Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Ο  ΜΥΘΟΣ  ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


ΜΕΡΟΣ 19ο

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ  Ή ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
3. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ: «ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ».
Ουδείς γνωρίζει πότε, που, ποιοι και διατί, συνέλαβαν αρχικώς την ιδέα της Γαλλικής Επαναστάσεως. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή που βασίζεται στα μέχρι σήμερα ιστορικά στοιχεία, πολλά από τα οποία θα παρουσιάσουμε στην συνέχεια, φορέας αυτής της ιδέας ήταν ο Ταλμουδιστής Ιουδαίος χρυσοχόος, Άμσελ Μόζες Μπάουερ, στα πλαίσια ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδίου εκρήξεως ενός Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος.
Το σχέδιο για την έκρηξη ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος συμπεριλαμβανομένης της Γ.Ε. και την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας Ιουδαιοταλμουδικής κυβερνήσεως αμφισβητείται ακόμη και σήμερον από τους Ιουδαιοταλμουδιστές, οι οποίοι το  εντάσσουν στις θεωρίες συνωμοσιολογίας των αντιπάλων τους.
Όμως, ένας γνωστός Ιουδαίος δικηγόρος της Νέας Υόρκης, ο Χένρυ Κλάϊν1 ετόλμησε να αποκαλύψει ότι το ΣΧΕΔΙΟ για την παγκόσμια κυβέρνηση είναι υπαρκτό, ισχυρίστηκε ότι υπάρχει από την εποχή της Σταυρώσεως του Ιησού Χριστού  και στην πραγματικότητα είναι «Η παγκόσμια συνωμοσία του Ιουδαϊκού Σαχέντριν (Συνεδρίου)». Γράφοντας στο περιοδικό Womens Voice του Σικάγο, το 1945, επιβεβαίωσε τις αποκαλύψεις του και εγγράφως, προσθέτοντας  ότι: «Οι συμφυλέτες μου Ιουδαίοι με απέπεμψαν από την φυλή μας διότι αποκήρυξα τα αποτρόπαια σχέδιά τους».2
Λίγο πριν την «αυτοκτονία» του το 1955, ο Henry H. Klein, ένας ενάρετος Εβραίος, προειδοποίησε την ανθρωπότητα με τα παρακάτω προφητικά λόγια:
«Zionism is a political program for the conquest of the world...Zionism destroyed Russia by violence as a warning to other nations. It is destroying the United States through bankruptcy, as Lenin advised. Zionism wants another world war if necessary to enslave the people. Our manpower is scattered over the world. Will we be destroyed from within or will we wake up in time to prevent it?" (Pamphlet "Zionism Rules the World").
Like Robert Edmondson, Klein is another American hero flushed down the memory hole for defying the Rothschild -Rockefeller cartel. There is no Wikipedia entry for this Jew who fought the Masonic bankers all his life as a crusading NYC reporter, editor, author, city official and Mayoral candidate. (He said the Rockefellers and most other tycoons are under Zionist control.) He became a lawyer and defended pro bono Christian patriots in the famous "Sedition" Show Trial of 1942-1944. 
Klein represents the true Jewish spirit, not exclusive to Jews, of serving God, the inborn universal principle of absolute truth and justice.  Like other groups, Jews have been betrayed by the Luciferian (Illuminati) central bankers using various 'isms including Zionism, Communism, Liberalism, Fascism, Socialism and Feminism.
Το σχέδιο της συνωμοσίας που αφορά στην Γαλλική Επανάσταση, κατά την πιθανώτερη εκδοχή, παρουσιάσθηκε για  πρώτη φορά στην Φρανγκφούρτη (Judenstrasse) το 1773, κατά μυστική-συνάντηση του Μάγερ με 12 άλλους τοκογλύφους  τραπεζίτες, και περιελάμβανε τα εξής: (Η Εωσφορική συνομωσία, William Guy Carr, εκδ. Στερέωμα, σ. 67-86):
Κύριες Βάσεις της πολιτικής (Τακτικής και Στρατηγικής) των Οργανωτών της Γ.Ε.
.Ο νόμος είναι η μεταμφιεσμένη δύναμή των ισχυρών. Οι Εθνικοί και διεθνείς νόμοι δεν πρέπει να αλλάξουν, αλλά να χρησιμοποιηθούν ώστε να καταστρέψουν τον πολιτισμό των Γκοΐμ με περιπλοκή των ερμηνειών τους (Γκόϊμ: Εβραϊκή λέξη σημαίνουσα αγέλη ζώων, όλοι οι άνθρωποι πλην των Εβραίων, οι μη Εβραίοι).
.Η πολιτική Ελευθερία είναι μία ιδέα και όχι η αλήθεια. Η ιδέα αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διάσπαση του πολιτικού δυναμικού των λαών, για τον εμφύλιο πόλεμο των τάξεων.
λέξη δικαίωμα είναι αφηρημένη έννοια. Το νέο δικαίωμα είναι  το δίκαιο του ισχυροτέρου που διαλύει τις δυνάμεις της τάξεως και αχρηστεύει τους κανόνες του ομαλού και Εθνικού πολιτικού βίου.
.Η δύναμη της μάζας είναι τυφλή, χωρίς λογική και υπόκειται στην πολιτική υποβολή. Μόνο ένας δεσποτικός ηγέτης μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά τον όχλο. Χωρίς απόλυτο δεσποτισμό δεν μπορεί να υπάρ­ξει πολιτισμός, ο οποίος δεν δημιουργείται από τις μάζες, αλλά από τους ο­δηγούς των μαζών.
.Η ευρεία και συστηματική χρησιμοποίησή τυφλά υποτεταγμένων πρακτόρων επιφέρει την σταδιακή διαφθορά της άρχουσας τάξεως και της νεολαίας.
.Δεν υπάρχει στην φύση «Ισότητα-Ελευθερία και Αδελφότητα, αλλά οι λέξεις αυτές περικλείουν μία αντίφαση. Αυτήν "την αντίφαση του νοήματος δεν μπορούν να την συνειδητοποιήσουν οι υποτιθέμε­νοι σοφοί των Γκοΐμ [ΣΣ: Γκοΐμ= Οι μη Ιουδαίοι (Jews)], γι’ αυτό και θα οδηγήσουν τους Illuminati στον έλεγχο των μαζών. Οι Ιλλουμινάτοι-Illuminati= οι Πεφωτισμένοι- τις έβαλαν πρώτοι εις τα στόματα των μαζών και τις επαναλαμβάνουν σήμερα οι ψηφοφόροι-παπαγάλοι.
Κύριες θέσεις Οικονομικής Πολιτικής και Στρατηγικού Σχεδιασμού των Οργανωτών της Γ.Ε.
.Ανατροπή της φυσικής και γενεαλογικής αριστοκρατίας των Γκοΐμ  και θεμελίωση στην θέση τους της αριστοκρατίας του ΧΡΗΜΑΤΟΣ, με ποιότητα τον πλούτο ο οποίος εξαρτάται από τους Illuminati.
.Ο συνδυασμός υψηλών φόρων και αθέμιτου ανταγωνισμού, δη­μιουργεί οικονομικό πόλεμο ο οποίος καταστρέφει οικονομικά τους Γκοΐμ και τα Εθνικά συμφέροντα.
.Η ανεργία και η πείνα που θα επιβληθεί στις μάζες, μέσω των δυνά­μεων δημιουργίας ελλείψεως τροφών, θα δώσει το δικαίωμα εις το κεφάλαιο να κυριαρχεί με περισσότερη σιγουριά από ό,τι διοικούσε η πραγματική ε­ξουσία και η νόμιμη εξουσία των βασιλέων.
.Αύξηση των εξοπλισμών για την αλληλοκαταστροφή των Γκοΐμ. Το μόνο που πρέπει να απομείνει τελικά από τον κόσμον είναι οι προ­λεταριακές μάζες με λίγους εκατομμυριούχους αφοσιωμένους στην υπό­θεσην των Illuminati, αστυνομία και στρατός σε επαρκή αριθμό για την προ­στασίαν των συμφερόντων της εξουσίας.
.Διείσδυση στον Ελευθεροτεκτονισμό και οργάνωση Νέων στοών ώστε να προωθηθούν οι ανατρεπτικές δραστηριότητες και να αποκρυβεί η αληθινή φύση των δραστηριοτήτων κάτω από το κάλυμμα της φιλαν­θρωπίας.
.Η εξουσία των Illuminati πρέπει να παραμείνει αόρατη μέχρι την στιγμήν που θα αποκτήσει τέτοια ισχύν που καμμία δύναμη ή συνωμοσία δεν θα μπορέσει να την υπονομεύσει.
Τελικός Στρατηγικός Στόxος.
.Στρατολόγηση των μελών της παγκόσμιας κυβερνήσεως μεταξύ των επιστημόνων, οικονομολόγων, χρηματιστών, βιομηχάνων και εκατομμυ­ριούχων και πλήρης εξάρτηση τούτων από την αόρατη αρχή.
.Ίδρυση τεραστίων μονοπωλίων και αποθηκών κολοσσιαίου πλούτου που και οι μεγαλύτερες περιουσίες των Γκοΐμ να εξαρτώνται από τους Illuminati σε τέτοια έκταση, ώστε να βυθισθούν μαζί με τις κυβερνή­σεις τους, την επομένη ημέρα της Οικονομικής καταστροφής.
.Δημιουργία απόλυτης παγκόσμιας κυβερνήσεως (Novus Ordo Seclorum).
*
Η οργάνωση και εκτέλεση του Σχεδίου για την Γ.Ε. ανατέθηκε στην ελεγχομένη από την οικογένεια Ρόθτσιλντ μασονική στοά των Ιλλουμινάτων της Φραγκφούτρης.
Ως πρώτος εμπνευστής και οργανωτής του συνωμοτικού σχε­δίου δράσεως, φέρεται ο υιός του Άμσελ, Μάγιερ Μπάουερ, δανειστής χρη­μάτων, αδίστακτος τοκογλύφος και τραπεζίτης, ιδρυτής του οίκου των ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ(Rothchild=Κόκκινη ασπίδα).
Ο καθηγητής Καρλ Ρίττερ, αναφέρεται  ότι είχε πεί πως «το παιγνίδι αυτό άρχισε από το λογιστικό γραφείο του Άμσελ Μάγερ Μπάουερ (Ρόθτσιλντ) που βρισκόταν στην Φράνκφουρτ-ον δε-Μέϊν στην Γερμανία, όταν δέκα τρείς χρυσοχόοι αποφάσισαν να εκθρονίσουν όλες τις εστεμμένες κεφαλές τη Ευρώπης, να καταστρέψουν όλες τις υπάρχουσες κυβερνήσεις και να εξαφανίσουν όλες τις οργανωμένες θρησκείες, πριν εξασφαλίσουν τον απόλυτο έλεγχο του πλούτου, των φυσικών πηγών και του ανθρώπινου δυναμικού ολόκληρου του κόσμου και να εγκαθιδρύσουν ένα σατανικό Δεσποτισμό…»3
Ο Alloys Hoffman, ο εκδότης της εφημερίδας της Βιέννης (Journal de Vienna), έγραψε το 1793:
«Δεν θα σταματήσω ποτέ να επαναλαμβάνω ότι η γαλλική Επανάσταση προκλήθηκε από την μασονία και ότι οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε από τους διανοούμενους και τους Ιλλουμινάτι».4
Tο θέμα της εμπλοκής των Βαυαρών Illuminati στην συνωμοσία για την Γαλλική επανάσταση, ανεφύη όταν ο απεσταλμένος των Γερμανών Ιλλουμινάτων Johann Jakob Lahz, επλήγη από κεραυνόν και εφονεύθη στην περιοχή Regensburg, πρότερον γνωστή ως Ratisbon. Η αστυνομία ανεκάλυψε εμπιστευτικά έγγραφα για τα σχέδια των Illuminati, περί ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, τα οποία σε συνδυασμό με τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» που απεκαλύφθησαν αργότερα, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχεδίου των Ιλλουμινάτων για έκρηξη ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, με στρατηγικόν στόχον την καταστροφή του Χριστιανισμού και την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας υπερκυβερνήσως.
Aξιόπιστα και μη επιδεχόμενα αμφισβήτηση ντοκουμέντα, τουλάχιστον για τους εμβριθείς μελετητές του θέματος, περί της ενεργού συμμετοχής των Ιλλουμινάτων στην Γ.Ε. καταγράφονται από δύο σύγχρονους της Γ.Ε. ερευνητές για τον συνωμοτικόν ρόλον των Illuminati, τον πολιτικό αρθρογράφο Ιησουΐτη Abbé Augustin Barruel5 και τον επιστήμονα (φυσικό και μαθηματικό), John Robison.6
Αποσπάσματα από τα έργα τους παραθέτουμε κατωτέρω:
On the matter of Illuminati involvement in the French Revolution, evidence of the Bavarian Illuminati conspiracy emerged when the Illuminati emissary Johann Jakob Lahz (1735-July 20, 1785) was struck by lightning and killed at Regensburg, formerly known as Ratisbon. The police found he was carrying papers documenting the Illuminati's plans for international revolution. In common with the Protocols, the Illuminati program included world government and the destruction of Christianity.
The Bavarian government published details of the Illuminati conspiracy and sent copies to European heads of church and state, but the warning went unheeded. Less than four years after Lanz' death and the discovery of the plans for international revolution, the French Revolution commenced on Bastille Day, July 14, 1789. Within a few more years, tens of thousands were executed during the 1793-4 Reign of Terror as "enemies of the revolution".
Within a decade of Bastille Day, French publicist and Jesuit priest Abbé Augustin Barruel and Scottish physicist John Robison independently wrote exposés of the Illuminati plot:7
Barruel's work comes in five volumes. Volume IV is the "Historical Part", which is probably the most useful here, available at the .pdf link above, and is the volume cited below. Part III for example, available as a Free Google eBook, is largely about the "Code of the Illuminees".
Leopold Hoffman was a "renegade Illuminist in the Hapsburg capital of Vienna [who] first identified revolution with Illuminism." Professor Hoffman of the University of Vienna was zealously spreading the theory of a Freemasonic conspiracy. So, this was an Illuminee "whistleblower" who exposed how the conspirators planned to start the revolution in France and then continue worldwide.
Terry Melanson includes Count Honoré Mirabeau (born Gabriel Riqueti) in a list of 10 notable members of the Bavarian Illuminati, but includes an asterisk next to his name to denote that his membership "however probable or likely, is not confirmed". There are plenty of secondary sources (such as Barruel and Starck) that assert his membership, but no primary sources to confirm it. Two claimed aliases for Mirabeau are Adramelech and/or Leonidas. Melanson says there is "no doubt" that Mirabeau was influenced by Illuminati members such as Jakob Mauvillon and the Prussian Aufklärer.
Mirabeau, a member of the Jacobin club, was a leading player in the early stages of the Revolution. His "evocative language" and promotion of Illuminati concepts influenced many of the conspirators in Paris. Of Mirabeau, historian James H. Billington said:
"Thus Germany – not France – gave birth to the sweeping, modern idea of revolution as a secular upheaval more universal in reach and more transforming in scope than any purely political change. This concept was transported to Paris by Count Mirabeau, a former French ambassador in Berlin; it helped him to become the leading figure in the early events of the French Revolution in 1789.
His study of Frederick the Great in 1788 had proclaimed Prussia the likely site of a coming revolution, and the German Illuminists its probable leaders. Mirabeau's speeches and writings the following year transferred these expectations of a deep transformation from Germany to France.
He became both the leader in turning the Third Estate of the Estates-General into a new National Assembly and 'the first to succeed in launching a journal without the authorization of the government.' His reputation as the outstanding orator of the Assembly is closely related to his pioneering role in convincing the French that their revolution, though political in form, was redemptive in content. Mirabeau popularized the Illuminist term 'revolution of the mind,' introduced the phrase 'great revolution,' and apparently invented the words 'revolutionary,' 'counter-revolution,' and 'counter-revolutionary'."
"After a preliminary trip to Berlin in early 1786, [Mirabeau] was dispatched that July on a mission to the royal court of Prussia; returning in January, Mirabeau published a full account in his Secret History of the Court of Berlin (1787). [...] During his journey he had made the acquaintance of Jakob Mauvillon, an expert on Prussia..." Mauvillon (1743-1794), codename Agesilaus (and also Arcesilas), was a Kassel Professor, French economic philosopher, and an associate of Mirabeau and Baron von Knigge, the Illuminati second-in-command.(Wikipedia )
Barruel [Memoirs Illustrating the History of Jacobinism: The antisocial conspiracy,1797, p. 187] says that Mirabeau was an "example" of "some of the most famous adepts", and Mauvillon was his "initiator and recruiter". Also see p. 210 for more on Mirabeau.
Ibid. [p. 212]: There were three lodges at Paris that were at the head of the secret societies. One of these was The Grand Orient, which was like a sort of Masonic parliament. As early as 1787 there were 282 towns in France with regular Lodges under the direction of the Grand Master. Paris alone had 81. Another Lodge at Paris was United Friends or Les Amis Reunis; it was involved with foreign correspondence.
Ibid. [p. 228]: "...it was to the Committee of the Amis reunis that Mirabeau had directed the illuminizing brethren from Germany." [Ibid. p. 232]: "The day of general insurrection is fixed for the 14th of July 1789. At the same, and in all parts of France, the cries of Equality and Liberty resound from the Lodges. [...] ...France had in a single day been overwhelmed by a million of demoniacs, who with horrid yell proclaimed their Equality and Liberty, while they were committing the most abominable outrages. And who were the men that presided over these primitive disasters? History immediately points to a new den of conspirators, holding their meetings at Versailles, under the title of the Breton Club. And who are the members of it? Mirabeau, Syeyes, Barnave, Chapellier, the Marquis de la Coste, Glezen, Bouche, Petion; in short, an aggregate of the most profound adepts, both of the capital and of the provinces, who supply the place of the central committee, and by means of the established correspondence fix the time and manner of the insurrection."
There are three undeniable truths:
(i) The Bavarian Illuminati was secretly plotting to overthrow governments, abolish the nation-state and destroy religion in the 1780s (ii) The French Revolution started in the late 1780s (iii) A global conspiracy for world conquest is in existence today headed by the Rothschilds and the Jewish elite, featuring wars-for-profit, false-flag terror attacks, control of the media, and the use of puppet presidents and prime ministers who are under the thumb of the shadow government.
All these tie together, so that Rothschild set up Weishaupt and the Illuminati, the Illuminati did the French Revolution, and then the Rothschild / Illuminati conspiracy evolved into that which we observe today.
First Page of John Robison´s «Proofs of a Conspiracy Against all the Religions and Governments of Europe» (1798).

Κυριώτερες ξένες πηγές για άντληση στοιχείων περί της συνωμοσίας των Ιλλουμινάτων.
1η/(oμάς): Proofs of a Conspiracy against all the Religions and Governments of Europe, carried on in the Secret Meetings of Free-Masons, Illuminati and Reading Societies, etc., collected from good authorities, Edinburgh, 1797; 2nd ed. London, T. Cadell & W. Davies, 1797 with a Postsript; 3rd ed. with Postscript, Philadelphia, T. Dobson & W. Cobbet, 1798; 4th ed., G. Forman, New York, 1798; Dublin 1798; Proofs of a Conspiracy, Western Islands, 1900; The Illuminati, taken from "Proofs of a world conspiracy", Elizabeth Knauss [1930]; Proof's [sic!] of a Conspiracy, Ram Reprints, 1964; Proofs of a conspiracy, Boston, Western Islands, "The Americanist Classics", [1967]; Proofs of a Conspiracy, Islands Press, 1978; C P a Book Pub, 2002 ISBN 0-944379-69-9; Kessinger Publishing, 2003 ISBN 0-7661-8124-3; annotated 5th ed. with foreword by Alex Kurtagic, Proofs of a Conspiracy, The Palingenesis Project (Wermod and Wermod Publishing Group), 2014 ISBN 978-1-909606-03-6.
2η/ Ueber geheime Gesellschaften und deren Gefährlichkeit für Staat und Religion... translated in German, Königslutter, 1800.
3η/ [Anti-Jacobin], New Lights on Jacobinism, abstracted from Professor Robison’s History of Free Masonry, with an appendix containing an account of Voltaire’s behaviour on his death-bed, and a letter from J. H. Stone to Dr. Priestley, disclosing the principles of Jacobinism. By the author of Jacobinism Displayed, Birmingham, E. Piercy, Birmingham, 1798.
4η/ William Bentley & John Bacon, Extracts from Professor Robison’s "Proofs of a Conspiracy" & c., with Brief Reflections on the Charges he has Exhibited, the Evidence he has Produced and the Merit of his Performance, Boston, Manning & Loring, Boston, 1799.
5η/ Abraham Bishop, Proofs of a Conspiracy, Against Christianity, and the Government of the United States, J. Babcock, 1802.
6η/ Seth Payson, Proofs of the Real Existence, and Dangerous Tendency, of Illuminism, Containing an Abstract of what Dr. Robinson and the Abbé Barruel have Published on this Subject; with Collateral Proofs and General Observations, Charlestown, 1802 [reprinted by Invisible College Press, LLC, 2003]. ISBN 1-931468-14-1
7η/ Henry Dana Ward, Free Masonry. Its Pretensions Exposed in Faithful Extracts of its Standard Authors; with a Review of Town's Speculative Masonry; its Liability to Pervert the Doctrines of Revealed Religion, Discovered in the Spirit of its Doctrines, and in the Application of its Emblems: its Dangerous Tendency Exhibited in Extracts from the Abbé Barruel and Professor Robison, and Further Illustrated in its Base Service to the Illuminati, New York, 1828.
Η βιαία Κοινωνική Αλλαγή την οποίαν οι «Σοφοί της Σιών» ωνόμασαν Γαλλική Επανάσταση, επραγματοποιήθη τελικά το 1789, με την μορφή τρομοκρατίας, οχλοκρατίας και στυγνού εγκλήματος. Είχε προηγηθεί η μεγάλη (τεχνητή) οικονομική κρίση του 1787, τα αίτια της οποίας αναφέραμε, και  η οποία έσπειρε την αβεβαιότητα, τον προβληματισμό και την δυστυχία σε ολόκληρο τον Γαλλικόν λαόν.
Η κρίση εκείνη είχε μεθοδευθεί κατάλληλα, από σκοτεινά κέντρα, για να εξαναγκασθεί ο  λαός να πιστεύσει στην αναγκαιότητα μιας αντιδράσεως, σε απονε­νοημένες ενέργειες σωτηρίας όπως διαδηλώσεις, λεηλασίες, εμπρησμούς και τελικά σε εξέγερση, αφού εθεωρείτο βέβαιο εκ των προτέρων ότι η λαϊκή αντίδραση θα αντιμετωπίζετο από την Μοναρχία με την βία (κάτι το οποίον όπως αποδείξαμε, δεν συνέβη από πλευράς μοναρχικού καθεστώτος).
Παρά τις μυστικές διεργασίες των συνωμοτών, την δημιουργία τεχνητού κλίματος κρίσεων, η απροθυμία των φιλήσυχων και  ικανοποιημένων από τον βασιλέα τους Γάλλων πολιτών, για τέτοιου είδους ενέργειες, ήταν εμφανής. Τότε επεστρατεύθη ο παράνομος μηχανισμός της Αναρχοτρομοκρατίας που ήλεγχε όλα τα αποβράσματα του Παρισινού υποκόσμου, δια των μισθοφόρων αρχικακοποιών, εγκληματιών, πορνών, ποινικών καταδίκων, κλπ.(Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τους μισθοφόρους ηγέτες και πυρήνες της σημερινής  Διεθνούς τρομοκρατίας).  
«...Ο Φεουδαλισμός είχε δούλην του την Γαλλίαν και αποτελεί ι­στορίαν ότι οι Εβραίοι αφού είχαν εξουθενώσει βασιλείς και φεουδάρχας, και τους ετοίμαζαν μίαν όξυνσιν της οικονομικής κρίσεως, κατά τας παραμονάς της Επαναστάσεις του 1789 εισήγαγον εις την κυβέρνησίν των και τον Νεκκέρ8 δια να παροξύνη -αντί να εκτονώση- την οικονομικήν κρίσιν και να επιτείνη την όξυνσιν δια της δυσφορίας των Παρισινών. Ο Νέκκερ ώθησε προς χρεωκοπίαν, ώστε να βαδίση το Παρίσι προς Επανάστασιν του πλήθους, υπό περιστάσεις, αι οποίαι απήτουν δημοσιοοικονομικά μέτρα και φορολογικάς μεταρρυθμίσεις. Η κατάστασις είχεν από μακρού προετοιμασθεί δι’ επανάστασιν...» (Φιλοπάτωρ εν όψει βαρβά­ρων, Πάνος Βίγλαρης, 1970, σ. 380-381).
Αρχικόν Συμπέρασμα: Η Γ.Ε. του 1789 είναι κυρίως έργον των Γερμανών Ιλλουμινάτων (German Illuminists). Ο Μιραμπώ εις Γερμανίαν, ήλθεν εις επαφήν με τους Ιλλουμινάτους και επέστρεψεν κατόπιν με πράκτορες του Βάϊσχάουπτ εις Παρισίους. Εκεί μεταξύ Γερμανών και Γάλλων αντιπροσώπων, καθωρίσθη η ημέρα συγκλήσεως των Μασονικών οργανώσεων της Γαλλίας και των άλλων κρατών εις Φραγκφούρτην. Το Συνέδριον τούτο κατεδίκασε εις θάνατον τον βασιλέα της Σουηδίας Γουσταύον, της Γαλλίας Λουδοβίκον τον ΙΣΤ΄ και την βασίλισσα Μαρίαν Αντουανέττα.9
*
Μετά από μία μακρά περίοδο πολλαπλών ιδεολογικών και κοινω­νικών προβληματισμών-αντιδράσεων, η αναδυομένη και πρωτοσχηματιζόμενη αστική τάξη, ευρισκόμενη από τις περιστάσεις στο προσκήνιο των πολιτικών ζυμώσεων, οργανωθείσα στα καταγώγια της παρανομίας, ανέλαβε με την καθοδήγηση των νεοφώτι­στων «εγκυκλοπαιδιστών» το έργο της προετοιμασίας και πραγματοποιήσεως της «κοινωνικής αλλαγής», με σύνθημα το ελκυστικό τρίπτυχο: «Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης».
Οι Εγκυκλοπαιδιστές ή εγκυκλοπαιδικοί ήσαν οι συγγραφείς τής Μεγάλης Γαλλικής Εγκυκλοπαιδείας (28 τόμοι, 1751-1772) οι οποίοι κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους είχαν συγκροτήσει την πνευματικήν κί­νηση του λεγομένου διαφωτισμού, το αργότερον ονομασθέν φιλοσοφικόν κόμμα, με…δημοκρατικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και οι οποίοι μετεχειρίσθησαν την Εγκυκλοπαίδειαν ως μέσο προπαγάνδας των ιδεών τους. Κυριώτεροι συντάκτες ή συνεργάτες της Εγκυκλοπαίδειας ήσαν οι: Τυργκό, Μοντεσκιέ, Ρουσσώ, Χόλμπαχ, Κενναί, Ντιτερό, Ντ. Αλαμπέρ, Βολταίρος κ.α.
Ο λεγόμενος διαφωτισμός, ήταν η πνευματική κίνησή του 17ου-18ου αιώνος η οποία­ αποσκοπούσε στην επιβολήν του ορθολογισμού (rationalismus) ως μόνης πηγής γνώσεως και κριτηρίου αληθείας. Προπαρασκευάσθηκε από τους θεωρούμενους σαν πατέρες της αναγεννήσεως, οι δε μεγάλες πολιτικοκοινωνικές αλλαγές της εποχής που ακολούθησε, συνέβαλαν στην εδραίωσή του.
Υπό αυτές τις συνθήκες, μετά από μία ατελείωτη σειρά βιαιοτήτων και καταιγίδος αίματος, η κοινωνική/οχλοκρατική  αναταραχή στην Γαλλία, έφθασε στο αποκορύφωμά της στις 14 Ιουλίου 1789. Την ίδια νύκτα όλα τα αποβράσματα του Παρισινού υποκόσμου (αλήτες, χαρτοπαίκτες, προαγωγοί πορνείας, μισθωμένοι πράκτορες των μασωνικών στοών, τρόφιμοι πορνοστασίων, «καταπιεσμένοι» υπηρέτες των ευγενών, Ιακωβίνοι τρομοκράτες, ομοφυλόφυλοι, κλέπτες και λοιποί κατάδικοι του κοινού και στρατιωτικού ποινικού κώδικος, όπως αυτοί που αποφυ­λάκισε ο όχλος στις 30 Ιουνίου 1789 από τις φυλακές του Αββαείου στο Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε), εχόρευαν υπό το φως των αναμμένων δαυλών και ε- τραγουδούσαν το επαναστατικό τραγούδι «Καρμανιόλα» γύρω από τα κομ­μένα κεφάλια των ευγενών που είχαν στηθεί επάνω σε ξύλα.
Ο δρόμος για την επιβολή της ειδεχθέστερης, μέχρι τότε, μορφής αν­θρωποσφαγής και τρομοκρατίας είχε ανοίξει!
«Όλα θα πάνε καλώς τι καλά, τι καλά! Τους αριστοκράτες στους φανοστάτες θα τους κρεμάσουμε για τα καλά» ετραγουδούσε ο όχλος το λαϊκό τραγούδι «Ah, ca ira, ca ira» (Στιγμές και λόγοι της Γαλλικής επανά­στασης, Μάριος Πλωρίτης, εφ. Βήμα, 12-2-1989).
«Για να γλυτώσει ο άνθρωπος την καταπίεση, έχει δικαίωμα να καταπιέσει, να αλυσοδέσει, να σφαγιάσει» εκραύγαζε ο Μαρά τον Αύγουστο· του 1789 (όπως ανωτέρω) και επανελάμβανε αργότερα: «Όρθιοι! όρθιοι. Και ας αρχίσει να κυλάει το αίμα των προδοτών. Με την βία θα θεμελιώσουμε την ελευθερία!» (Μάριος Πλωρίτης, εφ. Βήμα, 19-2-1989).
«Όσοι απέρριπταν την αρετή της θυσίας για την πατρίδα (Σ.Σ: Έτσι αποκαλούσαν την βιαίαν στρατολόγηση των Γάλλων πολιτών στις ορδές των απάτριδων και αιμοσταγών διεθνιστών της δήθεν Γαλλικής Επαναστάσεως) εθεωρούντο ύποπτοι και δι’ αυτούς η επαναστατική τρομοκρατία ά­νοιγε τις πόρτες των φυλακών και έστηνε λαιμητόμους» (Η καθημερινή ζωή στη Γαλλία τον καιρό της επαναστάσεως 1789-1795, Ζαν Πωλ Μπερτώ, εκδ. Δημ. Παπαδήμα,1989).
Ποτέ μέχρι τότε η ανθρωπότης δεν είχε γίνει μάρτυρας τέτοιων και τόσων αποτρόπαιων και φρικιαστικών σκηνών, όσες αυτές που ξετυλίχθησαν στην Γαλλία τις τραγικές ημέρες του 1789 και μετέπειτα.
Ό,τι και αν λεχθεί ή γραφεί, είναι απειροελάχιστο μπροστά στην ωμή βία και φοβερή πραγματικότητα, την οποία οι αδίστακτοι σύγχρονοι δημα­γωγοί του δήθεν φιλελευθερισμού και της Δημοκρατίας, έχουν ως πρότυπο της ιδεολογίας τους, αφού σήμερα δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι ακολουθούν τις αρχές του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επαναστάσεως!!!
«Οι σφαγές άρχισαν μόλις το λαϊκό θηρίο αποδεσμεύτηκε δηλαδή από το 1789, πολύ πριν από την Εθνοσυνέλευση και εκτελέστηκαν με όσο το δυνατόν πιο πολύ ραφιναρισμένη ωμότητα. Κατά την διάρκεια των σφα­γών του Σεπτεμβρίου, οι φυλακισμένοι κομματιάζονταν σιγά-σιγά με σπα­θισμούς για να παρατείνεται το μαρτύριό τους και να διασκεδάζουν οι θεατές, που δοκίμαζαν μία μεγάλη χαρά μπροστά στους σπασμούς των θυμά­των και στα ουρλιαχτά του πόνου τους. Από τον Μάρτη ως τον Σεπτέμ­βρη, μία ολόκληρη σειρά από εμπρησμούς, φόνους και λεηλασίες βούτηξαν στο αίμα όλη την Γαλλία....
Ο δήμαρχος της Τρουά, με τα μάτια βγαλμένα από χτυπήματα ψαλλιδιού, σφάχτηκε ύστερα από μαρτύριο πολλών ωρών. Ο συνταγματάρχης των δραγώνων Μπελζούνς κατακομματιάστηκε ζωντανός. Σε πολλά μέρη ξερρίζωναν τις καρδιές των θυμάτων για να τις τριγυρίσουν μεσ' στις πόλεις καρφωμένες στην άκρη μιας λόγχης...Έτσι συμπεριφέρθηκε ο όχλος, μόλις άμυαλα χέρια έσπασαν τα αναγκαστικά δεσμά του, που χαλιναγωγούσαν τα ένστικτα της προγονικής του θηριωδίας...» (Η ψυχολογία των Επαναστάσε­ων, Γουσταύος Λε Μπον, Εκδ. Μαρή, σ. 72-73).
*
Η Γαλλική Επανάσταση προετοιμαζόταν από καιρό και μεθοδικώς.
-Στις τάξεις των Γάλλων ευγενών εκείνης της εποχής, επικρατούσε ένας θαυμασμός για την αγγλική αριστοκρατία, η οποία από την εποχή των Στιούαρτς είχε καταφέρει να επιβάλει μια συνταγματική μοναρχία που της έδινε την δυνατότητα να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή μαζί με τους αργότερον αποκληθέντες αστούς.
Σε αντίθεση με αυτούς, οι Γάλλοι αριστοκράτες είχαν υποχρεωθεί από την περίοδον του ισχυρού βασιλέως Λουδοβίκου ΙΔ΄ να εγκαταλείψουν τους πύργους και τα κτήματα τους και να εγκατασταθούν μονίμως στις Βερσαλλίες, όπου ζούσαν με επιδόματα που τους παρέχονταν από το βασιλικό θησαυροφυλάκιο, χάνοντας έτσι την δύναμή τους και εκφυλιζόμενοι σε απλούς αυλικούς που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για την βασιλική εύνοια.
Ποιοι ήθελαν την ανατροπή του «Παλαιού Καθεστώτος» και γιατί;
α. Τόσον ο πρίγκιπας Φίλιππος της Ορλεάνης όσο και πολλοί άλλοι υψηλά ιστάμενοι, καθώς και διανοούμενοι της Γαλλίας των Βουρβώνων ήταν μέλη μυστικών εταιρειών οι οποίες είχαν κάνει την εμφάνιση τους στην χώρα από το έτος 1725 ή1726, όταν ορισμένοι Άγγλοι παπικοί πολιτικοί εξόριστοι (οι «Ιακωβίτες») ίδρυσαν στο Παρίσι την μασονική στοά με την επωνυμία «Σαίντ Τόμας».
Σύμφωνα όμως, με την καταγεγραμμένη από διάφορους ερευνητές παράδοση, η πρώτη μασονική στοά στην Γαλλία ιδρύθηκε το 1688, από τους αξιωματικούς του Βασιλικού Ιρλανδικού Τάγματος που ακολούθησαν τον Ιάκωβον II της Aγγλίας στην εξορία, με την επωνυμίαν “ La Rarfaite Egaliteof Saint-Germain-en-Lave.10
According to a tradition dating to 1777, the first Masonic lodge in France was founded in 1688 by the Royal Irish Regiment, which followed James II of England into exile, under the name "La Parfaite Égalité" of Saint-Germain-en-Laye. Historians think such an event is likely, but it can never be proved conclusively. The same can be said of the first lodge of English origin, "Amitié et Fraternité", founded in 1721 at Dunkerque. The first lodge whose existence is historically certain was founded by some Englishmen in Paris "around the year 1725". It met at the house of the traiteur Huré on rue des Boucheries, "in the manner of English societies", and mainly brought together Irishmen and Jacobite exiles. It is quite probable that it was this lodge that in 1732 received official patents from the Grand Lodge of London under the lodge-name "Saint Thomas", meeting at the sign of the "Louis d'Argent", still on the rue des Boucheries.
In 1728, the Freemasons decided to recognise Philip Wharton, 1st Duke of Wharton (1698–1731) as "grand master of the Freemasons in France". Wharton was staying in Paris and Lyon from 1728 to 1729, and in 1723 had already become grandmaster of the Grand Lodge of London. His nomination as French grandmaster, prior to the transformation of the "Grand Lodge of London" into the "Grand Lodge of England in 1738, is considered by some historians as a point of departure for French Freemasonry and a declaration of its independence from British Freemasonry. He was succeeded as grandmaster of the French Freemasons by the Jacobites James Hector MacLean (1703-1750) and then Charles Radcliffe, Earl of Derwentwater (1693-1746).
         If the existence of a grandmaster in France is already attested in 1728, it took ten more years for a true assembly of representatives from all the "English" and "Scottish" lodges to form the first Grande Loge de France on 24 June 1738 and set up Louis de Pardaillan de Gondrin (1707–1743), 2nd Duke of Antin, as "general and perpetual Grand Master in the kingdom of France". It was this Grand Lodge which gave birth to the French Masonic jurisdictions which still exist today.
        In December 1736, the chevalier de Ramsay pronounced a discourse in which he propounded the idea of a chivalric origin for Freemasonry. This idea later had a definite influence on the instigation in French Freemasonry from 1740 to 1770 of a large number of Masonic Upper Degrees, which later regrouped around different Masonic Rites.
18th century Masonic plate from France

The first revelation of Masonic secrets to the French public dates to 1737, and the following year these were published in the La Gazette de Hollande under the title La réception d'un frey-maçon ("The reception of a Freemason"), drawing on investigations by René Hérault, lieutenant of police, and the testimony of a Miss Carton, a dancer at the Opéra, to whom a Mason had told the secrets. The police interest reflects the absolute monarchy's fears of the dangers it could incur from a "society admitting people of all estates, conditions, religions, and in which may be found a large number of foreigners". It therefore forbade "all traiteurs, cabaretiers, aubergistes and others from receiving the aforesaid assemblies of freys-maçons".
However, this did not stop them meeting, under the protection of figures from the high nobility, such as the duke of Antin. Other investigations occurred from 1740 to 1745, giving rise to highly detailed police reports that now constitute a precious source for historians of Freemasonry. These investigations were also accompanied by arrests and light sentences, until Freemasonry definitively became part of French social life, with condemnations and sentences emanating from the monarchy ending around the end of the 18th century.
Philippe d'Orléans as Grand Master of the Grand Orient de France

The year 1738 also saw the condemnation of Freemasonry in the papal bull In eminenti apostolatus of Pope Clement XII. This was the signal for a wave of anti-Masonic persecutions across European countries more loyal to the see of Rome, but not in France, where the bull was refused registration by the Parliament of Paris for political reasons (a bull had to be registered by the Parliament to take effect in France. French Freemasonry thus very quickly became mainly Catholic in composition, including several priests, and remained so until the French Revolution.
1740 to 1788
In the 1740s an original and mixed-sex form of Freemasonry, known as "Masonry of Adoption" arose among the high French aristocracy, of which the duchess of Bourbon-Condé, sister of the duke of Chartres,] was Grand Mistress. In 1743, after the death of the duke of Antin, Louis de Bourbon-Condé (1709-1771), count of Clermont, prince of the blood and future member of the Académie française, succeeded him as "Grand Master of all regular lodges in France". He remained in office until his death in 1771.
Around 1744 there were around 20 lodges in Paris and 20 in the provinces. Lodges in the provinces were most often founded by Masons out of Paris on business or via the intermediary of military lodges in regiments passing through a region - where a regiment with a military lodge left its winter quarters, it was common for it to leave behind the embryo of a new civil lodge there. The many expressions of military origin still used in Masonic banquets of today date to this time, such as the famous "canon" (cannon, meaning a glass) or "poudre forte" (strong gunpowder, meaning the wine).
18th century Masonic temple at the Château de Mongenan (Portets, Gironde).

In 1771, Louis Philippe d'Orléans (1747-1793) succeeded the comte de Clermont as grandmaster. Under his authority and with the support of the provincial lodges for action against the hegemony of the lodges in Paris, the Grande Loge de France was re-organised and in 1773 changed its name to the Grand Orient de France, which accounted for 600 lodges.
Με την διείσδυση του τεκτονισμού στην Γαλλία, άρχισε σταδιακώς ο προσηλυτισμός και η μύηση πολλών επιφανών Γάλλων, αριστοκρατών, ιεραρχών, διανοουμένων, καλλιτεχνών, κρατικών αξιωματούχων κ.α., με αποτέλεσμα γρήγορα ο αριθμός των στοών να αυξηθεί και να εξαπλωθούν σε όλη την χώρα συναποτελώντας πλέον τη «Μεγάλη Στοά της Γαλλίας».
β. Μολονότι στην αρχή η πρώτη στοά αποτελείτο από παπικούς, με τον καιρό πολλοί Προτεστάντες εισέδυσαν στις τάξεις της και ως πιο δυναμικό και προοδευτικό στοιχείο κατάφεραν να πάρουν την ηγεσία στα χέρια τους. Το 1773 ένα μεγάλο μέρος των μελών της «Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας», αποσχίσθηκε σχηματίζοντας την «Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας», της οποίας Μέγας Διδάσκαλος ονομάσθηκε ο Λουδοβίκος Φίλιππος της Ορλεάνης. Ο νέος αυτός σχηματισμός άρχισε να αποκτά μεγάλη οικονομική και πολιτική δύναμη, γενόμενος «κράτος εν κράτει» και το 1789, όταν ξέσπασε η Επανάσταση, αριθμούσε περί τις 1.000 στοές.
γ. Το όραμα της «Δημοκρατικής κοινωνίας» απηλλαγμένης από τις ανισότητες και τα συμπλέγματα του παρελθόντος εχρησιμοποιήθη ως δέλεαρ για να οδηγηθεί η ανθρωπότης στις φυλακές μιας νέας πλουτοκρατικής, αντιχριστιανικής και άθεης κοινωνίας, υπό τον πλήρη έλεγχο του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος.
δ. Με το σύνθημα «Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης», οι Εωσφοριστές Ιουδαίοι (Jews) εισήγαγαν στην ζωή των λαών, την μυθοπλασμένη έννοιαν της Δημοκρατίας ως πολιτικο-κοινωνικό «ιδανικό» και τον οικονομικό φιλελευθερισμό του Αγγλο-ιουδαίου Δαυΐδ Ρικάρντο ως το καλύτερο δήθεν, οικονομικό σύστημα οργανώσεως του κράτους. Έτσι επέτυχαν αφ’ ενός μεν τον κατατεμαχισμό του πολιτικού δυναμικού των λαών, αφ’ ετέρου δε την υποδούλωση της οικονομίας κάθε χώρας στα Ιουδαιοταλμουδικά Τραπεζικά μονοπώλια.
ε. Την περίοδο της Γ.Ε. όλες οι μασονικές στοές της Γαλλίας ήσαν Ιλλουμινοποιημένες.11
Ποιους εξυπηρετούσε λοιπόν η Γ.Ε.;
Αρχικώς τους αριστοκράτες και τους ευγενείς, των οποίων τα προνόμια είχαν περιορισθεί ή αφαιρεθεί από την Μοναρχία (γεγονός που αποκρύπτουν οι θιασώτες της Γ.Ε. και της Γαλλικής Δημοκρατίας). Η μασονία με τις «φιλελεύθερες» ιδέες που διεκήρυττε, δημιουργούσε στο πλαίσιο των μυητικών τελετουργιών στις στοές, τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσουν όλες αυτές οι επιδιώξεις να βρουν την έκφραση τους στους μυουμένους.
Σε αυτούς, με τον καιρό προστέθηκαν και οι εύποροι αναδυόμενοι αστοί (νέο-ευγενείς) από την Τρίτη Τάξη, τουτέστιν δημοτικοί άρχοντες, έμποροι και τραπεζίτες, καραβοκύρηδες, λοιποί μεγαλέμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες, τεχνίτες κ.α., οι οποίοι είχαν αποκτήσει μέσα από τα επαγγέλματα τους, υπό μοναρχικόν καθεστώς, οικονομική ισχύ  και προνόμια τα οποία δεν ήθελαν να χάσουν. Με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι που αργότερα αυτοαπεκλήθησαν αστοί, οι οποίοι είχαν μεν οικονομική επιφάνεια, αλλά το καθεστώς δεν τους αναγνώριζε ισοτίμους με τους αριστοκράτες-ευγενείς.
Είχαν διατηρηθεί οι «κοινωνικές καταστάσεις», που ανταποκρίνονταν σε άλλες τεχνολογικές και οικονομικές συνθήκες, την στιγμή που είχε προχωρήσει αρκετά στην ανάπτυξή της η αστική κοινωνία. Και οι αστοί απαιτούσαν να στηριχθεί η κοινωνία σε τάξεις, όπως η δική τους, και όχι σε νομικά καθιερωμένες «καταστάσεις».12
Την μεγαλύτερη αντίσταση πρόβαλαν οι αξιωματούχοι των λεγομένων 13 Συμβουλίων, όπου συμμετείχαν οι παραδοσιακοί ευγενείς του ξίφους και οι ευγενείς της τηβέννου (αστοί με εξαγορασμένα αξιώματα). Συγκρότησαν μια ευκαιριακή συμμαχία με τους αστούς και τους παραπλανημένους-παραπληροφορημένους αγρότες, για να καταγγείλουν την κρατική διαφθορά, προκειμένου να αποκτήσουν τα προνόμια που τους είχαν αφαιρεθεί από τον Βασιλέα.
Σίγουρα λοιπόν, η Γ.Ε. ΔΕΝ εξυπηρετούσε τους πολίτες στο όνομα των οποίων έγινε. ΔΕΝ έγινε από τον Γαλλικό λαό ούτε για τον Γαλλικό λαό!
Την Γ.Ε. οργάνωσαν, επεδίωξαν και πραγματοποίησαν οι αριστοκράτες-ευγενείς (με αρχηγούς μυημένους, προστατευομένους και χρηματοδοτούμενους από την διεθνή Μασονία) και οι αστοί. Αμφότερες οι τάξεις, με αιχμές το στρατολογημένο και πληρωμένο αλητοπρολεταριάτο, μαζί με ΟΛΑ τα κοινωνικά καθάρματα των Παρισίων, επιτάχυναν την κατάρρευση του Παλαιού Καθεστώτος την περίοδο 1788-1789. Αυτοί εναντιώθηκαν στις πρώτες Συνελεύσεις, στην επιβολή φόρων στις περιουσίες τους και στην περικοπή προνομίων τους, όπως προέβλεπε η φορολογική μεταρρύθμιση της Μοναρχίας, με την υστερόβουλη προσδοκία να ανακτήσουν τα προνόμια που τους αφήρεσε το Μοναρχικό καθεστώς (Για λεπτομέρειες βλέπε, 3ος μύθος: Η Επανάσταση εδίωξε τους ευγενείς και τους αριστοκράτες).
Η Γ.Ε. εξυπηρετούσε όλους αυτούς, οι οποίοι διψούσαν για την εξουσία που τους είχε αφαιρεθεί ή περιορισθεί από την Μοναρχία. Έτσι αντιμετώπισαν την αγγλική αριστοκρατία ως πρότυπο και τις αγγλικής επινοήσεως τεκτονικές στοές, ως ένα πολιτικό όργανο με βάση το οποίο θα μπορούσαν να διεκδικήσουν και πάλι την χαμένη ισχύ τους.
Πότε και από ποιους ξεκίνησε η Γ.Ε.;
Όπως προείπαμε, η ιδέα της επαναστάσεως ξεκίνησε από τους Γερμανούς Ιλλουμινάτους, αφού οι στρατηγικοί στόχοι του Ιλλουμινισμού είναι παγκόσμιας εκτάσεως…Σε μια μόνο δεκαετία, εκατοντάδες χρόνια Γαλλικού πολιτισμού μετατράπηκαν σε ερείπεια και χάος με πρόφαση την ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία…Η μετατροπή του γαλλικού πολιτισμού σε ερείπεια που δεν εξυπηρέτησε τα εθνικά συμφέροντα της Γαλλίας αλλά τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας….ξεκίνησε από την ιλλουμινοποιημένη μασονία. Ήταν μία επιχείρηση αναρχίας, συγχύσεως και αναταραχής που καθοδηγήθηκε από τους σατανιστές ταλμουδιστές Ιουδαίους τραπεζίτες, προορισμένη να επιφέρει ολοκληρωτική καταστροφή…
Οι στρατηγικοί στόχοι της Γ.Ε. βασίστηκαν σε δύο κύριες συνιστώσες: Τον Αθεϊσμό και την Αναρχία. Ο Αθεϊσμός υψώθηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας και η αναρχία εναντίον της Γαλλικής κυβερνήσεως..
Αυτή η αιματοσφαγής «Αλλαγή» για την οποίαν οι θριαμβολογούντες δημοκράτες έχουν χύσει ποταμούς μελάνης και πανηγυρίζουν την επέ­τειό της με ιδιαίτερη λαμπρότητα στην υποτιθέμενη γενέτειρά της (Σε κά­θε επέτειο της λεγομένης Γαλλικής επαναστάσεως προσκαλούνται οι ηγεσί­ες πολλών κρατών του κόσμου, όλη δε η ευθύνη της διοργανώσεως των εκδηλώσεων ανατίθεται πάντοτε σε κάποιο από τα σημαίνοντα στε­λέχη της στοάς της Μεγάλης Ανατολής του Παρισίου), ήταν προϊόν προμελετημένου σχεδίου διεθνούς συνωμοτικής οργανώσεως. Υπήρξεν ΑΠΟΚΛΕΙ­ΣΤΙΚΟ έργο του Εωσφορικού Ιουδαϊσμού μέσα από τις απόλυτα ελεγ­χόμενες από αυτόν, μυστικές εταιρείες.
Το 1776 ο Ιουδαίος Adam Weishaupt (A.W.) ο επονομαζόμενος αν­θρώπινος διάβολος (Weise=Σοφός, Haupt=Αρχηγός, κεφαλή), αφού ασπάσθηκε τον παπισμό, για απόκρυψη του σκοπού της αποστολής του, εκτελώντας ε­ντολή της οικογένειας των σατανολατρών Rot(h)schild, ίδρυσε το Τάγμα των «Πεφωτισμένων» (Illuminati). Οι Illuminati ήταν μία αποκρυφιστική οργάνωση διανοουμέ­νων, κληρικών και επιστημόνων (αντίστοιχη των σημερινών «φιλοσοφικοφιλανθρωπικών» τεκτονικών στοών), με μυστικό στόχο την παγκόσμια κυριαρχία από μία υπερτάτη κυβέρνηση τα μέλη της οποίας θα ήσαν Illuminati ή όργανα στην υπηρεσία των «Πεφωτισμένων».
Οι βασικές αρχές τις οποίες έπρεπε να ασπασθεί, εκείνος που ήθελε να μυηθεί στην οργάνωση, εστηρίζοντο στις θέσεις που είχε παρουσιάσει ο Rothscild στους Ιουδαίους «αδελφούς», κατά την μυστική συνάντηση της Φραγκφούρτης το 1773 και ήσαν:
/ Η οικογένεια και ιδιαίτερα η πατρική εξουσία είναι εγωιστικά παράγωγα καταπιεστικών εποχών και αντικοινωνικοί θεσμοί.
/ Κυρία αιτία των κοινωνικών ανισοτήτων είναι η ιδιοκτησία. Κα­τάργηση της ιδιοκτησίας σημαίνει επιστροφή στην ελευθερία..
/ Ο πατριωτισμός ενός λαού είναι αδικία βάρος των άλλων λαών. Η αγάπη προς το Έθνος αποτελεί εγωιστική διαστροφή του λαού, που ο­δηγεί στον διχασμό της ανθρωπότητος. Και τα δύο πρέπει να αντικατα­σταθούν από την παγκόσμια αγάπη (ανθρωπισμός).
4η/ Η Θρησκεία είναι εφεύρεσις των εξουσιαστών που δυναστεύουν τους λαούς. Η αληθινή θρησκεία των ανθρώπων είναι η λογική. Όταν η τελευταία γίνει παγκόσμια θρησκεία τότε θα επιλυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητος (Η λογική είναι ο μοναδικός κώδικας του ανθρώπου).
/ Ο κόσμος προήλθεν από τον Lucifer (Lucifer=Εωσφόρος, ο κρατών/φέρων το φως) και οι πεφωτισμένοι με πνευματικά προτερήματα πρέπει να κυ­ριαρχήσουν στον κόσμο για την αποτροπή των μελλοντικών πολέμων. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει προηγουμένως να καταργηθούν οι μο­ναρχίες και οι εξουσιαστικές κυβερνήσεις και να εγκατασταθούν δημοκρατίες παντού.
Ο Α.W. αφού εστρατολόγησε περίπου 2000 μέλη, στην συνέχεια ί­δρυσε τις στοές της Μεγάλης Ανατολής,  όπου έμελλε να «μαθητεύσουν» ό­λοι οι θεωρούμενοι σήμερον ως πρωταγωνιστές της Γαλλικής Επαναστάσεως.
«Ένα ακόμη σχέδιο των Illuminati ήταν η πτώσις της Γαλλικής μο­ναρχίας η οποία είχε από παλιά ισχυρότατη επιρροή-ερχόταν δεύτερη μόνο μετά τον Πάπα-στην διατήρηση της υπάρχουσας Ευρωπαϊκής τάξης. Για το σκοπό αυτό, βρέθηκε ένας πολύ αποτελεσματικός ενδιάμεσος στο πρόσωπο κάποιου Τζόζεφ Βαλσάμο, γνωστότερου ως Καλιόστρο, ενός από τους πιο οξύνοες οργανωτές σ’ όλο τον κόσμο στο επίπεδο της δημιουργίας της πί­στης. Καλύπτονταν οικονομικά, όπως και οι περισσότεροι-αν όχι όλοι-από τους ηγέτες αναρχικών, από μία ομάδα τραπεζικών υπό τον οίκον των Ρόθτσιλντ. Υπό την καθοδήγησιν των Ρόθτσιλντ είχαν σχεδιασθεί τα μακράς εμβελείας και παγκόσμιου χαρακτήρα σχέδια των Illuminati
Ως μέρος της μυστικότητας που εκάλυπτε την δύναμη της κοινότη­τας οι αρχηγοί χρησιμοποιούσαν κλασσικά ονόματα παρμένα κυρίως από τους Ελληνικούς και Ρωμαϊκούς μύθους και την ιστορία. Ο Α.W. έγινε Σπάρτακος. Ο δεύτερος τη τάξει βαρώνος Νίγκε, πήρε το όνομα του νεοπλα­τωνικού φιλοσόφου Φίλωνα. Ο Φράντς Τσβακ αντικατέστησε το δικό του με του Κάτωνα, του Ρωμαίου πολιτικού. Ο Μαρκήσιος Κονστάτζο έγινε Διομήδης, ενώ κάποιος Φράνσις Μαίρη Αρονέτ πήρε και έκοψε στα μέτρα του ένα όνομα για τον εαυτό του που ήταν προορισμένο να ηχεί στη δημό­σια συνείδηση σαν μια μικρογραφία κεραυνού-Βολταίρος. Ο Μιραμπώ και ο Νταντών, ο Νταππέρ, ο Ροβεσπιέρος, ο Φουσέ, ο Ταλλεϋράνδος, ο Καμίλ Ντεμουλέν, οι στρατηγοί Μαρά, Μασσενά, Μπερναντότ και Σουλτ, ο Κέλλερμαν και ο Λαφαγιέτ, ΟΛΟΙ αυτοί ήσαν Illuminati!» (O Σπασμένος σταυρός-Το κρυμμένο χέρι του Βατικανού, εκδ. Στερέωμα, Piers Compton, σ.15- 17).
Το 1784, όπως προείπαμε, έπεσαν στα χέρια της Βαυαρικής αστυνομίας έγγραφες οδηγίες του Α.W. προς τους Γάλλους ILLUMINATI για υποκίνηση επαναστάσεως. Αυτό συνέβη γιατί ο εξουσιοδοτημένος έφιππος αγγελιαφόρος εφονεύθη από κεραυνό καθ’ οδόν προς το Παρίσι. Μόλις απεκαλύφθη η συνωμοσία, η Βαυαρική κυβέρνηση έθεσε εκτός νόμου τους ILLUMINATI και έκλεισε όλες τις στοές. Παράλληλα ειδοποίησε τις κυβερνήσεις Γαλλίας και Αγγλίας για τα μυστικά έγγραφα και τα σκοτεινά σχέδια των ILLUMINATI.
Παρά τις προειδοποιήσεις, κατά ανεξήγητο λόγο, δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα, είτε διότι δεν επίστευσαν  στις προειδοποιήσεις των Βαυαρών, είτε διότι η δύναμη των ILLUMINATI ήταν πολύ μεγάλη και η διάβρωση των κυβερνήσεων και της κρατικής μηχανής των χωρών, είχε προχωρήσει σε ανεξέλεγκτο βαθμό.
Έτσι εφθάσαμε στο 1789, οπότε εξερράγη η Γαλλική επανάσταση.
*
Τα γεγονότα που επακολούθησαν, οι συνταρακτικές αποκαλύψεις από μεταγενέστερους μελετητές της λεγομένης Γαλλικής Επαναστάσεως αλ­λά και κυνικές ομολογίες πρωτεργατών, συνεργατών και επιγόνων, οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η πιθανώτερη εκδοχή για την κυριώτερη αιτία εκρήξεως της Γ.Ε. είναι η  προηγηθείσα συστηματική και μεθοδευμένη διάβρωση των κυβερνητικών μηχανισμών και του στρατού της Γαλλίας, από τους Ιουδαιοκρατούμενους Ιλλουμινάτους και συγκεκριμένα τους Ιλλουμινατοποιημένους μασόνους της Γαλλίας και της Γερμανίας.
«Ο Ελευθεροτεκτονισμός έπαιξε ενεργό ρόλο τόσο στην Αμερικα­νική επανάσταση όσο και στις πρώτες φάσεις της Γαλλικής επαναστάσε­ως...Γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι εκείνος που θα γινόταν αρχηγός της εξεγέρσεως των Σουάνων, ο ντε Σαρέτ ήταν μέλος της Μεγάλης Ανατο­λής. Είναι όμως αλήθεια ότι η Μασσωνία έρριξε όλο το βάρος της, το οποίο ήταν μεγάλο, στην επεξεργασία της ιδεολογίας του 1789» (Γαλλική και Αμε­ρικανική επανάστασις, Πιέρ Βιάλ,1987, εκδ. Ελεύθερη σκέψις).
«Ο Τεκτονισμός τέκνο της Γαλλικής φιλοσοφίας προετοίμασε την επανάσταση ή ακριβέστερα με την αδιάκοπη προπαγάνδα του προετοίμασε σιγά-σιγά τα πνεύματα....» (La Franc-Maconerie et la preparation de la Revolution, Gaston Marten, Presses Univesitaires de France, 1926, σ. 16-17).
Το 1789 προ της επαναστάσεως ο Ντε Λυσσέ προειδοποιούσε:
«Υπάρχει μια συνωμοσία υπέρ του δεσποτισμού και εναντίον της ε­λευθερίας, της ανικανότητος εναντίον του ταλέντου, της αδυναμίας εναντίον της αρετής, της αγνοίας εναντίον της φωτίσεως... Αυτή η συνομωσία σκο­πεύει στη διακυβέρνηση του κόσμου...Αυτό το σχέδιο μπορεί να φαίνεται υπερφυσικό, απίστευτο. Ναι αλλά όχι χιμαιρικό. Καμμία τέτοια συμφορά δεν έχει κτυπήσει μέχρι τώρα τον κόσμο» (De Luchet, Essai sur la secte des ILLUMINES, p. 7, quoted by Webster).
«Δεν είναι τυχαίο πως στις γενικές τάξεις του Φεβρουάριου του 1789, επί 605 αντιπροσώπων οι 477 είναι μασώνοι. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι οι εισηγήσεις τους χρησιμοποιούν μία γλώσσα οικεία στους μασώνους και προτείνουν μεταρρυθμίσεις που είχαν συζητηθεί στις στοές...» (Οι ελευ­θεροτέκτονες, Αλαίν Γκισάρ, 1971).
«Η Γαλλία το 1789 αριθμούσε περισσότερες από 2.000 στοές αδελ­φωμένες με την Μεγάλη Ανατολή. Ο αριθμός των εμπείρων μελών ήτο πά­νω από 100.000. Τα πρώτα γεγονότα του 1789 ήσαν μόνο Μασωνία εν δράσει! Όλοι οι επαναστατικοί αυτοί της Συντακτικής συνελεύσεως, ήσαν μυημένοι στον τρίτο βαθμό. Τοποθετούμε σ’ αυτήν την τάξη τους: Δούκα της Ορλεάνης, Βαλάνς, Συλλερύ, Λακλό, Σιέγ, Πεσιόν, Μενού, Μπυρόν, Μοντεσκιέ Φωσέ, Κοντορσέ, Λαφαγιέτ, Μιραμπώ, Γκαρά, Ραβώ, Ντιμπουά, Τιεβώ, Λαρός Φουκώ και άλλους» (Lombard de Langres, Histoire des Jacobines, 1920, σ.31).
«Ενθυμηθείτε την Γαλλικήν επανάστασιν, την οποίαν απεκάλεσαν μεγάλην, τα μυστικά της προπαρασκευής της είναι πολύ γνωστά, διότι υπήρξεν ολόκληρον έργον των χειρών μας» (Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, κεφ. Γ΄).
«Ο Satre επιτιθέμενος εναντίον των Γάλλων αντισημιτιστών ως μη αναγνωριζόντων την συμβολήν των εβραίων εις τον εθνικόν βίον της Γαλ­λίας κατέληξε αποκαλυπτικώς: Λες και τόσοι μεγάλοι άνδρες δεν υπήρξαν Εβραίοι...Λες και δεν είναι ο εβραίος που έκανε την Γαλλικήν Επανάστασιν» (Φιλοπάτωρ εν όψει βαρβάρων, Πάνος Βίγλαρης, 1970, σ.398).
«Μία μυστική εταιρεία λειτουργούσα εντός της Μασωνίας έφερε εις πέρας την Γαλλικήν Επανάστασιν και θα είναι αιτία όλων των μελλοντικών επαναστάσεων» (Λεόν Καν, Εγκλήματα της επαναστάσεως, 3, σ. 44).
«Οι τρελοί φιλόσοφοι», έγραφε ο Γάλλος κληρικός και πολέμιος του Διαφωτισμού, κόμης Joseph de Maistre (1753 - 1821), «είναι ένοχοι της σατανικής αμαρτίας της υπερηφάνειας που επιχειρεί να θέσει τον άνθρωπο στη θέση του θεού, να μετατρέψει την υποτιθέμενη ανθρώπινη σοφία σε οδηγό του σύμπαντος».
Το διανοητικό κλίμα δυσπιστίας σε κάθε εξουσία που δημιούργησαν οι Γάλλοι διανοούμενοι του 18ου αιώνα θεωρήθηκε ότι οδήγησε στα δεινά της Γαλλικής επαναστάσεως….


Άραγε, τι άλλες αποδείξεις για τον ρόλον των Ιλλουμινάτων στην Γ.Ε. χρειάζονται οι άπιστοι, ολιγόπιστοι, δύσπιστοι και αμφισβητίες;
Η πραγματική φύση της Γαλλικής Επαναστάσεως
Οι ανθρωποθυσίες της «επαναστάσεως»

Ο Ιρλανδός φιλόσοφος και πολιτικός Edmund Burke, έδωσε το ακριβές στίγμα της Γαλλικής επαναστάσεως: «Η ακλόνητη πίστη στην μαγεία της ιεροσυλίας.».
Πράγματι, όλοι οι μύθοι για την Γ.Ε. που αναλύσαμε και εξακολουθούν μέχρι τις ημέρες μας να προβάλλονται ως δόγματα, περίπου ως θέσφατα, είχαν έναν και μόνο σκοπό:  
Να αποκρύψουν ότι ο πραγματικός σκοπός της επαναστάσεως ήταν η αποχριστιανοποίηση της Γαλλίας και η μεταφορά αυτής της επιδημίας σε όλη την Ευρώπη.
Να αποκρύψουν ότι ο όφις του γνωστικισμού και του ορθολογισμού είχε σηκώσει το κεφάλι του και ζητούσε αίμα και ανθρωποθυσίες.
Να αποκρύψουν το γεγονός ότι η επικράτηση της αναδυθείσης νέας αστικής τάξεως, της δήθεν δημοκρατίας και του δήθεν φιλελευθερισμού, δεν ήταν ο  βαθύτερος στόχος, αλλά τα εργαλεία μέσω των οποίων θα καθιερώνετο το κοσμικό/κοσμοπολίτικο πνεύμα, θα επικρατούσε η οικονομική δουλεία των λαών της γης και ο ανθρωποκεντρικός  υποκειμενισμός αντί του θεανθρωποκεντρικού πνεύματος. 
Ποιοι ήταν αυτοί που εργάστηκαν στα παρασκήνια για  να δώσουν πνοή ζωής στον αρχαίον όφι; Ο François Furet (ιστορικός φιλελεύθερων και αριστερών καταβολών), γράφει:
«Την εποχή των Γιρονδίνων στο Παρίσι βρίσκονται πολλοί ξένοι. Πολλοί είναι τραπεζίτες και επιχειρηματίες, όπως ο Proly, ο Walter Boyd, ο Εβραίος Μοραβός Frey και ο Ισπανοεβραίος (marrano) Guzmán. Αυτοί υποστήριζαν την επανάσταση χωρίς φραγμούς, γιατί, εκτός των άλλων τους απέδωσε τεράστια κέρδη, διότι έκαναν εμπόριο στρατιωτικών εφοδίων...Αυτοί επίσης προωθούσαν την αποχριστιανοποίηση
Σε αυτή την ιστορική αναφορά συναντάμε ένα όνομα με μια ιδιαίτερη σημασία: τον Ιουδαίο (Jew) Frey. Ποιος πράγματι είναι αυτός ο μυστηριώδης ταξιδιώτης στην Γαλλία; Πρόκειται για τον Moses Dobruschka, Αlias Junius Frey, εξάδελφο του Θεοδότου, Jacob Frank, αρχηγού της γνωστικής αιρέσεως των Φρανκιστών, δηλαδή των «ντονμέδων» της Ευρώπης. Στις 25 Ιουλίου 1778, ο Moses Dobruschka αποκτά τίτλο ευγενείας στην Βιέννη, και παίρνει το όνομα Thomas von Franz Edler Schönfeld. Μαζί με τον επίσης φρανκιστή Ephraïm Joseph Hirschfeld ίδρυσαν στην Γερμανία και την Αυστρία, κατά τα έτη 1783-1790, την οργάνωση «Ιππότες του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή για την Ασία και την Ευρώπη»: Ήταν μια μυστική εταιρεία μασόνων η οποία παρουσιαζόταν ως οργάνωση με ανατολικές θρησκευτικές επιρροές.
Γύρω στο 1791, στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης, ταξίδεψε στο Παρίσι μέσω Στρασβούργου και έγινε μέλος των Ιακωβίνων, αλλάζοντας το όνομά του, για άλλη μια φορά, σε  Junius Frey. 
Ποιοι ήταν οι στόχοι του Junius Frey;
Τους είχε περιγράψει σαφέστατα, ο αρχηγός της οργανώσεως των φρανκιστών, Jacob Frank το 1775 (14 χρόνια πριν την έναρξη της Γαλλικής επαναστάσεως). Αυτό το υπογραμμίζουμε, γιατί αυτή η περιγραφή αποτελεί την επιστημονική πλέον απόδειξη της υπάρξεως μιας συνωμοσίας, εφ’ όσον αναφέρεται από τον πιο γνωστό Ιουδαίο ιστορικό του Ιουδαϊκού μυστικισμού, τον Gershom Scholem:
«Εκείνη την περίοδο (1775) ο Jacob Frank μιλούσε πολύ για μία επανάσταση που θα κτυπούσε πολλά βασίλεια και ειδικά τη Χριστιανική εκκλησία.» (Gershom Scholem, La Cabala, 1982.)
Ο «Επαναστατημένος Γαλλικός λαός», λοιπόν, τον Ιούλιον του 1789, ήταν μια ετεροφορτισμένη, άβουλη, φλεγόμενη, αφιονισμένη και αιμοχαρής μάζα εγκληματιών, καταδίκων, αλητόβιων, λιποτακτών που απελευθέρωσε όλα τα κτηνώδη ένστικτά της και εστάλη στην πρώτη γραμμή, σαν υπνωτι­σμένος ψυχρός και αδίστακτος εκτελεστής-καταλυτής του νόμου και της τάξεως από τον «άγνωστο υλακόμωρον υπνωτιστήν του». Τον Σατανολάτρη εμπρηστή της Παγκόσμιας Ειρήνης και καταστροφέα της ανθρωπότητος. Τον φθονερό, μισαρό, δειλό και πανούργο Αρχιερέα του Σατανά, τον Ταλμουδιστή Ιουδαίο (Jew)!!!.
Τον Ιουδαίο με τους διαβολικούς συνεργάτες του (ιερείς και νεωκόρους του Ναού του Εωσφόρου), που είχαν προκαθορισμένη αποστολή, τουτέστιν να εγκαθιδρύσουν μία νέα τυραννική Τάξη πραγμάτων, κληθείσα κατ’ ευφημισμόν «Αστική Δημοκρατία». Μία ψευτο-Δημοκρατία που οι Ιουδαιοι είχαν την δύναμη να ελέγχουν ή τουλάχιστον όπως απεδείχθη από τα μεταγενέστερα γε­γονότα, την δύναμη να αποκτήσουν σταδιακά τον ολοκληρωτικό έλεγχό της, όπου και αν επεκράτησε, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Φυσικά οι παγκόσμιοι συνωμότες οσάκις παρατίθενται τοσαύτα και τοιαύτα αποδεικτικά στοιχεία, με τις σχετικές πηγές, για την λεγόμενη Γαλλική Επανάσταση, επειδή δεν έχουν επιχειρήματα να αντιπαραθέσουν στην ιστορική Αλήθεια, τα χαρακτηρίζουν ως «συνωμοσιολογίες», ανοησίες φανατικών, αντισημιτικές υστερίες, φαντασιώσεις, κλπ.
Εμείς τους ανταπαντούμεν:
Αναμένομεν την παρουσίαση των στοιχείων που θα αντικρούουν τα όσα συγκεκριμένα καταγγείλαμε ή θα συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε και θα κλείσουμε τα ώτα στις υστερικές κραυγές σας περί δήθεν «συνωμοσιολογίας», φανατισμού, ρατσισμού και φαντασιώσεων… Εμείς σας ομιλήσαμε με την γλώσσα της ιστορικής αλήθειας, της καταγεγραμμένης στις σελίδες της εγχώριας και παγκόσμιας γραμματείας.
Η τυχόν σιωπή σας επ’ αυτών, σημαίνει ότι αναγνωρίζετε την ενοχή σας ως προς:
Τα χυδαία ψεύδη με τα οποία εγεμίσατε την ανθρωπότητα σχετικώς με τις αρχές και τα αίτια της Γ.Ε. και την παραχαραγμένη «Γαλλικής κοπής» Δημοκρατία σας, και
Τον φαρισαϊσμόν σας ως προς τις θέσεις σας για την σύγχρονη μορφή ψευδοδημοκρατίας, την Αστική ή κοινοβουλευτική Δημοκρατία!!!


Συνεχίζεται



Henry H. Klein (April 10, 1879 - July 18, 1955) was an anti-Zionist Jewish attorney who defended Col. Eugene Nelson Sanctuary accused in the Great Sedition Trial of 1944. The judge during the trial sentenced Klein to 90 days in jail for contempt of court. Klein had to leave the case in July--six months into the trial--after receiving a number of death threats from fellow Jews.
Klein contributed articles to the publication Women’s Voice. He was a Jewish convert to Christianity. In his courageous defence of American patriots in the wartime sedition trials, Klein exposed the cancer that is devouring the world today. Πηγές:  "Attorney Gets 90 Day Term in Mass Trial", The Milwaukee Journal, Sept. 29, 1944--- Women of the Far Right: The Mothers' Movement and World War II, by Glen Jeansonne, page 98--- Henry Makow Ph.D. Nov. 9, 2008. Henry H. Klein - Jewish Anti- Zionist Martyr, May 29, 2015. (See moreat:http://henrymakow.com/ henry_h_kleinjewish_martyr_fo.html#sthash.fPVxW6Zf.dpuf).

2 Η κρυμμένη Κυβέρνηση, J. Scott-R. Spenser- G. Winrod, εκδ. Στερέωμα, σ. 137.
Η Εωσφορική συνωμοσία, William Guy Carr, εκδ. Στερέωμα, σ. 39 και 42-43.
4 Hall’s, Collections of Emblems, p.5.
Abbé Augustin Barruel (October 2, 1741 – October 5, 1820) was a French publicist and Jesuit priest.
It inspired John Robison, who had been working independently on his own conspiracy investigation, to extend his book «Proofs of a Conspiracy Against all the Religions and Governments of Europe» and include several quotations from Barruel.
John Robison FRSE (4 February 1739 – 30 January 1805) was a Scottish physicist and mathematician. He was a professor of philosophy at the University of Edinburgh. A member of the Edinburgh Philosophical Society when it received its royal warrant, he was appointed as the first general secretary to the Royal Society of Edinburgh (1783–98).
7 Memoirs Illustrating the History of Jacobinism: The antisocial conspiracy - Abbé Augustin Barruel (1797) [free .pdf (Part IV)]---- Proofs of a Conspiracy Against All the Religions and Governments of Europe Carried on in the Secret Meetings of Freemasons, Illuminati and Reading Societies - John Robison (1798) [.htm webpage /Free .pdf]
8 Ιάκωβος Νεκκέρ (1732-1804): Ιουδαίος εκ Γερμανίας...Ελβετός τραπεζίτης που έ­γινε... Γάλλος πολίτης. Άραγε πως; Το 1777 έγινε υπουργός των οικονομικών αλλά μετά τέσσερα χρόνια αναγκάσθηκε να παραιτηθεί γιατί με τα μέτρα του ωδηγούσε την Γαλλία σε χρεωκοπία. Ανέλαβε εκ νέου μετά την παράδοση της Βαστίλλης, αλλά έγινε πάλι ύποπτος και παραιτήθηκε το 1790. Θυγατέρα του υπήρξε η περιώνυμη κυρία Ντε Στάλ.
Nesta Webster, secret Societies and Sybversive Movements, Christian Book of America, 1924, p. 121.
10 ·Dachez, Roger (2003). Histoire de la franc-maçonnerie française. Que sais-je?. PUF. ISBN 2-13-053539-9.
·la présente éd. a été réalisée sous la présidence de Peter. F. Baumberger; Jacques MitterrandSerge Hutin and Alain Guichard (1992). article " Franc-maçonnerie ". 9. Encyclopédie Universalis. ISBN 2-85229-287-4.
·Naudon, Paul (1981). Histoire générale de la franc-maçonnerie. PUF. ISBN 2-13-037281-3.
·Franc-maçonnerie, avenir d'une tradition. Musée des Beaux-Arts de Tours. 1997. ISBN 2-84099-061-X.
·Daniel Ligou (2000). Histoire des Francs-Maçons en France. 1. private publisher. ISBN 2-7089-6838-6.
·(2000). Histoire des Francs-Maçons en France. 2. private publisher. ISBN 2-7089-6839-4.
11 Ο Ιλλουμινατισμός ή Ιλλουμινισμός είναι η αποκρυφιστική θεωρία περί απ’ ευθείας «φωτισμού» από τον θεόν, με ιδρυτήν τον Σατανιστή Ιουδαίον Άνταμ Βάϊσχαουπτ, το 1776. Οι Ιλλουμινάτι (λατινικά: Illuminati, κυριολεκτικά: Πεφωτισμένοι) ήταν μέλη μυστικών εταιρειών, τα οποία ισχυρίζονταν ότι φωτίζονταν άμεσα από τον «Θεό», χωρίς να τον κατονομάζουν. Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, οι Ιλλουμινάτοι προσέγγισαν τους ελευθεροτέκτονες και άρχισαν να εισέρχονται ως μέλη στις στοές τους. Στις αρχές του 20ου αιώνος, μετέφεραν την έδρα τους στο Βερολίνο, όπου διατηρήθηκε η μυστική αυτή εταιρεία, μέχρι και την εποχή που επικράτησε στην Γερμανία ο Ναζισμός.
Σκοπός: Η ισοπέδωση των αξιών και η αντικατάσταση του πατριωτικού φρονήματος δια της «αδελφοποιήσεως» των πάντων, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας. Αυτό θα επιτευχθεί, αφού προηγουμένως, η δημοσία εκπαίδευση και η χριστιανική εκκλησία πέσουν στα χέρια των μυημένων «πεφωτισμένων» (Ιλλουμινάτων). Σήμερα οι απανταχού της γης τεκτονικές στοές,  έχουν αλωθεί απολύτως από τους Ιλλουμινάτους.
12  Iστορία του Ευρωπαϊκού πνεύματος, Παν. Κανελλόπουλος, τ. VI, κ. 146, σ. 379. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου