Κυριακή 24 Μαΐου 2015

    ΝΑΖΙΣΜΟΣ:
H ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ
NAZISM:
THE OCCULT SOCIETY OF TALMUDIST JEWS
ΜΕΡΟΣ 20ο

      9. Η αφανής και αλλόκοτη Συμμαχία Ναζισμού – Ταλμουδικού Σιωνισμού (Συνέχεια προηγουμένου 19ου μέρους
Η συμφωνία Haavara – THE HAAVARA AGREEMENT1
Η «Haavara», ήταν μια εταιρεία Εβραϊκής Ιδιοκτησίας, για την μεταφορά κεφαλαίων και περιουσιακών στοιχείων Ιουδαϊκής ιδιοκτησίας, από την Ναζιστική Γερμανία στην Παλαιστίνη. Η εταιρεία «Εμπιστοσύνη και Μεταφορά, Office Haavara Ltd», ιδρύθηκε στο Τελ Αβίβ, μετά από συμφωνία με την ναζιστική κυβέρνηση του Χίτλερ, στις 25 Αυγούστου του 1933, προκειμένου να διευκολυνθεί η μετανάστευση των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη, επιτρέποντας την μεταφορά των κεφαλαίων – περιουσιών τους με την μορφή Γερμανικών εξαγωγικών αγαθών!!!
Τα ποσά που έπρεπε να μεταφερθούν, πληρώνονταν από τους υποψηφίους μετανάστες στον λογαριασμό μιας Εβραϊκής εταιρείας για λογαριασμό τρίτων στην Γερμανία (PALTREU Palestina Treuhandstelle zur Beratung deutcher Juden – Παλαιστίνη, γραφείο εμπιστοσύνης για την διαβούλευση των Γερμανών Εβραίων) και χρησιμοποιούνταν για την αγορά αγαθών, τα οποία η Haavara στην συνέχεια πωλούσε στην Παλαιστίνη. 




 The Transfer Agreement: The Dramatic Story of the Pact between the Third Reich and Jewish Palestine.
Η μεταφορά, η οποία αποδυνάμωσε το Μποϋκοτάζ των γερμανικών προϊόντων που εκδηλώθηκε από πολλές εβραϊκές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, συνάντησε την έντονη αντίδραση από τους ανά τον κόσμο Ιουδαίους. Παραδόξως όμως και πάλιν, η διαμάχη διευθετήθηκε στο Σιωνιστικό Συνέδριο της Λουκέρνης το 1935, το οποίο αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της μεταφοράς και τοποθέτησε την εταιρεία Haavara υπό την εποπτεία του Ιουδαϊκού Πρακτορείου2.
Η συμφωνία Haavara έδωσε την δυνατότητα σε κάθε Ιουδαίο να μεταναστεύσει από την Γερμανία με όλα σχεδόν τα υπάρχοντα και την προσωπική του περιουσία, με την προϋπόθεση ότι οι Εβραίοι θα έπρεπε πρώτα να καταθέσουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία τους σε μία από τις δύο Εβραϊκής Ιδιοκτησίας Τράπεζες στην Ναζιστική Γερμανία, οι οποίες είχαν Υποκαταστήματα στο Τελ Αβίβ και στην Ιερουσαλήμ.
Τα γερμανικά κεφάλαια των δύο αυτών Εβραϊκών Πιστωτικών Ιδρυμάτων, ήσαν εγγυημένα από την Ναζιστική κυβέρνηση του 3ου Ράιχ.
Ακόμη και μετά τον Πόλεμο αυτά τα περιουσιακά στοιχεία ήταν στην απόλυτη διάθεση των Εβραίων ιδιοκτητών ή των νομίμων εκπροσώπων τους.  Αν ένας Εβραίος δεν επιθυμούσε να μεταναστεύσει αμέσως, θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά, να μεταφέρει όλα τα προσωπικά περιουσιακά του στοιχεία στην Παλαιστίνη, όπου θα διασφαλίζονταν από έναν διαχειριστή, όσο ο ίδιος παρέμενε στην Γερμανία για αόριστο χρόνο, πάντα όμως με τελικό στόχο την μετανάστευση του.
Όλο αυτό το διάστημα, η προσωπική του περιουσία εκτός Γερμανίας, ήταν ασφαλισμένη.
      Διά μέσου της εταιρείας Haavara μεταβιβάστηκαν τα περιουσιακά στοιχεία των Γερμανο-εβραίων, ρευστοποιημένα, αξίας πάνω από 6.000.000 λίρες Αγγλίας, τα οποία όχι μόνο σώθηκαν αλλά και αποτέλεσαν την «μαγιά» πάνω στην οποία χτίστηκε η οικονομία του Κράτους του Ισραήλ στα Παλαιστινιακά Εδάφη.
       Η Συμφωνία μεταφοράς Haavara ήταν ένας σημαντικός παράγοντας σύμφωνα με τον οποίο κατέστη δυνατή η μετανάστευση τουλάχιστον 60.000 Γερμανών Εβραίων στην Παλαιστίνη κατά τα έτη 1933 έως 1939 και μαζί με τα χρήματα που επενδύονταν από τους ίδιους τους μετανάστες, στην παροχή κινήτρων για την επέκταση των γεωργικών διακανονισμών και την γενική οικονομική ανάπτυξη.
      Η Haavara συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, παρά τις προσπάθειες μερικών στελεχών του Ναζιστικού κόμματος να σταματήσει ή να περιορίσει τις δραστηριότητές της.
Προσωπικώς ο Χίτλερ συνέχισε να την υποστηρίζει τουλάχιστον μέχρι το 1939!!! 
Το 1940 η ομάδα Σιωνιστών «Λεχί» (Βλέπε υποσημείωση 3, μέρος 18ο), συναντήθηκε με τον επικεφαλής του τμήματος Μέσης Ανατολής του υπουργείου Εξωτερικών, Werner Otto von Hentig, ο οποίος  υποστήριξε  την πολιτική της συγκεντρώσεως μεγάλου αριθμού Εβραίων στην Παλαιστίνη, με στρατηγικό στόχο την μελλοντική ίδρυση κράτους του Ισραήλ. Οι Σιωνιστές τού πρότειναν άμεση στρατιωτική συνεργασία με τους Ναζί προκειμένου να συνεχιστεί η μεταφορά των Εβραίων της Ευρώπης στην Παλαιστίνη3.
Ο μέγας «εβραιοφάγος» Göring δημιούργησε την κεντρική Υπηρεσία του Ράϊχ για την Εβραϊκή Μετανάστευση («Reichszentrale fuer die juedische Auswanderung») με υπεύθυνο τον Reinhard Heydrich. Η υπηρεσία αυτή:
-Συντόνιζε τα διάφορα κυβερνητικά τμήματα που είχαν εμπλακεί με την εβραϊκή μετανάστευση.
-Απλοποίησε τις επίσημες διαδικασίες για την εβραϊκή μετανάστευση, αλλά η εργασία της συναντούσε εμπόδια από την απροθυμία όλων σχεδόν των χωρών να δεχτούν Εβραίους.
Η μόνη χώρα στην οποία οι Εβραίοι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν ακόμα εύκολα ήταν η Παλαιστίνη, υπό την προϋπόθεση, ότι ο καθένας από αυτούς διέθετε χίλιες λίρες στερλίνες, σύμφωνα με τις εκεί απαιτήσεις των βρετανικών αρχών.
Ο Ιουδαίος συγγραφέας Joseph Burg έγραψε στην εφημερίδα «The Toronto Star» (31 Μαρτίου 1988):
«Ο Σιωνισμός ήθελε να θυσιάσει όλους τους Εβραίους της Ευρώπης στο Σιωνιστικό Κράτος. Όλα έγιναν για την δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ και αυτό ήταν δυνατό μόνο με την βοήθεια (ΣΣ: Των συνθηκών και προϋποθέσεων που δημιουργήθηκαν) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 
Οι μόνοι που προέβαλλαν εμπόδια στην μετανάστευση Εβραίων σε άλλη χώρα πλην της Παλαιστίνης, ήσαν οι Σιωνιστές! 
Ένας άλλος μύθος που δεχθήκαμε μεταπολεμικώς με την μορφή της συστημικής παραπληροφοριακής μηνυματικής ηρωΐνης, είναι ότι οι Ναζιστές υπεχρέωσαν τους Εβραίους της Γερμανίας να φέρουν κίτρινο περιβραχιόνιο με το λεγόμενο άστρο του Δαυϊδ4.



Ουδέν ψευδέστερον! Οι Γερμανοί Σιωνιστές ήσαν εκείνοι που επρότειναν στην ηγεσία των Ναζί και οι Ναζί απεδέχθησαν, να φέρουν οι συμφυλέτες τους Εβραίοι το κίτρινο περιβραχιόνιο, με την αιτιολογία ότι δεν ήταν προσβλητικό  αλλά μία περιβολή με ηρωΐκό συμβολισμό, όπως οι Ναζί των SS που έφεραν υπερηφάνως στον βραχίονά τους την Σβάστικα!!!  
Μάλιστα ο Ραββίνος  Leo Baeck, Ηγέτης όλων των Σιωνιστικών οργανώσεων της Γερμανίας, ανεκοίνωσε δημοσίως ότι τα συμφέροντα του Ιουδαϊσμού είναι τα ίδια ακριβώς, με εκείνα του Εθνικοσοσιαλισμού.    
«…Βurg testified that the emigration of Jews from Nazi Germany who did not go to Palestine was hindered by the Zionists. The Zionists prevented the Jews from going to other countries because their interest was in making the Jews go to Palestine. Furthermore, most countries blocked entrance to Jewish emigration. (25-6842)
The people under Göring dealing with the Jewish question picked up a plan which came from the founder of the Zionist movement, Theodor Herzl, which involved moving the Jews to Uganda or Madagascar. Both of these colonies belonged to France. The plan did not work out, but the existence of the plan alone proved logically that a liquidation of the Jews did not exist. Their labour was needed as well. Burg emphasized there was no liquidation of the Jews by the Germans. (25-6842, 6843, 6844)…….
Burg had discovered that the German Zionist leaders requested as early as 1933 that the Jews be required to wear the yellow star. The Zionists saw it not as an insult but as a heroic gesture, just like the SS wore the swastika. In 1938 the director of the Zionist movement in the Third Reich brought about the wearing of the yellow star by the Jews against the wishes of both Göring and Goebbels. (25-6850)
Burg wrote in his books about the co-operation which existed between the Zionist leadership, including David Ben-Gurion, with the Nazi regime prior to the war. (26-6877) Several days after Hitler had been named Chancellor, Rabbi Leo Baeck, a leader of the Zionist organizations in Germany, announced publicly that the interests of Jewry were identical with the interests of National Socialism…..
A few days later another Zionist leader made a similar declaration. The sense of these declarations, testified Burg, was as follows: 'We nationalist Jews, meaning Zionists, are in agreement with this regime. We are not ashamed of our nationalist thoughts.' The Germans who had to deal with the Jewish question co-operated immediately with this minority of Jews in order to prove to the whole world that they were not anti-Jewish but were co-operating with the Jews. (26-6878, 6879)
In the early 1930s, as result of this co-operation between the Nazis and Zionists, some 120,000 Jews emigrated from Germany to Palestine. Difficulties began, however, when Britain, which administered Palestine, refused to issue any more immigration permits because of Arab unrest. (26-6879, 6880)….»5.



Συνεχίζεται


1 Πηγή: Encyclopaedia Judaica. © 2008. 
2 Πηγές:
E. Marcus, in: Yad Vashem Studies, 2 (1958), 179–204--- S. Esh. in: Am Yisrael be-Dorenu (1964), 330–43---  Ludwig. Pinner, in: In zwei Welten (1962), 133–66. ADD. Βασική Βιβλιογραφία: E. Black, The Transfer Agreement: The Dramatic Story of the Pact between Nazi Germany and Jewish Palestine (2001).
3 Σύμφωνα με τον Εβραίο συγγραφέα Edwin Black, στο βιβλίο του «Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ», γράφει ότι ο αριθμός των Εβραίων που τελικά μεταφέρθηκαν είναι 55.000 και το χρηματικό ποσό ανέρχεται σε 100.000.000 δολλάρια ΗΠΑ. Ο αριθμός των μεταφερθέντων Εβραίων που αναφέρει ο Edwin Black εκτιμάται ως μικρός σε σχέση με τον πραγματικό. Για τον ακριβή αριθμό των μεταφερθέντων, δεν υπάρχουν επίσημα και διασταυρωμένα στοιχεία. Εκτιμάται πάντως ότι είναι μεγαλύτερος των 100.000 Ιουδαίων μεταναστών.
Η τελευταία παράγραφος του βιβλίου του καταλήγει με την δήλωση ότι η συνεχιζόμενη οικονομική σχέση μεταξύ της Εβραϊκής Κοινότητας της Παλαιστίνης και της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας ήταν «ένας απαραίτητος παράγοντας για την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ».
Μία ακόμη ομολογία Ιουδαίου για την συνεργασία Ναζισμού-Σιωνισμού και τον στρατηγικό στόχο της!
4 Το Άστρο του Δαβίδ (σύμβολο: ): Είναι ένα Ιουδαϊκό σύμβολο ταλμουδικής εμπνεύσεως, το οποίο αποτελείται από δυο ισόπλευρα τρίγωνα, το ένα με την κορυφή προς τα επάνω και το άλλο προς τα κάτω, σχηματιζομένων έξι (6) κορυφών. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των σημερινών Ιουδαιοταλμουδιστών:
-Είναι το έμβλημα που έφερε ή τιμούσε ο βασιλεύς του παλαιού λαού Ισραήλ, ως σύμβολο του θεού Ιαχβέ ή εφέρετο επί της ασπίδος του Δαυϊδ.
-Το τρίγωνο με την μια γωνία προς τα πάνω συμβολίζει τον πνευματικό κόσμο και τον Ουρανό, ενώ το κάτω τρίγωνο την σαρκική φύση του και την Γη.
 Το σύμβολο αυτό υπάρχει και στην σημαία του κράτους του Ισραήλ, η οποία καθιερώθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1948.
Οι ισχυρισμοί των Ιουδαιοταλμουδιστών είναι ψευδείς, διότι:
   --- Κατά την αποκρυφιστική ερμηνεία τους, τα δύο τρίγωνα:
   .Συμβολίζουν τους δύο θεούς του καλού και του κακού και την αέναη πάλη τους προς τελικήν επικράτηση. Ως καλόν θεωρούν τον δικό τους ψευδοθεό, τον Σατανά (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9 και 3/9) και ως κακόν τον Ιαχβέ/Ιησού Χριστόν/Τριαδικόν Θεόν (Εξ ού και ο συμβολισμός του τριγώνου) με τελικόν νικητήν τον δικό τους ψευδοθεό!.
   ντιπροσωπεύουν την ένωση αρσενικού και θηλυκού. Για τον λόγο αυτό, μερικοί αποκρυφιστές ομιλούν περί μιας αρσενικοθήλυκης αρχής Δημιουργίας, περί ενός αρσενικοθήλυκου «θεού»!
   ---Οι σημερινοί Ιουδαίοι (Jews) δεν έχουν σχέση με τον Θεό της Π.Δ. του οποίου πιστός δούλος ήταν ο βασιλιάς Δαυΐδ. Απλώς έχουν σφετερισθεί τα ονόματα και την ιστορία του παλαιού λαού Ισραήλ, όπως οι σημερινοί ψευτομακεδόνες των Σκοπίων που έχουν σφετερισθεί τα ονόματα και την ιστορία  των αρχαίων Ελλήνων Μακεδόνων. 
  ---Από ουδεμία ιστορική πηγή ή αξιόπιστη και διασταυρωμένη καταγραφή στην παγκόσμια γραμματεία, προκύπτει ότι το άστρον του Δαυΐδ ήταν εξάκτινον και μάλιστα με την μορφή δύο ισοσκελών τριγώνων.
   ---Αψευδέστερη απόδειξη της εωσφορικής  προελεύσεως του εξάκτινου άστρου είναι η αποτύπωσή του στο Σιωνιστο-τεκτονικής εμπνεύσεως Αμερικανικό δολλάριο, όπου κατά την αποκρυφιστικήν ερμηνεία των λατινικών φράσεων που αναγράφονται επ’ αυτού, ο λατρευόμενος από τους Ιουδαίους ως «θεός», (Οι Ιουδαιοταλμουδιστές δια του χρήματος, κυριαρχούν πλέον σε όλους τους τομείς στις ΗΠΑ), υπεσχέθη επιτυχία στις επιχειρήσεις τους / κυριαρχία σ’ ολόκληρο τον κόσμο  (ANNUIT COEPTIS)  και την δημιουργία μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων (NOVUS ORDO SECLORUM).
5 The 'False News' Trial of Ernst Zündel – 1988---Joseph G. Burg, Joseph G. Burg was the twelfth witness called by the defense. He testified on Tuesday, March 29 and Wednesday, March 30, 1988.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου