Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917
ΜΕΡΟΣ 15ο
Τον Μάρτιο του 1918, οι μπολσεβίκοι, των οποίων το κόμμα, μέχρι τότε,
ονομαζόταν «Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα», μετέφεραν την έδρα τους
στην Μόσχα και άλλαξαν το όνομά του σε Κομμουνιστικό Κόμμα. Το δεύτερο
Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ συνεκλήθη το επίσημο κυβερνητικό σώμα.
Στις 17 Ιουλίου 1918
δολοφονήθηκε ο Τσάρος Νικόλαος Β΄ και η οικογένειά του. Την ημέρα αυτή η
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας τιμά την μνήμη του Αγίου μάρτυρος Δούκα Ανδρέα Μπογκολιούμπσκι που ήταν ο
πρώτος που καθιέρωσε την Ορθοδοξία και την μοναρχία ως βάσεις της κρατικής
οργανώσεως της «Αγίας Ρωσίας» και στην ουσία υπήρξε ο πρώτος Τσάρος της Ρωσίας.
Η επιλογή της ημέρας δολοφονίας της Τσαρικής οικογενείας ΔΕΝ ήταν
τυχαία! Οι αντίχριστοι/αποκρυφιστές Ταλμουδιστές Ιουδαίοι ήθελαν να δώσουν
στους Ορθοδόξους το δικό τους μήνυμα, να μεταφέρουν μάλλον, το μήνυμα των
εωσφοριστών εντολέων τους προς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Την νύχτα του μαρτυρικού θανάτου της Τσαρικής οικογενείας στο Ντιβέγιεβο,
η διά
Χριστόν σαλή Μαρία μαινόταν και φώναζε: «Τις πριγκίπισσες με ξιφολόγχες! Καταραμένοι Εβραίοι!». Η Μαρία
μαινόταν φοβερά, αλλά μόνον αργότερα κατάλαβαν γιατί φώναζε.
Στο υπόγειο της οικίας του Ταλμουδιστού Ιουδαίου Ιπατίεφσκι, όπου εμαρτύρησαν τα μέλη της Τσαρικής Οικογενείας,
βρέθηκαν οι επιγραφές που άφησαν οι αιμοσταγείς, μισαλλόδοξοι και αντίχριστοι
δήμιοι. Μία από αυτές απετελείτο από τέσσερα καβαλλιστικά σύμβολα. Εκείνη η
επιγραφή διεμήνυε:
«Εδώ κατά διαταγή των σατανικών δυνάμεων
θυσιάστηκε ο Τσάρος για να καταστραφεί η Ρωσική Αυτοκρατορία. Και αυτό ας το
μάθει ο κόσμος».
Οι μπολσεβίκοι εκτελώντας τις εντολές του Λένιν έκαψαν τα σώματα των
μελών της Τσαρικής οικογενείας και τα έθαψαν στο δάσος που βρίσκεται έξω από το
Αικατερίνεμπουργκ.
Περίπου για 75 χρόνια η ύπαρξη και θέση του τάφου παρέμενε άγνωστη,
μέχρις ότου μία ειδική επιτροπή την βρήκε και εκταφίασε τα οστά τους.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Επαναστατικό Κόμμα, που είχε και αυτό Ιουδαϊκή
ηγεσία δεν ήθελε τον Λένιν στην θέση του πρώτου πολίτη της Ρωσίας, ιδιαίτερα
μετά την μετονομασία του σε Κομμουνιστικό. Στις 30 Αυγούστου 1918, δύο Ιουδαίοι
μέλη της ομάδας αυτής προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν. Ο Λένιν πληγώθηκε και ο
Ουρίτσκυ, τον οποίο ο Λένιν είχε διορίσει αρχηγό της οργανώσεως Τσέκα,
σκοτώθηκε. Το περιστατικό αυτό έδωσε στον Λένιν την δικαιολογία για να στραφεί
στην τρομοκρατία με όλες του τις δυνάμεις. Οι νυκτερινές επιδρομές έγιναν
τακτικό γεγονός. Κανείς δεν ήξερε ότι την ώρα που πήγαινε για ύπνο, θα ήταν
ζωντανός το πρωί.
Oι Ιουδαίοι «ιεροεξεταστές» δεν έχαναν πολύ χρόνο
για να εξετάζουν τις «αποδείξεις ενοχής» ή να ταξινομούν τους ανθρώπους που συνελάμβαναν
σ’ αυτές τις νυχτερινές επιδρομές…Οι φυλακισμένοι συνήθως σπρώχνονταν στο παλιό
αστυνομικό τμήμα κοντά στα χειμερινά ανάκτορα και πυροβολούντο.
Φόνοι, βασανιστήρια, ακρωτηριασμοί, βιασμοί,
εμπρησμοί, αυτά και άλλα εγκλήματα αντίθετα στο ανθρώπινο συναίσθημα και την στοιχειώδη
αξιοπρέπεια ήταν ο απρόσβλητος λίθος που πάνω του είχε θεμελιωθεί η κατ’ ευφημισμόν
λεγομένη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Εκατομμύρια Ρώσων πολιτών πέθαναν. Υπολογίζεται πώς πάνω από 12.000.000 άτομα καταδικάστηκαν να υπηρετήσουν το κράτος με
καταναγκαστικά έργα μέχρι να τους απελευθερώσει ο θάνατος.
Τότε έγιναν οι πρώτες μεγάλες εκκαθαρίσεις στα «αδελφά» επαναστατικά
κόμματα που συνεχίστηκαν και επί Στάλιν, διαδόχου του Λένιν. Χιλιάδες μέλη των
κομμάτων αυτών εκτοπίστηκαν και δολοφονήθηκαν με γελοίες και αστήρικτες
δικαιολογίες. Από τα 21 μέλη της
Κεντρικής επιτροπής που εκλέχθηκε το καλοκαίρι του 1917 και που ωργάνωσε την λαϊκή
εξέγερση του Οκτωβρίου, μόνο 5
πρόλαβαν να πεθάνουν από φυσικό θάνατο. Οι υπόλοιποι 15 χαρακτηρίστηκαν από τους
Λένιν-Στάλιν «εχθροί της επανάστασης», «πράκτορες των ιμπεριαλιστών και των
Γερμανών», «εχθροί του λαού» «σαμποτέρ», κλπ. Επειδή από τους 5 που πέθαναν από φυσικά αίτια κανένας
δεν πρόλαβε να γεράσει, είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν ζούσαν, θα είχαν και αυτοί
την ίδια τύχη.
Το απίστευτο είναι ότι τα ερυθρά κομματόσκυλα του προδότη και
συνεργάτη των Γερμανών Λένιν, εκτελούσαν πρώην συντρόφους τους με την κατηγορία
του «πράκτορα των Γερμανών»!!!
Ουδείς χαλινός, ούτε θρησκευτικός, ούτε οικογενειακός, ούτε
εκπαιδευτικός, πολύ περισσότερον ηθικός υπήρχε για να εμποδίζει την διάπραξη
αδικημάτων και εγκλημάτων, προς κορεσμόν ιδίων ενστίκτων και ορέξεων.
Η παρατηρούμενη αποσύνθεση δεν ήταν απλώς πολιτική ή εθνική. Δεν
επρόκειτο απλώς περί της εξαφανίσεως των ανθρωπίνων αξιών και του πατριωτικού
αισθήματος. Επρόκειτο περί της εξαλείψεως του στοιχειώδους σεβασμού τον οποίον
κάθε άνθρωπος οφείλει προς τους συμπολίτες, συμφυλέτες και ομοδόξους του.
Μέχρι τοιούτου σημείου είχε προχωρήσει η εγκληματικότης της νέας
γενεάς, ώστε η κατάσταση άρχισε να
θεωρείται επικίνδυνη ακόμα και στους Ιουδαιομπολσεβίκους
τυράννους. Αυτός ο επίσημος σοβιετικός τύπος ησχολήθη πλειστάκις με το ζήτημα
της εγκληματικότητος.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1918 οι
μπολσεβίκοι εξέδωσαν διάταγμα που καταργούσε τον εκκλησιαστικό γάμο και
καθιστούσε ευρύτατο το δικαίωμα του διαζυγίου. Αρκεί να έκανε κάποιος μίαν
δήλωση ότι δεν επιθυμούσε πλέον να συζεί με την σύζυγόν του ή αντιστρόφως η
σύζυγος με τον σύζυγόν της και αμέσως ελαμβάνετο άνευ πολλών διατυπώσεων το
διαζύγιον. Η διάταξη αυτή είχε και τα κωμικά της επεισόδια.
Ωρισμενές υπηρέτριες και μαγείρισσες ελευθερίων ηθών στρατολογηθείσες
επί τούτου συγκροτούσαν στα θέατρα συλλαλητήρια και ανερχόμενες στην σκηνή
ετόνιζαν τα αγαθά του διαζυγίου. Έβλεπε κανείς π.χ. μία παχύσαρκη και δυσειδή
μαγείρισσα εν μέθη διατελούσα ν’ αποτείνεται με ζωηρές χειρονομίες προς το
ακροατήριο και με άσεμνες κινήσεις του σώματος να δηλώνει ότι έφτασε η ευτυχής
εποχή που μπορούσε κάθε μήνα ν’ αλλάσσει τον σύζυγόν της.
Εδώ τονίζεται ιδιαιτέρως ότι τόσον ο
κηρυσσόμενος αθεϊσμός όσο και ο νόμος περί διαζυγίου αφορούσαν μόνο στους Ορθοδόξους
Χριστιανούς και όχι στους οπαδούς των άλλων θρησκευμάτων ή δογμάτων.
Έτσι ενώ εξεδίδοντο άπειρα διαζύγια Χριστιανών, δεν εξεδόθη ούτε ένα
τοιούτον εβραίου ή μουσουλμάνου.
Άλλο διάταγμα των μπολσεβίκων καθώριζε επισήμως ότι οι γονείς δεν
είχαν κανένα ηθικό δικαίωμα επί των τέκνων τους και ότι τα τέκνα ήσαν ελεύθερα
να πράττουν ό,τι θέλουν. Είναι ευνόητες οι συνέπειες της διατάξεως αυτής.
Επηκολούθησε η τελεία διαφθορά των ανηλίκων, η οποία εξεδηλώθη αμέσως διά των
εξής γεγονότων:
Πρώτον τα παιδιά άρχισαν να κλέπτουν διάφορα αντικείμενα του σπιτιού
τους και να τα πωλούν για να αγοράσουν καπνόν ή σιγαρέττα και το χείριστον
πάντων κοκαΐνην. Συχνά συναντούσε κανείς στους δρόμους όμιλο παιδιών ηλικίας
12-15 ετών αμφοτέρων των φύλων ζωηρώς συζητούντων πως το ένα απερρόφησε
περισσότερη κοκαΐνην ή το άλλο. Συζητούντα για τέτοια θέματα μετέβαιναν στην
σχολήν τους.
Στα σχολεία εγένοντο διδασκαλίες κυριολεκτικώς κλονίζουσες όλες τις
ηθικές βάσεις που είχαν οι μαθητές από το πρώην σχολείο ή την οικογένειάν τους.
Καλός μαθητής εθεωρείτο εκείνος ο οποίος εγνώριζε ποία θέση κατέχει ο Α ή ο Β Ιουδαίος «Επίτροπος του λαού» και ποίες υπηρεσίες προσέφερε στην
κοινωνική επανάσταση. Επί της βάσεως αυτής εκρίνοντο και οι διδάσκαλοι οι
οποίοι υπεβάλλοντο σε εξετάσεις από τους «επιθεωρητές».
Εάν δεν ήσαν σε θέση ν’ απαντήσουν ικανοποιητικώς σε τέτοιου είδους
ερωτήματα, αμέσως επαύοντο και κατεδικάζοντο στις πλέον φρικώδεις στερήσεις,
θεωρούμενοι παραλλήλως στιγματισμένοι εχθροί του προλεταριάτου.
Αποβλέποντες στην ηθική παράλυση της Ρωσικής γενεάς οι Ιουδαιομπολσεβίκοι
δικτάτορες εφήρμοσαν το μικτόν σύστημα της φοιτήσεως στο σχολείον αρρένων και
θηλέων.
Ολίγους μήνες βραδύτερον από εφαρμογής του νέου συστήματος, ήλθαν τα
πρώτα αποτελέσματα: Πλείστοι ήσαν οι μάρτυρες του απεχθέστερου θεάματος, δηλαδή
να βλέπουν κορασίδες 13, 14, 15 ετών εγκύους.
Προς εξολόθρευση του ρωσικού λαού οι ερυθροί τύραννοι της Μόσχας
εξέδωσαν διάταγμα δυνάμει του οποίου οι εκτρώσεις ήσαν ελεύθερες και τα νοσοκομεία
ήσαν υποχρεωμένα να προβαίνουν στην έκτρωση δωρεάν. Άλλο διάταγμα ομιλούσε περί κοινοκτημοσύνης των γυναικών αλλά τούτο δεν
εφηρμόσθη σ’ όλην την Ρωσίαν.
Ιδού επί λέξει, μερικές αποφάσεις κατ’ εφαρμογήν του διαταγματος
αυτού:
·
«Ο
σύντροφος Καράσεεβ έχει το δικαίωμα της κοινοκτημοσύνης εις την πόλιν του
Αικατερινοδάρ επί δέκα νεανίδων από 16 έως 20 ετών κατά την εαυτού επιλογήν».
·
«Διά του
παρόντος πιστοποιείται, ότι ο σύντροφος Εθιόνικος εξουσιοδοτείται να λάβει δι’
αυτόν νέαν κόρην. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να του το απαγορεύσει ή
αντισταθεί. Είναι εξουσιοδοτημένος με απεριόριστον δικαίωμα όπερ και
πιστοποιείται διά των υπογραφών».
Η βαρβαρότης, ο απανθρωπισμός και η κτηνωδία του καθεστώτος των
μπολσεβίκων φαίνεται μεταξύ άλλων και από ένα Σοβιετικό νόμο που ψηφίστηκε το
1919 και αφορούσε στην «κρατικοποίηση» της γυναίκας:
«Ξεκινώντας από την 1η Μαρτίου του 1919, το
δικαίωμα κατοχής γυναίκας ηλικίας 17 έως 32 ετών εξαλείφθηκε… Οι γυναίκες δεν
μπορούν να θεωρούνται προσωπική ιδιοκτησία και όλες οι γυναίκες γίνονται ιδιοκτησία του κράτους… Όποιος άνδρας
επιθυμεί να κάνει χρήση μιας κρατικοποιημένης γυναίκας πρέπει να έχει ένα
έγγραφο από Διοικητικό Συμβούλιο, μιας επαγγελματικής ένωσης ή ενός Σοβιέτ, που
να πιστοποιεί ότι ανήκει στην εργατική τάξη».
Στην συνέχεια ο νόμος ανέφερε ότι στις έγγυες γυναίκες θα δίνεται
άδεια από την δουλειά τους, τέσσαρες μήνες πριν και τέσσαρες μήνες μετά την
γέννηση του παιδιού τους, αλλά ένα μήνα
μετά την γέννησή του,
«το παιδί θα μπαίνει σ’ ένα ίδρυμα όπου θα αναθέτουν την φροντίδα και
την εκπαίδευσή του».
Και καταλήγει για το πώς αντιλαμβάνονταν οι μπολσεβίκοι τις
περιπτώσεις βιασμού των γυναικών:
«Δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο σαν τον βιασμό γυναίκας από τον άνδρα,
αυτός που λέει ότι η βία είναι λάθος, απαρνιέται την Οκτωβριανή Κομμουνιστική
Επανάσταση»1. Οι διεστραμμένοι
Ιουδαιομπολσεβίκοι ομιλούσαν ανερυθριάστως για «Οκτωβριανή Επανάσταση» ενώ οι
ίδιοι την είχαν ανατρέψει με ένοπλο αιματηρό πραξικόπημα τον Ιανουάριο του
1918!!!
Αυτά ήσαν μερικά από τα «έργα και τις ημέρες» των μπολσεβίκων!
Βδελύγματα, εγκλήματα απίστευτου θρησκευτικού και φυλετικού μίσους κατά των
Ορθοδόξων Ρώσων νεομαρτύρων!!!
*
Τίποτε δεν θα είχαν καταφέρει οι μπολσεβίκοι στην Ρωσία εάν δεν είχαν
την απεριόριστη οικονομική και ηθική υποστήριξη από τους Διεθνείς Ταλμουδιστές
- Τραπεζίτες – Τοκογλύφους. Αδιαμφισβήτητα στοιχεία, πλέον των όσων έχουν
παρουσιασθεί μέχρι τώρα, αποδεικνύοντα τις μυστικές διασυνδέσεις του Λένιν με
τους Διεθνείς Τραπεζίτες και γενικώτερα με τους ομογάστριους Ταλμουδιστές Ιουδαίους,
είναι και τα εξής:
·Βασικοί
Γερμανοί τραπεζίτες-χρηματοδότες του Λένιν ήσαν ο Μαξ Βάρμπουργκ και ο Άλ.
Χέλφαντ. Ο Μαξ ήταν αδελφός του Πωλ Βάρμπουργκ, του πρωτεργάτου της Κεντρικής
Τραπέζης της Αμερικής. Ο πεθερός του αδελφού του Μαξ, Φέλιξ, ήταν ο Ιακώβ Σίφφ,
από τους κυριωτέρους μετόχους της «Κούν-Λέμπ και Σία». Ο Ιακώβ Σίφφ, εβοήθησε
στην χρηματοδότηση του Τρότσκυ. Ο εγγονός του Σίφφ υπελόγισε ότι ο παππούς του
διέθεσε περί τα 20 εκατομμύρια δολλάρια, για την κομμουνιστοποίηση της Ρωσίας.
· Ο Λευκορώσος στρατηγός Άρσεν Ντέ Γκούλεβιτς, σημειώνει:
«Οι βασικοί χρηματοδότες της Επαναστάσεως δεν
ήσαν ούτε οι μπαταρισμένοι Ρώσοι εκατομμυριούχοι, ούτε οι στρατευμένοι ληστές
του Λένιν. Η πραγματική προμήθεια έγινε από γνωστούς Αγγλικούς και
Αμερικανικούς κύκλους, οι οποίοι προ πολλού είχαν διαδηλώσει την υποστήριξιν
των εις την Ρωσικήν επανάστασιν...» και συνεχίζει: «τον κύριον ρόλον του έπαιξε
ο πάμπλουτος Αμερικανός τραπεζίτης Ιακώβ Σίφφ… αυτό δεν αποτελεί πλέον
μυστικό».
Ο Σίφφ διέθεσε εκατομμύρια δολλάρια για να ανατρέψει τον Τσάρο και
περισσότερα για να ανατρέψει τον Κερένσκυ. Κατά τον Ντε Γκούλεβιτς:
«Ο Μπαχμέτιεφ, ο τελευταίος Ρώσος Αυτοκρατορικός πρέσβυς, στις ΗΠΑ, μας
λέει ότι, οι Μπολσεβίκοι μετά την νίκη των, μετέφεραν 600 εκατομμύρια ρούβλια σε
χρυσό, μεταξύ του 1918 και 1922, στην «Κούν-Λέμπ και «Σία» (Εταιρεία του
Σίφφ).[Σ.Σ: Να, ένας από τους λόγους
της συνωμοσίας των Διεθνών Τραπεζιτών για την ανατροπή του Τσαρικού Καθεστώτος.
Η κλοπή των αποθεματικών της Ρωσίας και
η «αποθήκευσή» τους στις Ιουδαϊκές Τράπεζες!].
Η συμμετοχή του Σίφφ στην Ρωσική επανάσταση ήταν γνωστή, μεταξύ των
μυστικών υπηρεσιών των Συμμάχων εκείνη την εποχή. Έτσι συζητήθηκε πολύ ότι η Ρωσική Επανάσταση ήταν Εβραϊκή συνωμοσία. Μετά από αυτό,
όμως, το θέμα της χρηματοδοτήσεως της επαναστάσεως, απεφεύγοντο διακριτικώς οι
συζητήσεις. Σήμερα υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι την χρηματοδότηση εχειρίζετο
ένα συνδικάτο Διεθνών Τραπεζιτών, το οποίον εκτός από την κλίκα
Σίφφ-Βάρμπουργκ, περιελάμβανε συμφέροντα των Μόργκαν και Ροκφέλλερ. Ένας άλλος
σπουδαίος χρηματοδότης ήταν ο πάμπλουτος Άγγλος Λόρδος Άλφρεντ Μίλνερ,
οργανωτής και αρχηγός μιας μυστικής οργανώσεως ονομαζομένης «Ομάς της Στρογγυλής Τραπέζης»,
υποστηριζομένης υπό του Λόρδου Ρόθτσιλντ».
Ο Ντε Γκούλεβιτς αναφέρει επίσης ότι, η Ρωσική Επανάσταση εσχεδιάσθη
υπό των Άγγλων και ακριβέστερον υπό του Σερ Γκ. Μπάκαναν και του Λόρδου Μίλνερ.
Ο τελευταίος διέθεσε 21 εκατομμύρια δολλάρια προς τον σκοπόν αυτόν. Θα πρέπει
να σημειωθεί εδώ ότι οι Λόρδος Μίλνερ, Πωλ, Φέλιξ και Μαξ Βάρμπουργκ,
αντιπροσώπευαν τις αντίστοιχες χώρες τους, στην Συνδιάσκεψη Ειρήνης των
Παρισίων κατά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου!!!
Συνεχίζεται
Παρατήρηση:
Η σχετική βιβλιογραφία από την οποίαν έχουν ληφθεί τα στοιχεία και γεγονότα που
θα παρουσιάσουμε, κατά την ανάλυση του θέματος, πέραν των πηγών που θα
αναφέρονται στο κείμενο ή στο τέλος κάθε σελίδος, όπου απαιτείται, θα
καταγραφεί στο τέλος της αναλύσεως του θέματος.
1
The Naked Commounist (Salt Lake City, Ensing Pub. Co), W. Cleon
Skousen, 1958.
Ο λόγος του Ραββίνου Reichhorn στο κοιμητήριον της Πράγας (1869),
που απετέλεσε το προσχέδιο των συνταχθέντων αργότερον «Πρωτοκόλλων» από τους
αυτοαποκληθέντες «Σοφούς» της Σιών
(1897).
Οι εντολοδόχοι του Συστήματος χαρακτηρίζουν αμφότερα
τα κείμενα «πλαστά».
Πώς είναι δυνατόν, όμως, «πλαστά» κείμενα να
επιβεβαιώνονται, κατά παράγραφο και κατά γράμμα, επί δύο περίπου αιώνες μετά
την συγγραφή τους;
Όσοι αναγιγνώσκουν το κείμενο:
-Αντιλαμβάνονται ποίοι κρύπτονται
όπισθεν των παγκοσμίων αναταραχών, πολέμων, πολιτικοκοινωνικών διχασμών και
επαναστάσεων και ποίοι είναι οι Παγκόσμιοι συνωμότες και επίδοξοι
Κοσμοκράτορες.
-Θα διαπιστώσουν μετά το πέρας της
αναπτύξεως του παρουσιαζομένου θέματος ποίοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν το Σχέδιο
της λεγομένης «Ρωσικής» Επαναστάσεως και καταστροφής της Ορθόδοξης Ρωσικής
αυτοκρατορίας.
The
Oil Billionaire Armand Hammer sits at his desk with these photos of
some of his friends:Vladimir Lenin, Leonard Brezhnev, Ronald &
Nancy Reagan among other elitists. Hammer was co-chairman of a thousand
dollar a plate dinner in Century City for Reagan.
Φωτογραφία
του Λένιν, αρχηγού των μπολσεβίκων, «προστάτου» των εργατικών-λαϊκών
μαζών από τους τυράννους των λαών, και σφοδρού «πολεμίου» των τραπεζιτών
και μεγιστάνων του πλούτου, τους οποίους εχαρακτήριζε «αιμοπότες» των
λαών. Στη φωτογραφία διακρίνεται ιδιόχειρη αφιέρωση του Λένιν στον
προσωπικό του φίλο, ομόδοξο και ομόθρησκο Ταλμουδιστή Ιουδαίο (Jew)
Armand Hammer, δισεκατομμυριούχο, μεγιστάνα του πλούτου και «αιμοπότη»
των λαών!!! Αναρτάται προς πληροφόρηση των αμετανοήτων Ελλαδιτών νεομπολσεβίκων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου