ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

ΝΑΖΙΣΜΟΣ:

H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

NAZISM:

THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS

ΜΕΡΟΣ 15^ο

β. Ο ρόλος της «Θούλης» στην εξέλιξη του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού (Ναζισμού)

Η περίφημη «Εταιρεία της Θούλης», έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην άνοδο των Εθνικοσοσιαλιστών στην Γερμανία1.

Βασικά, ήταν μια αντισημιτική οργάνωση, τα μέλη της οποίας προήλθαν κυρίως από μία παλαιότερη οργάνωση, που αποκαλείτο «Το Τάγμα των Τευτόνων». Είχε ιδρυθεί βάσει των προτύπων των Ελευθεροτεκτόνων, διέθετε διάφορα επίπεδα μυήσεως και σε αυτήν είχαν πρόσβαση μόνο όσοι μπορούσαν να αποδείξουν ότι είχαν καθαρή γερμανική καταγωγή.

Ένα από τα ιδρυτικά μέλη της εταιρείας ήταν ένας μυστηριώδης άνδρας επονομαζόμενος βαρώνος Ρούντολφ Χαϊνριχ φον Σεμπότεντορφ2.

Το παραγματικό του όνομα ήταν Adam Alfred Roudolf Glauer. Το von Sebottendorf όπως και το Erwin Torre ήσαν ψευδώνυμα, συνήθης τακτική μετονομασίας των κρυπτοταλμουδιστών Ιουδαίων. Εάν συνδέσουμε τα ψευδώνυμα με τα δύο ονόματα του πραγματικού ονοματεπωνύμου του, ήτοι Adam και Roudolf (Rude+Wolf), τότε πιθανολογούμε την κρυπτο-Ιουδαϊκή καταγωγή του (προς έρευνα). Ήταν επηρεασμένος από το "Μυστικό Δόγμα" της Μπλαβάτσκυ και μυήθηκε στην φιλοσοφία και τον διαλογισμό των "Σούφι", όταν ήταν στην Τουρκία από το 1901-1914.

Ο Σεμπότεντορφ είχε «ανακαλύψει» ότι το μυστικιστικό Iσλάμ και η φιλοσοφία των δερβίσηδων παρουσιάζουν σημαντικές αναλογίες με την συμβολιστική της αρχαίας ρουνικής γραφής. Τόσο αυτός όσο και τα άλλα μέλη της Eταιρείας της Θούλης, υποστήριζαν ότι η εραλδική κληρονομιά (σήματα, εμβλήματα, σύμβολα και γραφές) αποδείκνυε τον μεγάλο πολιτισμό των Aρίων που κάποια εποχή αναγκάστηκαν, κυνηγημένοι από τους παπικούς, να καταφύγουν στην Iσλανδία.

Το έμβλημα, άλλωστε, της Εταιρείας (ο αγκυλωτός σταυρός και το ξίφος) υπήρξε, λέγεται, η αφορμή για την τελική επιλογή του αγκυλωτού σταυρού από τον Xίτλερ, και ο Pούντολφ φον Σεμπότεντορφ έγραφε το 1933 στο βιβλίο του «Bevor Hitler Kam» (Πριν έλθει στην εξουσία ο Χίτλερ): «Tα μέλη της Θούλης είναι οι άνθρωποι στους οποίους στράφηκε στην αρχή ο Xίτλερ και εκείνοι συμμάχησαν μαζί του».

Είχε δίκιο. Ο επιφανής ιστορικός Ίαν Κέρσοου λέει πως «ο κατάλογος των μελών της Θούλης είναι το who is who των πρώϊμων ναζιστών». Και ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο Ρούντολφ Ες, ο Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ και ο Ντίτριχ Εκαρτ, στον οποίον ο Χίτλερ αφιέρωσε το βιβλίο «Ο Αγών μου» και έδωσε το όνομά του σε ένα από τα στάδια των Ολυμπιακών αγώνων του 1936.

Η "Θούλη" είχε σαν κεντρικό αντικείμενο των ενδιαφερόντων της, την πνευματική κληρονομιά των Αρείων του Βορρά που, κάποτε, θα γίνονταν οι «φορείς των φώτων» για όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με την απόκρυφη διδασκαλία της Εταιρείας, πολύ πριν αρχίσει να καταγράφεται η Ιστορία, ένα νησί που έμοιαζε με την Ατλαντίδα του Πλάτωνα, και αποκαλείτο Θούλη, βρισκόταν κάπου στις βόρειες πολικές περιοχές. Το νησί αυτό κατοικείτο από Αρίους υπεράνθρωπους, οι οποίοι είχαν αναπτύξει έναν πολύ προηγμένο πολιτισμό. Μολονότι ο πολιτισμός τους είχε καταστραφεί από έναν κατακλυσμό (κάτι που θυμίζει έντονα τους πλατωνικούς μύθους περί της Ατλαντίδος), κάποια από τα μυστικά του είχαν διασωθεί από μία ομάδα «Κυρίων» ή «Αρχαίων» όπως τους ονόμαζαν.

Ωστόσο, το καθαρό αίμα των κατοίκων της Θούλης είχε νοθευθεί και αλλοιωθεί κατά την διάρκεια των αιώνων από επιμειξίες με κατώτερες φυλές της ανθρωπότητας - ιδίως με τους Εβραίους.

Η «Εταιρεία της Θούλης» υποστήριζε ότι οι επιζώντες «Κύριοι» θα μπορούσαν να έλθουν σε επαφή με τα μέλη της Θούλης και να τους αποκαλύψουν τα μυστικά που είχαν διασώσει, μέσω ειδικών τελετουργιών. Όμως, θα έρχονταν σε επαφή μόνο με ανθρώπους οι οποίοι θα ήταν καθαρόαιμοι Άριοι.

In January 1919 the Thule Society was instrumental in the foundation of the Deutsche Arbeiter-Partei (German Workers' Party, or DAP) which later became the NSDAP (National Socialist German Workers' Party, or so-called, later, "Nazi" Party). Thule members or visiting guests that would later join the Nazi Party included Rudolf Hess, Alfred Rosenberg, Hans Frank, Gottfried Feder, Dietrich Eckart and Karl Harrer, but notably not Adolf Hitler who never was a member of the Thule Society. Furthermore the Münchener Beobachter (Munich Observer), owned by Sebottendorff, was the press organ of another small nationalist party and later became the Völkischer Beobachter (People's Observer).

On the other hand it can be noted that Karl Harrer, the Thule member most directly involved in the creation of the DAP in 1919, was sidelined at the end of the year when Hitler drafted regulations against conspiratorial circles, and the Thule Society was dissolved a few years later. It had no members from the top echelons of the party and Nazi officials were forbidden any involvement in secret societies3...

Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι, ο Χίτλερ δεν υπήρξε μέλος της Θούλης, ενώ σημαίνοντα στελέχη του Ναζισμού όπως Rudolf Hess and Alfred Rosenberg εθεωρούντο ως απλοί επισκέπτες της εταιρείας, λίγα χρόνια πριν καταστούν διακεκριμένα στελέχη του Ναζιστικού κινήματος (ΣΣ: Η εκδοχή αυτή κρίνεται ως αβάσιμη ή μικράς πιθανότητος, λόγω ελλείψεως επαρκών αξιόπιστων στοιχείων που να την επιβεβαιώνουν).

Adolf Hitler, it is said, was never a member, while Rudolf Hess and Alfred Rosenberg were only visiting guests of the Thule Society in the early years before they came to prominence in the Nazi movement…4

Σ΄ αυτή την αποκρυφιστική οργάνωση της Θούλης, μπορούσες να δείς, πλάϊ σε αριστοκράτες όπως η κόμησσα Χάϊλα φον Βέρσταρπ, τον πρίγκηπα Γκούσταβ Φραντζ φον Τουρν ούντ Τάξις, τον βαρώνο Βίλχελμ Σάϊντλιτζ και την συζυγό του, καλλιτέχνες, πλούσιους μεγαλοαστούς και φοιτητές.
Ανάμεσά τους, υπήρχε κι ένας πρώην υπολοχαγός της αεροπορίας, ο Ρούντολφ Έςς, καθώς και οι γιατροί Γκούτμπερλετ και Μορέλλ.

Ο Θέοντορ Μορέλλ5 που έγινε προσωπικός γιατρός του Χίτλερ, στην πραγματικότητα έπαιξε στο πλευρό του Φύρερ έναν πολύ διφορούμενο ρόλο, όπως υπαινίσσεται ο δρ. Χανς Ντήτριχ Ρέρς στο βιβλίο του "Χίτλερ, η αυτοκαταστροφή μιας προσωπικότητας".

Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής «guardian» (Tuesday 22 May 1945) ο Θέοντορ Μορέλλ, προσωπικός ιατρός του Χίτλερ, ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής6!!!

Δηλαδή, εκτός από τον προσωπικόν του οδηγόν, τον Emile Maurice που ήταν καθαρόαιμος Ιουδαίος (Μέρος 8^ο, παρ. 4η), ο Χίτλερ είχε επιλέξει και τον προσωπικόν του ιατρόν να είναι Ιουδαϊκής καταγωγής!!!

Τυχαίως; Δεν νομίζομεν!

Φαίνεται απίστευτο, ο εμφανιζόμενος ως μέγας διώκτης των Εβραίων και προβαλλόμενος επί δεκαετίες ως «χασάπης» και εξολοθρευτής/γενοκτόνος της Ιουδαϊκής φυλής, να έχει στον περίγυρό του, ακόμη και τους προσωπικούς του βοηθούς, τον ιατρόν και τον οδηγόν του, άτομα Ιουδαϊκής καταγωγής, της φυλής που υποτίθεται ότι μισούσε όσο τίποτε στην ζωή του και ήταν υπεύθυνος για την, κατά τους συστημικούς κονδυλοφόρους, γενοκτονίαν της!!!

Δεν χρειάζεται σοφία αλλά μόνον κοινή λογική, με βάση όσα έχουμε παρουσιάσει μέχρι τώρα, για να αρχίζουν να αντιλαμβάνονται οι νούν έχοντες, ότι:

Ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός ή Ναζισμός, ήταν μία από τις μεγαλύτερες απάτες, παγκοσμίως, σχεδιασθείσες, οργανωθείσες, κατασκευασθείσες και υλοποιηθείσες από τους αποκρυφιστές «ιερείς» του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος!

Τα μέλη της "Θούλης" έκαναν τις συγκεντρώσεις τους σ΄ ένα ξενοδοχείο πολυτελείας του Μονάχου, το "Ξενοδοχείο Τέσσαρες Εποχές". Η φανερή οργάνωση "Όμπερλαντ" (Oberland) ήταν ο εξωτερικός παραπλανητικός τίτλος, ο εξωτερικός κύκλος, αυτής της εσωτερικής ομάδας.

Ενώ η "Θούλη" συγκέντρωνε, όπως πίστευαν τα μέλη της, τις απόκρυφες δυνάμεις του Αρειανισμού, η Επανάσταση άναβε στην Βαυαρία. Οι απόπειρες δολοφονίας και οι συγκρούσεις διαδέχονταν η μία την άλλη.

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Ιουδαίος Άϊσνερ, ο αρχηγός της κυβερνήσεως της Βαυαρίας, δολοφονείται από τον κόμη Άντον Άρκο-Βάλλεϋ. Μέσα στην τοπική βουλή (Landtag) ένας Σπαρτακιστής σκοτώνει δύο βουλευτές. Μπροστά στην κομμουνιστική απειλή, ο Χόφμαν, διάδοχος του Άϊσνερ, εγκαταλείπει το Μόναχο.

Στις 7 Απριλίου 1919, ανακηρύσσεται η Δημοκρατία της Βαϊμάρης που χαρακτηρίστηκε ως Ιουδαϊκό καθεστώς δυστοπίας/διαφθοράς/τρομοκρατίας.

The Weimar Republic (German: Weimarer Republik), also known as the Versailles Government, was a Jewish dystopian regime7 which existed in Germany from 1919 to 1933 with borders fixed by the Treaty of Versailles. It was dubbed the "Weimar Republic" by historians in honor of the city of Weimar, where a national assembly convened to write and adopt a new constitution (which became effective on August 11, 1919) for the German Reich, following the surrender of the November Criminals in World War I.

Despite its political form, the new republic was still officially known as the Deutsches Reich in German, while the half-translated term "German Reich" was officially used in English. The name Weimar Republic is an invention of historians, and was not used officially during its existence. The Weimar Republic was established in February 1919 in defeated Germany and lasted until March 1933, when the state's interior was replaced with Hitler's Third Reich.

The Weimar republic, also called "Judenrepublik" (Jews' republic) was characterized by economical and cultural decay, political weakness, corruption and misery for the German population.

Την ψευτοδημοκρατία εκείνη, Ιουδαιο-μπολσεβίκικης εμπνεύσεως, που έβαψε την περιοχή στο αίμα, οργάνωσε και επέβαλε το Ιουδαϊκό Σανχέντριν, με κύρια εκτελεστικά όργανά του, τους Ταλμουδιστές Ιουδαίους :

Kurt Eisner Van Istaelovich ή Kosmanovisky, Max Gowenberg, Dr. Kurt Rosenfeld, Gaspar Wollheim, Rosa Luxemburg, Max Rotschild, Birbaum, Reis και Kaisser.

Οι σημερινοί Ιουδαίοι παραδέχονται εμμέσως ή αμέσως ότι εκείνη η ψευτοδημοκρατία που το Σύστημα ονομάζει «Δημοκρατία της Βαϊμάρης», είναι έργον αποκλειστικώς δικό τους, δηλαδή των Ευρωπαίων Ιουδαίων προγόνων τους ..

«A new era in the history of German Jewry began when Imperial Germany collapsed and was replaced by the democratic regime of the Weimar Republic. The outstanding feature of this period was the polarization between the unprecedented integration of the Jews in every sphere of life, and the growth of political anti-Semitism among various organizations and political parties, especially in the immediate postwar years8…»

Εκείνη η Ιουδαιοταλμουδική συμμορία ανέδειξε τους "μάρτυρες" της Θούλης και προκάλεσε την επέμβαση του Γερμανικού στρατού και των παραστρατιωτικών ναζιστικών ομάδων, με όλα τα γνωστά επακόλουθα.

Στις 26 Απριλίου, οι ερυθροφρουροί κάνουν έρευνα στα γραφεία της εταιρείας "Θούλη" (Thule Gesellschaft). Συλλαμβάνουν τον πρίγκηπα φον Τούρν ούντ Τάξις, την κόμησσα φον Βέρσταρπ και τον βαρώνο Σάϊντλιτζ. Εκτελέστηκαν και οι τρείς στις 30 Απριλίου 1919, έπειτα από μια παρωδία δίκης και κατά διαταγή του ναυτικού Έργκλχόφερ, διοικητή του Κόκκινου Στρατού της Βαυαρίας.

Όμως, την 1^η και 2^α Μαΐου, ο τακτικός στρατός απελευθερώνει το Μόναχο και επιβάλλει φοβερά αντίποινα. Η "Θούλη" έχει αποκτήσει τους μαρτυρές της!!!

Τότε η αποκρυφιστική ομάδα λαμβάνει νέο προσανατολισμό. Όλος ο "ακαδημαϊκός" χαρακτήρας της εξαφανίζεται και τα μέλη της συγκεντρώνουν τις προσπάθειές τους αποκλειστικά πια στην τελετουργική μαγεία.

Επικαλούνται στις συγκεντρώσεις τους την βοήθεια των αρχαίων τευτονικών θεών, για την σωτηρία της Γερμανίας!

Συνεχίζεται

XΡIΣTOΣ ANEΣTH!

CHRIST ARISEN!

1 Για τις συνθήκες και τα αίτια δημουργίας, τις διαχρονικές περιπέτειες, συγχωνεύσεις με άλλες μυστικές οργανώσεις, και τις ποικίλες ονομασίες της αποκρυφιστικής εταιρείας «Θούλης», αναφερθήκαμε σε προηγούμενη ανάρτηση (2^ο μέρος).

2 Rudolf Freiherr von Sebottendorff (or von Sebottendorf) was the alias of Adam Alfred Rudolf Glauer (November 9, 1875 – May 8, 1945?), who also occasionally used another alias, Erwin Torre. He was an important figure in the activities of the Thule Society, a post-World War I German occultist organization that influenced many members of the Nazi Party. He was a Freemason, a Sufi of the Bektashi order - after his conversion to Islam - and a practitioner of meditation, astrology, numerology, and alchemy.

[Πηγές: Goodrick-Clarke 1985: 138 and see Howard 1989: 124 ("In 1901 von Sebottendorf was initiated into a Masonic lodge which, like many in the Middle East, had connections with the French Grand Orient"). Furthermore: "the masonic lodge, which Glauer had joined at Bursa in 1901, may have been a local cadre of the pre-revolutionary Secret Society of Union and Progress, founded on the model of Freemasonry by Salonican Turks (ΣΣ: Το αποκρυφιστικό κίνημα των Νεοτουρκων) to generate liberal consciousness during the repressive reign of the Sultan." (Goodrick-Clarke, op. cit., 139).

-Mark Sedgwick, Against the Modern World, Oxford University Press (2004), p. 66

-Ellic Howe, Urania's Children].

3 The Occult Roots of Nazism: The Ariosophists of Austria and Germany, 1890–1935, 1985 – ISBN 0-85030-402-4, Goodrick-Clarke 1985: 150, 221.

4 The Occult Roots of Nazism: The Ariosophists of Austria and Germany, 1890–1935, 1985 – ISBN 0-85030-402-4, Goodrick-Clarke 1985: 149, 201.

5 Theodor Gilbert Morell (22 July 1886 – 26 May 1948), a German doctor, was Adolf Hitler's personal physician. Morell was well known in Germany for his unconventional treatments.

6 Here's a Guardian article from May 22nd, 1945: Hitler had split personality | 1940-1949 | Guardian Century Tuesday 22 May 1945 guardian.co.uk

«Hitler's half-Jewish personal physician, Dr. Theodor Morell, said to-day that during the last days before the fall of Berlin Hitler feared that he would be drugged and carried away forcibly from the capital. He does not believe that Hitler committed suicide because Hitler was not that type. …..».

7 Δυστοπία (dystopia) = Κακοτοπιά, επικίνδυνη κατάσταση που απαιτεί λίαν προσεκτικούς χειρισμούς. Μία φανταστική κοινότητα ή κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη και προκαλεί τρόμο, χαρακτηριζομένη από απανθρωπισμό, ολοκληρωτική διακυβέρνηση, περιβαλλοντική καταστροφή ή συνδεδεμένη με κατακλυσμιαία παρακμή της κοινωνίας.

Τέτοια ήταν η Ιουδαϊκή, ανάπηρη/ψευτο-δημοκρατία της Βαϊμάρης.

A dystopia (from the Greek δυσ- and τόπος, alternatively, cacotopia,kakotopia, or anti-utopia) is an imaginary community or society that is undesirable or frightening.It is literally translated as "not-good place", an antonym of utopia. Dystopias are often characterized by dehumanization, totalitarian governments, environmental disaster, or other characteristics associated with a cataclysmic decline in society.

Dystopia is derived from the term Utopia, which was originally coined by Thomas More in his book of that title completed in 1516. "Utopia" is derived from the Greek words ou (οὐ), "not", and topos (τόπος), "place". In the 17th century, the term came to be applied to any place or society considered perfect or ideal, possibly by confusion with the Greek prefix eu- (as in eutopia "good place"), which would have coincided in English pronunciation.

Dystopia was coined as the antonym of this latter meaning developed by Utopia to refer to an "imagined bad place", replacing the prefix with Greek Ancient Greek: δυσ- "bad". It was first used by J.S. Mill in one of his Parliamentary Speeches 1868 (Hansard Commons).

Πηγές:

-Cacotopia (κακό, caco = bad) was the term used by Jeremy Bentham in his 19th century works.

-"Definition of "dystopia"". Merriam-Webster. Merriam-Webster, Inc. 2012.

-"Definition of "dystopia"". Oxford Dictionaries. Oxford University Press. 2012.

-Harper, Douglas. "Utopia". Online Etymology Dictionary. Retrieved 2009-05-24.

-Mill, John Stuart (1988). Public and parliamentary speeches - Part I - November 1850 - November 1868. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 0-415-03791-3. Retrieved 2015-02-16.