ΝΑΖΙΣΜΟΣ:

H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

NAZISM:

THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS

ΜΕΡΟΣ 23^ο

στ.  Οι Ιουδαιοταλμουδιστές τραπεζίτες, ηγεμόνες και επιχειρηματίες, χρηματοδότες των Ναζί προ και κατά την διάρκεια του Β΄παγκοσμίου πολέμου. (Συνέχεια προηγουμένου 22ου μέρους). 

(3) Ο δόκτωρ Σάχτ και οι συνεργαζόμενοι με τους Ναζί, Ταλμουδιστές Ιουδαίοι. 

Όταν στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Αδόλφος Χίτλερ διοριζόταν καγκελάριος της Γερμανίας, μία από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να επαναφέρει τον Χιάλμαρ Σαχτ (Horace Greely Hjalmar Schacht) στην προεδρία της Κεντρικής Τράπεζας Reichsbank στις 17 Μαρτίου 1933, θέση που διατήρησε μέχρι και τις 20 Ιανουαρίου 19391.

 Μετά την Διάσκεψη της Χάγης το 1930 παραιτήθηκε από την θέση του και κατηγόρησε ανοικτά την γερμανική κυβέρνηση για την συνέχιση της καταβολής αποζημιώσεων, εκδίδοντας ένα φυλλάδιο με τίτλο "Το τέλος των Επανορθώσεων" (1931) και δημοσιεύοντας ανάλογα άρθρα.

Τον Οκτώβριο του 1931 διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στο σχηματισμό του "Μετώπου του Χάρτσμπουργκ", ένα χαλαρό συνασπισμό μεταξύ βιομηχάνων, συντηρητικών εθνικιστών και του Χίτλερ, ενώ το 1932 συνέστησε στον τότε Πρόεδρο της δημοκρατίας Πάουλ φον Χίντενμπουργκ να ονομάσει καγκελάριο τον Χίτλερ2.

Ο Σαχτ το 1934 έγινε επίτιμο μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος. Στην υπουργική θέση θήτευσε ως το 1937, οπότε ήρθε σε σύγκρουση με τον Γκαίρινγκ, η οποία οδήγησε τελικά στην παραίτηση του Σαχτ από την θέση του Υπουργού, κατ' απαίτηση του Γκέρινγκ, και αντικαταστάθηκε από τον Βάλτερ Φουνκ (Walther Funk).

Ως Υπουργός Οικονομικών ήταν υπεύθυνος για τα προγράμματα εξαλείψεως της ανεργίας αλλά και του επανεξοπλισμού της Γερμανίας, κατά παράβασιν της Συνθήκης των Βερσαλλιών.

Ο Schacht διεδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Κατά την διάρκεια των δικών για τους υπευθύνους των Ναζιστικών εγκλημάτων, παρουσιάστηκαν πολλά αποδεικτικά στοιχεία περί τούτου. Παραθέτουμε μερικά :

Schacht met Goering for the first time in December 1930, and Hitler early in January 1931, at Goering's house. He thought that Hitler was "full of will and spirit" and a man "with whom one could cooperate". Thereafter, he actively supported Hitler's accession to power (725-PS; 3729-PS).

Schacht's belief in the Nazi program and his undivided loyalty to Hitler are revealed in his letter to Hitler dated 29 August 1932 wherein he pledged continued support to Hitler after the latter's poor showing in the July 1932 elections and proffered advice concerning electioneering tactics. The letter includes the following statements, inter:

"But what you could perhaps do with in these days is a word of most sincere sympathy. Your movement is carried internally by so strong a truth and necessity that victory in one form or another cannot elude you for long. 

"Wherever my work may take me in the near future even if you should see me one day within the fortress -- you can always count on me as your reliable assistant." (EC- 457).

Subsequently, on 12 November 1932, he again wrote to Hitler, congratulating him upon his firm attitude and stating:

"I have no doubt that the present development of things can only lead to your becoming chancellor. I am quite confident that the present system is certainly doomed to disintegration." (EC-456)

He was an active participant in Hitler's vigorous campaign to take over the German state. Thus, he openly lent the prestige of his name, which was widely known in banking, financial, and business circles, to Hitler's cause (3729- PS). He actively undertook to induce business leaders to support Hitler. In his letter to Hitler 12 November 1932, he wrote that:

"It seems as if our attempt to collect a number of signatures from business circles for this purpose (your becoming Chancellor) was not altogether in vain ." (EC-456)

He organized the financial means for the decisive March 1933 election, at a meeting of Hitler with a group of German industrialists in Berlin. At this meeting, Hitler bluntly announced his plans to destroy the parliamentary system in Germany, to crush all internal opposition by force, to restore the power of the Wehrmacht, and to gain his objectives outside of Germany by the use of force. On this occasion, Schacht collected a campaign fund of several million Marks for Hitler's use (D-203; EC49).

In an eulogy of Schacht on the occasion of his sixtieth birthday, the Voelkischer Beobachter, Hitler's official organ, aptly described Schacht's activity in the period before the 1933 election as follows:

"In this critical period, Schacht never failed to point at Adolf Hitler as the only possible leader of the Reich."

"The name of Dr. Schacht will remain linked with the transition of the German economy to the new National Socialist methods" (EC-499)

Schacht's program, as hereinafter outlined, was, by his own admissions, dedicated to the accomplishment of Hitler's armament program.

In a letter to General Thomas dated 29 December 1937, Schacht stated:

"I have always considered a rearmament of the German people as conditio sine qua non of the establishment of a new German nation." (EC-257)3.

Ύστερα από την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944, ο Σαχτ συνελήφθη κατ' εντολή του Χίτλερ εξαιτίας του γεγονότος  ότι ο Σαχτ είχε επαφές με αντιχιτλερικούς κύκλους ήδη από το 1934 κυρίως λόγω των σχέσεών του με τον Γκέρντελερ, ενώ συναντιόταν τακτικά και με τον Χανς Γκισέβιους (Hans Gisevius), επίσης ενεργό μέλος των αντιχιτλερικών κινήσεων.
        Ο Σαχτ παρέμεινε φυλακισμένος αρχικά στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Ράβενσμπρικ και στην συνέχεια στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Φλόσενμπεργκ για να μεταφερθεί τελικά στο Νταχάου.

Λίγο πριν την λήξη του Πολέμου, κατά το τέλος Απριλίου του 1945, μεταφέρθηκε στο Τιρόλο μαζί με άλλους 140 επώνυμους κρατουμένους από τα SS και εγκαταλείφθηκαν εκεί.

Ο Σαχτ συνελήφθη από τους Συμμάχους στο Νίντεντορφ του νότιου Τιρόλου και παραπέμφθηκε να δικαστεί στην Δίκη της Νυρεμβέργης, όπου αθωώθηκε. Το 1946 αφέθηκε ελεύθερος, παρά το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί επιθυμούσαν την καταδίκη του ισχυριζόμενοι ότι ήταν ο οικονομικός κινητήριος μοχλός της Ναζιστικής Γερμανίας.

Ο Σαχτ αντέτεινε τον «εγκλεισμό» του στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και, υποστηριζόμενος από τους Βρετανούς, τελικά αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες.

Το 1948 και το 1950 διώχθηκε από γερμανικά δικαστήρια αποναζιστικοποίησης. Αρχικά καταδικάστηκε (1948) σε οκτώ χρόνια καταναγκαστικής εργασίας, αλλά τελικά αφέθηκε ελεύθερος, ενώ το 1950 αθωώθηκε.

 

Ο Hjalmar Schaht σε στάση προσοχής (κέντρο) με τον Adolf Hitler το 1936.

Ο Hitler με τον Πρόεδρο της Τράπεζας του Ράιχ (Reichsbank) και μετέπειτα Υπουργό Οικονομικών Hjalmar Schacht στις 5 Μαΐου 1934.

Ο Hjalmar Schacht, ο Υπουργός Οικονομικών του Hitler σε συνάντηση με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Ιουδαιοταλμουδιστή-Σιωνιστή Franklin Delano Roosevelt το 1936.

Hjalmar Schacht, Hoover, and R. Hugh Wilson

Οι Hjalmar Schacht της Reichsbank (αριστερά) και ο Ιουδαίος Montagu Norman της Τράπεζας της Αγγλίας ( δεξιά) τον Μάϊο του 1934.

Το 1953, ίδρυσε δική του τράπεζα στο Ντίσελντορφ, την Deutsche Außenhandelsbank Schacht & Co. 
       Διετέλεσε, επίσης, οικονομικός σύμβουλος αρκετών χωρών!!!

Παρέμεινε διευθυντής της Τράπεζας ως το 1963, οπότε αποσύρθηκε από την ενεργό δράση!!!

Συνεχίζεται

---

1 Horace Greely Hjalmar Schacht, (1877 - 1970): 
Ο Σαχτ γεννήθηκε στο Τίνγκλεφ (Tingleff) του Σλέσβιχ-Χολστάϊν της Πρωσίας (η περιοχή σήμερα ανήκει στην Δανία) στις 22 Ιανουαρίου 1877. Ο πατέρας του Βίλιαμ Λέοναρντ Σαχτ (πλήρες όνομα William Leonhard Ludwig Maximillian Schacht) ήταν καθηγητής σε σχολείο και η μητέρα του ήταν η Δανή βαρόνη Κονστάντς φον Έγκερς (Constanze Justine Sophie von Eggers).

Ήταν Γερμανός τραπεζίτης και ειδικός επί των οικονομικών, ο οποίος έλαβε διεθνή αναγνώριση όταν κατάφερε να περιορίσει τον καταστροφικό πληθωρισμό που απειλούσε την ύπαρξη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης κατά την περίοδο 1922 - 1923. Υπηρέτησε, επίσης, ως Υπουργός Οικονομικών κατά την περίοδο 1934 - 1937 στην ναζιστική κυβέρνηση που σχημάτισε ο Χίτλερ. 
Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως οικονομικός σύμβουλος του Τραπεζικού Επιτρόπου του κατεχόμενου Βελγίου την περίοδο 1914 - 15 στρατηγού φον Λουμ (General von Lumm), ο οποίος τον απέλυσε όταν ανακάλυψε ότι ο Σαχτ είχε χρησιμοποιήσει την "Dresdner Bank", τον προηγούμενο εργοδότη του, για να διοχετεύσει 500 εκ. βελγικά φράγκα σε ομόλογα ως πληρωμή των γερμανικών απαιτήσεων.

Το 1916 διορίστηκε διευθυντής της Γερμανικής Εθνικής Τράπεζας, όπως είχε ονομαστεί το τραπεζικό ίδρυμα που προέκυψε από τη συγχώνευση της "Darmstädter" και της "Nationalbank (Danatbank)".

Το 1923 ο Σαχτ διορίστηκε επίτροπος συναλλάγματος και από την θέση αυτή διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στην σταθεροποίηση του καλπάζοντος πληθωρισμού εκείνης της περιόδου, δημιουργώντας το "Rentenmark" (όρος που θα μπορούσε να αποδοθεί ως "μάρκο εξασφαλίσεως χρέους").

Τον Δεκέμβριο του 1923 ο Σαχτ είχε αποκληθεί "σωτήρας του μάρκου". Από την θέση αυτή διαπραγματεύτηκε σθεναρά τις δανειακές υποχρεώσεις της Γερμανίας και το 1929 συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις της καταρτίσεως του "Νέου Σχεδίου", ενός προγράμματος για την αναδιάρθρωση των γερμανικών αποζημιώσεων.

2 Gale Encyclopedia of Biography, Hjalmar Schacht

3 https://www,jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/Schacht.html