχλύ» τα ιστορικά γεγονότα (Εθνικά και Παγκόσμια).

-Για να εξάγουμε συμπεράσματα και διδάγματα.

Συμπεράσματα για το εάν τα Ιστορικά γεγονότα είναι αποτέλεσμα τύχης, συμπτώσεων, άλλων παραγόντων ή μέρος ενός Σχεδίου Παγκόσμιας Συνωμοσίας, από ποίους και προς ποίον σκοπόν.

Διδάγματα ώστε να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη στο μέλλον και κυρίως να λαμβάνουμε όλα εκείνα τα μέτρα για αντιμετώπιση των ενόχων, των συνεχιστών και συντηρητών των τοπικών ή παγκόσμιων αναταραχών, πολέμων και επαναστατικών κινημάτων.

Ένα από αυτά τα γεγονότα, μία από τις μεγαλύτερες ΑΠΑΤΕΣ του Συστήματος, είναι η λεγόμενη Ρωσική ή Οκτωβριανή ή «Κόκκινη» Επανάσταση του 1917.

      Παρατήρηση: Η σχετική βιβλιογραφία από την οποίαν έχουν ληφθεί τα στοιχεία και γεγονότα που θα παρουσιάσουμε, κατά την ανάλυση του θέματος, πέραν των πηγών που θα αναφέρονται στο κείμενο ή στο τέλος κάθε σελίδος, όπου απαιτείται, θα καταγραφεί στο τέλος της αναλύσεως του θέματος.

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ιστορία της λεγομένης Ρωσικής Επαναστάσεως του 1917, των προ και μετά αυτήν  γεγονότων, αποδεικνύει ότι υπήρξε έργο συνωμοσίας της οποίας οι στόχοι ήσαν ξένοι προς τα συμφέροντα και τις επιθυμίες του Ρωσικού λαού. Για όσους έχουν αμφιβολίες ή προβάλλουν αντιρρήσεις σ’ αυτήν  την άποψη, παραθέτουμε, κατ’ αρχάς, τα παρακάτω αναμφισβήτητα γεγονότα.

1. Εάν οι διαδοχικές εξεγέρσεις τόσον προ του 1917 όσο και κατά το 1917, είχαν γίνει αυθορμήτως από το Ρωσικό λαό, κάθε μία θα ξεχώριζε από τις διαφορετικές πολεμικές κραυγές και τα διαφορετικά αιτήματα που θα έθεταν οι ανάγκες των περιστάσεων. Αντ’ αυτού κάθε εξέγερση χρησιμοποιούσε την ίδια μεθοδολογία βίας και τρομοκρατίας και επανελάμβανε τις ίδιες συνθηματικές λέξεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από την πρώτη – και μέχρι το 1917 την πλέον επιτυχημένη – προσπάθεια, την λεγομένη Γαλλική Επανάσταση του 1789.

2. Ενώ τα αιτήματα του λαού για κοινωνική δικαιοσύνη και πολιτικές ελευθερίες ικανοποιήθηκαν κατά την περίοδο εκείνη, με την απομάκρυνση του Τσάρου (Φεβρουάριος/Μάρτιος 1917) και την λειτουργία της Δούμα (Κοινοβουλίου), όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η κατάσταση αλλά παραδόξως επιδεινώθηκε.

3. Οι αρχηγοί των διαδοχικών εξεγέρσεων του Ρωσικού λαού (1905, Φεβρουάριος / Μάρτιος 1917, Οκτ. 1917) δεν ήσαν «άνθρωποι του λαού» εργάτες ή αγρότες, προλετάριοι κατά τον Μαρξισμό, αλλά πάντοτε μέλη της μεσαίας και ανωτέρας τάξεως που σε καμμία περίπτωση δεν μπορούμε να τους θεωρήσουμε θύματα καταπιέσεως. Βεβαίως οι  σύγχρονοι κομμουνιστές / νεομπολσεβίκοι ισχυρίζονται ότι οι ηγέτες των εξεγέρσεων εκείνων πολεμούσαν για μία υπόθεση που δεν ήταν δική τους, αλλά από συμπάθεια και επαναστατική αλληλεγγύη προς τους καταπιεσμένους εργάτες-αγρότες.

Τότε, πώς εξηγείται το γεγονός ότι μετά την επικράτηση της λεγομένης επαναστάσεως δεν κατεγράφη ούτε ένα περιστατικό επιδείξεως ελέους, βελτιώσεως της θέσεως και συμπαθείας προς την εργατική-αγροτική τάξη, όπως ακριβώς συνέβη και με την αντιμετώπιση των μελών της εργατικής τάξεως στην Γαλλία από τους εκεί επικρατήσαντες το 1789 αρχιτρομοκράτες της αιμοσταγούς «Τρόϊκα» (Δαντών - Μαρά - Ροβεσπιέρος);

Αντιθέτως οι ηγέτες της λεγόμενης ρωσικής επαναστάσεως, προσποιήθηκαν τους κουφούς μπροστά σε κάθε λαϊκό αίτημα και επέβαλαν μία στυγνή κομμουνιστική δικτατορία με  εκατομμύρια θύματα, το πλείστον απλοί  εργάτες και αθώοι αγρότες. Οι Μαρξιστές και οι αναρχικοί Μπακουνιστές πολλάκις κατηγόρησαν ο ένας τον άλλον ότι κοιτούσαν τον λαό σαν «τροφή των κανονιών».

4. Η φυλετική και θρησκευτική ταυτότητα των ηγετών των εξεγέρσεων και των διαφόρων επαναστατικών συμβουλίων, αλλά και των τρομοκρατών που προέβησαν σε ατελεύτητες τρομοκρατικές ενέργειες και ανελέητες σφαγές, την περίοδο 1881-1923, ήταν τελείως διαφορετική από εκείνη του Ορθόδοξου Ρωσικού λαού. Ουδείς από τους αρχιεπαναστάτες ήταν γηγενής Ρώσος ή Ορθόδοξος κατά την πίστη. Η συντριπτική πλειοψηφία, σχεδόν η παμψηφία των μελών των επαναστατικών συμβουλίων, των σοβιέτ και τρομοκρατικών ομάδων ήσαν Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews). Υπό αυτήν την έννοια η Επανάσταση του 1917 δεν ήταν Ρωσική ούτε έγινε για τα συμφέροντα του Ορθόδοξου Ρωσικού λαού.

5.  Η εξέγερση του Οκτωβρίου 1917 δεν πραγματοποιήθηκε όταν ο λαός βρισκόταν σε απελπισία, αλλά κατά την χαραυγή μεγάλων μεταρρυθμίσεων με ορατά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα. Ιδιαιτέρως κατά την περίοδο Μαρτίου 1917 - Οκτωβρίου 1917, είχαν γίνει σημαντικές μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο και πολιτικό τομέα, με εγκατάσταση πρωθυπουργού και εκλεγμένης Βουλής (Δούμα).

6.  Την εξέγερση δεν ακολούθησαν μεταρρυθμίσεις αλλά περίοδοι σκοταδισμού και αντιδράσεως. Καμμία μεταρρύθμιση μετά την λεγομένη Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 ικανοποίησε τις προσδοκίες του Ρωσικού λαού. Αντιθέτως η πλήρης κολλεκτιβοποίηση εδημιούργησε τελεία οικονομική εξαθλίωση που έφερε την Ρωσία στα πρόθυρα της καταρρεύσεως. Από την διαφαινόμενη κατάρρευση η Ρωσία διεσώθη με την οικονομική βοήθεια των Διεθνών Ταλμουδιστών Τραπεζιτών και Ταλμουδιζόντων καπιταλιστών, εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι πολεμούσαν οι ηγέτες της Ρωσικής Επαναστάσεως.

7. Τόσον οι μπολσεβίκοι, όσον και οι μενσεβίκοι και οι άλλοι αρχιτρομοκράτες (1881-1923) διέθεταν πακτωλό χρημάτων και χρυσού που τους προμήθευαν οι υποτιθέμενοι εχθροί και «αιμοπότες» του λαού Ταλμουδιστές Τραπεζίτες. Άλλωστε οι επαναστάσεις δεν θα είχαν θετική κατάληξη εάν όπισθεν αυτών δεν εκρύπτοντο ισχυροί χρηματοδότες.

8. Οι Εβραίοι2 προετοίμαζαν την ανατροπή του Τσαρικού καθεστώτος δεκαετίες πριν, με την καθοδήγηση των διεθνών σιωνιστικών οργανώσεων και την οικονομική ενίσχυση των ομοθρήσκων τους Τραπεζιτών. Μερικά παραδείγματα:

·Ο ανταποκριτής της εφημερίδας “The Times” στην Οδησσό το 1905 περιέγραψε τις συγκρούσεις που ελάμβαναν εκεί χώρα κατά τα τέλη του Οκτωβρίου, όταν «εξημμένες Εβραίες εργάτριες βιομηχανίας δώριζαν κόκκινες μπλούζες και κορδέλλες και καμάρωναν χωρίς φόβο μπροστά στους Κοζάκους». Από έναν πληθυσμό 430.000 κατοίκων πάνω από το ένα τρίτο ήταν Εβραίοι και περίπου 15.000 έλαβαν μέρος στις συγκρούσεις. «Το κύριο τμήμα των διαδηλωτών αυτών ήταν σπουδαστές και Εβραίοι … εξημμενοι Εβραίοι εξέθεταν με αναίδεια δημοκρατικά εμβλήματα…ξεδίπλωναν κόκκινες σημαίες, η Ρωσική σημαία ατιμάζετο έχοντας βγάλει όλα τα χρώματα εκτός από το κόκκινο από αυτήν, με βεβηλωμένο το πορτραίτο του Αυτοκράτορα. Στην σύγκρουση πάνω από 400 Εβραίοι και 500 Χριστιανοί, κυρίως εργάτες, σκοτώθηκαν».

Ο συγγραφέας αυτού του άρθρου, έγραψε πως η διαδήλωση αυτή οργανώθηκε στα αρχηγεία «εκτός των άλλων σοσιαλιστικών αδελφοτήτων, από την κεντρική Εβραϊκή οργάνωση που έδρευε στην Ελβετία και η οποία έστειλε απεσταλμένους από τα παραρτήματα της στην Βαρσοβία και την Πολωνία, στην Οδησσό».

·Ο Ουΐκχαμ  Στηντ (Wickham Steed,1871-1956) στο βιβλίο του «Η Μοναρχία των Αψβούργων» παραθέτει ένα γράμμα που γράφτηκε την ίδια χρονιά (το 1905) από έναν κατά το ήμισυ Εβραίο, πάνω στο θέμα των Εβραίων της Ουγγαρίας στο οποίο υπάρχει το παρακάτω αξιοσημείωτο απόσπασμα:

«Υπάρχει ένα Εβραϊκό πρόβλημα, διότι αυτή η τρομερή φυλή προτίθεται όχι μόνο να κυριαρχήσει επί του μεγαλυτέρου πολεμικού έθνους του κόσμου, αλλά επίσης προτίθεται και αγωνίζεται συνειδητά να γίνει ο δυνατότερος αντίπαλος της μεγαλύτερης φυλής του Βορρά (των Ρώσων) των μόνων που μέχρι τώρα αποτελούν εμπόδιο στον στόχο της για την παγκόσμια εξουσία. Κάνω λάθος; Πέστε μου. Ήδη η Αγγλία και η Γαλλία είναι αν όχι κυριαρχούμενες από τους Εβραίους, τότε πολύ κοντά σ’ αυτό, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πέσει στα χέρια τους και αυτό δεν το γνωρίζουν με αποτέλεσμα αργά αλλά σταθερά να οδηγούνται σε μία διεθνή ύπουλη ηγεμονία. Θυμηθείτε πως στο αίμα είμαι μισός Εβραίος αλλά πάνω απ’ όλα έχω την δύναμη να πω πως δεν είμαι».

