Παρασκευή 22 Μαΐου 2015


ΝΑΖΙΣΜΟΣ:
H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
NAZISM:
THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS
ΜΕΡΟΣ 18ο

9.  Η αφανής και «αλλόκοτη» Συμμαχία Ναζισμού - Ταλμουδικού Σιωνισμού (Συνέχεια προηγουμένου 17ου μέρους)
γ. Οι μυστικές σχέσεις Σιωνισμού και Ναζισμού
Ούτε ο πλέον ευφάνταστος αλλά λογικός άνθρωπος, θα μπορούσε να διανοηθεί ότι διαρκούντος του Χιτλερικού καθεστώτος, η ναζιστική ηγεσία:
-Εξωτερικώς (φανερώς) θα επαρουσιάζετο ως η μοναδική δύναμη που θα εξαφάνιζε από την ανθρωπότητα την «εβραϊκή πανούκλα» (χαρακτηρισμός του Χίτλερ στο βιβλίο του «ο αγών μου»).
-Εσωτερικώς (αποκρύφως) θα είχε μυστικές συνομιλίες, και θα διατηρούσε πολύπλευρες και εκτεταμένες σχέσεις με τους φανατικώτερους εκπροσώπους του Διεθνούς Σιωνισμού, προς υλοποίηση του προαιώνιου πόθου των Σιωνιστών, ήτοι την δημιουργία ανεξάρτητου Ιουδαϊκού κράτους (Ιουδαϊκός Εθνικισμός ή Εθνικός Σιωνισμός)!
Οι μυστικές και αλλόκοτες σχέσεις Σιωνισμού και Ναζισμού είναι μία ιστορική πραγματικότης, η οποία για μακρά χρονική περίοδο μετά την λήξη του πολέμου απεκρύβη, οι δε συντάκτες της συμβατικής ιστορίας, δεν ανέφεραν ούτε λέξη περί τούτου, προς δόξαν των δημοκρατικών… ελευθεριών, της αντικειμενικής… πληροφορήσεως των πολιτών, των ανθρωπίνων… δικαιωμάτων και προς τιμήν της μνήμης των… Ιουδαίων θυμάτων του Ναζισμού.
Επειδή «ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιον», δύο περίπου δεκαετίες μετά την πτώση του Γ΄ Ράϊχ και την απόλυτη κυριαρχία των «νικητών», κάποιοι τολμηροί ερευνητές και από τα δύο στρατόπεδα, απεκάλυψαν τις απόρρητες, ανίερες, παρά φύση σχέσεις των Ναζιστών και των Σιωνιστών. Σ’ αυτό βοήθησαν και οι ομολογίες θαρραλέων αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων, που έσπασαν το φράγμα σιωπής, το επιβληθέν από τους θύτες της σφαγής 80.000.000 ανθρώπων,  αλλά ενδεδυμένους πλέον με το ένδυμα των θυμάτων του….ολοκαυτώσαντος την ανθρωπότητα «παρανοϊκού σφαγέως» Χίτλερ, μετά των «οικείων» αυτού!!!
 «…Δεν μπορούμε να παραλείψουμε, γράφει σε βιβλίο του μεταξύ άλλων ο πρόεδρος των Παλαιστινίων Μαχμούντ Αμπάς (Mahmoud Abbas (Arabic: مَحْمُود عَبَّاس‎, Maḥmūd ʿAbbās; born 26 March 1935), να αναφέρουμε ότι πολλοί από τους ανθρώπους του Σιωνιστικού κινήματος κατά την διάρκεια του πολέμου είχαν μείνει έκπληκτοι από τα αποτελέσματα της συνεργασίας μεταξύ των Σιωνιστών και των Ναζί ενώ τεράστιος αριθμός των θυμάτων κατελήφθη από τρόμο……σ’ αυτό το σημείο πρέπει κανείς να προσθέσει ότι πολλά ντοκουμέντα από το Τρίτο Ράϊχ έχουν φτάσει σε πολλούς, ώστε να μας επιτρέπουν να παρουσιάσουμε αυτά τα γεγονότα προκειμένου να σκιαγραφήσουμε την φύση των σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ των Ναζί και του Σιωνιστικού κινήματος…»1.



Παραμένουν ακόμη και σήμερα, ως μεγάλα και άλυτα μυστήρια οι διώξεις απλοϊκών και ουσιαστικά ακίνδυνων Ιουδαίων, όσες έγιναν και όποιας μορφής κι’ αν ήσαν, ενώ αλώνιζαν ανενόχλητοι οι Ιουδαίοι τραπεζίτες,  μεγαλέμποροι, προσωπικότητες του Ταλμουδικού  Σιωνισμού και αρχιραββίνοι, κύριοι υπεύθυνοι των δεινών της προπολεμικής και προχιτλερικής Γερμανίας.
Οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι όχι μόνον αλώνιζαν εντός και εκτός Γερμανίας, αλλά οι σπουδαιότερες Ιουδαϊκές Τράπεζες βοήθησαν τον Χίτλερ τόσο στην πορεία του προς την εξουσία, όσο και μετά την άνοδόν του σ’ αυτήν. Ηγέτες βιομηχανικών κολοσσών, φεουδάρχες που είχαν άμεση ή έμμεση εξάρτηση από τις Ιουδαϊκές τράπεζες [κορυφαίοι επιχειρηματίες της χαλυβουργίας Friedrich "Fritz" Thyssen,  Α. Κρουπ, της χημικής βιομηχανίας IG Farben (συντομογραφία του γερμανικού Interessen - Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft = Κοινοπραξία Βιομηχανιών Βαφικών Υλών), κ.α.] καθώς και γνωστοί Ιουδαϊκοί τραπεζικοί οίκοι, διηγκωνίζοντο στην παροχή οικονομικής βοήθειας προς τον Χίτλερ. Γιατί άραγε;
Ο Γερμανός βιομήχανος Φάρμπεν (Farben) αμέσως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε δάνειο 30 εκατ. δολλαρίων από την τράπεζα του Ροκφέλλερ. Έτσι η βιομηχανία του έγινε η σημαντικότερη στον κόσμο. Μετά τον Β΄ Π.Π., το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ απεκάλυψε μετά από έρευνα, ότι χωρίς την χημική βιομηχανία του Φάρμπεν θα ήταν αδύνατο να επιδιώξει η Γερμανία τον πόλεμο.
Ο καθηγητής Antony Sutton (Antony Cyril Sutton (February 14, 1925 – June 17, 2002, Bρετανοαμερικανός οικoνομολόγος, ιστορικός και συγγραφέας), βεβαιώνει πλήρως την βοήθεια που εδόθη στον Χίτλερ από τις Ιουδαϊκές τράπεζες Τσαίηζ και Μανχάτταν, την Τζένεραλ Ελέκτρικ, την Στάνταρντ Όϊλ, την Ι.Τ.Τ, και άλλες κορυφαίες Αμερικανικές εταιρείες.
Κατά τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Γερμανία, Ουίλλιαμ Ντοντ, ο άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων του Ροκφέλλερ, ο Ιουδαίος Άϊβυ Λη (ο θεωρούμενος ως πατήρ των Δημοσίων Σχέσεων) επαρουσιάσθη αμέσως ως ένας υπερθεματιστής του Φασισμού.
Ασφαλώς δεν υπήρξε αυτόματη ιδεολογική μετάλλαξη και μάλιστα από έναν αμετανόητο Ταλμουδιστή Ιουδαίο. Ο Άϊβυ Λη ήταν ένας από τους πολλούς συνδέσμους – ωτακουστές που έλαβε εντολή να εισέλθει στα άδυτα του Ναζιστικού καθεστώτος. Κάτι ανάλογο έγινε και στα άδυτα του Ιταλικού Φασισμού.



Στο εβραϊκό περιοδικό "Hotam" (19-8-1983) που εκδίδεται στο Τελ Αβίβ, ο Ελιέζερ Χαλεβί (εργατικός συνδικαλιστής) αναγνωρίζει έγραφο με υπογραφή δύο φανατικών Σιωνιστών, του Γιτζάκ Σαμίρ2 και του Αβραάμ Στέρν3 προς την Γερμανική Πρεσβεία της Άγκυρας, όπου οι σιωνιστές ηγέτες γράφουν στους Ναζί":

«Από απόψεως αντιλήψεων ταυτιζόμεθα μαζί σας. Γιατί λοιπόν να μην συνεργαστούμε;».

Eliezer Halevi, a well-known Labor unionist, member of the Gueva Kibbutz, revealed in the weekly "Tel-Aviv Hotam" (August l9th, 1983) the existence of a document signed by Itzak Shamir (who was then called Yezernitsky) and by Abraham Stern; this document was handed over to the German embassy in Ankara at a time of all-out war in Europe, and when Marshal Rommel's troops were already on Egyptian soil. The document said, among other things, "In the matter of concept, we identify with you. So why not collaborate with one another?"
Η αποκάλυψη αυτή, επιβεβαίωσε προγενέστερο δημοσίευμα περί μυστικής συνεργασίας Σιωνιστών και Ναζιστών, δημοσιευθέν στην εφημερίδα Haaretz" την 31η Ιανουαρίου 1983. Μιας συνεργασίας που είχε καταλήξει, μετά από διαπραγματεύσεις, σε υπογραφή ενός επαίσχυντου αλλά αποκαλυπτικού κοινού Μνημονίου, από τους εκπροσώπους των δύο πλευρών.
In its issue of January 31st, 1983, "Haaretz" quotes a letter marked "secret", sent in January 1941 by Hitler's ambassador to Ankara, Franz Von Papen, to his superiors. In it, he described his contacts with the members of the Stern Gang, joining a memorandum by the Nazi secret service agent in Damas, Werner Otto Von Hentig, regarding the negotiations with the envoys of Stern and Shamir.
The memo said, notably:
«Cooperation between the Israel liberation movement and the new order in Europe conform with one of the speeches of the Chancellor of the Third Reich, in which Hitler stressed the need to use every combination of coalition to isolate and defeat England." It also said that the Stern Gang had "close links with the totalitarian movements in Europe, their ideology and structures»4.  

Το 1941, ο Γιτζάκ Σαμίρ διέπραξε ένα ασυγχώρητο έγκλημα από ηθικής πλευράς. Κήρυττε την αναγκαιότητα μιας συμμαχίας με τον Χίτλερ, με τους Γερμανούς Ναζί, εναντίον της μεγάλης Βρετανίας!

In 1941, Yitzhak Shamir committed "an unforgivable crime from the moral point of view: he preached an alliance with Hitler, with Nazi Germany, against Great Britain"5.

Απίστευτο, αδιανόητο, προδοτικό και απαράδεκτο για έναν Ιουδαίο Σιωνιστή. Και όμως ο Γιτζάκ Σαμίρ (Σ):

-Το 1948 επέστρεψε στο νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ, όπου υπηρέτησε στις τάξεις της μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ για μία δεκαετία και πλέον.

-Το 1970 προσχώρησε στο κίνημα Χερούτ του Μεναχέμ Μπέγκιν, το οποίο συγκρότησε, μαζί με άλλα μικρότερα κόμματα, τον συνασπισμό Λικούντ (1973). Την ίδια χρονιά εξελέγη μέλος της Κνεσέτ (της ισραηλινής Βουλής) και από το 1977, μετά την εκλογική νίκη του Λικούντ, διετέλεσε πρόεδρός της έως το 1980.

-Στην συνέχεια έγινε υπουργός Εξωτερικών και, το 1983, μετά την παραίτηση του Μπέγκιν, έγινε πρωθυπουργός και αρχηγός του Λικούντ. Το 1984, μετά την ήττα του Λικούντ από το Εργατικό Κόμμα, ο Σ. αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με τη θέση του υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Σίμον Πέρες έως το 1986.

-Έγινε ξανά πρωθυπουργός έως το 1992.

-Τον επόμενο χρόνο, ο Σ. παραιτήθηκε από την ηγεσία του Λικούντ και τον διαδέχτηκε ο Βενιαμίν Νετανιάχου. Στις ειρηνευτικές συνομιλίες του 1991, ο Σαμίρ επέδειξε μεγάλη αδιαλλαξία, επιμένοντας για την παραχώρηση περισσότερων εδαφών της Δυτικής Όχθης στους Ισραηλινούς, εμποδίζοντας την επίτευξη συμφωνίας με τους Παλαιστινίους και προκαλώντας ένταση στις σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ….

Με άλλα λόγια, μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ο Σαμίρ επιβραβεύθηκε για τις φιλοναζιστικές και «προδοτικές» πεποιθήσεις και δραστηριότητές του, αντιστοίχως, καταλαβών διαδοχικώς ΟΛΑ τα ανώτερα και ανώτατα πολιτικά αξιώματα στην χώρα του, Αντί να έχει εκτελεσθεί ως συνεργάτης των Ναζί και συνυπεύθυνος για όσα εγκλήματα διέπραξαν οι Ναζί κατά της ανθρωπότητος, ειδικώτερα κατά των συμφυλετών των Ιουδαίων!!!

Τέτοια ιστορικά παραδείγματα βδελυράς και εγκληματικής συνεργασίας Σιωνιστών και Ναζιστών είναι πολλά και αδιαμφισβήτητα, με μόνιμη κατάληξη στην ανεξήγητη, λογικώς, επιβράβευση των Σιωνιστών δωσιλόγων της πατρίδος τους.

Από αυτή την  περίεργη, ακατάληπτη, εξωφρενική, και παράλογη κατάληξη της πολιτικής πορείας των «δωσιλόγων» Σιωνιστών, εξάγονται δύο βασικά και ασφαλή συμπεράσματα:

1ο/ Οι ηγέτες του λεγομένου Σιωνιστικού κινήματος, ενεργούσαν ως μυστικοί πράκτορες του Διεθνούς Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού, προς υλοποίηση ενός από τους τέσσαρες (4) στρατηγικούς στόχους του, την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ!6

   2ο/ Ναζισμός και Σιωνισμός είναι οι δύο όψεις ενός και του αυτού νομίσματος, του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού (Talmudist Jewishm)!           

*
Την εποχή της κυριαρχίας Ναζιστών και Φασιστών, οι ηγέτες των Σιωνιστών ερωτοτροπούσαν με τον Φασισμό…΄Όπως είχε δηλώσει ο Μπεν Γκουριόν  το 1938, ο θεμελιώδης στόχος των Σιωνιστών, δεν ήταν να σώσουν τις ζωές των Ιουδαίων αλλά να δημιουργήσουν στην Παλαιστίνη το κράτος του Ισραήλ.
In the days of Hitler and Mussolini, the Zionist leaders behaved in an ambivalent way with regards to Fascism, at times sabotaging the anti-Fascist struggle and even attempting to collaborate at others. The fundamental aim of the Zionists was not to save Jewish lives but to create a Jewish state in Palestine. Ben Gurion, Israel's first head of State, declared outright to the "Labor" Zionists on December 7th 1938:7
One of the historical leaders of the Stern Gang, Israel Eldad, published an article in the Tel Aviv daily,"Yediot Aharonot" (February 4th, 1983) in which he confirmed the authenticity of these negotiations between his movement and the official representatives of Nazi Germany. This text was entitled:
"Basic principles of the military organization (NMO) in Palestine (Irgun Zevai Leumi) concerning the solution of the Jewish question in Europe and the active participation of the NMO in the war on the side of Germany."
Όντως, o Σιωνιστής Αβραάμ Στερν πίστευε ότι ο πραγματι­κός εχθρός είναι οι Βρετανοί και όχι ο Χίτλερ και οι Ναζί! Μάλιστα, η προπολεμική πρόταση του Χίτλερ για δημιουργία ενός εβραϊκού κρά­τους εκτός της Ευρώπης, άρεσε στον Στερν, ο οποίος θεωρούσε πως αν βοηθούσαν τους Γερμανούς να καταλάβουν την Μέση Ανα­τολή, αυτοί θα επέτρεπαν την ανεξέλεγκτη μετανάστευση Εβραίων στην Παλαιστίνη.
Το 1940, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τα γκέτο, για τον Στερν, σήμαιναν προσπάθεια «εκκενώσεως» της Γερμανίας από Εβραίους για δημιουργία εβραϊκού κράτους και όχι εθνοκαθάρσεως των ίδιων των Εβραίων!!!8     
Στα τέλη του 1940, ο αντιπρό­σωπος της παραστρατιωτικής Σιωνιστικής οργανώσεως «Λεχί», Ναφταλί Λούμπεντσικ, μετέβη στην Βηρυτό για να συναντήσει τον Γερμανό αξιωματούχο Βέρνερ Όττο φον Χέντιγκ, ο οποίος συμμετείχε στην υλοποίηση της Συμφωνίας Μεταφοράς, δηλαδή στην μεταφορά Εβραίων από την Γερμανία στην Παλαιστίνη, από το 1933.
Ο Σιωνιστής Λούμπεντσικ πρότεινε στον Ναζιστή Χέντιγκ, να οργανωθούν και εκτελεσθούν από την «Λεχί», σαμποτάζ και δίκτυα κατασκοπείας στην Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη, για λογαριασμό της Γερμανίας!!!
Ως αντάλλαγμα ζητούσε την αναγνώριση από τον Χίτλερ, ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη και την χορήγηση άδειας σε όλους τους Εβραίους της Ευρώ­πης, που οικειοθελώς ή αναγκαστικά θα την εγκατέλειπαν, για να εγκατασταθούν στην Γη του Ισραήλ.
Επίσης, ο Στερν πρότεινε την στρατολόγηση 40.000 Εβραίων της κατεχόμενης Ευρώπης, για να χρησιμοποιηθούν σε μια εισβολή στην Παλαιστίνη, με γερμανική βοήθεια, ώστε να εκδιωχθούν οι Βρετανοί.
          Τον Ιανουάριο του 1941, ο Γερμανός Ναυ­τικός ακόλουθος στην Τουρκία, ναύαρχος Ραλφ φον ντερ Μάρβιτς, έστειλε μια αναφο­ρά στο Βερολίνο που περιείχε πρόταση της «Λεχί» για ενεργό βοήθεια κατά των Βρε­τανών, με αντάλλαγμα την δημιουργία του ιστορικού κράτους του Ισραήλ «σε εθνική και ολοκληρωτική βάση». Ο Μάρβιτς παρέ­δωσε την πρόταση στον Γερμανό πρέσβη στην Άγκυρα και στις 21 Ιανουαρίου απεστάλη στο Βερολίνο. Δεν φαίνεται να υπήρ­ξε καμία απάντηση9.  
Ένας εκ των πρωτεργατών της ομάδας Στέρν δημοσίευσε άρθρο στην εφημερίδα του Τελ Αβίβ  "Γιεντιότ Αχαρανόθ" (4-2-1983), όπου απεδέχετο ότι η οργάνωση του είχε επαφές με τους Ναζί, με σκοπό «την συνεργασία μεταξύ της Νέας Γερμανίας και ενός ανανεωμένου εβραϊκού έθνους».
Τέλος, το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο των SS, Das Schwarze Korps, εξεδήλωσε δημοσίως την υποστήριξή του προς τον Σιωνισμό, με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα τον Μάϊον του 1935: «Δεν είναι μακρυά ο χρόνος που η Παλαιστίνη θα είναι έτοιμη να υποδεχθεί τα τέκνα της που είχαν χαθεί από την γη αυτή πάνω από 1.000 χρόνια. Προς επίτευξη του σκοπού αυτού, τους συνοδεύουν οι ειλικρινείς ευχές μας και η επίσημη και ειλικρινής θέλησή μας…..»
The official SS newspaper, Das Schwarze Korps, proclaimed its support for Zionism in a May 1935 front-page editorial: "The time may not be too far off when Palestine will again be able to receive its sons who have been lost to it for more than a thousand years. Our good wishes, together with official goodwill, go with them." Four months later, a similar article appeared in the SS paper:10
Λίγα χρόνια μετά τα τραγικά συμβάντα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιος αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς περιέγραψε ένα ιστορικό γεγονός ενδεικτικόν της στενής συνεργασίας Ναζισμού - Σιωνισμού, και χαρακτήρισε αυτή την ανίερη Συμμαχία, ως «μεταφυσικό παραλογισμό». Το γεγονός εκείνο  κατέγραψε αργότερα ο αμερικανός ιστορικός Mark Weber11.
Early in 1935, a passenger ship bound for Haifa in Palestine left the German port of Bremerhaven. Its stern bore the Hebrew letters for its name, "Tel Aviv," while a swastika banner fluttered from the mast. And although the ship was Zionist-owned, its captain was a National Socialist Party member. Many years later a traveler aboard the ship recalled this symbolic combination as a "metaphysical absurdity."/1 Absurd or not, this is but one vignette from a little-known chapter of history: The wide-ranging collaboration between Zionism and Hitler's Third Reich12.
Παραλογισμός ή όχι, η συνεργασία Ναζισμού-Σιωνισμού, ήταν γεγονός αναμφισβήτητο και αποτελεί ένα από τα κεφάλαια της αληθινής ιστορίας που παραμένουν άγνωστα, σχεδόν σε όλους τους πολίτες παγκοσμίως, ενώ ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά σε ένα μικρό μέρος.
   Πάντα δε ταύτα προς δόξαν της…. Ιουδαιοταλμουδικής multi-ψευτοδημοκρατίας (Συμμαχία Aμερικάνικης, Γαλλικής, Βρετανικής, Σοβιετικής/ Μπολσεβίκικης, κ.α.) που συνέτριψε  την Ναζιστική Σιωνιστικοκρατούμενη ψευτο-αντιδημοκρατία!!!
             
Συνεχίζεται









1 Από το βιβλίο του Μαχμούντ Αμπάς, «Η άλλη πλευρά: Η μυστική σχέση μεταξύ Ναζισμού και Σιωνισμού» (Εκδόσεις Μπιλσάν, Ραμάλα, 2011) βασισμένο στην διδακτορική του διατριβή.
2 Γιτζάκ Σαμίρ: (Yitzhak Shamir, Ρουζινόϊ, Πολωνία 1915 – 2012). Ψευδώνυμο του Πολωνοεβραίου πολιτικού Γιτζάκ Γιαζερνίσκι (Yitzhak Jazernicki), πρωθυπουργού του Ισραήλ (1983-84, 1986-92). Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας και προσχώρησε στο σιωνιστικό κίνημα Μπεϊτάρ. Το 1935 μετανάστευσε στην Παλαιστίνη, με την βοήθεια της Ναζιστικής ηγεσίας, όπου φοίτησε στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο και συμμετείχε στην παράνομη Εθνική Στρατιωτική Οργάνωση (IZL) και στη συνέχεια στην τρομοκρατική οργάνωση Πολεμιστές για την Ελευθερία του Ισραήλ (την λεγόμενη ομάδα του Στερν).
3 Αvraham Stern (Hebrew: אברהם שטרן‎, Avraham Shtern), alias Yair (Hebrew: יאיר‎; December 23, 1907 – February 12, 1942) was one of the leaders of the Jewish paramilitary organization Irgun. In September 1940, he founded a breakaway militant Zionist group named Lehi, called the "Stern Gang" by the British colonial authorities and by their assistants in the Yishuv establishment. [Πηγή: Nachman Ben-Yehuda. The Masada Myth: Collective Memory and Mythmaking in Israel. Madison, Wisconsin, USA: Wisconsin University Press, 1995. Pp. 322.]
Η οργάνωση Λεχί Lehi, ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1940 από τον Αβραάμ Στερν, ανώτατο στέλεχος της Ιργκούν (Εθνικός Στρατιωτικός Οργανισμός), μιας σιωνιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης που έδρασε στην Παλαιστίνη την περίοδο 1931- Τα μέλη της Ιργκούν είχαν αποσχιστεί από τον παλαιότερο και ευρύτερο παραστρατιωτικό οργανισμό Χαγκάνα («Άμυνα»). Τον Σεπτέμβριο του 1940 η οργάνωση έλαβε το τελικό όνομά της: «Μαχητές για την Ελευθερία του Ισραήλ» (Λοχαμέι Χερούτ Ισραέλ/ «Λεχί»).
4 These documents are to be found at the Holocaust Memorial (Yad Vachem) in Jerusalem, classified under the number E234151-8.
Bar Zohar. "Le prophète armé -- : Ben Gourion." (Fayard. Paris 1966, p.99.)

6 Οι τέσσαρες (4) στρατηγικοί στόχοι του Ταλμουδικού Ιουδαϊσμού που ετέθησαν, σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν με την έκρηξη και διεξαγωγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θα καταγραφούν στον επίλογο  του παρόντος αναλυομένου θέματος: « Ναζισμός: Η αποκρυφιστική Εταιρεία των Ταλμουδιστών Ιουδαίων» ….

7 Πηγή: Yvon Gelbner, "Zionist policy and the fate of European Jewry", in Yad Vashem studies (Jerusalem, vol. XII, p. 199).
10 Schwarze Korps, Sept. 26, 1935. Quoted in: F. Nicosia, The Third Reich and the Palestine Question (1985), pp. 56-57.
11 Mark Edward Weber (born October 9, 1951) is the director of the Institute for Historical Review, an American Holocaust denial organization based in Newport Beach, California. Mark Weber studied history at the University of Illinois (Chicago), the University of Munich, Portland State University and Indiana University (M.A., 1977). In March 1988 he testified for five days in Toronto District Court as a recognized expert witness on Germany's wartime Jewish policy and the Holocaust issue.
12 W. Martini, "Hebräisch unterm Hakenkreuz," Die Welt (Hamburg), Jan. 10, 1975. Cited in: Klaus Polken, "The Secret Contacts: Zionism and Nazi Germany, 1933-1941," Journal of Palestine Studies, Spring-Summer 1976, p. 65.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου