ΜΕΡΟΣ 5ο

Γ.  ΜΟΡΦΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

2. Συστημικός Εθνικισμός (συνέχεια 4ου μέρους)

-  Η Εθνική Εταιρεία

Το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης κατά την τελευταία πρωθυπουργία του, εκήρυξε πτώχευση. Τότε επεβλήθη μερικός έλεγχος από τους Διεθνείς Τοκογλύφους-Πιστωτές, που ήταν τυπικός κι’ όχι ουσιαστικός,  αφού δεν είχαν δυνατότητα ουσιαστικής παρεμβάσεως στα ελληνικά δημόσια οικονομικά.

Έτσι, οι Διεθνείς Τραπεζίτες-Τοκογλύφοι-Δανειστές, απεφάσισαν να εξαναγκάσουν την ήδη πτωχευμένη Ελλάδα, να εξωφλήσει τα χρέη της, ξεπουλώντας τον πλούτον της έναντι «πινακίου φακής», με την μέθοδο που εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα παντός άλλου, ήτοι:

Την καταστροφή-ισοπέδωση της χώρας, δια της υποκινήσεως ενός Ελληνοτουρκικού πολέμου, και στην συνέχεια την «ανοικοδόμησή» της, με χορήγηση δανείων από τους Τραπεζίτες-ισοπεδωτές της, που θα περιελάμβαναν δυσβάστακτους όρους, με κυριώτερον την υποθήκη ΟΛΩΝ των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού κράτους.

Το έργον της δημιουργίας του καταλλήλου κλίματος και «ωριμάνσεως» των προϋποθέσεων για κήρυξη πολέμου, ανέθεσαν οι Ιλλουμινάτι σε εγχώρια όργανά τους που με την σειρά τους, ίδρυσαν την λεγομένη Εθνική Εταιρεία.

Το όνομα Εθνική Εταιρεία (ΕΕ) έφερε ελληνική μυστική οργάνωση, που συστάθηκε στην Αθήνα τον Μάϊο του 1894, (κατ’ άλλους από 15 χαμηλόβαθμους αξιωματικούς στις 12 Νοεμβρίου του 1894), με την πρώτη τότε απλή επωνυμία «Εταιρεία».

Η Εταιρεία η οποία ιδρύθηκε με εντολή των Ιλλουμινάτι, μέσω της Μεγάλης στοάς των Αθηνών1, κατά την περίοδο που η Ελλάς ήταν πτωχευμένη, με φανερό σκοπό δήθεν, την απελευθέρωση εθνικών εδαφών,2 οργανώθηκε κατά το σύστημα της Φιλικής Εταιρείας σε συνδυασμό με το αυστηρό απόρρητο τυπικό των Τεκτόνων.

Στις 4 Σεπτεμβρίου του 1895 τροποποιήθηκε το καταστατικό της και μετονομάσθηκε σε «Εθνική Εταιρεία». Απευθυνόμενη προς τους Έλληνες «εν ονόματι του Θεού και της Πατρίδος», ο φερόμενος κύριος σκοπός της, όπως καταγράφεται στο καταστατικό του 1895, ήταν «η αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος, η επαγρύπνηση επί των συμφερόντων των δούλων Ελλήνων» και η «προπαρασκευή της απελευθερώσεως αυτών δια πάσης θυσίας».

Υπό αυτές τις συνθήκες, πτωχευμένοι και διχασμένοι πολιτικώς, τα Ελληνικά στρατεύματα απροετοίμαστα και ανεκπαίδευτα, με σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, ωδηγήθησαν από τους «εθνικιστές» της Εταιρείας, ουσιαστικώς από τους αόρατους υποδαυλιστές, στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Οι τουρκικές δυνάμεις ενισχυμένες με σύγχρονον οπλισμόν από τους Ευρωπαίους και με την καθοδήγηση Γερμανών Ιλλουμινάτι αξιωματικών και συμβούλων (από τότε είχαν αναλάβει δράση), ενίκησαν τους προδομένους Έλληνες.

Η ήττα ήταν τόσο ταπεινωτική για τον λαό, που το ερχόμενο Πάσχα εορτάστηκε σε κλίμα εθνικού πένθους. Καμμία οικογένεια δεν έβαψε αυγά! Και όλη αυτή η περιπέτεια έγινε επειδή επικράτησαν οι φωνές του συστημικών εθνικιστών, ήγουν λαϊκιστών, πατριδοκαπήλων και  δημαγωγών που παρέσυραν τον ελληνικό λαό, μαζί και άδολους πατριώτες πρωταγωνιστές στην Ε.Ε., σε μία περιπέτεια η οποία παραλίγο να κοστίσει στο Έθνος όλα όσα πάλεψε να αποκτήσει από το 1821 και μετά.

Ο καταστροφικός Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, αποτέλεσμα της δράσεως της ελεγχομένης από το Σύστημα «Εθνικιστικής» Οργανώσεως (Εθνικής Εταιρείας), είχε τραγική κατάληξη που επισφραγίστηκε με την υπογραφή της επονείδιστης συνθήκης ειρήνης την 20^η Σεπτεμβρίου 1897.

Δια της συνθήκης ειρήνης, η Ελλάς εξαναγκάστηκε ως ηττημένη, σε πολεμική αποζημίωση τεσσάρων εκατομμυρίων τουρκικών λιρών, της οποίας την άμεση καταβολή απαιτούσε η Τουρκία. Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη υποχρεώθηκε σε διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της Ελλάδας για επιπλέον δανεισμό (ενώ πριν τέσσερα χρόνια τους είχε ήδη δηλώσει ότι αδυνατεί να αποπληρώσει τα ήδη χρωστούμενα δάνεια).

Οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβερνήσεως για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, οδήγησαν στην επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ), προκειμένου να εξασφαλίσει στους πιστωτές την αποπληρωμή των νέων αλλά και των παλαιότερων δανείων τους.3

Η περίπτωση του ΔΟΕ το 1897, επανελήφθη στην πατρίδα μας επακριβώς, με την Τρόϊκα το 2010 και επαναλαμβάνεται σήμερα με το κουαρτέτο του τρίτου Μνημονίου το 2015.

- Το κόμμα της 4^ης Αυγούστου του Κωνσταντίνου Πλεύρη 4

Το 1960 ο Κωνσταντίνος Πλεύρης ίδρυσε την οργάνωση 4η Αυγούστου, στελέχη της οποίας υπήρξαν μεταξύ άλλων ο ιδρυτής της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος, αλλά και ο βουλευτής Κιλκίς της ΝΔ και τέως υφυπουργός, Κώστας Κιλτίδης.5

Κατά την διάρκεια της επταετίας έδρασε και ως πράκτορας της ΚΥΠ με αντικείμενο τους Έλληνες μετανάστες στην Δυτική Ευρώπη, «προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη, η οργάνωση και ο τρόπος  της αντιδικτατορικής δράσεώς τους στο εξωτερικό».6  

Σε δικαστική απόφαση υπέρ του, κατόπιν μηνύσεως εναντίον συγγραφέα επί συκοφαντική δυσφημίσει, έγινε αποδεκτό ότι κατά την περίοδο της επταετίας, επικοινωνούσε με ιταλικές νεοφασιστικές ομάδες, όπως οι Ordine Nuovo και η Avanguardia Nazionale. Επίσης ήταν στενός συνεργάτης του νεοφασίστα Pino Rauti.7

Ο Πλεύρης έχει χαρακτηρισθεί από τον Γιώργο Καρατζαφέρη «Επίορκος, ανέντιμος, αναιδής και εκμεταλλευτής», με αφορμή  χρηματική ποινή που του επεβλήθη ως αποζημίωση σε στρατηγό που απεκάλεσε ψεύτη, κατά την διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής στον τηλεοπτικό σταθμό του Καρατζαφέρη.8

Ο Πλεύρης είναι αντιχριστιανός, δωδεκαθεϊστής, σφοδρός πολέμιος της Παλαιάς Διαθήκης, ενός εκ των δύο βιβλίων της Αγίας Γραφής. Οσάκις αναφέρεται  στον Θεόν (Ιαχβέ) της Παλαιάς Διαθήκης, τον συκοφαντεί χυδαίως, τον λοιδωρεί και τον αποκαλεί θεόν των σημερινών Ιουδαίων (Jews), αποδεικνύοντας την άγνοιάν του και την πνευματική του ένδεια, πλανώντας αγαθούς και αγνούς πατριώτες και πλανώμενος ο ίδιος. 

Βλασφημεί τον Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, και τον αποκαλεί θεό των Εβραίων, ενώ γνωρίζει ότι οι Ιουδαίοι,  έχουν προ αιώνων, απορρίψει την Παλαιά Διαθήκη, και τον θεόν της Π.Δ. Ο ίδιος ο Πλεύρης γνωρίζει ότι οι Ιουδαίοι (Jews) δεν έχουν ως ιερόν βιβλίον την Παλαιά Διαθήκη αλλά το Ταλμούδ. Μάλιστα στο παρελθόν, είχε στείλει δύο επιστολές στην ιερά σύνοδο  της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκειμένου να τον πληροφορήσει για τις βλασφημίες που περιλαμβάνει το Ταλμούδ, για Τον Ιησού Χριστό και την Παναγία.

Συνεπώς εσκεμμένως κατασυκοφαντεί τον Ιαχβέ και σκοπίμως τον αποκαλεί θεό των Εβραίων. Εάν όντως αγνοεί ότι ο Ιαχβέ είναι ο Ιησούς Χριστός, τότε είναι αγράμματος και ανιστόρητος.            

Προ ετών, το όνομα του Πλεύρη πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων αφού στα πλαίσια των ερευνών για το «παραδικαστικό κύκλωμα», αποδείχθηκε ότι είχε καταθέσει σημαντικό χρηματικό ποσό σ’ έναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του δικαστή-σωματέμπορου Ευάγγελου Καλούση. Ο Πλεύρης δικαιολογήθηκε δηλώνοντας ότι με τον Καλούση είναι παιδικοί φίλοι και ότι τα χρήματα προορίζονταν για την διοργάνωση σκακιστικού τουρνουά…9

- Χρυσή Αυγή

Η Χρυσή Αυγή (Golden Dawn) είναι μια από τις διεθνείς αποκρυφιστικές οργανώσεις του ταλμουδικού Ιουδαϊσμού. Ιδρύθηκε στην Αγγλία το 1888 και είχε μέλη άνδρες και γυναίκες. Ήταν κλάδος της Διεθνούς μασωνίας, με εσωτερική διδασκαλία ένα μίγμα της σύγχρονης Θιβετιανής  μαγείας και της θεοσοφίας. 10

 Το Ελλαδικό κόμμα της Χρυσής Αυγής είναι μία εταιρεία νεοναζιστών ψευτοεθνικιστών, της οποίας η ηγεσία διακατέχεται από ιδέες παρόμοιες της μητρικής συνεπώνυμης Αγγλικής αποκρυφιστικής οργανώσεως. Ο αρχηγός της Χ.Α. από το 1982 Νικ. Μιχαλολιάκος, κατά το παρελθόν υπήρξεν υμνητής του Εωσφόρου, ενώ το 2012 είχε δηλώσει ότι είναι «ο σπόρος των ηττημένων του 1945»,11 δηλαδή των Ιουδαιοκρατούμενων Γερμανών Ναζί!!!

Αξιοσημείωτον ότι φέρεται να έχει πλούσιο παρελθόν συνεργασίας με την ΕΥΠ, όπως και ο ομοϊδεάτης του Κ. Πλεύρης.12  

Η Χρυσή Αυγή, μετά το φλερτ με τον Καρατζαφέρη το 2002, έφτιαξε την Πατριωτική Συμμαχία και συμμετείχε στις ευρωεκλογές του 2004 λαμβάνοντας 0,17%. Μετά από δύο χρόνια, η Χρυσή Αυγή απέσυρε την στήριξή της από την Πατριωτική Συμμαχία, κάτι που προκάλεσε τριγμούς στο κόμμα, μιας και ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, υπαρχηγός της Χ.Α. επί πολλά χρόνια, παρέμεινε μαζί με άλλους στο σχήμα και από τότε οι δρόμοι τους χώρισαν από την ΧΑ.

Το 1982 που ο Νίικος Μιχαλολιάκος ίδρυσε τον εσωτερικό κύκλο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, τον ανήγγειλε με μία έκδοση που την έκανε κάποιος συνεργάτης του και την προλόγισε ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Συγγραφέας είναι ο Οδυσσέας Πατεράκης που εγκατέλειψε λίγα χρόνια μετά, τον Νίκο Μιχαλολιάκο, και ήταν ο ιδρυτής της στοάς "ΒΕΛΖΕΒΟΥΛ" που έδρασε στο Ηράκλειο της Κρήτης την δεκαετία του 80 και εκδόθηκε από τις εκδόσεις του Β. Ψιακή "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ" (Ιπποκράτους 112, 1982).

Το εξώφυλλο τα λέει όλα. Το βιβλίο είναι ένα μανιφέστο σατανολατρείας αφιερωμένο στον Εωσφόρο. Αν προσέξει κανείς το βιβλίο στο εξώφυλλό του δεν αναφέρεται καθόλου στον Εωσφόρο, αλλά στην σελίδα του εσωτερικού τίτλου κάνει ξεκάθαρη μνεία "ΤΟ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ".

Ο πρόλογος που υπογράφει ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ξεκάθαρα σατανιστικός με αναφορές στον μυστικιστή William Butler Yeats13 ο οποίος από το 1890, ήταν μυημένος στο αποκρυφιστικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής.

Όλα τα περιεχόμενα "ποιήματα" υμνούν τον σατανά τους δαίμονες τον αντίχριστο, τον θάνατο, την κόλαση και τον εωσφόρο. Χαρακτηριστικό είναι το "ποίημα" που υπάρχει στις σελίδες 16 και 17 με τίτλο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

Ο Μιχαλολιάκος με την λέξη "ΑΥΓΗ" αναφέρεται στο φως που κατά την άποψή του, φέγγει στο απόλυτο σκοτάδι που λατρεύει, δηλαδή τον εωσφόρο. Στην έβδομη σειρά, το διαβάζουμε ξεκάθαρα. Στο οπισθόφυλλο αυτού του σατανιστικού βιβλίου διαβάζουμε τον συγγραφέα και τον Νίκο Μιχαλολιάκο να περιμένουν και πάλι το μήλο από τον διάβολο-φίδι!!!

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος με την μάσκα του αντισιωνιστού, υπηρετεί αφανώς τον διεθνή Ταλμουδικό Ιουδαϊσμού, ενώ παραμένει ανεξήγητη η εξαφάνιση του συνεργάτη του Οδυσσέα Πατεράκη που κανείς δε ξανάκουσε γι’ αυτόν, εδώ και τρείς δεκαετίες (Β. ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ, 18 Μαϊου 2012).14

  

Σε έγγραφο που παρουσιάζει η σελίδα των Wikileaks, εμφανίζεται η μισθοδοσία 10 έκτακτων συνεργατών – πρακτόρων της ΚΥΠ, το 1981. Οι μισθοί που εμφανίζονται να παίρνουν είναι «τρελοί» για τα δεδομένα της εποχής. Ο Μιχαλολιάκος, δίπλα στο όνομα του οποίου αναγράφεται το «κωδικόν χαρακτηριστικόν», δηλαδή η πρακτορική ονομασία του, «ΑΣΤΥΑΝΑΞ», εμφανίζεται να εισπράττει… 120.000 δραχμές, όταν εκείνη την εποχή ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου ήταν περίπου 12.000 δρχ!

Στο ίδιο έγγραφο ο Κώστας Πλεύρης, γνωστός συκοφάντης του Χριστιανισμού και της Αγίας Γραφής, φέρεται να μισθοδοτείται, ως πράκτορας «Αναστάσιος», με 200.000 δραχμές. Επίσης ο τότε εκδότης της «Ελεύθερης Ώρας», Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, που έχει το πρακτορικό όνομα «Αννίβας» και μισθό 180.000 δραχμές, ο Πολύδωρος Δάκογλου, του ΕΝΕΚ με μισθό 90.000 και κωδική ονομασία «36 Β 81» κ.α.

Προφανώς γνωρίζουμε ότι οι νεοναζιστές, και όλοι οι άλλοι του συστημικού ψευτο-εθνικιστικού χώρου, κάθε άλλο παρά «αντίπαλοι» του Συστήματος είναι. Εδώ φέρονται να είναι και έμμισθοι συνεργάτες του…Ακόμη και αν ο Μιχαλολιάκος προέβαλλε πριν χρόνια τον ισχυρισμό για πλαστότητα του εγγράφου, σύμφωνα με αρθρογράφο του περιοδικού HOT DOC, δεν διέψευσε ότι ήταν ή είναι πράκτορας της ΚΥΠ…15

Εμείς προσθέτουμε τα εξής: 

Ακόμη και αν διέψευσε η ΕΥΠ ότι ο Μιχαλολιάκος είναι πράκτοράς της, ποιος πιστεύει ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών θα παρεδέχοντο δημοσίως ή θα δημοσιοποιούσαν τους καταλόγους των πληροφοριοδοτών τους;

Ας δεχθούμε ότι ο Μιχαλολιάκος δεν είναι πράκτορας της ΕΥΠ. Με βάση τις μέχρι τώρα κοινοβουλευτικές ομιλίες, ιδεολογικές θέσεις, διακηρυγμένες αρχές και έργα της ηγετικής ομάδος της Χ.Α., εντός και εκτός Κοινοβουλίου, ποιός πείθεται ότι οι Χρυσαυγίτες εκφράζουν τον Αγνόν, τον Ορθόδοξον Εθνικισμόν;

Τον Οκτώβριο 2015, σε ομιλία τους στην ελλαδική βουλή με την ευκαιρία των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβερνήσεως, ο Μιχαλολιάκος και οι βουλευτές της Χ.Α. κατέληξαν στις ομιλίες τους με την φράση-δίλημμα: «Λαϊκός Εθνικισμός ή Βαρβαρότητα;».

Το επαναλαμβανόμενο αυτό δίλημμα, αποκαλύπτει και τον συστημικό ρόλο της Χ.Α. καθ’ όσον ο πολέμιος, ο αντίπαλος του Εθνικισμού δεν είναι η βαρβαρότητα, μία λέξη κενή ιδεολογικού και κοσμοθεωρητικού περιεχομένου, σημαίνουσα απλώς έλλειψη πολιτισμού, σκληρότητα.

Ο δεδηλωμένος αντίπαλος και εχθρός του Εθνικισμού είναι ο Διεθνής Ιουδαϊσμός, ο Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός!

Οι προαιώνιοι εχθροί της ανθρωπότητος και ιδιαιτέρως των Ελλήνων, δεν είναι οι αόριστοι απολίτιστοι και σκληροί (βάρβαροι) εξουσιαστές, αλλά οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι (Jews)!

Αλλά που να τολμήσουν οι Χρυσαυγίτες να θίξουν τα αφεντικά τους και την μήτρα εκπορεύσεως ΟΛΩΝ των δεινών της ανθρωπότητος!!!

Άθλιοι δρυοκολάπτες των κλώνων του Ελληνικού Εθνικιστικού δένδρου, έπεσαν οι μάσκες σας! Έρχεται η ώρα που το Σύστημα, μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή σας, θα σας πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα στον κάλαθο των αχρήστων. Μην επαίρεσθε λοιπόν που στις τελευταίες εκλογές ελάβατε το 7% του 55%, ήτοι το 3,85%, των ναρκωμένων Ελλήνων ψηφοφόρων.

Σήμερα το κόμμα σας, η Χρυσή Αυγή, αποτελεί μία από τις «χρυσές εφεδρείες» του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος στην Ελλάδα!!!  

3. Ζηλωτικός ή Ζηλαίος Εθνικισμός

Εκφράζεται από αυτόνομες ή ανεξάρτητες ομάδες, ομαδούλες, συνδέσμους, οργανώσεις, πολιτικούς φορείς κλπ., των οποίων τα μέλη θεωρούν ότι εμφορούνται από πατριωτικές/εθνικιστικές ιδέες, ουσιαστικώς όμως είναι ανερμάτιστοι ιδεολογικώς, αφοσιωμένοι αποκλειστικώς σε ιδέες, αρχές με φανατισμό, πάθος, ζήλο χωρίς επίγνωση, στείρα επιχειρηματολογία και έλλειψη αισθήματος εθνικής ευθύνης και σοβαρότητος.

Δεν υφίστανται σαφείς διαχωριστικές ιδεολογικοπολιτικές γραμμές μεταξύ Συστημικού και Ζηλωτικού Εθνικισμού, με την έννοια ότι η ηγετική ομάδα ενός ζηλωτικού κινήματος ή οργανώσεως, μπορεί να είναι αντισυστημική αλλά αριθμός μελών του κινήματος να είναι ωτκουστές ή εγκάθετοι του Συστήματος και αντιστρόφως.

Με αυτή την επισήμανση, θα μπορούσαμε να κατατάξουμε στα Ελλαδικά Ζηλωτικά «Εθνικιστικά» κόμματα, οργανώσεις και ομάδες, όπως:

-Το ΕΝΕΚ του Πολύδωρου Δάκογλου.

Το Ενιαίο Εθνικιστικό Κίνημα (ΕΝΕΚ) είχε εξ αρχής, μακροπρόθεσμους στόχους και δήλωνε ότι θα ήταν έτοιμο να κατεβεί στις εκλογές το 2000, ύστερα από 21 χρόνια. Σύντομα όμως και στο ΕΝΕΚ, αναπτύχθηκαν διασπαστικές τάσεις. Η ομάδα γύρω από τον θεωρητικό Ανδρέα Δενδρινό και το περιοδικό Κίνημα, άρχισε να προπαγανδίζει ανοικτά εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες.

Γρήγορα η ομάδα Δενδρινού απομακρύνθηκε και συνέχισε εκδίδοντας το περιοδικό Κίνημα. Στην συνέχεια, δημιούργησε το βιβλιοπωλείο «Ελεύθερη Σκέψις» και ήρθε πιο κοντά με την ομάδα του Πλεύρη. Η ομάδα Δάκογλου διατηρήθηκε αρκετά χρόνια και, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, απορροφήθηκε από τον ΛΑΟΣ.

-Τους Ελεύθερους Μαθητές (Μ. Βορίδης).

Μαθητική παράταξη στο Κολλέγιο Αθηνών που εξαπλώθηκε στα μεσαία και ανώτερα στρώματα των βορείων προαστίων, τα οποία αποτελούσαν την νέα γενιά της ψευτο-εθνικιστικής δεξιάς. Από εδώ ξεπήδησε και ο Μάκης Βορίδης ο οποίος συνεργάστηκε στα μέσα του ’80 και με ιδρυτές άλλων εθνικιστικών γκρουπούσκουλων, οι οποίοι προσχώρησαν στην ΕΠΕΝ.

-Το Ελληνικό Μέτωπο του Μάκη Βορίδη.

Αποτέλεσε προσπάθεια εκσυγχρονισμού του ευρύτερου συστημικού Εθνικιστικού κινήματος. Το Ελληνικό Μέτωπο, που ιδρύθηκε το 1994, από στελέχη της ΕΠΕΝ και του ΕΝΕΚ, κρατούσε τις εθνικιστικές ιδέες των προηγούμενων δεκαετιών, ενώ πρόσθετε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, την πίστη στην ελεύθερη οικονομία, αλλά ήταν και το κόμμα που πρωτοασχολήθηκε με το μεταναστευτικό.

Το Ελληνικό Μέτωπο υπήρξε μια από τις φάσεις μετεξελίξεως/μεταλλάξεως (πολιτικής-ιδεολογικής) του Μάκη Βορίδη, από συγκρουσιακό «εθνικιστή» της δεκαετίας του ’80 σε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, το 2012. Η καλύτερη στιγμή του Ελληνικού Μετώπου ήταν οι Δημοτικές Εκλογές του 2002, όπου συμμετείχε σε 5 περιφέρειες και έλαβε κατά μέσο όρο 1,4% (στην Αθήνα 1% με τον Μάκη Βορίδη, στον Πειραιά 1,2% με τον Χρήστο Χαρίτο, στην Θεσσαλονίκη 1,2% με τον Γιάννη Κουριαννίδη, στην Καρδίτσα 4,5% και στην Ανατολική Αττική 2,2%). Στις Εθνικές Εκλογές του 2004 επήλθε η κατάρρευση μιας και έλαβε μόλις 0,1%.

Υπό το βάρος αυτού του αποτελέσματος, στο συνέδριο του κόμματος, το 2005, αποφάσισαν να προσχωρήσουν στον ΛΑΟΣ.

-Την Πρώτη Γραμμή του Πλεύρη.

Η δημιουργία της συνίστατο στην σύμπραξη της ομάδας Κ. Πλεύρη (ήταν και επικεφαλής του σχήματος) με την Χρυσή Αυγή. Σχηματίστηκε λίγο πριν τις ευρωεκλογές του 1999 και έλαβε 0,75%. Στις εκλογές του 2000, η σύμπραξη εμπλουτίστηκε και από την προσθήκη του Ελληνικού Μετώπου, αλλά το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, μόλις 0,18% ή 12.000 ψήφοι. Μετά τις εκλογές, το σχήμα διαλύθηκε.

-Την Εθνική Συμμαχία του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, εκδότη της Ελεύθερης Ώρας.

Το 2005 ο Γρ. Μιχαλόπουλος καταδικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη για απόπειρα εκβιασμού εις βάρος των οικογενειών Γ. Λάτση και Θ. Αγγελόπουλου (μιας και τους αποσπούσε χρήματα για να βγάλει τα ονόματα από τις υποτιθέμενες λίστες της 17Ν). Η Εθνική Συμμαχία, συμμετείχε στις εκλογές του 2000.

-Το Εθνικό Μέτωπο του Μάνου Κώνστα16

Η επίσημη ίδρυση του Εθνικού Μετώπου πραγματοποιήθηκε το 2012 και πρώτος γενικός γραμματέας ορίστηκε το παλιό στέλεχος της ΕΠΕΝ, Μάνος Κώνστας. Παράλληλα, δόθηκε στην δημοσιότητα και το καταστατικό του κόμματος.

Το Εθνικό Μέτωπο αυτοπροσδιορίζεται ως κόμμα που εκφράζει τον ελληνικό εθνικισμό. Βασικές θέσεις του κόμματος είναι ο εθνοπλουραλισμός, η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για σοβαρά εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, η ισχυροποίηση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο κοινοτισμός, ο συντηρητισμός, η ανάπτυξη των τεχνολογιών και η προστασία του περιβάλλοντος.

Σήμερα ΟΛΑ τα εμφανιζόμενα στην Ευρώπη ως Εθνικιστικά κόμματα, ίδιαιτέρως εκείνα που λαμβάνουν στις εκλογές, διψήφια ποσοστά, είναι Συστημικά!!!!

Η σημερινή κατάσταση των ευρωπαϊκών συστημικών εθνικιστικών κομμάτων κινημάτων και οργανώσεων παρουσιάζεται στον παρακάτω πίνακα.

Είναι προφανές ότι, το Σύστημα για τους δικούς του λόγους αποκαλεί τα δημιουργήματά του, ακροδεξιά κόμματα, επισημαίνοντας υποκριτικώς τους κινδύνους που εγκυμονεί η πολιτική άνοδός τους. Ουαί υμίν Ταλμουδιστές Ιουδαίοι Φαρισαίοι υποκριταί!!!

*

Μία από τις σύγχρονες τραγωδίες της ανθρωπότητος, ιδιαιτέρως της Ελληνικής πραγματικότητος, είναι η εγγενής αδυναμία των αγνών πατριωτών να ομονοήσουν και να συγκροτήσουν ένα γνήσιο/ορθόδοξο Εθνικιστικό κίνημα. Αποτέλεσμα: Ο διαχρονικός εγκλωβισμός τους στα συστημικά μορφώματα, κόμματα, οργανώσεις, εταιρείες που τους αποπλανούν και παραπλανούν, τους παγιδεύουν και τους αφαιμάσσουν ιδεολογικώς, εθνικώς και πολιτικώς, διαιωνιζομένης ούτω, της κυριαρχίας του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος.

Και όμως! Υπάρχουν κωδικές λέξεις, φράσεις και θέσεις που διατυπώνονται από τα ηγετικά στελέχη των συστημικών ψευτο-εθνικιστικών ομάδων, κομμάτων, οργανώσεων, κλπ, οι οποίες αποτελούν κλειδιά αναγνωρίσεώς τους και παραλλήλως αποκαλύπτουν τον σκοτεινό και προδοτικό ρόλο τους που παίζουν για λογαριασμό του Συστήματος, σε βάρος του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Παραθέτουμε μερικές:

.Συκοφαντία του Χριστιανισμού ως δήθεν καταστροφέως των αρχαίων ελληνικών μνημείων και της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας.

.Ιστορικοποίηση της Ελληνικής (παρα) Μυθολογίας.

.Αποφυγή παραμικρής αναφοράς στο Ιουδαϊκό Ταλμούδ και τον Διεθνή Τεκτονισμό.

.Απόρριψη της Παλαιάς Διαθήκης.

. Ισχυρισμός ότι η Αιγυπτία Υπατία (την αποκαλούν Ελληνίδα φιλόσοφο), εδολοφονήθη από τους Χριστιανούς της Αλεξανδρείας.

.Αδυναμία κατανοήσεως ότι δια της λέξεως «Έλληνες» οι πατέρες της Εκκλησίας εννοούσαν συλλήβδην τους Ειδωλολάτρες και όχι συγκεκριμένως τους ανήκοντες στην φυλή των Ελλήνων.

.Απόρριψη της Θεανθρώπινης φύσεως του Ιησού Χριστού.

.Προβολή της προστασίας του περιβάλλοντος, της Φυσιολατρείας και του  Δωδεκαθεϊσμού.

.Αναφορά στην «Μάνα Γη», την λευκή και μαύρη μαγεία, και στην λεγόμενη λευκή αδελφότητα.

.Αναφορά με προσβλητικό και βλάσφημο τρόπο, στις λέξεις/όρους: Ρωμηοσύνη, παπαδαριό, Ιουδαιοχριστιανισμός, Εβραιοχριστιανισμός.

.Ισχυρισμός ότι ό Ιησούς Χριστός ήταν ένας σοφός Μύστης Ελληνικής καταγωγής.

.Βλασφημία για την γέννηση του Ιησού από μία πόρνη και ένα Ρωμαίο στρατιώτη.

.Έμμεση ή άμεση αναφορά στην λατρεία του Ηλίου ή του λεγομένου Απολλωνίου φωτός.

.Φανερή ή κρυφή συμπάθεια προς τον Χίτλερ, τον θανατηφόρο Ναζισμό και κορυφαίους ναζιστές ή συμπόρευσή τους με τις Ναζιστικές ιδέες (αποκαλύπτονται από δηλώσεις, γραπτά κείμενα και έργα τους).

Συνεχίζεται

---

1 Μετά τον ερχομό του Γεωργίου του Α΄ (1863) και την αμαχητί κατ' απαίτησή του ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, φέρονται ήδη το 1867 επτά τεκτονικές στοές να εργάζονται (ανεπίσημα) στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Χαλκίδα, την Πάτρα, τη Σύρο, τη Λαμία και το Άργος, εκτός εκείνων της Επτανήσου. Στις 16 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους οι ελληνικές στοές ζήτησαν την ανεξαρτησία τους από την Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας. Αυτή τους δόθηκε δύο μήνες μετά, στις 10 Απριλίου 1867 και η νέα "μεγάλη ανατολή της Ελλάδας" άρχισε να οργανώνεται, κατ’ αρχήν τον Ιούλιο του 1872, εκλέγοντας τον Δημήτριο Ροδοκανάκη (1840-1902) ως μέγα διδάσκαλο και αμέσως μετά, σχηματίζοντας το «ύπατο μέγα συμβούλιο» του 33ου για την Ελλάδα. Βέβαια όλα αυτά μέχρι τότε χωρίς καμία επίσημη αναγνώριση από το ελληνικό κράτος. Αυτή η κατάσταση της μη αναγνωρίσεως διηυκόλυνε τις αποκρυφιστικές δραστηριότητες των τεκτόνων.

2 Ιδρυτές της Εθνικής Εταιρείας, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ήταν οι στρατιωτικοί Χρ. Σολιώτης, Πέτρος Λυκούδης και Αλ. Σοφιανός. Ακολούθησε μύηση και άλλων αξιωματικών αλλά και προσώπων που κατείχαν εξαιρετικές θέσεις στην τότε Αθηναϊκή κοινωνία, τέκτονες και μη, οι περισσότεροι των οποίων με αγαθές προθέσεις,  όπως καθηγητές, δικαστικοί κ.λπ. Στην ομάδα πρωτοστάτησαν οι Λ. Φωτιάδης, Γ. Σουλιώτης, Κ. Πάλλης, Ιωάννης Μεταξάς και Παύλος Μελάς.

Μέσα σε δύο χρόνια, η Ε.Ε. απέκτησε μεγάλη ισχύ με την μύηση της πλειονότητας των αξιωματικών τόσον του στρατού ξηράς όσον και του ναυτικού καθώς και πολλών πολιτευτών και μεγάλου μέρους δημοσιοϋπαλληλικού και δικαστικού ακόμα κλάδου. Κατάφερε να προσελκύσει σημαντικούς παράγοντες της δημόσιας ζωής, καθώς και διανοούμενους ή καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Νικόλαος Λύτρας, ο Κωστής Παλαμάς, ο Νικόλαος Πολίτης και άλλοι. Χάρη στο μυστηρίου που την περιέβαλλε και την «αόρατη δύναμη» της «υπέρτατης Αρχής» της, (όπως έλεγαν τότε), η εταιρεία επεκτάθηκε και εκτός των τότε συνόρων, στις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού, εξασφαλίζοντας έτσι τεράστια οικονομικά μέσα αλλά και ασφαλώς εξίσου μεγάλη ηθική επιρροή. Την Άνοιξη του 1896 η Εθνική Εταιρεία αριθμούσε ήδη 56 παραρτήματα σε διάφορες ελληνικές πόλεις της τότε Ελλάδας, (που σημαίνει σχεδόν σε όλες), με 83 υποοργανώσεις στις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού, ενώ ο συνολικός αριθμός των μελών της υπολογίζονταν σε 3.185 ενεργά μέλη. Πηγές:

Ντάγκλας Ντάκιν, "Η Ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923".

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ΙΔ', σελ. 97,98.

Κ. Rose "Με τους Έλληνες στην Θεσσαλία".

3 Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος: Οι όροι δανεισμού

Οι διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των πιστωτών (Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Ρωσίας, Ιταλίας) ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1897 και κατέληξαν στην σύνταξη και ψήφιση του νόμου ΒΦΙΘ/23-2-1898, σύμφωνα με τον οποίο εγκαθιδρύθηκε η επιτροπή οικονομικού ελέγχου (Διεθνής Οικονομική Επιτροπή), που σύντομα μετονομάστηκε σε Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, το 1898.

   Η συμφωνία με τους πιστωτές προέβλεπε:

1. Χορήγηση δανείου πολεμικών επανορθώσεων και του «οικονομικού δανείου»

Εκχωρήθηκε εγγυημένο δάνειο 151,3 εκατ. φράγκων, από τις Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα. Το δάνειο ελήφθη προκειμένου να καταβληθούν στην Οθωμανική αυτοκρατορία οι αποζημιώσεις, που υποχρεώθηκε να καταβάλει η Ελλάδα στην Τουρκία συνολικού ύψους 93,9 εκατ. φράγκων, το υφιστάμενο κρατικό χρέος ύψους 31,4 εκατ. φράγκων, το έλλειμμα του ελληνικού δημοσίου για το έτος 1897 ύψους 22,5 εκατ. φράγκων και οι δαπάνες εκδόσεως του δανείου (προμήθειες τραπεζών μεσιτικά, χαρτόσημα, κλπ) ύψους 3,5 εκατ. φράγκων.

2. Υποθήκευση φορολογικών εσόδων ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των δανείων

Για να επιτευχθεί η εξυπηρέτηση του χρέους, ο ΔΟΕ απέκτησε τακτικές πηγές εσόδων και αξιολογούσε τις κρατικές υπηρεσίες για την αποδοτικότητα και την φοροεισπρακτική τους ικανότητα. Έτσι στον ΔΟΕ αποδίδονταν τα έσοδα των μονοπωλίων αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, τραπουλόχαρτων, τσιγαροχάρτων και σμυρίδας Νάξου, ο φόρος καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά.

3. Αναδιάρθρωση του χρέους

Ο Δ.Ο.Ε. διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, αλλά από τις αρχές του '30 είχε όλο και περισσότερο μειωμένη επίδραση στις αποφάσεις της χώρας, μέχρι τον οριστικό τερματισμό του ρόλου του, το 1978.

Αρχικά έδρα του ήταν το σημερινό Μέγαρο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, που είχε ανεγερθεί για τις ανάγκες της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής, πίσω από το τότε παλάτι του Διαδόχου, στην συμβολή των οδών Βασιλέως Γεωργίου (τότε ονομαζόταν Διοχάρους) και Στησιχόρου.

Πηγές:

Ali Coşkun Tunçer. «How Did Creditors Enforce Sovereign Debt Contracts? International Financial Control during the Classical Gold Standard Era». LSE, Economic History Thesis Workshop, σσ. 3-4. Ανακτήθηκε στις November 20, 2011.

Νικολέττα Τσιτσανούδη (06-10-2011). «Η πτώχευση του 1893 και ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος». larissanet.gr. Ανακτήθηκε στις November 20, 2011.

«ΦΕΚ A 28/1898 Περί Διεθνούς Ελέγχου, Νόμος ΒΦΙΘ». Εθνικό Τυπογραφείο. Ανακτήθηκε στις November 20, 2011.

Μιχάλης Ψαλιδόπουλος (08.07.2011). «Από την πτώχευση του 1893 στο Γουδί». www.kathimerini.com.cy. Ανακτήθηκε στις November 12, 2011.

«Η τρόϊκα ήρθε για να μείνει: Την προηγούμενη φορά κάθισε 80 χρόνια!». Ο Μικρός Ρωμιός. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2011.

4 Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα, τελείωσε την Γαλλική Σχολή του Φραγκοπαπικού Λεοντείου Λυκείου και έλαβε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στην συνέχεια φοίτησε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, (το θερμοκήπιο του αντιχριστιανισμού, του ταλμουδικού Ιουδαϊσμού και της αθεΐας), λαμβάνοντας πτυχίο Πολιτικών Επιστημών, και συνέχισε τις σπουδές του σε Γαλλικό Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας.

5 Πηγές:

Ιός της Κυριακής (16/01/2005). «Ολίγον ακροδεξιοί;». Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-31. Ανακτήθηκε στις 12/08/2009.

Νέδος, Β. (11/09/2005). «Ελληνική ακροδεξιά, το κλούβιο «αβγό του φιδιού»». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 12/08/2009.

Σταυρόπουλος, Λ. (25/03/2007). «Οι «μονομάχοι» από το Κιλκίς». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 12/08/2009.

6 Ιός της Κυριακής (16/01/2005). «Ολίγον ακροδεξιοί;». Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-31. Ανακτήθηκε στις 12/08/2009.

7 De Simone Cesare: La Pista Nera: Tattica dell’ Infiltrazione e Strategia delle Bombe: il Complotto Fascista contro la Repubblica (Rome, Riumiti, 1972), σ.18-19--- Stajano & Fini (σ. 126-8), Laurent (σ. 175, 236).

8 ΠΗΓΗ: Telecily,  10.5.1999. Η απομαγνητοφώνηση αυτή βρίσκεται στο βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη, Η τηλεοπτική αναγέννηση της ελληνικής Ακροδεξιάς», εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 2010.

9 Πηγή:https://anatopia.files.wordpress.com/.../to_sighrono_fasistiko_parakratos...

10 Οccult Theocracy, Lady Queenborough, (Eddith Starr Miller), L.A. California, 1980, p.568.

11 Αποκάλυψη στην τηλεοπτική εκπομπή του STAR, από τον Νίκο Χατζηνικολάου, το βράδυ των εκλογών της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015.

12 «Το 1984 η «Αυριανή» δημοσίευσε ένα έγγραφο της ΚΥΠ, με ημερομηνία 29 Δεκεμβρίου 1981, σύμφωνα με το οποίο ο Μιχαλολιάκος και άλλοι γνωστοί του νεοναζιστικού χώρου, μισθοδοτούνταν, και μάλιστα με υψηλότατες αμοιβές, που έφταναν το 1.000% του μισθού του δημοσίου υπαλλήλου της εποχής, από την ΚΥΠ.

Ο Μιχαλολιάκος διατείνεται ότι μήνυσε την «Αυριανή» και την καταδίκασε, υποστηρίζοντας ότι το έγγραφο είναι πλαστό, επειδή δεν έφερε υπογραφή του αξιωματικού το όνομα του οποίου αναφέρεται να υπογράφει. Κι έτσι πάντως να είναι, η δικαστική απόφαση, την οποία επικαλείται ο Μιχαλολιάκος αλλά δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας, δεν θεωρούσε πλαστή την πληροφορία για την έμμισθη σχέση του με την ΚΥΠ, παρά μόνο το έγγραφο, λόγω της ελλείψεως της υπογραφής. Η υπόθεση όμως έχει και συνέχεια.

Στην ιστοσελίδα των Wikileaks, που είναι γνωστό ότι επί χρόνια κατάφερνε να «υποκλέπτει» έγγραφα μυστικών υπηρεσιών από διάφορα κράτη, έχοντας προκαλέσει πολλά προβλήματα σε κυβερνήσεις με την διαρροή τους, υπάρχει το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται η μισθοδοσία Μιχαλολιάκου! 

Μπορεί να το αναζητήσει κάποιος στη σελίδα «Greek KYP intelligence payroll including politicians, 1981», με το  link:

http://wikileaks.org/wiki/Greek_ KYP_intelligence_payroll_ including_politicians,1981.

Πριν 7 χρόνια, στις 13 Οκτωβρίου του 2008, έγινε  η ανάρτηση αυτού του εγγράφου. Μέχρι τώρα,  ουδέποτε καταγγέλθηκε ως πλαστό! Ούτε από την ΕΥΠ, ούτε από τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο, που υποτίθεται ότι έχει στα χέρια του σχετική δικαστική απόφαση.

Το 1977 διεξήχθη μία δίκη για μια βομβιστική ενέργεια, όπου ο Πλεύρης και ο μετέπειτα αρχηγός της «Χρυσής Αυγής», Νίκος Μιχαλολιάκος, θα πέσουν στα μαλακά, αφού πρώτα «κάρφωσαν» τον «αφελή» εθνικιστή Αριστοτέλη Καλέντζη, ο οποίος και εξέτισε ποινή δωδεκαετούς καθείρξεως. Στην φυλακή ο Καλέτζης συνέγραψε βιβλίο με τίτλο: «Δημοκρατία 80, Κάτεργο», όπου αποκαλύπτει τον σκοτεινό ρόλο του Κ. Πλεύρη και τις σχέσεις του με την τότε ΚΥΠ.

13 Ο Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέϊτς (αγγλ. William Butler Yeats, 13 Ιουνίου 1865, Δουβλίνο - 28 Ιανουαρίου 1939, Γαλλία), γιος του Ιρλανδού ζωγράφου Τζον Μπάτλερ Γέιτς, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αγγλόφωνους ποιητές του 20ού αιώνα. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο και τα δοκίμια. Τα πρώτα του ποιητικά δείγματα βρίθουν από σύμβολα παρμένα από διαφορετικούς πολιτισμούς και παραδόσεις [κελτική μυθολογία, παπισμός (καθολικισμός), ελληνικοί και ρωμαϊκοί μύθοι, καμπάλα].

Επηρεασμένος από τον γαλλικό συμβολισμό, κατόρθωσε να συγκεράσει τον ρομαντισμό με τον ρεαλισμό, ενώ στο έργο του διαφαίνεται η αγάπη του για τους μύθους και τις παραδόσεις για την πατρίδα του, Ιρλανδία, καθιερώνοντας το κελτικό "στυλ", με θέματα από την κελτική μυθολογία, την μελαγχολία και τον μυστικισμό.

Tο 1896, γνωρίζει την Λαίδη Γκρέγκορι μέσω του κοινού τους γνωστού, Έντουαρντ Μάρτιν. Η Λαίδη Γκρέγκορι ενθαρρύνει τον πατριωτισμό του Γέϊτς και τον πείθει να συγγράψει θεατρικά έργα. Στο Λονδίνο έρχεται σε επαφή με την Έλενα Μπλαβάτσκυ και γίνεται μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, ενώ έγινε επίσης δεκτός τον Μάρτιο του 1890, στο μυστικιστικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής.

14

15 Πηγή: Άρθρο της Γεωργίας Λινάρδου. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού HOT DOC στις 10 Μαΐου 2012.

16 Μερίδα των στελεχών του Εθνικού Μετώπου προέρχονται από παλαιότερα εν ενεργεία ή μη κόμματα του ευρύτερου «εθνικιστικού», «πατριωτικού» και συστημικού/ζηλωτικού χώρου όπως το ΕΝΕΚ, η ΕΠΕΝ, το Ελληνικό Μέτωπο, το ΛΑΟΣ και η Χρυσή Αυγή.