ΝΑΖΙΣΜΟΣ:
H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
NAZISM:
THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS
ΜΕΡΟΣ 17ο
9. Η αφανής και παρά φύσιν/τερατώδης Συμμαχία
Ναζισμού - Ταλμουδικού Σιωνισμού
α. Οι ρίζες των σχέσεων Ναζισμού και
Σιωνισμού
Οποτεδήποτε
προκύπτει διαμάχη για κάποιο σοβαρό θέμα κυρίως ιστορικό, οι περιγραφές και
εξηγήσεις των νικητών καταγράφονται και συντηρούνται ως αληθή ιστορικά
γεγονότα. Δυστυχώς όμως οι νικητές δεν συμπεριφέρονται πάντοτε ως καλοί και
αξιόπιστοι άνδρες, καθ’ όσον πολύ συχνά, όταν αποβάλλεται το πέπλο του
μυστηρίου και της απάτης, που επιβάλλουν για λόγους σκοπιμότητος, τα
καταγραφέντα μέχρι τότε επισήμως και παρουσιαζόμενα επί έτη ή δεκαετίες, ως
αληθή ιστορικά γεγονότα όχι μόνον αποκαλύπτονται ως αναληθή αλλά αποδεικνύονται
100% ψευδή.
Αυτό
συνέβη με τον Ναζισμό και τις πραγματικές σχέσεις του με τον ωρκισμένο εχθρό
του τον… Σιωνισμό!
Οι ρίζες των μυστικών σχέσεων μεταξύ Ναζισμού
και Σιωνισμού ανάγονται στην εποχή του Moses Hess [1812-1875, συγγραφέας
του Βιβλίου «Ρώμη και Ιερουσαλήμ» (1862), σοσιαλιστής και φίλος του Καρλ Μάρξ], εμπνευστού
του όρου που αναφέρεται ως Ιουδαϊκός
Εθνικισμός στις αρχές του 1862 και πνευματικού ηγέτου της τάσεως για την
δημιουργία στην Παλαιστίνη ενός μεγάλου και ανεξάρτητου Ιουδαϊκού κράτους (Εθνικός Σιωνισμός), που διετυπώθη με
την μορφή προαιώνιου Εθνικού Πόθου, κατά το Α΄ Σιωνιστικό Συνέδριο στην
Βασιλεία της Ελβετίας, το 1897.1.
Ο Γερμανός ιστορικός Klaus Polkehn, μετά από έρευνες
απεκάλυψε τις μυστικές σχέσεις μεταξύ των ηγεσιών Ναζισμού και Σιωνισμού και τα
σχετικά αποδεικτικά έγγραφα δημοσιεύθηκαν στην Ισραηλινή εφημερίδα Zo Haderekh, την 2α Σεπτεμβρίου 1981.
Whenever
conflict ensues the victors accounts are recorded and preserved as history,
unfortunately the victors are not always the good guys, very often when the
veil is lifted we find that not only are the official histories untrue, they
are 100% wrong.
Nazis
or Zionists… the connection between Zionism and German Nazism,
existed since Moses Hess coined the term to describe Jewish
Nationalism as early as 1862, it would later be developed further, both
ideologically and politically. Documents
found by the German historian Klaus Polkehn, reveal an
extensive cooperation between the leading Nazis and Zionist leaders, this was
published by Professor Israel Shahak, in the Israeli newspaper Zo Haderekh, on
2 September 1981.
In
his book "Before Hitler Came,"
Geneva 1975, the Jewish Professor of History Dietrich Bronder showed which Jews financed
Adolf Hitler and helped him into power, which explains why a large
number of Jews were given Aryan documents. He also proves that most of the Nazi
leaders were Jews or half Jews, or were married to Jewish women…Bronder's book
is banned in Germany.
β. Η
ενεργός περίοδος μυστικής συνεργασίας Ναζιστών και Σιωνιστών.
Με βάση
τις παρεμφερείς ιδεολογίες τους, σχετικώς με την ανωτερότητα της φυλής και τον
εθνικισμό, οι Ναζιστές και Σιωνιστές άρχισαν να συνεργάζονται πιστεύοντας ότι η
συνεργασία τους θα απέφερε οφέλη αμοιβαίου εθνικιστικού ενδιαφέροντος. Ως
αποτέλεσμα της συνεργασίας Ναζισμού-Σιωνισμού, η κυβέρνηση του Χίτλερ υπεστήριξε με σθένος την Σιωνιστική ιδέα για
εγκατάσταση των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη, τουλάχιστον κατά την περίοδο
1933-1941, οπότε με την εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο, εμποδίστηκε η επέκταση της
συνεργασίας.
On this basis of their
similar ideologies about ethnicity and nationhood, National Socialists and
Zionists worked together for what each group believed was in its own national
interest. As a result, the Hitler government vigorously supported Zionism and
Jewish emigration to Palestine from 1933 until 1940-1941, when the Second World
War prevented extensive collaboration.
Με την ανάληψη της καγκελαρίας από τον Χίτλερ
τον Ιανουάριον του 1933, διεκηρύχθη και ο
αντισημητισμός ως επίσημη θέση του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Περιέργως,
και ανεξηγήτως λογικώς, την άνοιξη του 1933 άρχισε η αφανής συνεργασία μεταξύ
Σιωνιστών και Ναζιστικού καθεστώτος, για την μετανάστευση των Ιουδαίων στην
Παλαιστίνη. Η αλλόκοτη σύμπραξη Ναζιστών
και Σιωνιστών, κρατήθηκε μυστική μέχρι την δεκαετία του 1960, οπότε μετά
την κριτική που εδέχθησαν οι Σιωνιστές για τις σχέσεις τους με το Χιτλερικό
καθεστώς, άρχισαν να αποκαλύπτονται τα στοιχεία της βδελυράς και απίστευτης
εκείνης συνεργασίας!
Οι Σιωνιστές προ του χειμάρρου των αποκαλύψεων για
τις μυστικές διαπραγματεύσεις που έκαναν με τους Ναζί, προσεπάθησαν να
δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, ισχυρισθέντες πως ό,τι έπραξαν είχε ως
μοναδικό στόχο να σώσουν τις ζωές των συμφυλετών τους Ιουδαίων. Οι ισχυρισμοί
τους όμως, απεδείχθησαν σαθροί και έπεσαν στο κενό, διότι οι μυστικές συμφωνίες
και η συνεργασία Ναζισμού-Σιωνισμού, έγιναν σε μία περίοδο όπου όλες οι
Ιουδαϊκές οργανώσεις παγκοσμίως, απαιτούσαν το μποϋκοτάζ/τον αποκλεισμό της
Ναζιστικής Γερμανίας!
Anti-Semitism became official German government policy when Hitler was
named Chancellor of the German Reich on January 30, 1933. The spring of 1933
also witnessed the beginning of a period of private cooperation between Zionism
and the German fascist regime to increase the inflow of German Jewish
immigrants and capital to Palestine. The Zionist authorities succeeded in keeping
this cooperation a secret for a long period, and only since the beginning of
the 1960's have criticisms of it been expressed here and there.
The Zionist reaction has usually consisted of declarations that their onetime contacts with Nazi Germany were undertaken solely to save the lives of Jews. But the contacts were all the more remarkable because they took place at a time when many Jews and Jewish organizations demanded a boycott of Nazi Germany.
On the occasion of the Sixteenth Convention of the Israeli Communist Party, a paper was submitted at the outset of the conference in which it was slated that "after Hitler's taking of power in Germany, when all anti-fascist brces in the world and the great majority of the Jewish organizations proclaimed a boycott against Nazi Germany, contacts and collaboration existed between Zionist leaders and the Hitlerite government."
The paper quoted the Zionist official Eliezer Livneh (who had been editor of the Haganah organ during the Second World War) as declaring, during a symposium organized by the Israeli newspaper Maariv in 1966, "that for the Zionist leadership the rescue of Jews was not an aim in itself, but only a means" (i.e., to establishing a Jewish state in Palestine).
Only rarely is it possible to come across authentic evidence or documents concerning these occurrences. The following enquiry consists of information gathered up to this date about some important aspects of the cooperation between the Zionists and the fascists.
It remains in the nature of things that this enquiry does not present a complete picture.
The Zionist reaction has usually consisted of declarations that their onetime contacts with Nazi Germany were undertaken solely to save the lives of Jews. But the contacts were all the more remarkable because they took place at a time when many Jews and Jewish organizations demanded a boycott of Nazi Germany.
On the occasion of the Sixteenth Convention of the Israeli Communist Party, a paper was submitted at the outset of the conference in which it was slated that "after Hitler's taking of power in Germany, when all anti-fascist brces in the world and the great majority of the Jewish organizations proclaimed a boycott against Nazi Germany, contacts and collaboration existed between Zionist leaders and the Hitlerite government."
The paper quoted the Zionist official Eliezer Livneh (who had been editor of the Haganah organ during the Second World War) as declaring, during a symposium organized by the Israeli newspaper Maariv in 1966, "that for the Zionist leadership the rescue of Jews was not an aim in itself, but only a means" (i.e., to establishing a Jewish state in Palestine).
Only rarely is it possible to come across authentic evidence or documents concerning these occurrences. The following enquiry consists of information gathered up to this date about some important aspects of the cooperation between the Zionists and the fascists.
It remains in the nature of things that this enquiry does not present a complete picture.
This can only be possible when the archives (above all those in
Israel), in which the documents \ concerning these events are under lock and
key, are made available for scholarly research2.
Ακόμη και κατά την περίοδο που το Γ΄ Ράϊχ ήταν
περιχαρακωμένο, πολλοί Γερμανο-ιουδαίοι, εστράφησαν προς τον Σιωνισμό, υπό την
προστασία του Ναζιστικού καθεστώτος, με αποτέλεσμα το Σιωνιστικό κίνημα στα
τέλη του 1938, στην (υποτιθέμενη αντισημιτική Γερμανία), να ανθεί ανενόχλητο με τις «ευλογίες» του
Χίτλερ.
Συγκεκριμένως:
- Κυκλοφορούσε ελευθέρως
το δισεβδομαδιαίο έντυπο των Σιωνιστών Jüdische Rundschau, του οποίου η κυκλοφορία αυξήθηκε τεραστίως.
-Εξεδίδοντο χωρίς
λογοκρισία βιβλία που προπαγάνδιζαν το Σιωνιστικό κίνημα και
-Πραγματοποιήθηκε, με την
έγκριση του Χιτλερικού - «αντισημιτικού» καθεστώτος, το Σιωνιστικό Συνέδριο στο
Βερολίνο, το 1936!!!.
Even as the Third Reich became more entrenched, many German Jews,
probably a majority, continued to regard themselves, often with considerable
pride, as Germans first. Few were enthusiastic about pulling up roots to begin
a new life in far-away Palestine. Nevertheless, more and more German Jews
turned to Zionism during this period. Until
late 1938, the Zionist movement flourished in Germany under Hitler. The
circulation of the Zionist Federation's bi-weekly Jüdische Rundschau
grew enormously. Numerous Zionist books
were published.
"Zionist work was
in full swing" in Germany during those years, the Encyclopaedia Judaica
notes. A Zionist convention held in Berlin in 1936 reflected "in its
composition the vigorous party life of German Zionists"3.
Το εκπληκτικόν είναι
ότι την προσπάθεια των Σιωνιστών, εντός
του Ναζιστικού καθεστώτος, υπεστήριζαν και επροπαγάνδιζαν με ενθουσιασμό, τα
μέλη των SS,
διανέμοντας μάλιστα και προπαγανδιστικά φυλλάδια υπέρ των Σιωνιστικών
σχεδίων!!!!
The SS was particularly enthusiastic in its support for Zionism. An
internal June 1934 SS position paper urged active and wide-ranging support for
Zionism by the government and the Party as the best way to encourage emigration
of Germany's Jews to Palestine. This would require increased Jewish
self-awareness. Jewish schools, Jewish sports leagues, Jewish cultural
organizations -- in short, everything that would encourage this new
consciousness and self-awareness - should be promoted, the paper recommended4.
Προς τον σκοπό αυτό, ο
αξιωματούχος των SS Leopold von
Mildenstein και ο αξιωματούχος της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας
Kurt Tuchler ταξίδευσαν από κοινού
στην Παλαιστίνη για 6 μήνες προκειμένου να αξιολογήσουν την πρόοδο της
εφαρμογής του Σιωνιστικού σχεδίου εγκαταστάσεως των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη.
Στα τέλη του 1934 ο Leopold von
Mildenstein έγραψε μία σειρά άρθρων στην ημερήσια
εφημερίδα Der Angriff υπό τον τίτλο «Ένας Ναζί ταξιδεύει στην
Παλαιστίνη» εξυμνώντας το Σιωνιστικό
κίνημα ως επωφελές τόσον για τους Ιουδαίους όσον και για ολόκληρο τον κόσμο!!!
(ΣΣ: Ο Mildenstein Ιουδαϊκής καταγωγής (!) χρησιμοποίησε τον όρο
Ναζί που είχαν επιβάλλει οι Ιουδαίοι και όχι εθνικοσοσιαλιστής, έχοντας
επίγνωση της πραγματικής μυστικής σημασίας του).
«…SS officer Leopold von Mildenstein and Zionist Federation official
Kurt Tuchler toured Palestine together for six months to assess Zionist
development there. Based on his firsthand observations, SS officer Leopold von
Mildenstein and Zionist Federation official Kurt Tuchler wrote a series of
twelve illustrated articles for the important Berlin daily Der Angriff
that appeared in late 1934 under the heading "A Nazi Travels to Palestine."
The series expressed great admiration for the pioneering spirit and
achievements of the Jewish settlers. Zionist self-development, von Mildenstein
wrote, had produced a new kind of Jew. He praised Zionism as a great benefit
for both the Jewish people and the entire world. A Jewish homeland in
Palestine, he wrote in his concluding article, "pointed the way to curing
a centuries-long wound on the body of the world: the Jewish question." Der
Angriff issued a special medal, with a Swastika on one side and a Star of
David on the other, to commemorate the joint SS-Zionist visit. A few months
after the articles appeared, von Mildenstein was promoted to head the Jewish
affairs department of the SS security service in order to support Zionist
migration and development more effectively…»5.
Ακόμη και το επίσημο όργανο των SS, η εφημερίδα Das Schwarze Korps, διεκήρυξε την υποστήριξή
της στο Σιωνιστικό κίνημα με πρωτοσέλιδα κύρια άρθρα τον Μάϊο του 1935 και τέσσαρες
μήνες αργότερα!!!
«…The official SS newspaper, Das Schwarze Korps, proclaimed its
support for Zionism in a May 1935 front-page editorial: "The time may not
be too far off when Palestine will again be able to receive its sons who have
been lost to it for more than a thousand years. Our good wishes, together with
official goodwill, go with them…. Four months
later, a similar article appeared in the SS paper6:
Παρά τις σχετικές
έρευνες, δεν ανευρέθησαν στοιχεία για το γενεαλογικό δένδρο του Mildenstein
(στην
υφισταμένη γραμματεία τα στοιχεία είναι ελάχιστα και μη διαφωτιστικά) που να επιβεβαιώνουν ή όχι, τις τυχόν
Ιουδαϊκές φυλετικές ρίζες του.
Πιθανολογούμεν όμως,
τις κρυπτο-Ιουδαϊκές ρίζες του Mildenstein,
με βάση:
-Τα όσα μέχρι τώρα
παρουσιάσαμε και θα παρουσιάσουμε στην συνέχεια, περί των στενών σχέσεων
Ναζισμού- Σιωνισμού,
-Την εμβριθή γνώση του Mildenstein σε όλα τα θέματα που αφορούσαν τους Ιουδαίους
και τον Ιουδαϊσμό, καίτοι ήταν αξιωματούχος της πλέον φανατικής Αντι-Σιωνιστικής/Αντι-Σημιτικής
οργανώσεως των SS (κατά δήλωση του, ο
Eichmann όταν εδικάζετο στο Ισραήλ, τον χαρακτήρισε "the specialist for
the Jewish affairs.").
-Την ανθρωπολογική κατατομή του ιδίου και της
θυγατρός του.
-Το γεγονός, ότι παραδόξως
ο Mildenstein, κατέληξε να γίνει ένας
φλογερός Σιωνιστής!!!
«…Perhaps it was his background he was born in Prague in 1902 and grew
up in the twilight of the Austrian multi-national empire which predisposed him
to viewing the resolution of the Jewish problem along the lines of national
self-determination; at any rate, the upshot of his inquiry was a pronounced
sympathy for the Zionist cause. He even began attending its congresses,
familiarising himself with the issues and making friends among the delegates. Curiously, von Mildenstein became an ardent
Zionist»7.
Συνεχίζεται
1 Hess saw a material application of his beliefs in an idealistic,
somewhat anarchic socialism, and he organized workers’ groups while propagating his ideas in the
radical newspaper Rheinische Zeitung (“Rhinelander Gazette”), for which he served as Paris correspondent
from 1842 to 1843. After Karl Marx joined the newspaper, Hess influenced Marx’s thinking appreciably, and
they collaborated on several works. Later, however, Marx rejected Hess’s type
of utopian socialism, specifically mocking Hess in The Communist Manifesto (1848).
His most prominent work, the early Zionist Rom und Jerusalem, die letzte Nationalitätsfrage
(1862; Rome
and Jerusalem: A Study in Jewish Nationalism),
was ignored at the time of publication, but it influenced such later Zionist
leaders as Aḥad Haʿam and Theodor
Herzl. [The Editors
of Encyclopædia Britannica
2
Klaus Polkehii, [(11 Juni 1931 in Berlin; † 12 Januar 2008) war ein deutscher Journalist und Schriftsteller] a prominent journalist in the German Democratic Republic, is the author
of several article!' on the Palestine problem.--- Wie es wirklich war -
Zionismus im Komplott mit dem Faschismus, in: Horizont 3 (1970).---Information
Bulletin, Communist Party of Israel,
3-4, 1969, p. 196.* Information Bulletin..., 3-4, 1969, p. 197.
3 "Berlin," Encyclopaedia
Judaica (New York and Jerusalem: 1971), Vol. 5, p. 648. For a look at one
aspect of this "vigorous life," see: J.-C. Horak, "Zionist Film
Propaganda in Nazi Germany," Historical Journal of Film, Radio and
Television, Vol. 4, No. 1, 1984, pp. 49-58.
4 Francis R. Nicosia, The Third
Reich and the Palestine Question (1985), pp. 54-55.; Karl A. Schleunes, The
Twisted Road to Auschwitz (Urbana: Univ. of Illinois, 1970, 1990), pp.
178-181.
5 Jacob Boas, "A Nazi Travels
to Palestine," History Today (London), January 1980, pp. 33-38.
6 Facsimile reprint of front page of Das Schwarze Korps, May 15,
1935, in: Janusz Piekalkiewicz, Israels Langer Arm (Frankfurt: Goverts,
1975), pp. 66-67.---- Also quoted in: Heinz Höhne, The Order of the Death's
Head (Ballantine, 1971, 1984), p. 377.---- See also: Erich Kern, ed., Verheimlichte
Dokumente (Munich: FZ-Verlag, 1988), p. 184.---- as Schwarze Korps,
Sept. 26, 1935. Quoted in: F. Nicosia, The Third Reich and the Palestine
Question (1985), pp. 56-57.
7 By
Jacob Boas, www.britishempire.co.uk/.../travelpalestine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου