ΝΑΖΙΣΜΟΣ:

H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

NAZISM:

THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS

ΜΕΡΟΣ 22^ο

στ. Οι Ιουδαιοταλμουδιστές τραπεζίτες, ηγεμόνες και επιχειρηματίες, χρηματοδότες των Ναζί προ και κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.1

(1)      Η συμβολή των Ταλμουδιστών-Σιωνιστών Τραπεζιτών στην άνοδο και σταθεροποιηση του Ναζισμού στην Γερμανία.

Την 4η  Ιανουαρίου 1933, έγινε συνάντηση του Χίτλερ και Φον Πάπεν στην οικία του Σιωνιστού Γερμανο-ιουδαίου τραπεζίτου Κούρτ Φον Σροέντερ, ο οποίος ετέθη στην διάθεση των ναζιστών, παρόντος και του Αμερικανο-Ιουδαίου Τζων Φόστερ Ντάλλες (μετέπειτα υπουργού και αρχηγού της CIA Στις ΗΠΑ), ως απεσταλμένου της Ιουδαιοταλμουδικής στοάς των ΗΠΑ!!! Αργότερα όταν οι Ναζί σταθεροποιήθηκαν στην εξουσία, επέτρεψαν στον Σροέντερ να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, με όλα τα κεφάλαιά του!!!

 Περιέργως ο Σροέντερ ΔΕΝ ήταν μεταξύ των κατηγορουμένων στην μεγάλη δίκη των εγκληματιών πολέμου στην Νυρεμβέργη2!!!

«Τον Φεβρουάριο του 1950, ο Robert Williams, αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού των Η.Π.Α κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δημοσίευσε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Williams Intelligence Summary για «την Συνωμοσία του Jace Warburg εναντίον του χριστιανικού κόσμου». Στο άρθρο ανέφερε ότι η χήρα του στρατηγού Λούντεντορφ, αφηγήθηκε τους λόγους για τους οποίους ο σύζυγός της απομακρύνθηκε από τον Χίτλερ .

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στις αρχές του καλοκαιριού του 1929 ο James Warburg έκανε μια συμφωνία με την Οικονομική Κοινότητα της Αμερικής, προκειμένου να επιτύχουν τον αποκλειστικό έλεγχο επί της Γερμανίας, πυροδοτώντας εκεί, την έναρξη της  «Εθνικοσοσιαλιστικής επαναστάσεως».

Η αποστολή του Warburg ήταν να αναζητήσει και εντοπίσει  έναν κατάλληλο άνθρωπο στην Γερμανία, για να ηγηθεί της σχεδιασθείσης από την ανωτάτη Ιουδαιοταλμουδική Αρχή, γερμανικής «εθνικοσοσιαλιστικής επαναστάσεως».

 Χάρη στο πληροφοριακό του δίκτυο της Αρχής, επροτάθη ο Αδόλφος Χίτλερ και ενεκρίθη η προσέγγισή του. Την προετοιμασία της επαφής ανέλαβον οι αφανείς πράκτορές της, οι μέντορες του «Φύρερ».

Έτσι ο Warburg, ήρθε σε επαφή με τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος αργότερα, μέχρι τις 30 του Ιανουαρίου 1932, έλαβε από τον Warburg  το ποσό ύψους 27 εκατομμυρίων δολλαρίων και στην συνέχεια ένα άλλο 7.000.000 δολλαρίων, τα οποία του έδωσαν την δυνατότητα να χρηματοδοτήσει την κίνηση του.

In 1950 major Robert H. Williams reported in his Williams Intelligence Summary for February 1950 about James Paul Warburg's role. He said: Last November, the widow of the late General Erich Ludendorff, on trial at Nuremberg, explained why her husband broke with Hitler. She stated that,…as early as the summer of 1929 James Paul Warburg had undertaken an assignment from financial circles in America, which desired to exercise solitary influence on Germany in the unleashing of a national revolution. Warburg's task was to find the suitable man in Germany, and he entered into contract with Adolph Hitler who subsequently received sums of money amounting to 27 million dollars up to January 30, 1932, and still another seven million thereafter, enabling him to finance his movement.3

Στο βιβλίο τους οι  Webster Tarpley και Anton Chaitkin «Τζωρτζ Μπους: Μη εξουσιοδοτημένη βιογραφία», στο δεύτερο κεφάλαιο που ονομάζεται «Project Χίτλερ», αναφέρουν ότι ο Ιουδαίος  τραπεζίτης Max Warburg, στις 27 Μαρτίου 1933 έγραψε στους Αμερικανούς  χορηγούς του ότι «η κυβέρνηση του Χίτλερ ωφελεί  την Γερμανία».

Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, αναφέρει :

«Κατά τους τελευταίους μήνες, τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλύτερα από ό,τι περιμέναμε ... Αλλά υποφέρουμε εξαιτίας της προπαγάνδας κατά της Γερμανίας, που προκαλείται από ορισμένες δυσάρεστες συνθήκες. Αυτά τα περιστατικά, αποτελούν φυσική συνέπεια της υψηλής εντάσεως κατά την προεκλογική εκστρατεία, για τα οποία υπερέβαλαν πάρα πολύ στον ξένο Τύπο….Η κυβέρνηση είναι σταθερά προσηλωμένη στην εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και της τάξεως στην Γερμανία και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι από αυτή την άποψη δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε».

Αυτό ήταν το μήνυμα της θετικής εξελίξεως στην χειραγώγηση του Χίτλερ, που εδίδετο από έναν από τους πιο διάσημους Ταλμουδιστές Ιουδαίους Τραπεζίτες!!!

Στις 29 Μαρτίου του 1933, δύο ημέρες μετά την επιστολή αυτή, ο γιος τού Max Warburg, Erich, έστειλε ένα τηλεγράφημα στον ξάδελφό του, Frederick Warburg, ο οποίος ήταν ο διευθυντής της σιδηροδρομικής εταιρείας Gariman.

Ζήτησε από τον Frederick να «χρησιμοποιήσει την επιρροή του» για να σταματήσει η Αντί - Ναζιστική δραστηριότητα στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένων των «τρομακτικών» ειδήσεων ​​και της εχθρικής κατά του Χιτλερικού καθεστώτος προπαγάνδας στον ξένο τύπο, μαζικές συγκεντρώσεις, κλπ.

Ο Frederick έσπευσε να απαντήσει και σε τηλεγράφημα προς τον Erich ανέφερε:

«Δεν είναι οι επίσημες ομάδες εδώ που απαιτούν το μποϋκοτάρισμα των γερμανικών προϊόντων, αλλά μόνο συγκεκριμένα άτομα.»

Στις 31 Μαρτίου 1933, η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή, που ελεγχόταν από τον Warburg και η μασονική στοά B'nai B'rith, που σε μεγάλο βαθμό επηρεαζόταν από το περιβάλλον του Εβραίου επιχειρηματία και εκδότη της εφημερίδας The New York Times, Arthur Ochs Sulzberger, δημοσίευσαν στην «The New York Times» μια επίσημη κοινή δήλωση των δύο οργανισμών, η οποία συνιστούσε «να μην ενθαρρύνεται κανένα μποϋκοτάζ κατά της Γερμανίας», και έδινε επίσης συμβουλές για να «μην υποστηρίζουν παρόμοιες κινητοποιήσεις και να μην προβαίνουν σε άλλες παρόμοιες μορφές προπαγάνδας».

Η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και η B'nai B'rith συνέχισαν αυτήν την σκληρή γραμμή καταστολής, των κάθε μορφής επιθέσεων κατά του Χίτλερ, σε όλη την δεκαετία του '30.

Η Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία ελέγχεται μέχρι και σήμερα από τους Rothschilds, αντάμειψε τον Χίτλερ για την εισβολή  στην Πράγα, παρέχοντάς του τα τσέχικα αποθέματα χρυσού που είχαν αποθηκευτεί στο Λονδίνο .

Στις 28 Αυγούστου 1937 ένας από του τελευταίους Καγκελάριους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ο Heinrich Bruening, απέστειλε την ακόλουθη επιστολή προς τον Winston Churchill:

«Δεν μου αρέσει και δεν θέλω, για προφανείς λόγους, να αποκαλυφθεί η πληροφορία ότι τον Οκτώβριο του 1928 οι μεγαλύτεροι και πιο τακτικοί χρηματοδότες για το Ναζιστικό Κόμμα ήταν τα κύρια στελέχη των δύο μεγαλύτερων Τραπεζών του Βερολίνου, και οι δύο Εβραίοι, ένας από τους οποίους είναι ο γνωστός Σιωνιστής Ηγέτης της Εβραϊκής θρησκείας  στην Γερμανία».

Τα έγγραφα του Bruening ευρίσκονται σήμερα, στο Syracuse University (ΗΠΑ, New York), συμπεριλαμβανομένου και αυτού, προς τον Τσώρτσιλ4.

Στην επιστολή του προς τον Daniel Longwell στις 7 Φεβρουαρίου 1948 ο Bruening έγραψε ότι «τα τάγματα  SA και τα SS, πριν από το 1933, ήταν εξοπλισμένα κυρίως, με περίστροφα και πολυβόλα που κατασκευάζονται στις ΗΠΑ». Και αυτή η επιστολή υπάρχει σήμερα, στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστήμιου της Κολούμπια .

(2)   Αποδεικτικά στοιχεία  χρηματοδοτήσεως και συνεργασίας του Αδόλφου Χίτλερ, από μία σειρά Σιωνιστών τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, πολυεθνικών και μυστικών πρακτόρων των λεγομένων Συμμάχων5.

1. H Union Banking Corp. – UBC της γνωστής οικογένειας των Thyssen και Harriman ξέπλενε χρήματα των Ναζί. Για την δημιουργία της συμμετείχαν η Τράπεζα του Αugust Thyssen με αρχηγείο στο Βερολίνο, και η Τράπεζα Βορ Χάντελ (Ολλανδία) που ανήκε στην Harriman & Co.

Η Harriman & Co δημιουργήθηκε από τον αυτοκράτορα των σιδηροδρόμων William Averell Harriman και τον παππού Prescott Bush, διορίζοντας ως πρόεδρο τον τραπεζίτη Max Warburg. Πρόεδρος της UBC ήταν ο Πρέσκοτ Μπους. O τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως και ο πατέρας του (πρώην διευθυντής της CIA, αντιπρόεδρος, και πρόεδρος) έφτασαν στα υψηλότερα πολιτικά αξιώματα των ΗΠΑ χάρη στην συμβολή του πρόγονού τους Πρέσκοτ Μπους. Μαζί του συνεργάστηκε και η οικογένεια Ντάλλες. Αμφότεροι του παρείχαν νομική υποστήριξη αλλά και διαδρομές διαπλοκής6.

2. Η αμερικανική τράπεζα Kuhn, Loeb &Co., επικεφαλής της οποίας, ήταν ο αδελφός του Max Warburg, Felix Warburg.

3. Μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve Bank) πάνω από 30 εκατ. USD κατευθύνθηκαν προς το «Ταμείο του Χίτλερ»7.

4. H γνωστή και σκανδαλωδώς πτωχευμένη επί των ημερών μας, τράπεζα των Ιουδαίων αδελφών Λήμαν (Lehman Brothers), που είχε κάνει τεράστιες επενδύσεις μέσω δανείων στην Ναζιστική Γερμανία.

5. Η Ελβετική «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών» που χρηματοδότησε τον Χίτλερ.

6. Η Deutsche Bank που χρηματοδότησε την δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Άουσβιτς αλλά και τον προσηλυτισμό των νέων στο ναζισμό.

7. Η τράπεζα Chase Manhattan την οποία εκπροσωπούσε ο John McCloy (ταυτόχρονα ήταν και νομικός εκπρόσωπος εταιρειών συμφερόντων Ροκφέλερ). Ο McCloy ως Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ στην Γερμανία μετά τον πόλεμο, φρόντισε να παραγραφούν τα αδικήματα των στελεχών των εταιρειών δυτικών συμφερόντων και δεν τιμωρήθηκε ούτε ο ίδιος, όπως ήταν φυσικό, για τις σχέσεις του με τον ναζισμό. O McCloy ήταν από το 1947 ο πρόεδρος και της Παγκόσμιας Τράπεζας8.

Βιομήχανοι-Eπιχειρήσεις:

α. Στις 26 Ιανουαρίου 1934, σε ομιλία του, ο Γουσταύος Κρουπ, επικεφαλής της γνωστής πολυεθνικής και των Γερμανών βιομηχάνων είπε:

«Ο εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από την μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφο μας (ΣΣ: σύντροφο των βιομηχάνων)9»!

Ο ίδιος ο Κρουπ, ένα χρόνο νωρίτερα, στην μυστική σύσκεψη της 20ής Φεβρουαρλιου 1933, ήταν ένας εκ των παρευρισκομένων βιομηχάνων, τραπεζιτών κτλ. που έδωσαν στους παριστάμενους Χίτλερ και Γκέρινγκ, την τελική τους έγκριση για την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί. Ο Κρουπ το 1940 παρέλαβε από τα χέρια του Χίτλερ το χρυσό παράσημο του ναζιστικού κράτους10.

β. Η εταιρεία I.G. Farben (Interessen – Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft), το τεραστίων διαστάσεων, βιομηχανικό συγκρότημα της οποίας, κατασκευάστηκε από κρατούμενους του Άουσβιτς. Κατά την διάρκεια της κατασκευής του απέθαναν εκατοντάδες άνθρωποι. Στις εγκαταστάσεις της  Φάρμπεν, δούλευαν κρατούμενοι των στρατοπέδων συγκεντρώσεως αιχμαλώτων.

Σύμφωνα με την επιτροπή εμπειρογνωμόνων, που συνέστησε για την έρευνα των δραστηριοτήτων της ο Ντουάϊτ Αϊζενχάουερ, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, «χωρίς τις τρομακτικές παραγωγικές ικανότητες της IG Farben, το ερευνητικό της έργο και την τρομερή συγκέντρωση οικονομικών δυνατοτήτων, η Γερμανία δεν θα ήταν δυνατό να αρχίσει τις εχθροπραξίες το Σεπτέμβριο του 1939».

Την κοινοπραξία I.G.Farben, συνέστησαν οι εξής εταιρείες:

· AGFA (Aktien-Gesellschaft für Anilin-Fabrikation), με έδρα το Βερολίνο

·  Cassella (Leopold Cassella & Co.) με έδρα τη Φρανκφούρτη

·  BASF (Badische Anilin und Soda Fabrik), με έδρα το Λούντβιχσχαφεν

·  Bayer, με έδρα το Λεβερκούζεν

·  Farbwerke Hoechst (σήμερα γνωστή ως Sanofi-Aventis, μετά την κατάργηση του εμπορικού ονόματος Hoechst ), με έδρα τη Φρανκφούρτη-Χέξτ (Frankfurt-Höchst)

·  Chemische Werke Hüls, με έδρα το Μαρλ (Marl) (Προσχώρησε το 1938, μετά την ίδρυσή της)

·  Chemische Fabrik Kalle, με έδρα το Βισμπάντεν-Μπίμπριχ (Wiesbaden-Biebrich).

Μετά το τέλος του πολέμου, η Κοινοπραξία κρίθηκε ως "ιδιαίτερα διεφθαρμένη και, κατά συνέπεια, επικίνδυνη" για να συνεχίσει να υφίσταται. Διαλύθηκε οριστικά το 1951 αρχικά σε 12 εταιρείες, από τις οποίες οι μεγαλύτερες BASF, Agfa, Bayer και Hoechst συνέχισαν να υπάρχουν (η τελευταία συγχωνεύθηκε με την γαλλική Rhone-Poulenc σχηματίζοντας την σημερινή Aventis).

Εικοσιτέσσαρες από τους διευθυντές ή διευθύνοντες συμβούλους της Κοινοπραξίας δικάστηκαν στην επιλεγόμενη Δίκη της IG Farben και καταδικάστηκαν σε ποινές από ένα έως επτά χρόνια φυλακίσεως. Ωστόσο, οι περισσότεροι μετά την αποφυλάκισή τους, ανέλαβαν εκ νέου διευθυντικές θέσεις στις εταιρείες που προέκυψαν από την διάλυση της Κοινοπραξίας.11

γ. Οι εταιρείες Kuhlmann (Γαλλία), Imperial Chemical Industries (γνωστότερης σαν ICI) της Βρετανίας, Standard Oil (NJ), DuPont και Dow Chemical των ΗΠΑ, συνεργάζονταν ΑΜΕΣΑ με την Φάρμπεν! Το 1928, ο Herry Ford (General Motors) και η American Standart Oil Company (Rockfellers) συγχωνεύτηκαν με την IG FARBEN. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, υπήρχαν πάνω από 100 αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες είχαν θυγατρικές και συνεργάζονταν με την ναζιστική Γερμανία.

δ. Η General Motors στα εργοστάσια της οποίας κατασκευάστηκαν χιλιάδες θωρακισμένα αυτοκίνητα, φορτηγά και τανκς για τον γερμανικό στρατό. Το αμερικανικό κράτος αποζημίωσε με 33 εκατ. δολάρια την General Motors, για τις ζημιές που υπέστησαν τα εργοστάσια της σε Γερμανία και Αυστρία, κατά την διάρκεια του πολέμου!!!

ε. Το 1/3 των φορτηγών της Βέρμαχτ το κατασκεύασε η αμερικανική πολυεθνική «Ford». Οι μισοί «εργαζόμενοι» της εταιρείας ήσαν έγκλειστοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως αιχμαλώτων και αντιναζιστών. Ο πρόεδρος της «Ford», το 1938 γιόρτασε τα 75α γενέθλιά του παραλαμβάνοντας από τους Γερμανούς πρόξενους στο Ντιτρόϊτ, το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξεως του Αετού.

στ. Οι 25 από τους μεγαλύτερους βιομηχάνους της Γερμανίας το 1933 τροφοδότησαν το αποκαλούμενο και «Ταμείο του Χίτλερ» με το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 3 εκατομμυρίων μάρκων. Ήταν στις εκλογές του 1933 που οι Ναζί πήραν περίπου το 44% των ψήφων. Στα εργοστάσια αυτών, απησχολούντο σε υποχρεωτική εργασία οι κρατούμενοι στο Μαουτχάουζεν.

ζ. Η Standard Oil (η σημερινή Exxon-Mobil), συμφερόντων Ροκφέλλερ, στην διάρκεια του πολέμου, προμήθευε με καύσιμα και τον Άξονα… Τα Γερμανικά αεροπλάνα δεν μπορούσαν να πετάξουν αν δεν τους προμήθευε ο Rockefeler μέσω της Standard Oil, ένα ειδικό πρόσθετο στο καύσιμο… Ο μεγάλος βομβαρδισμός του Λονδίνου δεν θα είχε επιτευχθεί αν η Standard Oil δεν πουλούσε αυτό το πρόσθετο καύσιμο, έναντι 20 εκατ. USD.

η. Η ΙΒΜ, ο πρόεδρος της οποίας, Τ. Γουώτσον, τιμήθηκε προσωπικά από τον Αδόλφο Χίτλερ, για τις «υπηρεσίες» του στο Γ΄ Ράιχ με το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξεως του Αετού, το 1937.

θ. Η Siemens που με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της στις Αθήνες, συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας το 1943.

ι. Η ΙΤΤ (η σημερινή ΑΤ&Τ) και η General Electric, για την μηχανοργάνωση των στρατοπέδων αιχμαλώτων.

Και το αποκορύφωμα!!!

Το Ιουδαϊκό περιοδικό Time Magazine στο τεύχος του την 2α Ιανουαρίου 1939, ανακήρυξε τον Αδόλφο Χίτλερ «Άνθρωπο της Χρονιάς» για το έτος 1938!!!

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Σιωνιστές, αφαίρεσαν από τα αρχεία του περιοδικού, την φωτογραφία του εξωφύλλου, παρεδέχθησαν όμως ότι τον είχαν ανακηρύξει «άνθρωπο της χρονιάς». 

Συνεχίζεται

 

---

1 Πηγές:

1/The American Historical Review, Volume LC, NO. 4, July. 1955. p, 830.

2/Elimination of German Resources, p. 648. The Albert Voegler mentioned in the Kilgore Committee list of early Hitler supporters was the German representative on the Dawes Plan Commission. Owen Young of General Electric (see Chapter Three) was a U.S. representative for the Dawes Plan and formulated its successor, the Young Plan.

3/NMT, Volume VII, p. 565. See p. 64 for photograph of original document.

4/Glyn Roberts, The Most Powerful Man in the World, (New York: Covicl, Friede, 1938), p. 305,313,322.

 5/U.S. Group Control Council (Germany0 Office of the Director of Intelligence, Field Information Agency, Technical). Intelligence Report No. EF/ME/1,4 September 1945. "Examination of Dr. Fritz Thyssen," p, 13, Hereafter cited as Examination of Dr. Fritz Thyssen.

6/Fritz Thyssen, I Paid Hitler, (New York: Farrar & Rinehart, Inc., 1941). p. 159.

7/Taken from Bankers Directory, !932 edition, p, 2557 and Poors, Directory of Directors. J.L. Guinter and Knight Woolley were also directors.

8/Fritz Thyssen, I Paid Hitler, (New York: Toronto: Farrat & Rinehart, Inc., 1941).

2 Dr D.C. Yermac, Θανάσιμος απειλή κατά της ανθρωπότητος, σ.147.

3 -Makow, Henry (December 14, 2006). "The Holocaust Was Part of a Larger Genocide".

-Makow, Henry (June 7, 2008). "Was Polish Holocaust Also A Hoax?". henrymakow.com.

4 The ribbon copy of Brüning's MS is in: Syracuse University, N.Y.: George Arents Research Library: Dorothy Thompson collection, box #1, file: "Heinrich Brüning."Αντεγράφη διά χειρός, από τον Βρετανό συγγραφέα David Irving, ο οποίος εργάστηκε για την βιογραφία του Βρετανού πολιτικού, Winston Churchill.

5 Από τα επίσημα πρακτικά των δικών της Νυρεμβέργης, τόμος 1, κεφάλαιο VIII).

6 Η διαπλοκή συνυφαίνετο μέσω της Wall Street με την συμμετοχή της οικογένειας Βάρμπουργκ και του μεγιστάνα πρόεδρου της Γερμανικής Κοινοπραξίας Χάλυβα, Κλάρενς Ντίλον, μέσω των μυστικών υπηρεσιών αφού ήταν οι ιδρυτές της CIA. Η UBC έγινε ο μυστικός δίαυλος που προστάτευε το Ναζιστικό κεφάλαιο που διέφευγε από την Γερμανία προς τις ΗΠΑ διαμέσου της Ολλανδίας.

7 Ο Paul Warburg θεωρείται ο εμπνευστής της (ιδιωτικής) Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve Bank)!!!

8 JPMorgan Chase Bank, N.A., doing business as Chase, is a national bank that constitutes the consumer and commercial banking subsidiary of the multinational banking corporation JPMorgan Chase. The bank was known as Chase Manhattan Bank until it merged with J.P. Morgan & Co. in 2000. Chase Manhattan Bank was formed by the merger of the Chase National Bank and the Bank of the Manhattan Company in 1955. The bank is headquartered in Chicago, since its merger with Bank One Corporation in 2004.

9 Πρακτικά Δικών της Νυρεμβέργης, Τόμος 1, Κεφάλαιο VIII--- Από ομιλία του G. Krupp, 26 Ιανουαρίου 1934, Ντοκουμέντο D-392, ΠΔΝ.

10 Σήμερα η εταιρεία Κρουπ είναι αυτή στην οποία οι κυβερνήσεις της Ελλάδας έχουν ξεπουλήσει τα ναυπηγεία της χώρας. Μόνο από ένα εργοστάσιο της «Κρουπ», της σημερινής «Κρουπ» με τις 670 θυγατρικές σε όλο τον κόσμο, από το εργοστάσιο που «ξέχασαν» να βομβαρδίσουν οι Αμερικάνοι στο Έσσεν, οι ναζί χρηματοδοτήθηκαν μέχρι το 1945 με το ασύλληπτο για την εποχή ποσό των 4.738.446 μάρκων.

11 Joseph Borkin, The Crime and Punishment of IG Farben, Andre Deutch Ltd, Free Press, London 1979, ISBN 0233 9712 6.