ΑΙΓΑΙΟΝ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ
(AEGEAN:THE HELLENIC ARCHIPELAGO)
ΜΕΡΟΣ 18ο
12. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΑΟΖ) ΚΑΙ ΖΩΝΗ ΑΛΙΕΙΑΣ1
ια. Το
καθεστώς της ΑΟΖ στην Ελλάδα (Συνέχεια 17ου μέρους)
Εθνική κυριαρχία και Αιγαίο Πέλαγος.
Σε αντίθεση με το τι
κάνουν άλλοι, προσπαθώντας να αυξήσουν την οικονομική ζωή και τον αριθμό των
κατοίκων σε μια διαφιλονικούμενη περιοχή, οι Ελλαδικές κυβερνήσεις συνεχίζουν
να μειώνουν από την εποχή Αβουρή (Σημίτη) με αποφάσεις ή εσκεμμένες παραλείψεις
τους, τις δυνατότητες να αναπτυχεί οικονομική ζωή ακόμη και σε μη
διαφιλονικούμενες νησίδες, με ιδιαίτερο βάρος στο καθορισμό ΑΟΖ και
υφαλοκρηπίδας,
Παρόμοιο εθνικό έγκλημα με εκείνο της νήσου
Στρογγύλης, του συμπλέγματος Καστελορρίζου, (βλέπε 17ο μέρος),
συνέβη ενσυνειδήτως, κατά την αποψή μας, και με τις νησίδες Καλόγεροι, από τις οποίες επίσης εξαρτάται ο καθορισμός της
ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας στο κέντρο του Αιγαίου. Σήμερα εκεί δεν υπάρχει
καμμία οικονομική ζωή. Έτσι οι δύο
νησίδες Καλόγεροι, μετετράπησαν σταδιακώς σε ακατοίκητες βραχονησίδες!!!
Οι νησίδες Καλόγεροι
εγκατελήφθησαν και μόνον ένας φάρος βρίσκεται εκεί. Αυτό δεν αρκεί όμως, για να
διεκδικήσει η Ελλάδα μια μεγάλη περιοχή υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ.
Σε αντίθεση με τις
ελλαδικές κυβερνήσεις, τα σοβαρά και υπεύθυνα κράτη όπως Ιαπωνία και Κίνα,
προστατεύουν τα εθνικά τους συμφέροντα παντοιοτρόπως, εφαρμόζοντας τους κανόνες
του διεθνούς δικαίου και προετοιμάζοντας τις ένοπλες δυνάμεις τους για
υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητος της πατρίδος τους.Στην Ιαπωνία τα παιδιά διδάσκονται το θέμα της ΑΟΖ στο δημοτικό. Στην Ελλάδα όχι. Ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα προς μελέτη αφορά στην νησίδα Okino ToriShima, που είναι στο νοτιώτερο σημείο της Ιαπωνίας.
Το μέγεθος της συγκεκριμένης νησίδας ήταν αρχικά 8 στρέμματα. Με τον χρόνο όμως το μέγεθός της έγινε κάτω από ένα στρέμμα, γιατί τα νερά ανέβηκαν! Το αποτέλεσμα το βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Οι ελλαδικές κυβερνήσεις, σε ανάλογη περίπτωση με εκείνη της νησίδας Okino ToriShima, εγκατέλειψαν την σπουδαίας σημασίας νησίδα Ζουράφα (Λαδοξέρα), με αποτέλεσμα το μέγεθός της να γίνει ένα στρέμμα, και να μετατραπεί σε ακατοίκητη βραχονησίδα, χωρίς οικονομική ζωή!!!! 2
Το μέγεθος της συγκεκριμένης νησίδας ήταν αρχικά 8 στρέμματα. Με τον χρόνο όμως το μέγεθός της έγινε κάτω από ένα στρέμμα, γιατί τα νερά ανέβηκαν! Το αποτέλεσμα το βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Οι ελλαδικές κυβερνήσεις, σε ανάλογη περίπτωση με εκείνη της νησίδας Okino ToriShima, εγκατέλειψαν την σπουδαίας σημασίας νησίδα Ζουράφα (Λαδοξέρα), με αποτέλεσμα το μέγεθός της να γίνει ένα στρέμμα, και να μετατραπεί σε ακατοίκητη βραχονησίδα, χωρίς οικονομική ζωή!!!! 2
Το ίδιο
συνέβη και με την ΑΟΖ της Κίνας. Παρατηρήσατε τις κατασκευές της Κίνας στην
διεκδικούμενη από τις Φιλιππίνες περιοχή του υφάλου Scarborough.
Οι σύγχρονοι Ελλαδίτες
εξουσιαστές φαίνεται ότι έχουν παραδώσει μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του
Ελληνικού Έθνους στους εντολοδότες τους, και το μόνον που τους ενδιαφέρει και
επείγονται, είναι να εξευρεθούν «λύσεις»
κατά τις επιθυμίες των αφεντικών τους!!!
Να σημειωθεί ότι η
νησίδα Στρογγύλη,
έχει ήδη ενταχθεί στο δίκτυο Natura μαζί
με την Ρώ και το
Καστελόριζο. Αυτό σημαίνει περιορισμένη και υπό όρους οικονομική
εκμετάλλευση. Αργότερα, όπως προείπαμε, επεχειρήθη υπούλως και με άνωθεν/έξωθεν
εντολή, να γίνει αρχαιολογικός χώρος οπότε δεν θα μπορούσε να κτισθεί τίποτα
οικονομικά παραγωγικό επάνω (π.χ. ένα ξενοδοχείο, ένα αεροδρόμιο,
ανεμογεννήτριες, ένα μεγάλο λιμάνι, να υπάρξει πράσινη ανάπτυξη, κλπ.).
Τέλος, με βάση τα όσα
ισχύουν για το δίκτυο Natura και παλαιότερο
νόμο (Ν.3028/2002),3 του πρώην
Υπουργού Εξωτερικών Τουρκόζογλου / Βενιζέλου που συνυπέγραψε με το πρόσχημα της προστασίας της
πολιτιστικής μας κληρονομιάς, οι νησίδες Ρω και Στρογγύλη, επέχουν θέση βραχονησίδων,
επάνω στις οποίες δεν επιτρέπεται να κτιστεί νέο κτίσμα!!!!
Ζουράφα
(Λαδόξερα): Το Καστελόρριζο του
Βορειοανατολικού Αιγαίου 4
Η ΑΟΖ και
τα προβλήματά περί οριοθετήσεως και ανακηρύξεως είχαν και έχουν και συνέχεια. Η
επόμενη έντονη αμφισβήτηση προέκυψε στο βόρειο ακρότατο όριο της ελληνικής (και
ευρωπαϊκής) θαλάσσιας κυριαρχίας: Στην Ζουράφα
(Λαδόξερα). Εκεί που για χρόνια, όπως και σε όλο το Θρακικό Πέλαγος αλλά
και την Θρακική ενδοχώρα, αμφισβητείται η ελληνική παρουσία, ωστόσο στους
τελευταίους μήνες, οι ενέργειες της Τουρκίας, έχουν κορυφωθεί με τρόπο
προκλητικό.
Η Ζουράφα,
η μικρότερη και βορειοανατολικότερη των Θρακικών Σποράδων (μαζί με Ίμβρο,
Τένεδο, Σαμοθράκη), με έκταση 9
στρέμματα και μήκος ακτής 465 μέτρα, οριοθετεί την ελληνική επικράτεια στο
Βορειοανατολικό Αιγαίο. Οι μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού
Ναυτικού, έχουν αναθεωρηθεί προς τα κάτω, λόγω της διαβρώσεως, αφού σύμφωνα με
νεώτερους υπολογισμούς, η έκταση του
νησιού είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα.
Η Ζουράφα
απέχει από το βορειοανατολικό άκρο της Σαμοθράκης (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) 6
ν.μ., 22 ν.μ από το φάρο της Αλεξανδρουπόλεως, ενώ το στενό μεταξύ της Ζουράφας
και της Άκρας Γκρέμια (Μποζτεπέ) έχει εύρος 14 ν.μ. Επί της Ζουράφας,
όπως αναφερόταν σε παλαιότερα κείμενα «λειτουργεί φανός μεμονωμένου κινδύνου με
αναλάμπον λευκό φως. Η μεταλλική πυραμίς του φανού είναι χρωματισμένη μαύρη με
ερυθρή λωρίδα»5.
Τα παραπάνω, αφορώντα
στις νήσους Στρογγύλη,
Ρώ, Καστελόριζο,
Ζαρούφα και Καλόγεροι, συνεκτιμώμενα λογικώς οδηγούν εκ του ασφαλούς
σε νοητικές διαδρομές ηττοπαθείας, ενσυνείδητης Εθνικής μειοδοσίας και
προδοσίας!
Αυτά τα γνωρίζετε; Τα ακούσατε ποτέ από επίσημα χείλη; Όχι.
Γιατί άραγε; Είμαστε υπερβολικοί όταν ομιλούμε για ενσυνείδητες ενέργειες
Εθνικής μειοδοσίας και προδοσίας;
Η απεμπόληση των κυριαρχικών διακαιωμάτων της Ελλάδος από
επίορκους ελλαδίτες εξουσιαστές, βεβαιωμένης μη Ελληνικής ή αμφιβόλου Ελληνικής
καταγωγής, σημαίνει αλλαγή των σημερινών συνόρων της Ελλάδος.
Για αλλαγή των συνόρων της
Ελλάδος μίλησε κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα (2013) ο Τουρκόζογλου/Βενιζέλος6
Για παραχώρηση μέρους της
Εθνικής κυριαρχίας, είχε μιλήσει η τ. πρόεδρος της Βουλής, Άννα Ψαρούδα –
Μπενάκη, η οποία καλωσωρίζοντας τον νέον πρόεδρον της Δημοκρατίας Παπούλια (8 Φεβρ. 2005) είχε «προφητεύσει» μεταξύ
άλλων :
«...τα εθνικά σύνορα
και ένα μέρος της Εθνικής μας κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης και
της ασφάλειας της Ευρώπης….»
Εδώ πρέπει κανείς να
διερωτηθεί αν πράγματι όλα αυτά, μαζί με τα μνημόνια Παπούλια-Γιλμάζ,
Παπανδρέου-Οζάλ, όπως και η συνθήκη της Λισσαβώνος που υπεγράφη επί Αβουρή/Σημίτη,
περί ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας, είναι μέρος ενός γενικώτερου σχεδίου παραδόσεως
Ελληνικού εδάφους στην Τουρκία.
Κατά την γνώμη μας που είναι και γνώμη πολλών Ελλήνων, ναι!!!
Συμπερασματικώς, όσοι από τους Ελλαδίτες εξουσιαστές και
εξουσιοδοτημένους αξιωματούχους, ενσυνειδήτως δια λόγων, έργων ή παραλείψεών
τους, συμμετείχαν ή συμμετέχουν σε συζητήσεις-επιτροπές για θέματα σαφώς
ανθελληνικά και εμφανώς κατά της εθνικής μας ακεραιότητος, όσοι συνείργησαν ή
συνεργούν από το 1974 μέχρι σήμερα, σε πράξεις και αποφάσεις εθνικής
μειοδοσίας/προδοσίας, σε θέματα εθνικής κυριαρχίας, επίγειας, εναέριας,
θαλάσσιας, είναι ΠΡΟΔΟΤΕΣ του Γένους των ΕΛΛΗΝΩΝ!!!
Η
τουρκική στάση και η κατάρρευση του φάρου της Ζουράφας
Εδώ και πολλά χρόνια η
Τουρκία με την στάση της προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα αμφισβητήσεως
της εθνικής κυριαρχίας και στην Ζουράφα. Αμέσως μετά την εισβολή στην Κύπρο το
1974, η πολιτική αυτή εντάθηκε και σημειώθηκαν αρκετά επεισόδια με παρενοχλήσεις
τουρκικών πολεμικών σκαφών σε Έλληνες αλιείς στην Ζουράφα.
Οι παρενοχλήσεις αυτές
είχαν σαν αποτέλεσμα, μετά από εμβολισμούς τον τραυματισμό ακόμη και το θάνατο
Ελλήνων αλιέων. Με την πάροδο του χρόνου υπήρξε μία βαθμιαία άνοδος της
τουρκικής παρουσίας στην περιοχή, η οποία εκτός από την ναυτικήν, συνδυάζεται
και με την παρουσία Τούρκων αλιέων, οι
οποίοι δεν δεσμεύονται από τις απαγορεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και έτσι
εξαφανίζουν με πολυποίκιλους τρόπους το θαλάσσιο πλούτο. Επίσης παραβιάζουν
συχνάκις τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας, κάτι που είναι διακριτό με γυμνό μάτι,
τόσο από την Αλεξανδρούπολη, όσο και από την Σαμοθράκη.
Τα τελευταία χρόνια, η
Ζουράφα ήρθε ξανά στο προσκήνιο με την παρουσία τουρκικών
σκαφών που έκαναν έρευνες στην περιοχή, με την παρουσία πολεμικών σκαφών που
φωτογραφίζουν και αλιευτικών σκαφών που δραστηριοποιούνται εντός των ελληνικών
χωρικών υδάτων, όπως και με την κατάρρευση του φάρου.
Για την
κατάρρευση του φάρου υπήρξαν δύο εκδοχές, η
ανθρώπινη παρέμβαση (καταστροφή από τους Τούρκους) και η καταστροφή λόγω
καιρικών συνθηκών.
Ζουράφα,
εθνική κυριαρχία και ΑΟΖ
Η Ζουράφα
αποτελεί μία ακόμη σημαντική νησίδα που αφορά στην εθνική κυριαρχία και την
ελληνική ΑΟΖ και μάλιστα σε μία περιοχή με συγκεκριμένες προεκτάσεις που
αφορούν την εθνική ανεξαρτησία.
Η Ζουράφα
αφορά στην εθνική κυριαρχία, την ΑΟΖ και όλα τα σχετικά με την ελληνική
παρουσία. Αυτό δεν έχει γνωστό και
διακριτό και πριν να δημιουργηθεί άλλη μία γκρίζα ζώνη, πρέπει να γίνουν άμεσα
όλες εκείνες οι ενέργειες που προβλέπονται για την περιοχή.
Πόσοι,
πέραν των ειδικών γνωρίζουν την ύπαρξη της Ζουράφας, που παραλείπουν για το
ευρύ κοινό οι χάρτες (σχολικοί, τουριστικοί κ.ά.), παρά το γεγονός ότι
σηματοδοτεί τα όρια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Επικράτειας;
Μετά το
Καστελόρριζο, την νότια έκφραση της ΑΟΖ, η Τουρκία επαναφέρει τις διεκδικήσεις
της για την Ζουράφα, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία εκεί, αφού η
βραχονησίδα έχει κεντρικό ρόλο στην χάραξη της θαλάσσιας οριογραμμής και στην
οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Και όλα αυτά και ενώ στην περιοχή,
υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις, για ύπαρξη υδρογονανθράκων. Ο πρώην Υπουργός
Ενέργειας, Ευάγγελος Κουλουμπής, σε άρθρο του (Νοέμβριος 2000) υποστήριξε ότι ή
Ζουράφα μαζί με άλλες βραχονησίδες τού Αιγαίου μπορούν να γίνουν οι «χρυσοφόρες
πύλες», από όπου είναι δυνατό να αντληθούν πετρελαϊκά κοιτάσματα ικανά να
καλύψουν τις συνολικές ανάγκες της χώρας μας για πολλά έτη.
Είναι
περιττό να επαναλάβουμε την κρίσιμη εθνική αλλά οικονομική και πολιτική κρίση
την οποία περνάμε όλοι μας. Η πατρίδα μας θα πρέπει ανακτήσει την κυριαρχία
της, σε όλα τα επίπεδα, ζήτημα που συνδέεται και με την ΑΟΖ, από το Καστελόριζο μέχρι την Ζουράφα.
Ειδικά στο Θρακικό πέλαγος, κάθε άλλη καθυστέρηση θα συνεπάγεται εξαφάνιση,
κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, κάθε μορφής ελληνικής παρουσίας στην περιοχή.
ιβ.
Το Ισραήλ αναγνωρίζει την Ελληνική
ΑΟΖ
Mπορεί η Ελλάδα να μην
ανακηρύσσει την ΑΟΖ της, αλλά πρόλαβε και την αναγνώρισε το Ισραήλ! Στους
χάρτες που έδωσε στην δημοσιότητα το Τελ Αβίβ αναγνωρίζεται 100% η ελληνική
ΑΟΖ, η οποία συνεχίζεται με την ΑΟΖ της Κύπρου! Δηλαδή, αναγνωρίζεται (το έτσι
ή αλλιώς γεγονός) ότι το Καστελόρριζο επεκτείνει την ελληνική ΑΟΖ μέχρι το όριο
της ΑΟΖ της Κύπρου. Οι χάρτες δόθηκαν και στην ελληνική πολιτική ηγεσία,
περιγράφοντας την πορεία που θα έχει ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου που
θα παράγεται στο κοίτασμα Λεβιάθαν από την αμερικανική εταιρεία Νoble Εnergy
Ltd στην Ευρώπη, μέσω υποθαλάσσιου αγωγού που θα διέρχεται από την Ελλάδα.
Για να πραγματοποιηθεί
αυτό ο αγωγός αυτός θα πρέπει να διασχίζει την θαλάσσια περιοχή που σύμφωνα με
το διεθνές δίκαιο αποτελεί μέρος της ελληνικής ΑΟΖ και πιο συγκεκριμένα του τμήματος της ΑΟΖ που η Ελλάδα διαθέτει
στην θαλάσσια περιοχή της Αν. Μεσογείου, χάρις την ύπαρξη του Καστελορρίζου,
της Ρώ και της Στρογγύλης.
Επομένως με την πρόταση τους αυτή, οι Ισραηλινοί με σαφή τρόπο αναγνωρίζουν
την ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή και δίνουν στην Ελλάδα ένα ακόμα διαπραγματευτικό
χαρτί υποστηρίξεως των ελληνικών θέσεων για το συγκεκριμένο θέμα.
Πρακτικά δημιουργείται ένα πολύ ισχυρό
ενεργειακό μπλοκ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, με τις ΗΠΑ να βάζουν την ... εταιρεία
εξορύξεως και εκμεταλλεύσεως!
Το ζητούμενο πια δεν
είναι μόνον αν η Ελλάδα έχει κοινά συμφέροντα με χώρες της ευρύτερης
γεωγραφικής περιφέρειας, αλλά πως θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να
αξιοποιήσεις τις ραγδαίες εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας, αφού οι
Ισραηλινοί γνωρίζουν ήδη την ποσότητα του φυσικού αερίου στο κοίτασμα Λεβιάθαν
και αν θα μπορούν να εκμεταλλευτούν αυτό το κοίτασμα.
Το
2003 μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου οριοθετήθηκε ΑΟΖ στην μέση γραμμή. Η οριοθέτηση
έχει χαραχθεί επιμελώς, ώστε να μην δημιουργείται παρεμβολή και αμφισβήτηση υπό
της Ελλάδος στην περιοχή νοτιοανατολικώς του Καστελόρριζου.
Στην υπόψη οριοθέτηση έχει αντιδράσει
επισήμως προς τον ΟΗΕ η Τουρκία, δηλώνοντας ότι θα έπρεπε να συμμετάσχει στην
οριοθέτηση καθόσον θίγονται δικά της συμφέροντα, παρά το γεγονός ότι έχει συνυπογράψει ανάλογες συμφωνίες
με Ρωσία, Βουλγαρία, Ουκρανία και Γεωργία, στην Μαύρη Θάλασσα. 7
Αφού η Τουρκία στις προμνησθείσες
περιπτώσεις, εφήρμοσε την διεθνή και δικαία αρχή της «μέσης γραμμής – ίσης αποστάσεως», με Ρωσία, Ουκρανία,
Γεωργία και Βουλγαρία, γιατί δεν εφαρμόζει
την ίδια αρχή και με την Ελλάδα στο Αιγαίον Πέλαγος; Οι λόγοι είναι προφανείς.
Μόνη της η Τουρκία, δεν θα τολμούσε ποτέ
να συμπεριφερθεί τόσον περιφρονητικώς, προκλητικώς και αλαζονικώς, για τα
αφορώντα στο καθεστώς του Αιγαίου Πελάγους, για τα οποία τόσον το διεθνές και
το εθιμικόν δίκαιον, όσον και τα ιστορικά-Εθνολογικά-αρχαιολογικά δεδομένα,
είναι σαφέστατα με το μέρος της Ελλάδος!
Συνεχίζεται
- Άρθρο Έφης Τσατταλιού, απόφοιτης
Νομικής Κομοτηνής, Νομική εφημερίδα Curia.gr.--- Άρθρο Στυλιανού Πολίτη, Ηλεκτρονική εφημ. «Ελεύθερη
Ζώνη», αρ. φύλλου 1781, 5 Αυγ. 2015
--See more
at: http://www.evros24.gr/news/general/11200-zourafa-ladoksera-to-kastelorizo-tou-voreioanatolikoy-aigaiou-tou-th-malkidi#sthash.xphle4p9.dpuf
2Με απόφαση της κυβερνήσεως της Ιαπωνίας πρόκειται να δημιουργηθούν επιπλέον κατασκευές στην περιοχή που θα ενισχύσουν την οικονομική του ζωή ...
Οι γείτονες της Ιαπωνίας προβάλλουν αντιδράσεις για το αν δικαιούται πλήρους οικονομικής ζώνης ή υφαλοκρηπίδας το συγκεκριμένο νησάκι που μίκρυνε.
Οι γείτονες της Ιαπωνίας προβάλλουν αντιδράσεις για το αν δικαιούται πλήρους οικονομικής ζώνης ή υφαλοκρηπίδας το συγκεκριμένο νησάκι που μίκρυνε.
4 27 Ιανουάριος 2013
Έβρος24 Group evros24.gr Αλεξανδρούπολη 14ης Μαΐου 7, 3ος όροφος Αλεξανδρούπολη
68100 E-mail: info@evros24.gr ----Copyright © 2015 evros24. All Rights Reserved.
5 Σύμφωνα με το Γιώργο
Λεκάκη («Σαμοθράκη- Ιερά Νήσος»), η Ζουράφα, μάλλον, χρωστάει στο όνομά της
στην λέξη «ζούρα» (που σημαίνει υποστάθμη, κατακάθι) γιατί το νησί είναι και
υπό την στάθμη της θαλάσσης-σκόπελος και κατακάθι ηφαιστείων) + την λέξη «φα»
(< φάος, φως, φανερή). Δηλαδή αποτελεί ένα ηφαιστειακό κατακάθι, κυρίως υπό
την θάλασσα, το οποίο όμως είναι και φανερό.
Μεταφορικώς, η λέξις
ζούρα σημαίνει και την ακαθαρσία, την λέρα - έννοια που φέρει και το κατακάθι -
και ίσως με αυτό θέλανε να αποδώσουν και την εμφάνιση πετρελαιοκηλίδων στην
περιοχή.
Το νησί λέγεται και
Ζγόραφα ή Σγόραφα ή Λαδόξερα ή Λαδοξήρα ή Λαδοξέρα. Οι τελευταίες ονομασίες
προκύπτουν από τους αλιείς ψαράδες, οι οποίοι εντοπίζουν κάθε τόσο
«"λάδι" στην ξέρα».
Ο χάρτης του Piri Reis
(1521), δεν σημειώνει την Ζουράφα , αλλά την αναφέρει ως «Zurata Kaya»: («Ο
βράχος της Καμηλοπαρδάλεως» ) - και συστήνει την επικινδυνότητά της. Αναφέρεται
ανώνυμη από τον Marco Boschini (1613-1678) και την βρίσκουμε σε χάρτη του
Lauremberg (1638), του Dapper (1688), του P. Vander (1729).
Το 1809, ο Choiseul
Gouffier την σημειώνει σε χάρτη με το όνομα «Rocher sur lequel il y a 5 pieds
d' eau». Ανώνυμη αναφέρεται από τον Benoist (1829) και τον Γερμανό αρχαιολόγο
Alex. Conze, ο οποίος επεσκέφθη την Σαμοθράκη στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ πρώτος
που την υδρογράφησε ήταν ο Βρετανός πλοίαρχος Wharton (του υδρογραφικού
«Fown»), το 1880.
Ο Νικόλαος Φαρδύς
(1853-1901), σημαντικός Σαμοθρακίτης με σπουδές στην Γαλλία, σε άρθρο του στην
«Θρακική Επετηρίδα» το 1897 (ΤΑ ΖΓΟΡΑΦΑ ΩΣ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ
ΚΑΙ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΠΡΟ ΑΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΕΣΙΣΑΙ), γράφει μεταξύ των άλλων τα εξής:
«Tα Ζγόραφα είναι
τρικαρηνός ύφαλος πέτρα, εν νηνεμία μόνον, και μάλιστα όποτε συνέπεια
βορειοανατολικού ανέμου αποσύρονται τα θαλάσσια ύδατα, ορατή της παραπλέουσι
ταύτην, λίαν δ' επικίνδυνος τοις ναυτιλλομένοις, κειμένη εν τω Θρακικώ πελάγει
μεταξύ Θρακικής Χερσονήσου και Σαμοθράκης, εις εξ περίπου μιλίων απόστασιν από
του Αγκίστρου, άκρας ονομαστής επί της βορειοανατολικής παραλίας της νήσου
Σαμοθράκης. Η ύφαλος αυτή, εν καιρώ γαλήνης, διακρίνεται επίσης εκ τίνος υγράς
ελαιώδους ουσίας, επιπλέουσης επί των περί αυτήν υδάτων της θαλάσσης και
αποπνέουσης οξείαν και πνιγηράν τίνα οσμήν πετρελαίου. Κείται δε γεωγραφικώς επί
του σημείου εκείνου, εν τω οποίω συναντώνται η 40° ,28΄ μοίρα του βορείου
πλάτους μετά της 25° ,51΄ του μεσημβρινού, κατά τον Πινάκα ον εδημοσίευσεν ο κ.
Α. Conze, εν τω Reise auf den Jnseln des Thrakischen Meeres. (Hannover, 1860).
Η ύφαλος αυτή εφείλκυσε
κατά πρώτον την προσοχήν μου τω 1874, οπότε, επιβαίνων ιστιοφόρου πλοίου και
ευρεθείς εν καιρώ γαλήνης πλησίον αυτής, ηδυνήθην ιδίοις ομμάσι να ιδώ την επί
της θαλλάσης πλέουσαν ελαιώδη ουσίαν, να δοκιμάσω εξ ιδίας αντιλήψεως και
πεισθώ επί τέλους, ότι πρόκειται ενταύθα περί πετρελαίου, του οποίου η πηγή
βεβαίως κείται εν τω σώματι του υφάλου τούτου πέτρου» .
Ο Φαρδύς προσθέτει ότι
«η παρουσία πετρελαίου επί της υφάλου Ζγόραφα, τα θερμά μεταλλικά ύδατα των
Θερμών επί της νήσου Σαμοθράκης("Τα θερμά νερά της νήσου Σαμοθράκης"
υπό Ν. Β. Φαρδυ, εν τω "Έβρω" Ανδριανουπόλεως, 3 Ιουλίου 1896. Έτος
Ε΄, αριθ. 72) και ο ακατάπαυστος υποχθόνιος βρόμος μετά δονήσεων κατά το μάλλον
και ήττον σφόδρων του εδάφους αυτής μαρτύρουσι την παρουσίαν μετάλλων εν τοις
στερνοίς του ουκ ευαγκάλου τούτου όγκου και την ακατάπαυστον ηφαιστειώδη
εργάσιαν εν αυτώ.)».
Ο Ν. Φαρδύς υιοθετεί
την άποψη του Πλινίου πως η Ζουράφα είναι υπόλειμμα ενός των τεσσάρων νησιών,
που υπήρχαν κάποτε μεταξύ Σαμοθράκης και χερσονήσου του Αίμου.
Ένας άλλος μελετητής, ο
Σ.Ε. Λυκούδης γράφει ότι η διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας κατήντησε την
Ζουράφα να έχει διάσταση 35 μέτρα , της οποίας οι δύο ακραίες κεφαλές είναι
ξηρές σε περίοδο γαλήνης και αναπαυτήρια γλάρων .
Ο Γεώργιος Γιαγκάκης
(«Η ΖΟΥΡΑΦΑ ΜΑΣ: Βορειοανατολική νησαία προεξοχή της χώρας»), αναφέρει ότι στην
έκδοση του Πλοηγού του 1955 , σε μικρές αποστάσεις από την Ζουράφα υπάρχουν στα
μεν Δυτικά της «Βράχος» μικρού υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας ύψους , στα σε
Νοτιοανατολικά της «Βράχος» περί την επιφάνεια της θάλασσας. Ήδη, μετά από τις
δεκαετίες που πέρασαν, τα βραχώδη αυτά
νησαία εδάφη, έχουν εξαλειφθεί, περιέπεσαν στην κατηγορία του σκόπελου ή
και της υφάλου και απέμεινε η υψηλότερη Ζουράφα.
6 «Αλλάζουν τα
γεωγραφικά δεδομένα», είπε ο Ε.Βενιζέλος και έκανε λόγο για μια «νέα
γέφυρα» με σημασία «όχι μόνο οικονομική, αλλά και γεωπολιτική
γέφυρα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας» αναφερόμενος στον αγωγό TAP.
To ερώτημα είναι πώς
αλλάζουν τα "γεωγραφικά δεδομένα" μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας; Θα καταργηθούν
τα σύνορα; Θα υπάρξει αποδοχή των απαράδεκτων απαιτήσεων της Τουρκίας έναντι
της Ελλάδας;
Θα γίνει πράξη το
νεο-οθωμανικό όραμα της Τουρκίας που ηγεμονεύει και της Ελλάδας που
δορυφοροποιείται;
Τι θα πει "Γεφυρώνεται γεωπολιτικά η
Ελλάδα με την Τουρκία"; Έχουν συμφωνηθεί πράγματα τα οποία αγνοούμε;
Πηγές: Τμήμα ειδήσεων
defencenet.gr/19 Ιουλίου 2013----national-pride.org/2013/07/26/η-ελλαδική-κούραση-και-το-λάθος-βενι/
7 Τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά
Κράτη της Μεσογείου δεν έχουν οριοθετήσει ΑΟΖ, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν
ενθαρρύνει τέτοιες οριοθετήσεις επειδή:
(α) Επιδεικνύει ανοχή
στην οριοθέτηση Αλιευτικής Ζώνης,
(β) Ο αλιευτικός στόλος
των κρατών της είναι μεγαλύτερος και καλλίτερα εξοπλισμένος και οργανωμένος από
τον αντίστοιχο των κρατών της βορ. Αφρικής, ώστε να μπορεί να αλιεύει μακρύτερα
και σε μεγαλύτερη θαλάσσια έκταση, ενώ η οριοθέτηση ΑΟΖ με τα βορειοαφρικανικά
Κράτη, θα περιόριζε σημαντικά τις θαλάσσιες περιοχές αλιευτικής εκμεταλλεύσεως,
και
(γ) Πιέζουν και οι
άλλες εκτός Μεσογείου, μεγάλες ναυτικές και ναυτιλιακές δυνάμεις, αφού στην ΑΟΖ
τα κράτη μπορούν να επιβάλλουν περιορισμούς που δεν υπάρχουν στην ΑΘ και με την
οριοθέτηση ΑΟΖ στην Μεσόγειο, όλη πλέον η Θάλασσα θα έπιπτε υπό την δικαιοδοσία
των Κρατών της περιοχής και δεν θα υπήρχε καθόλου ΑΘ. Στην Μ. Θάλασσα το 1978,
η τότε ΕΣΣΔ συμφώνησε με την Τουρκία την οριοθέτηση της ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΟΣ (ΥΦΑΛ),
την οποία το 1987 επιβεβαίωσαν και ως ΑΟΖ.
Το 1997, η Τουρκία με
χωριστές συμφωνίες με Ρωσία, Γεωργία και Ουκρανία, επανεπιβεβαίωσαν την
οριοθέτηση της ΥΦΑΛ και ότι αυτή ισχύει και ως ΑΟΖ. Το 1997, η Τουρκία συμφωνεί
και με την Βουλγαρία σε κοινή οριοθέτηση της ΥΦΑΛ με ΑΟΖ. Όλες οι οριοθετήσεις
αυτές έχουν γίνει με βάση την θεμελιώδη αρχή της «μέσης γραμμής – ίσης
αποστάσεως».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου