ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

        «Τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι μιμνῄσκῃ αὐτοῦ; ἢ υἱὸς ἀνθρώπου, ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν;» (ΨΑΛΜΟΙ: 8/5)

        [Τι είναι ο άνθρωπος (ο τόσον μικρός και αφανής εμπρός στο μεγαλειώδες σύμπαν) ώστε εσύ να καταδέχεσαι να τον ενθυμείσαι; Ή τι είναι κάθε απόγονος ανθρώπου ώστε να μεριμνάς (όλως ιδιαιτέρως) δι’ αυτόν;].

«Πολλά τα δεινά κουδεν ανθρώπου δεινότερον πέλει» (Σοφοκλής, Αντιγόνη).

(Είναι πολλά τα θαυμαστά, αλλ’ όμως δεν υπάρχει θαυμαστότερον από τον άνθρωπον).

Πράγματι, ο άνθρωπος είναι το θαυμαστότερον και τελειότερον δημιούργημα επί του πλανήτου μας. Οι σκοταδιστές του Συστήματος, όμως, που αυτοαποκαλούνται διαφωτιστές, ανθρωπιστές κ.α. για να αποδυναμώσουν τον άνθρωπο, να τον παγιδεύσουν, να τον δελεάσουν, να τον αποπροσανατολίσουν, να τον απογαλακτίσουν από τον Δημιουργό του, εφηύραν ιδεολογίες, επενόησαν θεωρίες, αναλύουν όρους και φαινόμενα δογματικώς, με κεντρικό άξονα  τον άνθρωπο. Του «ενεφύσησαν πνοήν» αιώνιας παμβασιλείας επί των γηΐνων πραγμάτων.

Έτσι:

o   Απέκοψαν τον άνθρωπο από τον Θείο και υπερβατικό/υπερλογικό παράγοντα.

o Δημιούργησαν τα λεγόμενα ανθρωποκεντρικά συστήματα τα οποία υπέσχοντο στους ανθρώπους επίγειο παράδεισο, ελευθερία και ευδαιμονία.

o     Αλλοίωσαν, αλλοτρίωσαν και αριθμοποίησαν το ανθρώπινο πρόσωπο.

o     Θεώρησαν το ζητούμενο (τι εστίν άνθρωπος) ως δεδομένο.

o   Ισχυρίσθηκαν ότι θαυμάζουν και εφαρμόζουν τις αρχές της αρχαίας κλασσικής παιδείας, αλλά αρνήθηκαν το ουσιωδέστερο περιεχόμενό της που ήταν ο πυρήνας όλων των αρχών της κλασσικής παιδείας, ο Θεός.

«Μέτρον πάντων χρημάτων είναι ο Θεός» (Πλάτων).

Αυτή την βασική αρχή την απέρριψαν, την αποδοκίμασαν και την αντικατέστησαν με το αξίωμα του σοφιστού Πρωταγόρα:

«Μέτρο πάντων χρημάτων είναι ο άνθρωπος». Θεοποίησαν δηλαδή την λογική του ανθρώπου και κατήργησαν τον Δότη-Δημιουργό της ψυχής και της λογικής του ανθρώπου, τον Θεό.

Έφθασε σε τέτοια επίπεδα η «ανθρωπο-υστερία» του Συστήματος, ώστε να προσπαθεί να πείσει τον άνθρωπο ότι είναι Θεός αλλά ο ίδιος δεν το γνωρίζει (!!!) και για τον λόγο αυτό δεν έχει ανάγκη από Χριστό και κανενός άλλου είδους Θεό.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ο άνθρωπος:

oΝα παραμένει δούλος των ψυχοπαθητικών του ανωμαλιών με αποκορύφωμα την ανθρώπινη δυστυχία και απόγνωση που είναι διάχυτη σήμερα σε ατομικό-οικογενειακό-κοινωνικό και παγκόσμιο επίπεδο.

oΝα αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις σε «φλέγοντα» ερωτήματα (αφού εκείνες που έχει δώσει το σύστημα αντ’ αυτού μέχρι τώρα, όχι μόνο δεν τον ικανοποιούν αλλά είναι φανερόν πως τον έχουν Θηριο-ποιήσει):

            Τι σημαίνει η λέξη άνθρωπος;

Ποίοι είμαστε;

Ποια είναι η φύση μας;

Από πού ερχόμαστε;

Ποια είναι η αποστολή μας στη γη;

Που πηγαίνουμε (μετά θάνατον);

Σχίζοντες το καταπέτασμα του προ-ναού του Συστήματος θα παρουσιάσουμε ως εισαγωγικό σημείωμα των θεμάτων του ιστολογίου μας και θα αναλύσουμε συνοπτικώς και κατά δύναμη, την ετυμολογία της λέξεως άνθρωπος, πιστεύοντας ότι θα διανοίξουμε μία ατραπό γνώσεως που οδηγεί σε απαντήσεις και στα υπόλοιπα ερωτήματα που απασχολούν όλους μας!