ΝΑΖΙΣΜΟΣ:

H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

NAZISM:

THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS

ΜΕΡΟΣ 21^ο

ε. Η «Ιστορική»  Σιωνιστο-Ναζιστική Συμφωνία της Χααβάρα (Haavara Agreement) [συνέχεια προηγουμένου 20ου μέρους]

Το καλοκαίρι του 1938 συστάθηκε μία Διακυβερνητική Επιτροπή Προσφύγων από τον Αμερικανό δικηγόρο George Rublee που έγινε και πρόεδρος σ’ αυτήν.

Τον Ιανουάριο του 1939 (δηλαδή, μετά την Νύκτα των κρυστάλλων), ο Rublee και η ναζιστική κυβέρνηση υπέγραψαν συμφωνία με την οποία όλοι οι Γερμανοεβραίοι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν στην χώρα της επιλογής τους. 

Rublee served on the U.S. delegation to the London Naval Conference in 1930, where he worked to promote U.S. cooperation with the Versailles treaty security system, and he was involved in several Latin American diplomatic missions during the 1930s. His public work climaxed in 1938 when Franklin Roosevelt requested Rublee become director of the London-based Intergovernmental Committee on Political Refugees Coming from Germany, which attempted to arrange for the resettlement of German and Austrian Jews prior to the outbreak of World War II. 

He was unsuccessful in that effort other than being able secure visas for about 600 Jewish refugees to Argentina, before the Americas erected immigration barriers in the wake of the 1938 Évian Conference1.

Η συμφωνία δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση. Το ενδιαφέρον είναι, ότι αυτοί που σχεδόν τορπίλισαν  την συμφωνία, δεν ήσαν οι Ναζί αλλά ο πατέρας ενός μελλοντικού Αμερικανού προέδρου και ο πατέρας ενός μελλοντικού Γερμανού Προέδρου:   

       Ο Josäph Kennedy, πατέρας του Τζων Κέννεντυ, Πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Βρετανία, και ο Ernst von Weizsaecker, ο Υφυπουργός του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών και  πατέρας ενός από τους προέδρους της μεταναζιστικής Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. 

Ο Αδόλφος Χίτλερ παρενέβη προσωπικώς  στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων και για να σωθεί η συμφωνία, ανέθεσε στον Πρόεδρο της Γερμανικής Τραπέζης (Reichsbank) Hjalmar Schacht, να μεταβεί στο Λονδίνο και να διαπραγματευθεί με τον Rublee. 

Ο Rublee αργότερα την αποκάλεσε «συγκλονιστική συμφωνία». Ειδικές ρυθμίσεις μεταξύ της Διακυβερνητικής Επιτροπής και των Κυβερνήσεων των διαφόρων χωρών θα εγγυόντουσαν την οικονομική ασφάλεια των Εβραίων μεταναστών.

Θα δημιουργούνταν Στρατόπεδα καταρτίσεως για να προετοιμάσουν τους μετανάστες Εβραίους πάνω στις νέες θέσεις εργασίας στις μελλοντικές πατρίδες τους.

Οι Εβραίοι που είχαν ηλικία μεγαλύτερη από τα 45 χρόνια θα μπορούσαν είτε να μεταναστεύσουν είτε να παραμείνουν στην Γερμανία.

Εάν αποφάσιζαν να παραμείνουν, θα απαλλάσσονταν από διακρίσεις και περιορισμούς. Θα ήταν σε θέση να ζουν και να εργάζονται οπουδήποτε ήθελαν. Η κοινωνική τους ασφάλιση θα ήταν εγγυημένη από την κυβέρνηση του Γ΄ Ράϊχ, στο βαθμό που ίσχυε και για κάθε Γερμανό πολίτη.

Όπως αργότερα επεσήμανε ο Rublee, δεν υπήρξαν ουσιαστικά επεισόδια εναντίον των Εβραίων κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της υπογραφής της συμφωνίας και το ξέσπασμα του πολέμου, τον Σεπτέμβριο του 1939. 

Η Κεντρική Υπηρεσία του Ράϊχ  την εβραϊκή μετανάστευση, η οποία διοργανώθηκε λίγο μετά την Νύχτα των κρυστάλλων, βασίστηκε στις διατάξεις του σχεδίου Rublee. Παράλληλα ιδρύθηκε μία εβραϊκή οργάνωση, η Ένωση των Εβραίων του Ράϊχ στην Γερμανία (“Reichsvereingung der Juden in Deutschland”).

Έργο της ήταν να συμβουλέψει τους Εβραίους για όλα τα ζητήματα της μεταναστεύσεως και να ενεργεί για λογαριασμό των Εβραίων σε συνεργασία με το Κεντρικό Γραφείο του Ράϊχ. Οι δύο οργανισμοί συνεργάστηκαν στενά για την διευκόλυνση της μεταναστεύσεως των Εβραίων όσο το δυνατόν περισσότερο.

Επιπλέον, τα SS και ορισμένες άλλες Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις συνεργάστηκαν με Σιωνιστικές οργανώσεις, για την διευκόλυνση της μεταναστεύσεως των Εβραίων. 

Για παράδειγμα, τα SS δημιούργησαν κέντρα καταρτίσεως όπου οι μελλοντικοί μετανάστες Εβραίοι εδιδάσκοντο νέες δεξιότητες και επαγγέλματα που θα τους προετοίμαζαν να αντιμετωπίσουν στην νέα τους ζωή.

Απίστευτο! Απίστευτο! Απίστευτο! 

Εδώ και δεκαετίες μετά τον πόλεμο, μαθαίναμε και εξακολουθούμε να υφιστάμεθα πλύση εγκεφάλου από το Σύστημα, για Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, κρεματόρια εξοντώσεως των Εβραίων και «ολοκαυτώματα». Η ιστορία όμως, μας αποκαλύπτει αντ’ αυτών, όσα έχουμε παρουσιάσει, προκύπτοντα από πολύπλευρες πηγές, για Ναζιστικά Κέντρα επαγγελματικής καταρτίσεως και  εθνικής αποκαταστάσεως των Εβραίων, δηλαδή για την «αλλόκοτη» αλλά αγαστή συνεργασία Ναζισμού-Σιωνισμού!!! 

Η συμφωνία μεταφοράς Haavara και το σχέδιο Rublee εβοήθησαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους να μεταναστεύσουν από την Ευρώπη προς την Παλαιστίνη. Τον Σεπτέμβριο του 1940 το εβραϊκό πρακτορείο ειδήσεων στην Παλαιστίνη, “Palcor”, ανέφερε ότι 500.000 Εβραίοι μετανάστες είχαν ήδη φθάσει από το γερμανικό Ράϊχ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Αυστρίας, της Σουηδίας, Βοημίας, Μοραβίας και Πολωνοκρατούμενης Γερμανίας. 

Τα γεγονότα του 1938 προκάλεσαν μια δραματική αύξηση της μεταναστεύσεως των Εβραίων. Η ξαφνική πλημμύρα των μεταναστών δημιούργησε ένα σημαντικό πρόβλημα με τους πρόσφυγες. Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt συγκάλεσε διάσκεψη στην πόλη Εβιάν, στην  Γαλλία, τον Ιούλιο του 1938. Παρά την συμμετοχή εκπροσώπων από 32 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, του Καναδά και της Αυστραλίας, μόνο η Δομινικανή Δημοκρατία συμφώνησε να δεχθεί επιπλέον πρόσφυγες. 

Μέχρι το Σεπτέμβριο του 1939, περίπου 282.000 Εβραίοι είχαν εγκαταλείψει την Γερμανία και 117.000 την ναζιστοκρατούμενη  Αυστρία. Από αυτούς, περίπου 95.000 μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, 60.000 στην Παλαιστίνη, 40.000 στη Μεγάλη Βρετανία, και περίπου 75.000 στην Κεντρική και Νότια Αμερική, οι περισσότεροι από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στην Αργεντινή, την Βραζιλία, την Χιλή και την Βολιβία. 

Περισσότεροι από 18.000 Εβραίοι μετανάστευσαν στην Σαγκάη την οποία είχε αποσπάσει η Ιαπωνία από την κατοχή της Κίνας. 

Στο τέλος του 1939, περίπου 202.000 Εβραίοι παρέμειναν στην Γερμανία και 57.000 στην ναζιστοκρατούμενη Αυστρία, οι περισσότεροι από τους οποίους ήσαν ηλικιωμένοι. 

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1941, που η μετανάστευση των Εβραίων επίσημα απαγορεύτηκε,  ο αριθμός των Εβραίων στην Γερμανία είχε μειωθεί σε 163.000. 

Ας συγκρατήσουμε τους αριθμούς των Εβραίων μεταναστών, για να υπολογίσουμε στο τέλος με ποιές αλχημικές εξισώσεις και διαφορ(ετ)ικούς λογισμούς, υπολογίστηκαν τα Εβραϊκά θύματα του Ναζισμού σε 6.000.000!!!

Ο Kurt Tuhler, ένας από τους ηγέτες της γερμανικής Σιωνιστικής Ομοσπονδίας, έπεισε τον Βαρώνο von Leopold Mildenstein των SS για να γράψει φιλοσιωνιστικό άρθρο σε εβραϊκή εφημερίδα. 
     Ο Baron von Leopold Mildenstein, συμφώνησε με την προϋπόθεση ότι πρώτα θα επισκεφθεί την Παλαιστίνη. Δύο μήνες μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία 30 Ιανουαρίου 1933, οι δύο άνδρες πήγαν στην Παλαιστίνη.

Tο γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από το βρετανικό περιοδικό History today No. 1, 1980. Στο δημοσίευμά του συγκεκριμένα λέει:

«Το 1933 ένας αξιωματικός SS ο Baron von Leopold Mildenstein και ένας εκπρόσωπος της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας της Γερμανίας Kurt Tuhler έκαναν ένα κοινό ταξίδι έξι μηνών στην Παλαιστίνη για να μελετήσουν «την σιωνιστική ανάπτυξη επί τόπου».  Ο Baron von Leopold Mildenstein έμεινε στην Παλαιστίνη για έξι μήνες.

Μετά την επιστροφή από το ταξίδι του, ο φανατικός Ναζί, Baron von Leopold Mildenstein έγραψε ένα άρθρο – Ύμνο υπέρ του Σιωνιστικού εποικισμού της Παλαιστίνης. Μέχρι που έπεισε και τον Goebbels  να συντάξει μία λεπτομερή έκθεση σχετικά με την σιωνιστική αποικία. 

Συνολικά ο Mildenstein  έγραψε μια σειρά από δώδεκα άρθρα, στην Der Angriff, την εφημερίδα του Goebbels, που ήταν το κύριο όργανο της ναζιστικής προπαγάνδας, με τον τίτλο «The Nazi goes to Palestine». 

Σε ανάμνηση αυτής της αποστολής,  ο Goebbels έφτιαξε ένα μετάλλιο, στην μία πλευρά του οποίου ήταν ο αγκυλωτός σταυρός και από την άλλη το Σιωνιστικό Αστέρι (το λεγόμενο «άστρο του Δαυϊδ») και η επιγραφή: «The Nazi goes to Palestine».

 Ο ίδιος εξέφρασε τον ειλικρινή θαυμασμό του για το «πρωτοποριακό πνεύμα και τα επιτεύγματα των Εβραίων εποίκων». Σύμφωνα με τον ίδιο, «είναι απαραίτητο να υποστηριχθεί  πλήρως ο Σιωνισμός, για να βοηθηθεί τόσο ο Εβραϊκός λαός όσο και όλος ο Κόσμος».

Απίστευτο και όμως αληθινό! Οι φερόμενοι ως διώκτες των Ιουδαίων και πολέμιοι του Σιωνισμού, Ναζί, μετήρχοντο τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τον πρωταρχικό Σιωνιστικό στόχο που ήταν:

Η δημιουργία του Ιουδαϊκού κράτους στην Παλαιστίνη.

Προκειμένου να διαιωνίσει την ανάμνηση ενός κοινού ταξιδιού, ενός Ναζί μαζί με ένα Σιωνιστή, το Der Angriff που ήταν το κύριο όργανο της ναζιστικής προπαγάνδας,  κυκλοφόρησε  αυτό το μετάλλιο, στο οποίο όπως βλέπουμε, από το ένα μέρος είναι χαραγμένη η Σβάστικα και από το άλλο, το λεγόμενο «Αστέρι του Δαυΐδ.»

Σε συνέντευξη που έδωσε μετά τον πόλεμο, ο πρώην επικεφαλής της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας της Γερμανίας Hans Fridental, εδήλωσε:

«Η Γκεστάπο έκανε τα πάντα σε εκείνες τις ημέρες για να εξασφαλιστεί η μετανάστευση, ιδιαίτερα στην Παλαιστίνη. Συχνά λαμβάναμε την βοήθειά τους όταν χρειαζόμασταν κάτι από τις άλλες εξουσίες που σχετίζονται με την μετανάστευση ».

In an interview after the war, the former head of the Zionist Federation of Germany, Dr. Hans Friedenthal, summed up the situation: "The Gestapo did everything in those days to promote emigration, particularly to Palestine. We often received their help when we required anything from other authorities regarding preparations for emigration."2

Η ερευνήτρια Ingrid Weckert, την οποίαν το Σύστημα λόγω των αποκαλύψεών της για την συνεργασία Ναζισμού-Σιωνισμού και όχι μόνον, χαρακτηρίζει ως αντισημίτρια (Συνήθης χαρακτηρισμός των συστημικών για όσους αποκαλύπτουν την αλήθεια), επιβεβαιώνει, με στοιχεία και πηγές, ότι η συμφωνία  Haavara, απετέλεσε τον αναγκαίο παράγοντα της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ:

…As already mentioned, the main goal of Germany's Jewish policy was to encourage the Jews to emigrate. After the beginning of the international Jewish boycott against German goods in March 1933, the Jewish community in Palestine contacted the German government and offered a break in the boycott as far as Palestine was concerned provided it was combined with Jewish emigration from Germany. As a result, the "Haavara" or "Transfer" agreement was signed by the Germans and Jews in May 1933.

The Jewish community thus concluded an extremely beneficial agreement with the National Socialist government only a few months after its formation. This agreement was a crucial phase in the creation of the State of Israel. When I made this claim in my book Feuerzeichen, which appeared in 1981, some readers considered it outrageous.

But then this same claim was made in The Transfer Agreement, a book by Edwin Black published in 1984. The final paragraph of his book concludes with the statement that the continuing economic relationship between the Jewish community of Palestine and National Socialist Germany was "an indispendable factor in the creation of the State of' Israel."3

Συνεχίζεται

---

1 McClure, Marc. Earnest Endeavors: The Life and Public Work of George Rublee. Westport, Connecticut: Praeger, 2003.

2 F. Nicosia, The Third Reich and the Palestine Question (1985), p. 57.

3 Crystal Night' 1938: The great Anti-German spectacle, Ingrid Weckert .

Πηγές: Werner Feilchenfeld, Dolf Michaelis, and Ludwig Pinner, Haavara-Transfer nach Palaestina (Tuebingen: 1972); and, Edwin Black, The Transfer Agreement (New York and London: 1984)--- Ingrid Weckert, Feuerzeichen: Die "Reichslcristallnacht," Anstifter und Brandstifterpfer und Nutzniesser (Tuebingen: 1981), p. 225.--- Edwin Black, The Transfer Agreement, p. 382.