ΜΕΡΟΣ 12ο
ΣΤ. ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ (ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ-ΟΡΩΝ-ΔΟΓΜΑΤΩΝ)
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
|
ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
|
ΖΗΛΩΤΙΚΟΣ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
|
|
6. ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ
|
Ταλμουδικός
Ιουδαϊσμός –
Ταλμουδιστές
Ιουδαίοι (Jews)
[Διεθνείς Επενδυτές,
Τοκογλύφοι Τραπεζίτες](31)
|
Σιωνισμός-
Σιωνιστές (32)
|
Σιωνισμός(32)
Σημιτισμός 33)
Σημίτες
(Εβραίοι) (37)
|
31.
Οι Εχθροί της
ανθρωπότητος
α. Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός
Ο
Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός:
-Είναι η
ιδεολογία και κοσμοθεωρία του Συστήματος.
-Βασίζεται στο
περιεχόμενο και την διδασκαλία του αποκρύφου Ταλμούδ, του θρησκευτικού
Συντάγματος των Ιουδαίων (Jews) [Ταλμουδισμός], το οποίον διδάσκει ότι οι Ιουδαίοι (Jews),1 είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι μόνοι που
απεκλήθησαν από αυτόν, άνθρωποι και ότι οι
μη Ιουδαίοι είναι ζώα, ακάθαρτοι και προορισμένοι να είναι υπηρέτες
των Ιουδαίων, χωρίς να μπορούν να απαλλαγούν από αυτό το καθήκον.
-Είναι η μήτρα γενέσεως
και συντηρήσεως όλων των μορφών πολιτικών ιδεολογιών και συστημάτων
διακυβερνήσεως, θρησκειών, αιρέσεων, αποκρυφιστικών εταιρειών, μεταφυσικών
θεωριών, οικονομικών συστημάτων/μονοπωλίων, συστημικών θεσμών, διεθνούς
τρομοκρατίας, τραπεζικής τρομοληστείας, «Διαφωτισμού»/Σκοταδισμού,
«Ανθρωπισμού»/ Βαρβαρισμού, κ.λπ. (Συνιστώσες
του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού).
Ταλμουδισμός
Είναι η αποκρυφιστική Διδασκαλία που
περιλαμβάνεται στο Ταλμούδ, το θεωρούμενο ως «ιερό» βιβλίο από τους σημερινούς Ιουδαίους
(Jews) και αφορά:
oΣτις
απόψεις τους για το Θεό, τους μη Ιουδαίους, τον Ιησού Χριστό/τους Χριστιανούς
και την αποστολήν των Ιουδαίων (Jews) στην γη.
oΣτην
συμπεριφορά και τις σχέσεις τους τόσον με τους μη Ιουδαίους
(αλλοφύλους-αλλοθρήσκους, ιδιαιτέρως τους Χριστιανούς) όσον και μεταξύ τους
(θρησκευτική-κοινωνική-νομική).
Τι είναι το Ταλμούδ, το οποίον οι
συστημικοί-ζηλωτικοί ψευτοεθνικιστές ούτε καν αναφέρουν στις αρχές ή συζητήσεις
τους, τηρούντες ύποπτη σιγήν ιχθύος και τι περιλαμβάνει;
Σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει τα εξής:
-Οι Ιουδαίοι (Jews)
είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι «υιοί του φωτός».
-Οι μη Ιουδαίοι (διαφορετικής
φυλής, εθνικότητος, θρησκεύματος) δεν
είναι άνθρωποι, είναι ζώα, ακάθαρτοι και προορισμένοι να είναι υπηρέτες των Ιουδαίων,
χωρίς να μπορούν να απαλλαγούν από αυτό το καθήκον.
-Μετά την καταστροφή του
ναού της Ιερουσαλήμ η μόνη απαραίτητη θυσία είναι η εξολόθρευση των Χριστιανών
(ΣΣ: Επειδή έχουν αλωθεί πλήρως οι
διοικήσεις των άλλων Χριστιανικών δογμάτων, ουσιαστικώς σήμερα, ο μόνος εχθρός
για τους Ταλμουδιστές είναι πλέον, οι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί).
-Οι Ιουδαίοι έχουν θείον προορισμόν και εντολή να
κυριαρχήσουν στην ανθρωπότητα και να υποτάξουν όλους τους λαούς της γης σε
μία παγκόσμια κυβέρνηση υπό την απόλυτη εξουσία τους.
Τα
παραπάνω περιλαμβάνονται λεπτομερώς στο Ταλμούδ και τα Πρωτοκόλλα των Σοφών της
«Σιών».
Ταλμούδ
Το Ταλμούδ είναι το «ιερό» βιβλίο των σημερινών
Ιουδαίων (Jews), θρησκευτικού και νομικού περιεχομένου που περιλαμβάνει
σε κανονισμούς και θεματικές ενότητες όλες τις, κατά τους Ταλμουδιστές,
προφορικές παραδόσεις (χαλαχά), αφηγήσεις (χαγγαδά) και ερμηνείες (μιδράς) των
ραββίνων για την θρησκευτική, κοινωνική και νομική συμπεριφορά των Ιουδαίων, τους
ισχυρισμούς για το θεό τους και την αποστολή τους, τις απόψεις τους τον Χριστό,
τον Χριστιανισμό, τους μη Ιουδαίους, καθώς και τις σχέσεις τους με τους μη-Ιουδαίους.
Είναι η «μυστική
εσωτερική Ιουδαϊκή παράδοση» που θεωρεί ως πρώτο διδάσκαλο τον Μωϋσή,
υποστηρίζοντας ότι παράλληλα με τον γραπτό νόμο που έλαβε από τον Θεό πάνω σε
πέτρινες πλάκες στο όρος Σινά, έγινε αποδέκτης και του Ζωντανού λόγου, δηλ.
Προφορικού νόμου. Γι’ αυτό, ισχυρίζονται οι Ταλμουδιστές, παρέμεινε ο Μωϋσής
στο όρος Σινά 40 ημέρες.
Κατά την ταλμουδική διδασκαλία, ο Μωϋσής μετέδωσε
τον προφορικό νόμο, αγράφως και απορρήτως, στον Ιησού του Ναυή και αυτός με την
σειρά του στους 70 πρεσβυτέρους, αυτοί στους προφήτες, οι προφήτες στην Μεγάλη
συναγωγή (Σανχέντριν) και οι διάφοροι, κατά καιρούς αρχιερείς της Μεγάλης συναγωγής,
στους Ραββίνους, μέχρι των ημερών μας.
Αυτά ισχυρίζονται οι Ταλμουδιστές-Ιουδαίοι (Jews),
για την ιστορία του Ταλμούδ.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν ασύστολα
ψεύδη, αποκυήματα της φαντασίας τους, ιστορικώς, αγιογραφικώς, επιστημονικώς
και λογικώς αβάσιμα.
Πουθενά δεν αναφέρονται στην Π.Δ. όσα
ισχυρίζονται. Άλλωστε οι σημερινοί Ιουδαίοι έχουν απορρίψει την Παλαιά Διαθήκη.
Γιατί ασχολούνται λοιπόν, με ένα βιβλίο του οποίου το περιεχόμενο έχουν
απορρίψει και δεν το πιστεύουν;
Η αλήθεια είναι η εξής:
Οι Εβραίοι/Ισραηλίτες (Hebrews ή Israelites)
της Παλαιάς Διαθήκης, ευρισκόμενοι στην Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, επηρεάσθηκαν
από την Βαβυλωνιακή ειδωλολατρεία ή αναγκάστηκαν/εξεβιάσθησαν να
αλλαξοπιστήσουν, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να αντικαταστήσουν
πολλά ή σχεδόν όλα τα σημεία της διδασκαλίας του Μωϋσέως με τις αποκρυφιστικές
διδασκαλίες των κατακτητών τους, ιερέων
και μάγων, που ελάτρευαν τον Βάαλ, τουτέστιν τον Σατανά.
Παραλλήλως διείσδυσαν στους κόλπους του εν
αιχμαλωσία Εβραϊκού ιερατείου και ανήλθαν στις ηγετικές βαθμίδες της ιεραρχίας,
αλλόφυλοι μη
Εβραίοι-Βααλιστές ή Εβραίοι μυηθέντες στον Βαβυλωνιακό αποκρυφισμό, οι οποίοι υπήρξαν
οι βιολογικοί και πνευματικοί πρόγονοι της τάξεως των Φαρισαίων.
Επειδή ο παλαιός λαός Ισραήλ παρέμενε πιστός
στον γραπτό νόμο του Μωϋσέως και των Προφητών, δηλ. στην Παλαιά Διαθήκη, οι
Φαρισαίοι δεν τολμούσαν να ομολογήσουν δημοσίως τις αποκρυφιστικές τους
δοξασίες. Στις δημόσιες ομιλίες τους ισχυρίζοντο ότι εδίδασκαν τον Μωσαϊκό Νόμο,
ενώ στα άδυτα των συναγωγών τους, ανεγίγνωσκαν το Ταλμούδ, τουτέστιν τα
παραποιημένα-αλλαγμένα κείμενα που είχαν συντάξει με βάση τις αποκρυφιστικές
διδασκαλίες των Βααλιστών ιερέων και μάγων.2
Οι Φαρισαίοι εμφανίζονται ιστορικώς στο
πολιτικο-θρησκευτικό προσκήνιο, ως ισχυρή οργάνωση, επί Ιωάννου Υρκανού
(135-105 π.Χ.) ερχόμενοι σε αντίθεση με την τάξη των Σαδδουκαίων. Αρχίζουν να
ανέρχονται επί Αλεξάνδρου Ιανναίου (104-78 π.Χ.) και κυρίως επί Σαλώμης
Αλεξάνδρας (78-69 π.Χ.) χήρας του προηγουμένου. Τότε οδηγούμενοι από κάποιον Simeon Ben Shetah,
κατέλαβαν τα αξιώματα στο Σανχέντριν (Συνέδριο) και έφθασαν στο αποκορύφωμα της
ισχύος τους, αλλά οι Σαδδουκαίοι τους ανέτρεψαν και πάλι, μετά από αιματηρές
συμπλοκές, επανακτήσαντες την δύναμή τους επί Αριστοβούλου (69-63 π.Χ.)3.
Τότε οι Φαρισαίοι παρουσιάσθηκαν στον Πομπήϊο
(106-48 π.Χ.) και του εζήτησαν την επανασύσταση του παλαιού Ιερατείου (είχε
προηγηθεί η καταστροφή του ναού). Επί Αγρίππα (41-44 μ.Χ.) οι Σαδδουκαίοι
εξαφανίζονται οριστικά από την ιστορία και έκτοτε οι Φαρισαίοι αναλαμβάνουν τις
τύχες του Εβραϊκού λαού στηριζόμενοι στον νέο Ιουδαϊσμό (Ταλμουδισμό) όπως
ισχύει μέχρι σήμερον.
Οι Φαρισαίοι δεν ανήκαν στην γραμμή του Αδάμ4. Συνεχώς ο Ιησούς
επεσήμανε στον λαό Ισραήλ να αποφεύγουν την διδασκαλία τους. Επίσης με τους
χαρακτηρισμούς Του ή δια των μαθητών Του, προσδιόριζε το γενεαλογικό τους
δένδρο (Γραμμή Κάϊν και τέκνα του
διαβόλου) [Α΄ΙΩΑΝΝΟΥ: 3/9-12], αλλά και την θρησκευτική τους ταυτότητα.
«Εξανέστησαν δε τινές των από της αιρέσεως των Φαρισαίων πεπιστευκότες… (ΠΡΑΞΕΙΣ: 15/5).
«Τότε προσελθόντες οι μαθηταί αυτού είπον αυτώ.
Οίδας ότι οι Φαρισαίοι εσκανδαλίσθησαν ακούσαντες τον λόγον; Ο δε αποκριθείς
είπε: Πάσα φυτεία ην ουκ εφύτευσε ο
Πατήρ μου ο ουράνιος εκριζωθήσεται» (ΜΑΤΘ: 15/12-13).
Επίσης οι Φαρισαίοι απεκαλούντο: «Κατάρας τέκνα» (Β΄ ΠΕΤΡΟΥ: 2/15-17) - «Οι
πάλαι προγεγραμμένοι» (ΙΟΥΔΑΣ: 4) - «Yιοί νυκτός και σκότους» (Α΄ ΘΕΣΣΑΛ: 5/5)-«Γενεά σκολιά»
(ΠΡΑΞΕΙΣ: 2/40) - «Κλέφτες και ληστές» (ΙΩΑΝΝ:10/1) - «γενεά διεστραμμένη»
(ΦΙΛΙΠΠ: 2/15) - «Γενεά πονηρά και μοιχαλίς…» (ΜΑΤΘ: 16/4).
Υπογραμμίζεται ότι εκτός Αδαμικής/ανθρώπινης γραμμής, είχαν
τεθεί από τον Δημιουργό τόσον ο Κάϊν όσο και ο Ησαύ (Εδώμ-Eδωμίτες/Ιδουμαίοι).
Τέλος ουδέν γνωρίζουμε περί της τύχης των
λεγομένων Γραμματέων οι οποίοι και αυτοί δεν ανήκαν στον Παλαιό λαό Ισραήλ, αλλά
στον οίκο Ρηχάβ5.
Η παραχαραγμένη από
τους Φαρισαίους διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, ανακαταγραφείσα, κατά διαστροφικόν και
διαβολικόν τρόπον, ονομάστηκε Ταλμούδ (Lamud=Κίνητρο,
οδηγία, διδασκαλία, δόγμα, επιδεξιότης). Τα κείμενα του Ταλμούδ, συντάχθηκαν με
βάση τις αποκρυφιστικές δοξασίες των Φαρισαίων και απετέλεσαν το θεμελιώδες
βιβλίο τους, το οποίον, όπως προείπαμε, δεν ανεγιγνώσκετο δημοσίως, αφού ο λαός
εγνώριζε και απεδέχετο την παράδοση που εβασίζετο στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι οι
Φαρισαίοι εξωτερικώς και υποκριτικώς ισχυρίζοντο ότι εφήρμοζαν την διδασκαλία
της Παλαιάς Διαθήκης, εσωτερικώς και αποκρύφως ανεγίγνωσκαν και εφήρμοζαν το
Ταλμούδ.
Το λεγόμενο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ που είναι η πηγή και του
συγχρόνου Ταλμούδ αποτελείται από 2 μέρη:
·Την
Μίσχνα ή Μισνά (Δεύτερος Νόμος). Περιέχει πολλές και διάφορες παραδόσεις, τις
λεγόμενες παραδόσεις των πρεσβυτέρων.
·Την
Γκεμάρα (Τελείωση). Αποτελεί ένα Γλωσσηματικό υπόμνημα για περαιτέρω εξήγηση
των κειμένων.
Αυτό το Ταλμούδ τιμάται σήμερον από τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους
(Jews) ως «θεσπέσιος του αληθούς και ευθέως κανών»6.
Δεν τα γνωρίζουν αυτά
οι ψευτοεθνικιστές (συστημικοί, ζηλωτικοί) που βάλλουν με σφοδρότητα κατά της
Παλαιάς Διαθήκης και ουδέν αναφέρουν περί Ταλμούδ;
Εάν τα γνωρίζουν, είναι νεο-φαρισαΐζοντες δημαγωγοί και έχιδνες στον κόρφο των Ελλήνων. Εάν δεν τα γνωρίζουν, είναι ανιστόρητοι και αγράμματοι, δύο φορές πιο επικίνδυνοι για τον Ελληνισμό
και την Ορθοδοξία.
*
Ο Ιησούς μέσα και έξω
από τις συναγωγές στις διάφορες συζητήσεις και διδασκαλίες του, κατ’ επανάληψη
κατήγγειλε τους Γραμματείς και Φαρισαίους, τους
βιολογικούς και πνευματικούς Πατέρες των σημερινών Ioυδαίων (Jews), ότι δεν τηρούσαν τον
Νόμον της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά τις δικές τους (ανθρώπινες) παραδόσεις,
τουτέστιν το Ταλμούδ.
«Διατί και υμείς παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσιν υμών;» (ΜΑΤΘ:
15/3).
«Αφέντες γάρ την εντολήν του Θεού κρατείτε την παράδοσιν των
ανθρώπων…αθετείτε την εντολήν του
Θεού ίνα την παράδοσιν υμών τηρήσητε…» (ΜΑΡΚ: 7/8-9).
«Ακυρούντες τον λόγον του Θεού τη παραδόσει υμών η παραδεδώκατε…
(ΜΑΡΚ: 7/13).
«Ο Μωϋσής στον οποίον
εσείς (λέτε ότι) έχετε στηρίξει τις ελπίδες σας είναι ο κατήγορός σας / Ο
κατήγορος υμών Μωϋσής, εις όν υμείς ηλπίκατε / Διότι εάν επιστεύατε εις τον Μωϋσή θα επιστεύατε και εις εμέ, διότι
περί εμού έγραψε εκείνος…» (ΙΩΑΝΝΗΣ: 5/45-46).
Παραλλήλως προς τις
συνεχείς καταγγελίες του ο Κύριος δεν παρέλειπε να χαρακτηρίζει τις μυστικές
διδασκαλίες των Φαρισαίων (Ταλμούδ) ως:
·
Τα κρυπτά της αισχύνης (Β΄ ΚΟΡ: 4/2).
·
Σκύβαλα
(ΦΙΛΙΠΠ: 3/4…5/9).
·
Ζηλωτικές διδασκαλίες
ου κατ’ επίγνωση
(ΡΩΜ:10/2-4).
·
Ματαιολογίες
(ΤΙΜΟΘ Α΄: 1/6-7).
·
Ιουδαϊκούς
μύθους-εντάλματα ανθρώπων (ΤΙΤΟΣ:1/3).
·
Αμαρτωλά ήθη
ψευδοδιδασκάλων
ακολουθούντων την οδόν του Βαλαάμ υιού τω Βοσώρ (Β΄ ΠΕΤΡΟΥ: 2/10…14,15).
Τα παραπάνω ρήματα του
Κυρίου και άλλα χωρία της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, όπως μερικά που
παραθέτουμε παρακάτω, είναι σαφή και αποκαλυπτικά για την φυλετική-θρησκευτική ταυτότητα της πολιτικο-θρησκευτικής ηγεσίας του
λαού Ισραήλ, που ήταν διαφορετική από εκείνη του λαού Ισραήλ (της Παλαιάς Διαθήκης),
την εποχή της επί γης δράσεως και παρουσίας του Κυρίου!
«Και την βλασφημίαν εκ
των λεγόντων Ιουδαίους είναι εαυτούς, και ουκ εισίν, αλλά συναγωγή του Σατανά» (ΑΠΟΚΑΛ: 2/9).
«Τις εστίν ο ψεύστης,
ει μη ο αρνούμενος ότι Ιησούς ουκ εστίν ο Χριστός; Ούτος εστίν ο αντίχριστος»
(Α΄ ΙΩΑΝΝΟΥ: 2/22)».
«…ότι τα αυτά επάθετε
και υμείς υπό
των ιδίων συμφυλετών καθώς και αυτοί
υπό των Ιουδαίων, των και τον Κύριον αποκτεινάντων Ιησούν και τους ιδίους
προφήτας, και ημάς εκδιωξάντων, και Θεώ μή αρεσκόντων και πάσιν ανθρώποις εναντίων» (Α΄
ΘΕΣΣΑΛ: 2/14-16).
«Βλέπετε τους κύνας,
βλέπετε τους κακούς εργάτας, βλέπετε την κατατομήν…»
(ΦΙΛΙΠΠ: 3/2).
Παρά την σαφή εντολή
του Ιαχβέ-Ιησού Χριστού, οι Εβραίοι εδέχθησαν ή ανέχθηκαν ως άρχοντες,
παρείσακτους ψευδαδέλφους, όπως ήσαν οι Γραμματείς και Φαρισαίοι, την εποχή του
Κυρίου Ιησού, καίτοι εγνώριζαν τις φοβερές ποινές που θα τους επεβάλλοντο σε
περίπτωση ανυπακοής και αποστασίας τους.7
«ου δυνήση καταστήσαι επί σεαυτόν άνθρωπον αλλότριον, ότι ουκ αδελφός
σού εστί» (Δεν θα εγκαταστήσεις άρχοντα επί του εαυτού σου άνθρωπον ξένον,
διότι αυτός δεν είναι αδελφός σου-ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ:17/15).
«Διά δε τους παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οίτινες
παρεσήλθον κατασκοπήσαι την ελευθερίαν ημών, ήν έχομεν εν Χριστώ Ιησού, ίνα
ημάς καταδουλώσωνται» (ΓΑΛΑΤΑΣ: 2/4).
Με τα τελευταία λόγια ο
Ιησούς «φωτογραφίζει» τους μοιχεπιβάτες θρησκευτικούς ηγέτες του Παλαιού
Ισραήλ, τους αποκαλεί παρεισάκτους
και ψευδαδέλφους (δηλ. εισελθόντας
κρυφίως στους κόλπους του λαού Ισραήλ αν και δεν ήσαν Ισραηλίτες)
και προτρέπει τους αληθινούς Ισραηλίτες να αναγνωρίζουν τους ψευτοϊσραηλίτες, τους ψευτοεβραίους (τους
πολιτογραφηθέντες ως Ισραηλίτες με διάφορους τρόπους και για διαφόρους λόγους,
θα ελέγαμε σήμερα), ακόμη και από την εξωτερική τους εμφάνιση (κατατομή)
[προφανώς θα είχαν όπως και έχουν, οι
σημερινοί Jews,
διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά].
*
Επειδή όσα ανεφέροντο
στο Ταλμούδ ήσαν αισχρά, συκοφαντικά και βδελυρά για όλους τους μη Ιουδαίους, για όλη την ανθρωπότητα, ιδιαίτερα για
τους Χριστιανούς, απηγορεύθη η έκδοσή του και κατεδικάσθη διαχρονικώς με την
βάσιμη αιτιολογία ότι περιείχε κάθε είδους αχρειότητα και βλασφημία κατά των
ανθρώπων, κατά της Χριστιανικής αλήθειας και διέδιδε πολλές φοβερές αιρέσεις.
Το βλάσφημο περιεχόμενο του Ταλμούδ, είχε σαν αποτέλεσμα να απαγορευθεί η
έκδοσή του από πολλούς γνωστούς ηγέτες όπως:
Το 553 μ.Χ. ο
Αυτοκράτορας Ιουστινιανός.
Τον 13ο μ.Χ.
αι. οι Πάπες Γρηγόριος ο 9ος, ο Αθώος 4ος.
Αργότερα οι Πάπες
Ιούλιος 3ος, Παύλος 4ος, Πίος 4ος, Πίος 5ος,
Γρηγόριος 13ος κ.α.
Ο Πάπας Κλημέντιος 8ος
στον κανονισμό που εξέδωσε στην Ρώμη το έτος 1592 μ.Χ. προέγραψε και κατεδίκασε
το Ταλμούδ και δεν επέτρεψε την έκδοσή του ούτε με τις προϋποθέσεις αφαιρέσεως
των βλάσφημων κειμένων.
Το Ταλμούδ που εκδόθηκε
στην Βασιλεία το 1578 είχε ακρωτηριασθεί σε πολλά σημεία. Το ίδιο συνέβη και με
την ολλανδική έκδοση του Ταλμούδ (1644-1648).
Στην τελευταία έκδοση
του Διατάγματος απαγορευμένων βιβλίων (Index Expurgatorius,
1887) από το Βατικανό, επί Πάπα Λέοντος 13ου το Ταλμούδ και άλλα Ιουδαϊκά
βιβλία απηγορεύθησαν. Επετράπη η έκδοση μόνο εάν αφαιρούντο όλες οι ποταπές
συκοφαντίες κατά της Χριστιανικής θρησκείας.
Έκτοτε για προφανείς λόγους,
οι Ταλμουδιστές σε όσες εκδόσεις του Ταλμούδ έκαναν, είχαν αφαιρέσει όλα τα
επίμαχα σημεία σε βάρος των μη Ιουδαίων, των Χριστιανών, του Ιησού Χριστού και
της Θεοτόκου.
Στις συναγωγές, όμως εδίδασκαν και διδάσκουν το
Ταλμούδ, πλήρες, χωρίς περικοπές!
Σήμερα όσα μεταφρασμένα
αποσπάσματα του Ταλμούδ κυκλοφορούν, δεν περιλαμβάνουν τα επίμαχα και βλάσφημα
χωρία κατά του Ιησού, της αειπαρθένου Θεοτόκου, των Χριστιανών και των μη Ιουδαίων.
Στις ημέρες μας στην εποχή της πληροφορικής, ΔΕΝ υπάρχει
πλήρες Ταλμούδ στο ελεύθερο εμπόριο!!! Αντιθέτως η Αγία Γραφή το Κοράνιο και τα άλλα βιβλία των διαφόρων
θρησκευτικών δογμάτων, κυκλοφορούν ελευθέρως και υπόκεινται σε δημόσια κριτική.
Ο λόγος είναι προφανής!
Οι Ταλμουδιστές
αποφεύγουν να αναφέρονται στα επίμαχα αυτά θέματα. Όσες φορές κατηγορούνται για
το βλάσφημο περιεχόμενο του Ταλμούδ, αρνούνται τις κατηγορίες με την
δικαιολογία ότι δεν περιλαμβάνονται στο Ταλμούδ τέτοιες βλασφημίες. Μα, αυτοί
αρνούνται και την ύπαρξη των «πρωτοκόλλων των σοφών της Σιών» του 1897, παρά το
γεγονός ότι όλα όσα περιλαμβάνονται σ’ αυτά, έχουν επιβεβαιωθεί διαχρονικώς,
κατά γράμμα, από τότε μέχρι σήμερα!
Ουδέποτε, όμως, μέχρι τώρα, μας παρουσίασαν ένα πλήρες και
χωρίς περικοπές Ταλμούδ, σε Ελληνική μετάφραση! Εάν ποτέ μας
παρουσιάσουν τέτοιο κείμενο, είναι βέβαιον ότι δεν θα επιτρέψουν την δημόσια
κριτική μελέτη για την απόδειξη της γνησιότητας της μεταφράσεως από την Ιουδαϊκήν
στην Ελληνική γλώσσα.
Μάλιστα σε αντιπερισπασμό, προκειμένου να μην
αναζητηθεί το περιεχόμενο του Ταλμούδ και να παραμείνουν άγνωστα ακόμη και η
λέξη Ταλμούδ ή ο όρος Ταλμουδισμός, διότι παραπέμπει στις βλασφημίες και τον απόλυτο θρησκευτικό φανατισμό/ρατσισμό των
Ταλμουδιστών Ιουδαίων, κατά όλων των άλλων λαών της ανθρωπότητος και
ιδιαιτέρως των Χριστιανών, αντικατέστησαν τις λέξεις Ταλμούδ, Ταλμουδισμός με
την λέξη Σιών και τον όρο «Σιωνισμός», σφετερισθέντες αμφοτέρους τους όρους.
Χαρακτηρισμοί του Ταλμούδ για τους μη Ιουδαίους
Σύμφωνα
με το Ταλμούδ, μόνο οι Ιουδαίοι (Jews) επλάσθησαν και
απεκλήθησαν από τον Θεό άνθρωποι!!! Οι υπόλοιποι (μη Ιουδαίοι) αποκαλούνται με
διάφορα ονόματα όπως:
·Λάτρες των
αστεριών και των πλανητών (Akum). Προχριστιανικώς
ονομάζονταν όλοι οι έχοντες άγνοια του «πραγματικού» Θεού (των Ταλμουδιστών).
Αργότερα υπονοούσαν κυρίως τους Χριστιανούς.
·Κτηνοβάτες,
Λάτρες ειδώλων (Nezikin/Abodah
Zarah, 15β,22α).
·Ξένοι,
αλλοδαποί
(Nokhrim).
·Ανόητοι,
άνθρωποι της γης (Amme
Haarets). Με τον όρο αυτό αποκαλούν τους κατά την
κρίση τους «ακαλλιέργητους» και αμόρφωτους.
·Αιρετικοί (Minim).
Κατά τον ραββίνο Meir όποιοι έχουν στην κατοχή τους βιβλία που ονομάζονται ευαγγέλια
είναι αιρετικοί τα δε βιβλία τους καλούνται τόμοι ανομίας (Minim
Aven Gibaion).
·Όντα με σάρκα
και οστά (Basar
Vedam) δηλ. χωρίς πνεύμα/σοφία.
·Ζώα, Εθνικοί,
μη Εβραίοι (Goim).
·Επικούρειοι (Apikorosim).
Όσοι δεν τηρούν τις εντολές του θεού των Ταλμουδιστών.
·Σαμαρίτες (Kuthim).
Αφού σήμερα δεν υπάρχουν Σαμαρείτες, υπονοούνται οι Χριστιανοί.
·Ανθρωποκτόνοι
(Abodah Zarah, 22α).
·Ακάθαρτοι
(Schabbath, 145β-Iobe Dea, (198 48) Hagal.
·Κτήνη (Kerithuth, 6β,
σ.78).
·Υπηρέτες των Ιουδαίων,
χωρίς να μπορούν να απαλλαγούν απ’ αυτό το καθήκον (Midrasch Talpioth, σ. 225).
·Παιδιά του
Διαβόλου (Zohar,
I, 28β).
·Λαός γαϊδάρων [Zohar,
11(64β)-Kethuboth (110β)-Kidduschim, 68α].
Διδαχές του Ταλμούδ που αναφέρονται στον
Ιησού Χριστό, την Θεοτόκο, τις σχέσεις και συμπεριφορά Ιουδαίων-μη Ιουδαίων,
ιδιαιτέρως Ιουδαίων-Χριστιανών.
Οι κατωτέρω διδασκαλίες, όπως και άλλες
παρόμοιες, έχουν περισωθεί από παλαιά χειρόγραφα που περιελάμβαναν το Ταλμούδ
(πλήρες), καθώς και από μαρτυρίες πρώην Ταλμουδιστών που τις είχαν διδαχθεί
στις Συναγωγές, όπως από τον Ταλμουδιστή διδάσκαλο Benjamin Freedman
που αργότερα ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό και για την μεταστροφή του αυτή καταδικάστηκε
σε θάνατο, από την Ιουδαϊκή κοινότητα.
·Αν
φας μαζί με έναν μη Εβραίο είναι σαν να τρως μ’ ένα σκύλο (Tosapoth,
Jebamoth, 94, β).
·Η
σεξουαλική επαφή μεταξύ μη Εβραίων είναι όπως η συνουσία των ζώων (Sanhedrin,
74β).
·Επιτρέπεται
η θανάτωση ενός μη Εβραίου (Sepher Ikkarim
III c25).
·Κάθε
Εβραίος που χύνει το αίμα των αθέων (μη Εβραίων) κάνει το ίδιο με μία θυσία
προς τον Θεό (Bammidber raba, c21-jalkut
772).
·Οι Εβραίοι ελεύθερα
μπορούν να εξαπατούν τους απίστους (Sanhedrin, 57a).
·Οι Εβραίοι μπορεί να
κλέψουν τους μη εβραίους (Baba Mezia,
24a).
·Οι
μη Εβραίοι είναι εκτός προστασίας του νόμου και ο Θεός έχει «εκθέσει τα χρήματά
τους στο Ισραήλ» (Baba Kamma,
37b).
·Τα
κορίτσια των μη Εβραίων βρίσκονται σε κατάσταση ακαθαρσίας (niddah)
από την γέννα τους (Abodah Zarah,
36b).
·Η μητέρα του Ιησού ήταν
μία πόρνη που είχε κάνει έρωτα με πολλούς άνδρες (Sanhedrin
106a, Sabbath, 106).
·Ο Ιησούς ήταν μάγος και
εκτελέστηκε επειδή ασκούσε μαγεία (Sanhedrin, 43a).
·Οι
Εβραίοι πρέπει να καταστρέψουν τα βιβλία των χριστιανών (Shabbath,
116a).
·«Οι
Ταλμουδιστές συμφωνούν ότι τα βιβλία των Χριστιανών πρέπει να καίγωνται» (SCHABBATH,
116A, TOS).
Ο Israel Shahak
μας πληροφορεί ότι οι ταλμουδιστές έκαψαν εκατοντάδες Καινές Διαθήκες στην
κατεχομένη Παλαιστίνη στις 23 Μαρτίου 1980, υπό την αιγίδα της Yad
Le’ akhim, μιάς Εβραϊκής
Οργανώσεως που επιχορηγείτο από το Ιουδαϊκό Υπουργείο Θρησκευμάτων8.
·Ένας
Εβραίος δικαιούται να παντρευτεί ένα τρίχρονο κορίτσι (συγκεκριμένα τριών ετών
και μιάς ημέρας)[Sanhedrin, 55b].
·Ένας Εβραίος μπορεί να
συνουσιαστεί με ένα παιδί, αρκεί το παιδί να είναι λιγότερο από 9 ετών (Sanhedrin,
54b).
·Μια γυναίκα που
συνευρέθηκε με ένα δαίμονα δικαιούται να παντρευτεί έναν εβραίο ιερέα (Yebamoth,
59b).
·«Εάν
ο ραββίνος σου λέγει ότι το δεξί σου χέρι είναι αριστερό και το αριστερό δεξί,
πρέπει να πιστέψεις τα λόγια του» (Ad. Denter,
XVII, 11).
·«Οι
Χριστιανικές Εκκλησίες είναι τόποι ειδωλολατρείας» (Abdah Zarah,
78).
·«Ο
Ιησούς είναι νόθος συλληφθείς κατά την διάρκεια της εμμήνου ροής» [Kallah,
1b(18b)].
·«Ο Ιησούς είναι υιός πόρνης και Πανδίρα
στρατιώτου τινός» (Snahedrin, 67A).
·«Αθώος
δολοφονίας, εφ’ όσον ο σκοπός είναι δολοφονία του Χριστιανού» (Makkoth,
7B).
·«Οι
Χριστιανοί ειδωλολάτρες είναι τα τέκνα του όφεως και της Εύας» (Zohar,
1,28B).
·«Οι
Εβραίοι ονομάζονται άνθρωποι, αλλά οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρωποι» (IEBHAMMOTH,
61A).
·«Η
Χριστιανική περιουσία ανήκει εις το πρώτο άτομον, το οποίον τυχόν ήθελε ζητήσει
αυτήν» (Bahba Bathra, 54BA).
·«Τοκογλυφία
δύναται να εφαρμοσθεί επί Χριστιανών ή αποστατών» (Abhorah, Zahar,
54A).
·«Οι αποστάτες Εβραίοι (βαπτισθέντες
χριστιανοί) δέον να θανατώνονται» (Hilkoth Akum,
X,2).
·«Ένας
Ραββίνος έρχεται σε διαλεκτική σύγκρουση με τον Θεό και τον νικά. Ο Θεός
παραδέχεται τον ραββίνο ότι νίκησε στην σύγκρουση» (Baba Mezia,
59b).
Ο ρατσισμός, ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία
των Ταλμουδιστών Ιουδαίων, φθάνει στο αποκορύφωμά της με την αναφορά στον Αδάμ.
Γράφουν στο Ταλμούδ ότι ο Αδάμ συνουσιαζόταν με όλα τα ζώα του κήπου της Εδέμ (Yebamoth,
63a).
Αυτή η επίσημη διδασκαλία συνιστά μία ακόμη ομολογία των
Ταλμουδιστών, ότι δεν ανήκουν στην Αδαμική/ανθρώπινη γραμμή. Με άλλα λόγια, ομολογούν
ότι έχουν σφετερισθεί την Παλαιά Διαθήκη σε ό,τι τους συμφέρει και έχουν
διαστρεβλώσει όλα τα υπόλοιπα περιεχόμενα.
Το γενεαλογικό δένδρο του Κυρίου, Ιησού
Χριστού, περιλαμβάνει όλους τους κατά σάρκα του Θεανθρώπου προγόνους και
καταλήγει: «…του Αδάμ, του Θεού»
(ΛΟΥΚΑΣ: 3/21-38). Συνεπώς, εφ’ όσον οι Ιουδαίοι (Jews) ισχυρίζονται ότι
είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού, δεν είναι δυνατόν να θεωρούν ως πανάρχαιον
πρόγονό τους ένα κατ’ αυτούς κτηνοβάτη (Αδάμ) και ως Θεόν τους, τον δημιουργό
του κτηνοβάτη Αδάμ!!!. Κάποιος άλλος θεωρείται απ’ αυτούς ως «θεός» τους.
Κάποιος άλλος είναι ο δικός τους «θεός».
Ποιός είναι ο «Θεός» που λατρεύουν οι
Ταλμουδιστές Ιουδαίοι;
Ηλίου φαεινότερον ότι πρόκειται περί του Εωσφόρου!
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ Ehoud
Sprinzak περιέγραψε την οργάνωση Kahame9 και την φιλοσοφία του
Ταλμουδιστού Goldstein ως εξής: «Πιστεύουν
ότι είναι θέλημα θεού να διαπράττουν βία ενάντια στους goyim (κτήνη-μη Ιουδαίους)»10.
Ο Ραββίνος Yitzak Ginsburg τον περασμένο αιώνα διεκήρυξε: «Οφείλουμε να
αναγνωρίσουμε ότι το εβραϊκό αίμα και το αίμα των απίστων δεν είναι το ίδιο
πράγμα»11.
Με άλλα λόγια, οι
σημερινοί Ιουδαίοι θεωρώντας ως απίστους και διαφορετικής από την δική τους, βιολογικής γραμμής, ΟΛΟΥΣ τους άλλους ανθρώπους της γης,
ομολογούν την εκτός Αδαμικής γραμμής καταγωγή τους!!!
Αν αυτά τα έλεγαν ή τα έγραφαν Χριστιανοί για
τους Ιουδαίους, δεν θα τους έλεγαν σκοταδιστές, ρατσιστές, φονταμενταλιστές,
αντισημίτες και φασίστες; Τσιμουδιά, όμως, από τους λαλίστατους κατά του Ιησού
και του Χριστιανισμού, «τελάληδες» του Συστήματος και ιδιατέρως από την χρυσή
εφεδρεία τους, τους συστημικούς-ζηλωτικούς ψευτοεθνικιστές….
Γιατί άραγε;
Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να θιγούν οι
Ταλμουδιστές εργοδότες και μισθοδότες τους…Δεν πρέπει να δουν το φως τους, όσοι
ανερμάτιστοι πιθηκίζοντες, βασίζονται σε λόγια ή γραπτά φαντασιόπληκτων
αντιχριστιανών και επαγγελματιών «αντισιωνιστών-αντισημιτών».
Αυτά και άλλα πολλά διδάσκουν στους μυουμένους
στις Ιουδαϊκές συναγωγές, πλην όμως οι Ιουδαίοι δεν τολμούν να τα κοινοποιήσουν
ή να τα παραδεχθούν επισήμως, για ευνόητους λόγους.
Έτσι, οι λαοί αγνοούν ποίοι είναι οι πραγματικοί
εχθροί τους, ποιους πρέπει να πολεμήσουν, ποίοι είναι εκείνοι που κατασκοπεύουν
και επιβουλεύονται την ελευθερία τους και καραδοκούν να λεηλατήσουν τους ίδιους
και να κατασπαράξουν την πατρίδα τους!
Έχει
απλωθεί ένα τεράστιο πέπλο προστασίας και έχει επιβληθεί μία μόνιμη κατάσταση αλαλίας
για τον Ταλμουδικό Ιουδαϊσμό, ο οποίος ως ιδεολογία
και κοσμοθεωρία, με βάση το Ταλμούδ, αποτελεί τον ορατό, υπαρκτό και μέγα εχθρό της ανθρωπότητος.
Συνεχίζεται
1 Οι
σημερνοί Ιουδαίοι (Jews) της διασποράς ή του κράτους του Ισραήλ
κακώς αναφέρονται ως Εβραίοι. Αυτοί
που κατοικούν σήμερα στο κράτος του Ισραήλ και ονομάζονται Ισραηλινοί, προερχόμενοι από την διασπορά και ιδρύσαντες το κράτος
τους το 1948, δεν είναι αληθινοί Ισραηλίτες ούτε έχουν σχέση με τους Εβραίους (Hebrews ή Israelites) του παλαιού λαού
Ισραήλ (της Παλαιάς Διαθήκης). Είναι αδίστακτοι σφετεριστές της Ιστορίας και
του ονόματος του αληθινού λαού Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης.
Οι
σημερινοί αυτοαποκαλούμενου Ιουδαίοι (Jews), είναι:
.Συναγωγή του Σατανά
«Ξέρω
ότι συκοφαντείσαι από εκείνους που λέγουν ότι είναι Ιουδαίοι ενώ δεν είναι,
αλλά είναι Συναγωγή του Σατανά»
(ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, 2/9 και 3/9). Η φράση αυτή γραφείσα από τον θεόπνευστο Ιωάννη, μετά
την καταστροφή των Ιεροσολύμων και την διασπορά των Εβραίων σ’ ολόκληρο τον
κόσμο, αφορά στους διαδόχους των περιπλανώμενων εκείνων Ιουδαίων, δηλαδή τους
σημερινούς Ιουδαίους (Jews).
.Οι
φυσικοί διάδοχοι-εντολοδόχοι των διαβολικών
γεωργών της παραβολής του αμπελώνος που φόνευσαν τον «Υιόν του
οικοδεσπότου» [Τον Υιόν του Θεού, Ιησούν Χριστόν, (ΜΑΤΘΑΙΟΣ, 21/33-41)].
.Τόσον
Ισραηλίτες, όσον Μακεδόνες είναι οι σημερινοί Σκοπιανοί. Είναι βδελυροί και
άφρονες απόγονοι (βιολογικοί ή πνευματικοί) των αποστατών και παρεισάκτων του
λαού Ισραήλ, «φίλοι της ζάλης και εχθροί της γαλήνης, απόγονοι του Κάϊν-σπορά του φονέως» (Ρωμανού Αίνος, στ. 28-29 και
48-49/Πατμιακός Κώδιξ, 213/ff.42v-44v).
Άλλωστε την καταγωγή τους από τον Κάϊν
αποδέχονται και οι ίδιοι, στην απόκρυφη Χιραμική παράδοσή τους.
.Άλλαξαν
ακόμη και το όνομά τους, ώστε να μην αποκαλούνται Εβραίοι (Hebrews), όνομα που τους θύμιζε
τον ευλογημένο από τον Ιαχβέ, λαό της Π.Δ. Αυτοαπεκλήθησαν Ιουδαίοι και συγκεκριμένως με το διεθνές όνομα Jews, το οποίον αποκωδικωποιούμενο, σημαίνει τέκνα του (νέου)
θεού, του χρήματος/χρυσού (Jew-el) [Το el στην σημιτική γλώσσα σημαίνει θεός και ήταν η
κυρία θεότης των σημιτών, Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λ. Ελ, σ. 300].
.Αρνούνται και πολεμούν με λύσσα τον Ιαχβέ
της Παλαιάς Διαθήκης, καθ’ όσον γνωρίζουν ότι ο Ιαχβέ είναι ο Ιησούς Χριστός.
Για τους παραπάνω κυρίως λόγους,
απορρίπτουν τα βιβλία της Π.Δ.,
τόσον των Ο΄ όσον και το Μασωριτικόν, που οι ίδιοι συνέγραψαν μετά τον 5ον
μ.Χ. αιώνα, με χίλιες δυο διαφθορές και προσθαφαιρέσεις των γνησίων κειμένων, προς
παραπλάνηση των πιστών και των λοιπών αναγνωστών.
Εάν
οι σημερινοί Ιουδαίοι (Jews), ήσαν οι γνήσιοι απόγονοι
του παλαιού λαού Ισραήλ της Π.Δ. θα έπρεπε να είχαν ως Θρησκευτικό Σύνταγμα και
ιερό τους βιβλίον, την Παλαιά Διαθήκη. Αντ’
αυτού, όμως, έχουν ως «ιερό βιβλίο» τους, το Ταλμούδ.
2 Η λέξη Φαρισαίος
προέρχεται από την Αραμαϊκή Perishin με αντίστοιχη λέξη στα
εβραϊκά Peryshim που σημαίνει «κεχωρισμένος». Οι Φαρισαίοι
είναι οι ίδιοι με τους Assideans (Ασσιδαίους) που αναφέρονται στους Μακκαβαίους (Α΄, 2/42).
Τα
μέλη της ομάδος εκαλούντο μεταξύ τους «οι εκλεκτοί του Θεού» ενώ τα μη μέλη «ο
λαός της γης» ή «κοινοί» ή «υιοί της
ιλύος» σύμφωνα με την αποκρυφιστική Ταλμουδική παράδοση. Κάθε νέο μέλος
ωρκιζόταν πίστη στην απόρρητη παράδοση (Ταλμούδ), επί παρουσία 3 άλλων μαρτύρων
(κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στις μασονικές στοές).
3 Αριστόβουλος: Όνομα 7 τουλάχιστον βασιλέων, πριγκήπων και αρχιερέων
της οικογενείας των Ασμοναίων.
Αριστόβουλος Β΄ (-48 π.Χ.). Αρχιερέας και βασιλεύς της Ιουδαίας. Δεν ανήκε φυλετικώς
στον λαό Ισραήλ, αλλά στον οίκο Ρηχάβ
(ΙΕΡΕΜ: 42/1-15, Α΄ ΠΑΡΑΛ: 2/55, Α΄ ΒΑΣ: 2/10).
4 Λουκάς: 3/23-38.
5 ΙΕΡΕΜ: 42/1-15, Α΄
ΠΑΡΑΛ: 2/55, Α΄ ΒΑΣ: 2/10.
6 Kennicot Benjamin (1718-1783): Άγγλος
λόγιος και κληρικός γνωστός για την κριτικήν μελέτην των πρωτοτύπων Εβραϊκών
κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης-Παράρτημα ΙΙ τόμου του 30τομου έργου του, σελ.
242-247, 255,270.
7 Σχετικά χωρία: ΔΕΥΤΕΡ:
7/3, ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ: 23/2, ΕΣΔΡΑΣ Β΄:9/2 k και 12.
8 Jewish History, Jewish Religion, πρόλογος από
τον Goze Vidal, Άαργκ Internet, 1994, Λονδίνο, σ.21.
9 Kahame
ben Tahlifa (3ος αι.
μ.Χ.): Εβραίος Ταλμουδιστής που έζησε στην Βαβυλώνα, γνωστός ως amora.
10 NY Daily news, 26 Φεβρ., 1994, σ.5
11 NY Times, 6 Ιουν 1989, σ.5.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου