Η «ΡΩΣΙΚΗ» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917 

ΜΕΡΟΣ 13^ο

Μετά τα αιματηρά γεγονότα του Οκτωβρίου 1917, απεφασίσθη από τους αιματορρόφους μπολσεβίκους και όλα τα υπόλοιπα κόμματα η διενέργεια εκλογών την 25^ην Νοεμβρίου.

Παρά το όργιο βίας, νοθείας και τρομοκρατίας των μπολσεβίκων, όλα τα αντιμπολσεβικικά κόμματα [Σοσιαλδημοκράτες, Σοσιαλεπαναστατες (Εσέροι)1, Καντέτοι2  K-D (Κονστιτούτσι Ντεμοκράτιε), Κοινοβου-λευτικοί, Μενσεβίκοι, Ναρότνικοι, κ.α.] συνεκέντρωσαν 76% των ψήφων έναντι 24% των μπολσεβίκων. Συγκεκριμένως έλαβον:

-Σοσιαλεπαναστάτες/21.8 εκ.,410 έδρες, 53%.

-Μπολσεβίκοι/10.0 εκ.,175 έδρες, 24%.

-Καντέτοι/2.1 εκ., 17 έδρες, 5%.

-Μενσεβίκοι/1.4 εκ.,18 έδρες, 3%.

-Άλλοι/6.3 εκ., 62 έδρες, 15%.

Να σημειωθεί ότι τότε όλα τα κόμματα που έλαβαν μέρος στις πρώτες γενικές εκλογές (αστικά, σοσιαλιστικά, επαναστατικά, κλπ) ηλέγχοντο εμμέσως ή αμέσως από τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους.

Η σύνθεση τού Νέου γραφείου της Kεντρικής Επιτροπής(Κ.Ε.) της ονομασθείσης Τστβιόρκα (οι Τέσσαρες) της 12ης Δεκ. (παλ. 29 Νοε.) 1917 ήταν (3 Ιουδαίοι, 1 Ιουδαιογεωργιανός):

Λένιν

Στάλιν

Σβέρντλωφ

Τρότσκυ.    

Στις 18 Ιανουαρίου τού 1918, όταν έγινε το Συμβούλιο τού Λαού, η αίθουσα συνεδριάσεων γέμισε από αντιπροσώπους που ήσαν εναντίον των μπολσεβίκων. Ο Λένιν ζήτησε την διάλυση τού Συμβουλίου αλλά το αίτημά του απερρίφθη από την συντριπτική πλειοψηφία των εκλεγέντων συνέδρων.

Την επομένη μέρα, ο Λένιν έστειλε ενόπλους φρουρούς στο νομοθετικό σώμα, το διέλυσαν και έκλεισαν το κοινοβούλιο (Δούμα), φονεύσαντες όσους προέβαλλαν αντίσταση. Οι Ιουδαίοι μπολσεβίκοι/κομμουνιστές με λίγα λόγια, εμπόδισαν, τότε, την έναρξη λειτουργίας ενός συστήματος αντιπροσωπευτικής/δημοκρατικής διακυβερνήσεως. Έτσι οι μπολσεβίκοι επικράτησαν πραξικοπηματικώς, παρά τα αποτελέσματα των εκλογών που ακολούθησαν την αστικοδημοκρατική    λαϊκή «εξέγερση» τού 1917.

Πλήρης κατάρρευση του μύθου περί Οκτωβριανής επαναστάσεως!!!

Η λεγομένη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 ανετράπη ενόπλως από το πραξικόπημα των Ιουδαιομπολσεβίκων τον Ιανουάριο του 1918!!!

Η ιστορία διαλαλεί κραυγαλέως ότι το 1918 λίγο μετά το νέον έτος, ενεταφιάσθη οριστικώς η αστικοδημοκρατική ή λαϊκή «εξέγερση» του Οκτωβρίου 1917, με το ένοπλο πραξικόπημα, την ένοπλη ανταρσία, των αιμοβαρών Ιουδαιομπολσεβίκων του Λένιν!3

Το κόκκινο θηρίο του Ιουδαιομπολσεβικισμού επεκράτησε πραξικοπηματικώς, αντιδημοκρατικώς, ενόπλως, τρομοκρατικώς, βιαίως, παρά την μόλις προ δύο (2) μηνών εκφρασθείσα λαϊκή βούληση για αντιπροσωπευτική δημοκρατία !!!

Εκείνο το επαίσχυντο, αιματηρό,  αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό πραξικόπημα του Ιανουαρίου 1918, οι νεομπολσεβίκοι και πάσης φύσεως ανάλιστοι (ανόητοι) αριστεριστές, αριστερόφρονες και συνοδοιπόροι, το οποίο μάλιστα ετεροχρονίζουν και το ταυτίζουν με τα γεγονότα του Οκτωβρίου 1917, ονομάζουν «Οκτωβριανή» Επανάσταση !!!

*

Όταν ο Λένιν κατέλαβε την εξουσία, πραξικοπηματικώς, εξετέλεσε διά τυφεκισμού τους ηγέτες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, διανοούμενους, ευγενείς και μη Ιουδαίους αστούς. Μετά δολοφόνησε 3 εκατομμύρια εργάτες και 7 εκατομμύρια αγρότες γιατί ζήτησαν από τους ταλμουδιστές ιουδαίους-μπολσεβίκους, να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν στο προλεταριάτο για την άνοδο τού βιοτικού επιπέδου τους και τις οποίες δεν τήρησαν. Οι υποσχέσεις ήταν δόλωμα για να υποστηρίξουν οι εργατικές τάξεις την λεγόμενη κομμουνιστική επανάσταση και να πέσουν στην παγίδα της σκλαβιάς που τους ετοίμασαν τ’ αφεντικά τους.

Για να εξαπατήσουν τον Ρωσικό λαό οι αρχηγοί τού μπολσεβικισμού μίλησαν κατ’ αρχάς περί διανομής των μεγάλων κτημάτων στους χωρικούς, επαναλαμβάνοντας τις διακηρύξεις τού Λένιν (βλέπε «θέσεις τού Απρίλη»). Παρασυρόμενοι από τις τόσον ελκυστικές υποσχέσεις οι αθώοι Ρώσοι χωρικοί εγκατέλειψαν το μέτωπο, προς μεγάλην χαρά τού Κάϊζερ και επέστρεψαν στα χωριά τους για να γίνουν κύριοι των γαιών, σφάζοντες ή καίοντες ζωντανούς ή υποβάλλοντες σε φρικώδη μαρτύρια τους τέως ιδιοκτήτες τους.

 Ευκόλως, όθεν, εννοείται η αγανάκτηση, η οποία κατέλαβε τους Ρώσους  χωρικούς όταν οι αρχηγοί τού μπολσεβικισμού ωμίλησαν περί καταργήσεως της ιδιοκτησίας. Το όλον μπολσεβικικόν οικοδόμημα απειλήθηκε με άμεση κατάρρευση.

Ευφυέστατα, όμως, οι Ιουδαιορώσοι δικτάτορες εσιώπησαν, ωργάνωσαν την περίφημη για τις θηριωδίες της φρουράν Κινέζων μισθοφόρων (ΣΣ: Επιμένουν ακόμη οι θιασώτες των παλαιομπολσεβίκων εις τα περί Ρωσικής επαναστάσεως;) και κατόπιν την αιμοσταγή στρατιά της Τσέκα εκ των Ρώσων, αλλοεθνών και ρωσόφωνων δολοφόνων και βαρυποινιτών. Άρχισαν ταχύτατον και συστηματικόν αφοπλισμόν, επειδή δε ευθύς εξ αρχής συναντούσαν μεγάλη αντίδραση, επανέφεραν σε ισχύ την θανατική ποινή.

Το πρώτον Διάταγμα τού μπολσεβικικού δικτατορικού κράτους δεν αφορούσε στην βελτίωση της τύχης των εργατών ούτε των χωρικών. Ήταν το Διάταγμα της επαναφοράς της θανατικής ποινής. Το μέτρον τούτο είχε μεγάλη σημασία, καθ’ όσον οι αρχηγοί  τού μπολσεβικισμού ήσαν εκείνοι οι οποίοι είχαν άλλοτε ζητήσει λυσσωδώς και επιτύχει την κατάργηση της θανατικής ποινής από το Τσαρικό καθεστώς και τους νομίμους διαδόχους του.

Σε εκατοντάδες χιλιάδων ανέρχονται οι χωρικοί οι οποίοι ετυφεκίσθησαν διότι ηρνούντο να παραχωρήσουν τα προϊόντα τους στο Κράτος της κοινοκτημοσύνης. Επίσης δεν ήσαν λίγοι εκείνοι οι οποίοι αρκέσθησαν να περιορίσουν την καλλιέργειά τους τόσον ώστε να θεραπεύουν μόνον τις ανάγκες της οικογενείας τους.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια ελάττωση της σιτοπαραγωγής, ανάγκασε την σοβιετικήν Ρωσίαν να αγοράσει άλευρα ακόμη και από παραγωγούς με αποθήκες στον Πειραιά! Σύμφωνα με υπολογισμούς που έγιναν από τους ίδιους τους μπολσεβίκους, η παραγωγή τού 1920 είχε πέσει στο 13% της προπολεμικής. Στην πραγματικότητα η μείωση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Η Ρωσία, η αχανής Ρωσία, η κατ’ εξοχήν σιτοπαραγωγός χώρα, έφθασε σε σημείον να αγοράσει άλευρα εξ Ελλάδος, μάλιστα όταν η Ελλάς ευρίσκετο σε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της.

Η ίδια τραγική κατάσταση ενεφανίσθη και στην βιομηχανία. Οι εργάτες των διαφόρων εργοστασίων, αφού έγιναν κύριοι αυτών, ηρκούντο σε τόση παραγωγή, όση θα αρκούσε για τις ανάγκες των οικογενειών τους. Οι ανάγκες της χώρας και των πελατών τού εξωτερικού, τις οποίες εγνώριζαν και ικανοποιούσαν προηγουμένως οι Ρώσοι βιομήχανοι, δεν ενδιέφερον ούτε συγκινούσαν τα συμβούλια των εργατών. Εξ ου και η αποσύνθεση της ρωσικής βιομηχανικής παραγωγής.

Ερωτώμενοι τότε διά την ασυνέπειαν αυτήν, οι μπολσεβίκοι απαντούσαν ότι η δικτατορία τού προλεταριάτου δηλαδή των ωργανωμένων Ιουδαιοκομμουνιστών, δεν επέτρεπε την χορήγηση κάθε ελευθερίας, αντιθέτου προς τα συμφέροντα τού προλεταριάτου! Με άλλες λέξεις 600.000 Ρώσων κομμουνιστών (στην παμψηφία τους σχεδόν, Ταλμουδιστών Ιουδαίων, Ρωσόφωνων και αλλοεθνών) εδικαιούντο να τυραννούν, να σφάζουν, να ληστεύουν 140 εκατομμύρια ανθρώπων Ρώσων στην συντριπτική πλειοψηφία Ορθοδόξων Χριστιανών!!! Και προ παντός εδικαιούντο να αρνηθούν την πολιτική, θρησκευτική και πνευματική ελευθερίαν τους!

Στο περίφημο έργον του «Το πρόγραμμα των μπολσεβίκων» ο Νικαλάϊ Μπουχάριν4, ένας εκ των κορυφαίων κομμουνιστών λέγει με κυνικότητα απαντώντας στις κατηγορίες για τα εγκλήματα των μπολσεβίκων (φυλακίσεις, δολοφονίες, κλείσιμο εφημερίδων, κλπ.):

«Τώρα που έχουμε δικτατορία εργατών και χωρικών της οποίας σκοπός είναι να πνίξει την αστική τάξη είναι προφανές ότι δεν είναι δυνατόν να δοθούν σ’ αυτήν (αστική τάξη) πολλές ελευθερίες ούτε το δικαίωμα να ψηφίζει».

Μ’ αυτό τον τρόπο και κρατώντας πρώτα τις ελκυστικές «σημαίες» της δημοκρατίας καί ελευθερίας, μερικοί Επαναστάτες Τρομοκράτες Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews) ανέτρεψαν τον Τσάρο ενώ άλλοι  Διεθνιστές Ιουδαίοι κατέστρεψαν την δημοκρατία, την ελευθερία και κάθε δικαίωμα, σκλαβώνοντας ανθρώπους. Η υποσχεθείσα ισότητα απουσίασε. Έτσι η Παλαιά Ρωσική Αυτοκρατορία χωρίσθηκε σε δύο κάστες:

Μία τού προλεταριάτου με χαμηλούς μισθούς πείνας και η άλλη της Ιουδαιοταλμουδικής γραφειοκρατίας, τους ηγέτες τού Κομμουνιστικού Κόμματος, τους αξιωματούχους τού Ερυθρού Στρατού και της Μυστικής Αστυνομίας, που έπαιρναν βασιλικούς μισθούς και ζούσαν σαν εκατομμυριούχοι.5

Ενώ οι Ιουδαίοι, ηγέτες τού προλεταριάτου ζούσαν σε παλάτια που ανήκαν στην ρωσική αριστοκρατία και οι γραφειοκράτες σε όμορφα διαμερίσματα ένα για κάθε οικογένεια, οι νέοι σκλάβοι της Ρωσίας που εκυβερνάτο από τους επαγγελματίες (πληρωμένους) επαναστάτες Ιουδαίους, δηλ. οι εργάτες, αγρότες και απλοί υπάλληλοι, ζούσαν στην ύπαιθρο ή σε μικρά διαμερίσματα χωριών ή σε τρώγλες, σε μία «νέα» χώρα όπου μερικές φορές σε ένα σπίτι στοιβάζονταν τέσσαρες(4) οικογένειες.

Αυτός ήταν ο Κομμουνιστικός «παράδεισος» των αρρωστημένων ταλμουδιστών Ιουδαίων, των πραξικοπηματιών ψυχοπαθών μπολσεβίκων!

Αυτόν τον «παράδεισο» θα εορτάσουν δυστυχώς κι’εφέτος όλοι οι αμετανόητοι νεομπολσεβίκοι-αριστεριστές-αριστερόφρονες, απανταχού της γης και στην Ελλάδα, έστω και αν παρέμειναν μία ασήμαντη μειοψηφία,  και θα εκφωνήσουν «πανηγυρικούς» ή θα γράψουν κύρια άρθρα, αναλύσεις, κλπ για την «Οκτωβριανή» ή κόκκινη Επανάσταση του 1917!

Θα βρεθεί άραγε κανένας αξιωματούχος πολιτικός, αστός/γνήσιος δημοκράτης της πάλαι ποτέ κραταιάς πατριωτικής κοινοβουλευτικής «όχθης», να υπενθυμίσει στους σημερινούς αιμόδιψους  (αιμόδιψος, ον=Ο διψών για αίμα) τυφλίνες, εραστές των κόκκινων «Τζιχαντιστών» του 1917-1918, την αλήθεια για την λεγομένη Ρωσική Επανάσταση;

Ή θα προτιμήσει την σιωπήν αφού σήμερα είναι προφανές ότι επιπλέουν, προωθούνται, προοδεύουν και αποκτούν περισσότερα οφέλη και πλεονεκτήματα, μόνον όσοι ακολουθούν αριστερόστροφη πολιτική πορεία ή περνούν τις νύκτες τους σε απόκρυφες στοές ;

*

Μετά την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας, οι μπολσεβίκοι στράφηκαν με λύσσα εναντίον της Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας. Ο αρχηγός τού κόμματος, ο Λένιν διέταξε:

«Ο Θεός πρέπει να καταργηθεί».

«Η πλήρης κατάργηση της θρησκείας πρέπει να πραγματοποιηθεί με κάθε μέσο και τρόπο».

Ποιόν Θεόν εννοούσε; Ασφαλώς τον Θεόν των Χριστιανών, τον Τριαδικόν Θεόν, τον Ιησού Χριστόν και μόνον Αυτόν!.

Ποία Θρησκεία εδίωξε απηνώς και μετήλθε τα πάντα για να την καταργήσει, να την εξαφανίσει; Μόνον την Χριστιανικήν και συγκεκριμένως την Ορθοδοξίαν, επιδείξας ανοχήν στα άλλα «χριστιανικά» δόγματα και μη τολμήσας ούτε θίγημα (άγγιγμα) στις άλλες θρησκείες, προφανώς και στην δική του, την Ταλμουδική-Ιουδαϊκή!!!

Σύμφωνα με αυτήν την εντολή τού Λένιν, το 1918 με κυβερνητικό διάταγμα κατεσχέθη ολόκληρη η περιουσία των ορθοδόξων εκκλησιών και οι κομμουνιστές στρατιώτες ελεηλατούσαν τις εκκλησίες και εφόνευαν κληρικούς.

Από της εποχής τού Νέρωνος δεν γνωρίζει άλλην περίοδον καταδιώξεως η Χριστιανική Πίστη και μάλιστα η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, παρά μόνο εκείνη την τελεσθείσα υπό της σπείρας των διεθνών ταλμουδιστών συνωμοτών, των Χριστιανοβόρων θηρατόρων (Θηράτωρ-ορος = Ο κυνηγός), καθ’ όλον το διάστημα που κυριάρχησε ο Μπολσεβικισμός στην Ρωσία.

Οι συνωμότες μπολσεβίκοι δεν είχαν τίποτε κοινό με τον Ρωσικόν Χριστιανικόν λαόν στο σύνολό του. Ο Ρωσικός λαός παρά τα μέσα της τρομοκρατίας τα οποία εφήρμοσαν οι μπολσεβίκοι εναντίον του και εναντίον των λειτουργών της πίστεώς του, έμεινε πιστός στην θρησκεία των πατέρων του και με αξιοθαύμαστη υπομονή ανέχθηκε την απηνή καταδίωξη αντιδρώντας σιωπηλώς διά τού τακτικού εκκλησιασμού στους ιερούς ναούς ή σε σύγχρονες κατακόμβες και εκπληρώνοντας ανελλιπώς τα θρησκευτικά του καθήκοντα, πάντοτε υπό τον φόβο και τρόμο των Ιουδαίων!!!.

Ήταν πράγματι συγκινητικότατο το θέαμα να βλέπει κανείς κατακλυζόμενες τις εκκλησίες από πιστούς, αρκετές φορές και τους πέριξ δρόμους.

Όλα τα σατανικά μέσα τα οποία έθεσαν οι μπολσεβίκοι σε ενέργεια κατά της χριστιανικής πίστεως στο σύνολό τους απέτυχαν. Και εφ’ όσον απετύγχαναν, οι ερυθροί συνωμότες κατά της ανθρωπότητος, επί τοσούτον εγένοντο λυσσωδέστεροι.

Δεν αρκέσθηκαν στο να κλείσουν τις εκκλησίες, να τις βεβηλώσουν, πολλές εκ των οποίων  μετέβαλον σε κινηματογράφους, στρατώνες, γραφεία, αποθήκες και σταύλους.6

Δεν αρκέσθηκαν στο να διασπάσουν τον όλον οργανισμόν της εκκλησίας και την αυτοτέλειαν κάθε ναού.

Δεν αρκέσθηκαν να διαρπάξουν τα ιερά άμφια, τις άγιες εικόνες. Δεν αρκέσθηκαν ν’ αναγράφουν στους τοίχους ότι «η θρησκεία είναι όπιον διά τον λαόν».

Δεν αρκέσθηκαν στο να ρίψουν στις φοβερώτερες των φυλακών πολλούς ορθοδόξους χριστιανούς και έντιμους πολίτες.

Δεν αρκέσθηκαν στο να διαπομπεύσουν τα ιερά και τα όσια της Ορθοδοξίας. Τα ιερά λείψανα των Αγίων διεπομπεύοντο, τα ιερά ευαγγέλια και σκεύη εκαίοντο, τα τάματα των πιστών μετετρέποντο σε νομίσματα, οι τάφοι των πατριαρχών εσυλήθησαν. Ενεπαίζοντο οι θρησκευτικές παραδόσεις και τα θρησκευτικά έθιμα, ετοποθετούντο μεγάφωνα μεταδίδοντα βλασφημίες έξωθι των ναών τονισμένες στους σκοπούς των υμνωδιών και στον τόνο των εκκλησιαστικών εκφωνήσεων. Θεομπαιχτικά καρναβάλια με διάκους, ιερείς και με καλόγριες ελευθερίων ηθών, ωργανούντο στους δρόμους και τις πλατείες.

Δεν αρκέσθηκαν να βασανίσουν και καταδικάσουν σε καταναγκαστικά έργα σεβάσμιους γέροντες, ιερείς και αρχιερείς. Δεν αρκέσθηκαν να ρίψουν στις φυλακές αυτόν τον Αρχηγόν της  Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας τον αγαθώτατον πρεσβύτη Τύχωνα.

Δεν αρκέσθηκαν να εμπαίξουν όλες τις ιεροτελεστίες της χριστιανικής θρησκείας ενδύοντες ανδρείκελα με τα ιερά άμφια και μεταφέροντες αυτά στις πλατείες και τους κήπους με προπηλακισμούς, χλευασμούς και ύβρεις όπου τα παρέδιδον στο πυρ ανακράζοντες «ιδού λάβε αυτήν την θυσίαν σύ ο εν τοις ουρανοίς Θεός των χριστιανών».

Δεν αρκέσθηκαν στο να στρατολογήσουν χαμίνια των δρόμων, να τα μισθοδοτούν και να τα διατρέφουν διά να τα μεταχειρίζωνται ως όργανα εξυβρίσεως κατά της χριστιανικής θρησκείας και τα οποία αποτελούσαν τους ομίλους, τους καλούμενους «Κομσομόλ» τουτέστιν «Κομμουνιστικός σύνδεσμος νεολαίας».

Δεν αρκέσθηκαν στο να ωθούν τα χαμίνια αυτά να τελούν διάφορες σατανιστικές ιεροτελεστίες έξωθεν των εκκλησιών κατά την Μεγάλη και Ιεράν Εβδομάδα φθάνοντας μέχρι τού σημείου να συνουσιάζονται δημοσία. Τί πρώτον και τί δεύτερον πρέπει να αναφέρει κάποιος, από τα άπειρα μέσα τα οποία έθεσαν οι ερυθροί δήμιοι σε ενέργειαν όπως καταδιώξουν, προπηλακίσουν, βεβηλώσουν πάν ό,τι ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Ρωσικός λαός θεωρούσε ιερόν και όσιο.

                                                                                                                                  Συνεχίζεται

Παρατήρηση: Η σχετική βιβλιογραφία από την οποίαν έχουν ληφθεί τα στοιχεία και γεγονότα που θα παρουσιάσουμε, κατα την αναλυση του θέματος, πέραν των πηγών που θα αναφέρονται στο κείμενο ή στο τέλος κάθε σελίδος, όπου απαιτείται, θα καταγραφεί στο τέλος της αναλύσεως του θέματος.

---

1 Εσέροι: Οπαδοί τού Σοσιαλιστικού επαναστατικού κόμματος (S - R=Σότσιαλ - Ρεβολούτσιγι) προερχομένου εκ της οργανώσεως Ναρότναγια Βόλια (Λαϊκή Θέληση). Κύριο πεδίο δράσεως οι αγροτικοί πληθυσμοί. Ήλθαν σε σύγκρουση με τους μπολσεβίκους τού Λένιν, αλλά παρά την συντριπτική πλειοψηφία τους στις εκλογές τού Νοεμβρίου  1917 (53% των ψήφων) δεν ηδυνήθησαν να επικρατήσουν. Μετά το πραξικόπημα των Μπολσεβίκων (Ἰανουάριος 1918)  κατεδιώχθησαν απηνώς μέχρις εξαφανίσεώς τους. Ένα τμήμα τους  «προσχώρησε» στις τάξεις των Μπολσεβίκων.

2 Καντέτοι: Οπαδοί τού δημοκρατικού Συνταγματικού κόμματος στην προεπαναστατική Ρωσία το οποίον ιδρύθη το 1905 με σκοπό να επιτύχει την αντικατάσταση τού Τσαρικού συστήματος με κοινοβουλευτική δημοκρατία κατά τα πρότυπα τού Αγγλικού συστήματος. Η ονομασία προήλθε εκ των αρχικών τού κόμματος στην Ρωσική (K-D: Κονστιτουτσιϊ  Ντεμοκράτιε).  

3 Αιμοβαρής, ές=Βαρύς εκ της πόσεως αίματος, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.

4 Νικολάϊ Ιβάνοβιτς Μπουχάριν (1888-1938): Ρώσος πολιτικός από τους επιφανέστερους θεωρητικούς τού Μαρξισμού-Λενινισμού. Χαρακτηρίστηκε ως Τροτσκιστής και ετυφεκίσθη.

5 Περισσότερες λεπτομέρειες είναι καταγεγραμμένες στα βιβλία τού Γάλλου συγγραφέως Joseph. Douillet, Moscow Unmasked,«Εδώ Μόσχα» ή «Η Μόσχα χωρίς Μάσκα», London, the Pilot press,1930, καθώς και του Ρουμάνου πρόσφυγα Trajan Romanescou, «Η μεγάλη εβραϊκή συνωμοσία»(La Gran conspiration Judia, Mexico,1961, μετάφραση Michael Palomino,2011).

6 Τα ίδια ακριβώς ανοσιουργήματα-βεβηλώσεις διέπραξαν το 1974 στην Κύπρο, στους ελληνορθόδοξους τόπους λατρείας, οι αιμοσταγείς Ιουδαιοκεμαλιστές (Τούρκοι εισβολείς), οι οποίοι εξακολουθούν να κατέχουν με την ένοχη σιωπή και ανοχή ΟΗΕ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε./τις ευλογίες του Συστήματος, προς όνειδος της πολιτισμένης ανθρωπότητος, την Βόρεια Ελληνική Κύπρο).

Ο λόγος του Ραββίνου Reichhorn στο κοιμητήριον της Πράγας (1869), που απετέλεσε το προσχέδιο των συνταχθέντων αργότερον «Πρωτοκόλλων» από τους αυτοαποκληθέντες «Σοφούς» της Σιών (1897).

Οι εντολοδόχοι του Συστήματος χαρακτηρίζουν αμφότερα τα κείμενα «πλαστά».

Πώς είναι δυνατόν, όμως, «πλαστά» κείμενα να επιβεβαιώνονται, κατά παράγραφο και κατά γράμμα, επί δύο περίπου αιώνες μετά την συγγραφή τους;

Όσοι αναγιγνώσκουν το κείμενο:

-Αντιλαμβάνονται ποίοι κρύπτονται όπισθεν των παγκοσμίων αναταραχών, πολέμων, πολιτικοκοινωνικών διχασμών και επαναστάσεων και ποίοι είναι οι Παγκόσμιοι συνωμότες και επίδοξοι Κοσμοκράτορες.

-Θα διαπιστώσουν μετά το πέρας της αναπτύξεως του παρουσιαζομένου θέματος ποίοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν το Σχέδιο της λεγομένης «Ρωσικής» Επαναστάσεως και καταστροφής της Ορθόδοξης Ρωσικής αυτοκρατορίας.

 The Oil Billionaire Armand Hammer sits at his desk with these photos of some of     his friends:Vladimir Lenin, Leonard Brezhnev, Ronald & Nancy Reagan among other elitists. Hammer was co-chairman of a thousand dollar a plate dinner in Century City for Reagan.

 

Φωτογραφία του Λένιν, αρχηγού των μπολσεβίκων, «προστάτου» των εργατικών-λαϊκών μαζών από τους τυράννους των λαών, και σφοδρού «πολεμίου» των τραπεζιτών και μεγιστάνων του πλούτου, τους οποίους εχαρακτήριζε «αιμοπότες» των λαών. Στη φωτογραφία διακρίνεται ιδιόχειρη αφιέρωση του Λένιν στον προσωπικό του φίλο, ομόδοξο και ομόθρησκο Ταλμουδιστή Ιουδαίο (Jew) Armand Hammer, δισεκατομμυριούχο, μεγιστάνα του πλούτου και «αιμοπότη» των λαών!!! Αναρτάται προς πληροφόρηση των αμετανοήτων Ελλαδιτών νεομπολσεβίκων!