Δώδεκα χρόνια αργότερα πραγματοποιήθηκε η τρομερή αυτή προφητεία. Καίτοι ο ελεγχόμενος από τους Ταλμουδιστές-Σιωνιστές Ιουδαίους τύπος ισχυρίζεται το αντίθετο, οι Εβραίοι ήσαν το κυρίαρχο τμήμα των μπολσεβίκων και στην Ουγγαρία και στην Ρωσία και είναι τόσο προφανές που δεν χρειάζονται αποδείξεις.

·Ένα άρθρο στην εφημερίδα “The Times” στις 29 Μαρτίου 1919, επιβεβαιώνει την κυριαρχία των Εβραίων στην Ρωσία. «Από τους είκοσι ή τριάντα κομισάριους ή αρχηγούς που αποτελούν τον κεντρικό μηχανισμό του Μπολσεβικικού κινήματος όχι λιγότεροι από το 75% είναι Εβραίοι … Εάν ο Λένιν είναι ο εγκέφαλος του κινήματος, οι Εβραίοι αποτελούν τους εκτελεστικούς αξιωματούχους. Οι κομισάριοι: Τρότσκυ, Ζηνόβιεφ, Καμενεφ, Στέλκοφ, Σβέρντλοφ, Ουρίτσκυ, Ζόφ, Ρακόβσκυ, Ράντεκ, Μενζίνσκυ, Λάριν, Μπρόνσκυ, Ζάαλκιντ, Βολοντάρσκυ, Πετρόφ, Λιτβίνοφ (εξέχον μέλος της Εβραϊκής κοινότητος το 1907 και Μπολσεβίκος «πρέσβης» στην Αγγλία), Σμίρντοβιτς και Βορβόφσκυ ανήκουν όλοι στην Εβραϊκή φυλή, ενώ μεταξύ των χαμηλοτέρων σοβιετικών αξιωματούχων ο αριθμός είναι μία λεγεώνα».

 ·Ο Εβραϊκός τύπος σε αρκετές περιπτώσεις παραδέχθηκε την επιρροή του αυτή στον Μπολσεβικισμό. Στην “The Communist” μία εφημερίδα που εκδιδόταν στο Καρκόφ (Χάρκοβο, 12 Απριλίου, 1919) βρίσκουμε κάποιον Μ. Κόχαν να υπερηφανεύεται πως : «…μπορεί να ειπωθεί χωρίς να είναι υπερβολή πως η μεγάλη Ρωσική επανάσταση πραγματοποιήθηκε από τα χέρια των Εβραίων…Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχουν Εβραίοι στις τάξεις του Κόκκινου Στρατού, αλλά στις επιτροπές και στις Σοβιετικές οργανώσεις, ως κομισάριοι, οι Εβραίοι με γενναιότητα οδηγούν τις μάζες του Ρωσικού προλεταριάτου προς τον θρίαμβο… Το σύμβολο του Εβραϊσμού το οποίο για αιώνες πολεμούσε τον καπιταλισμό, έγινε σύμβολο του Ρωσικού προλεταριάτου, έτσι μπορούμε να δούμε παντού τον κόκκινο πεντάκτινο αστέρα (ΣΣ:Το σχήμα και χρώμα της Μαύρης μαγείας) ο οποίος τα παλαιότερα χρόνια, όπως είναι γνωστό, ήταν σύμβολο του Σιωνισμού και του Εβραϊσμού».

Το αστέρι αυτό (Η πεντάλφα των Ταλμουδιστών) από την αρχή της μπολσεβικικής επαναστάσεως διακοσμούσε τα καπέλα των φρουρών του Λένιν αλλά και τις σημαίες όλων των κρατών του πρώην «Σιδηρού Παραπετάσματος». Σήμερα η πεντάλφα κοσμεί τις σημαίες πολλών κρατών (ΗΠΑ, Κίνα, Τουρκία, Μαρόκο, Αλγερία, Βιετνάμ, Αγγόλα, Αιθιοπία, Αν. Τιμόρ, Βενεζουέλα, Βόρ. Κορέα, Γκάνα, Γουϊνέα, Ζιμπάμπουε, Καμερούν, Κούβα, Λιβερία, Λιβύη, Μυανμάρ, Ονδούρα, Πακιστάν, Παναμάς, Τυνησία, Χιλή, κ.α.) και δεν είναι καθόλου τυχαίο.

·Ακόμη και οι Άγγλοι δέχονται ότι οι δραστηριότητες των Εβραίων ήσαν κατάδηλες στο μπολσεβικικό στρατόπεδο.

       Σύμφωνα με την Daily Herald ένας μεγάλος αριθμός των καθοδηγητών τους ήταν Εβραίοι. Στα Jewish Chronicles (Εβραϊκά Χρονικά) κατεγράφη πως «υπάρχουν πολλά στον ίδιο τον μπολσεβικισμό και είναι γεγονός πως πολλοί Εβραίοι είναι μπολσεβίκοι, διότι τα ιδανικά του Μπολσεβικισμού σε πολλά σημεία συμφωνούν με τα υψηλότερα ιδανικά του Ιουδαϊσμού».

·Στην πρωτοπορία όλων αυτών των συνταρακτικών πειστηρίων για τον ρόλο των Ταλμουδιστών Ιουδαίων στο παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα βρίσκονται δύο (2) αποκαλυπτικά βιβλία:

-Το  Ταλμούδ (από την Εβραϊκή λέξη Lamud=κίνητρο, διδασκαλία, οδηγία) το οποίον διεμορφώθη από Βαβυλωνίους αποκρυφιστές και αλλαξοπιστήσαντες του παλαιού λαού Ισραήλ κατά την περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, εδιδάσκετο αποκρύφως στις Συναγωγές από την ανίερη τριάδα  των Φαρισαίων, Σαδδουκαίων, Γραμματέων παραλλήλως με την εξωτερικήν διδασκαλίαν της Παλαιάς Διαθήκης.

-Τα «πρωτόκολλα των σοφών της Σιών» που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ρωσία από τον Σέργιο Νείλο το 1902 και στα Αγγλικά με τον τίτλο «Ο Εβραϊκός κίνδυνος» το 1919. Η δημοσίευση των πρωτοκόλλων φάνηκε να δίνει το κλειδί στο φαινομενικώς άλυτο πρόβλημα του Μπολσεβικισμού. Στα δύο αυτά βιβλία βρίσκονται όλες οι απαντήσεις.

                   Το Ταλμούδ θεωρείται «ιερό» βιβλίο από τους Ταλμουδιστές και είναι το μόνο από τα θεωρούμενα ως ιερά από όλες τις θρησκείες του κόσμου που δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και δεν βρίσκεται σε δημόσιες βιβλιοθήκες. Οι λόγοι είναι προφανείς. Όποιος αναγνώσει το περιεχόμενο του Ταλμούδ θα ανατριχιάσει, θα τρομοκρατηθεί και θα αντιληφθεί ποίοι κρύπτονται όπισθεν των Παγκοσμίων πολέμων και των επαναστατικών κινημάτων, φυσικά και της λεγομένης Ρωσικής ή Οκτωβριανής επαναστάσεως του 1917.

                     Ουδείς από τους αδολέσχες δημοσιογράφους αναφέρεται στο περιεχόμενο του Ταλμούδ είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα, ούτε όταν αρθογραφεί επετειακώς για  την Οκτωβριανή επανάσταση ούτε όταν σχολιάζει διαθρησκειακά δόγματα και δρώμενα.

Φυσικά οι Ταλμουδιστές μέχρι και σήμερα αρνούνται την γνησιότητα των «Πρωτοκόλλων» και ισχυρίζονται ότι είναι πλαστά. Πώς είναι δυνατόν όμως, το περιεχόμενο πλαστών εγγράφων να επαληθεύεται σταδιακώς εδώ και δεκαετίες;

Η συνωμοσία των Ταλμουδιστών Ιουδαίων ξεκίνησε από το Γολγοθά και την καταδικαστική απόφαση του Σανχέντριν της ανίερης Τριάδος Φαρισσαίων – Σαδδουκαίων – Γραμματέων και την Σταύρωση του Ιησού. Στην συνέχεια το Σανχέντριν (Συνέδριον) των Ταλμουδιστών κρύφθηκε πίσω από το τυπικό του Ελευθεροτεκτονισμού, μετασχηματίσθηκε από τα τάγματα των Ιλλουμινάτι σε αποκρυφιστική εταιρεία, αποτέλεσε την καθοδηγητική δύναμη πίσω από τις διαδοχικές παγκόσμιες επαναστατικές αναταραχές και ενέπνευσε το σκοτεινό μίσος του Μάρξ και την κακόβουλη οργή των Λένιν-Τρότσκυ. Όλα αυτά με μόνο ένα και αναλλοίωτο στόχο: Την καταστροφή του Χριστιανισμού.

Κάποιοι, ολίγοι ή αρκετοί, ίσως αμφισβητήσουν ή παραβλέψουν τα προαναφερθέντα λίαν συνοπτικώς ντοκουμέντα για την ιστορία της Ρωσικής Επαναστάσεως, ισχυριζόμενοι ότι είναι ανεπαρκή και πιθανώς να ερωτήσουν: Μήπως πρόκειται για μία θεωρία συνωμοσίας; Ποία άλλα αποκρυβέντα ιστορικά γεγονότα επιβεβαιώνουν την απάτη του Συστήματος για την «Ρωσική» Επανάσταση;  

Ο μόνος τρόπος για να φθάσουμε στην αλήθεια και να δοθεί ΟΡΙΣΤΙΚΗ απάντηση στο ερώτημά τους είναι η επιστημονική έρευνα και λογική επεξεργασία των γεγονότων της περιόδου 1881-1923 που σχετίζονται με την λεγομένη Ρωσική ή Οκτωβριανή ή Κόκκινη Επανάσταση του 1917.

                                                                                                                                          Συνεχίζεται

---

1 ΡΑ-ΚΟ-ΠΛΑ-ΣΤ-ΕΣ

Όσοι αργυρώνυτοι «επιστήμονες», ρασοφόροι ή λαϊκοί:

Ραμφίζουν τα κείμενα της υφιστάμενης γραμματείας με αποκλειστικό σκοπό να εντοπίσουν «σκοτεινά» σημεία, αμφιλεγόμενα χωρία, φράσεις που ικανοποιούν τους στόχους τους, πηγές αναξιόπιστες ή αμφιβόλου αξιοπιστίας, ονόματα συγγραφέων των οποίων η ταυτότητα, η χρονολογία γεννήσεως και τα έργα τους είναι δύσκολο ή αδύνατο να επιβεβαιωθούν.

Κόπτουν και ράπτουν στα μετρά τους όλα τα συγκεντρούμενα, όπως παραπάνω στοιχεία και τα συνδέουν κατά τρόπον αληθοφανή, ώστε να προκαλούν ενδιαφέρον-αίσθηση και να παρουσιάζονται ως ιστορικώς σύνοχα (συμφωνούντα με τα γεγενημένα) και επιστημονικώς βάσιμα.

Πλάθουν με την φαντασία τους άλλα κείμενα με θέματα συναφή του επεξεργαζομένου, τα συνδέουν με τα προηγούμενα και τα παρουσιάζουν με τέτοιο έντεχνο τρόπο ώστε να εξυπηρετούνται οι αρχικοί στόχοι τους. (Η μεγαλύτερη, ίσως, μεταχριστιανική βιομηχανία πλαστογραφήσεως των αρχαίων κειμενων έγινε τους 4 πρώτους αιώνες από την ανίερη συμμαχία Εβραίων Ταλμουδιστών, Αιγυπτίων, ιερέων και Νεοπλατωνικών – Νεοπυθαγορείων ψευδοφιλοσόφων, για την αντιμετώπιση του ραγδαίως διαδιδομένου Χριστιανισμού, και την αναχαίτιση της πλημμυρίδος των ασπαζομένων την νέα πίστη, την διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Λεπτομέρειες όπως στο σχετικό θέμα που αναλύσαμε διεξοδικώς από 18 Ιουνίου μέχρι 18 Ιουλίου 2014).

Στεγάζονται σε σκοτεινές στοές, εκπαιδεύονται, προβάλλονται και χρησιμοποιούνται από το Σύστημα ως «εγνωσμένου κύρους» επιστήμονες, αποκρύπτοντας συνήθως ότι ανήκουν στην ίδια συνομοταξία (ιδεολογική – φυλετική – θρησκευτική – πολιτική) με τους εντολοδότες τους, προκειμένου να προσδώσουν κύρος και ιστορικότητα-επιστημονικότητα στα θέματα τους.

Ε(ς)στιάζουν την προσοχή ακροατών-θεατών-αναγνωστών σε θέματα που επιλέγουν οι ίδιοι ή οι «αρχιερείς» του Συστήματος, τα οποία ανασκευάζουν, μετασχηματίζουν και μεταλλάσσουν ώστε να επιτυγχάνεται ο στόχος που είναι η πλύση εγκεφάλου των πολιτών. Προς τούτοις με τα ΜΜΕ ή ΜΕΜΑ (Μέσα Εξαγριώσεως-Μαζικοποιήσεως Ανθρώπων) πιπιλίζουν καθημερινώς το μυαλό των εμψύχων-«ελλόγων» δεκτών για την «αξιοπιστία» και «αλήθεια» του παρουσιαζομένου θέματος. Σήμερα όλοι δεχόμεθα τα καταιγιστικά «πυρά» των ΜΕΜΑ. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το φαινόμενο του Νεοναζισμού που προβάλλεται ως σύγχρονη έξαρση του Αντισιωνισμού-Αντισημιτισμού-Εθνοφυλετισμού (Ρατσισμού) ενώ είναι δημιούργημα του ιδίου του Συστήματος που το προετοιμάζουν για επανάληψη του «έργου» που προηγήθηκε του  2^ου Παγκοσμίου Πολέμου. Λεπτομέρειες θα παρουσιάσουμε κατά την ανάλυση του θέματος με τίτλο: «Ναζισμός: Αποκρυφιστική εταιρεία των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (JEWS).

2 Οι λέξεις Εβραίοι-Εβραϊκός θα χρησιμοποιούνται κατ’ οικονομίαν, διότι οι σημερινοί χαρακτηριζόμενοι ως Εβραίοι (Jews):

- Δεν ανήκουν στην Αδαμική γραμμή και δεν έχουν σχέση με τους Εβραίους (Hebrews) της Παλαιάς Διαθήκης των οποίων το φυλετικό όνομα, τα ονόματα πατριαρχών, προφητών κλπ. καθώς και την ιστορίαν τους έχουν σφετερισθεί (κάτι παρόμοιο έχουν κάνει και οι Σκοπιανοί με την ιστορία και τα εμβλήματα της ελληνικής Μακεδονίας).

- Ανήκουν στην Καϊνική γραμμή, σύμφωνα με το θρησκευτικό τους σύνταγμα (Ταλμούδ) αλλά και την απόκρυφη Χιραμική παράδοσή τους.

Συνεπώς ο ορθός ιστορικός-επιστημονικός όρος για τους σημερινούς «Εβραίους» είναι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews) και όχι Εβραίοι.