ΑΙΓΑΙΟΝ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ

(AEGEAN :THE HELLENIC ARCHIPELAGO)

ΜΕΡΟΣ 16^ο

11. Ο ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ (Συνέχεια 15^ου μέρους)

ε. Ο επιχειρησιακός έλεγχος στο Αιγαίον Πέλαγος και ο ρόλος του ΝΑΤΟ 1

Ένα θέμα που συνδέεται με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο είναι αυτό του επιχειρησιακού ελέγχου ή επιχειρησιακής ευθύνης στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Πρόκειται για τον μόνιμο ή κατά περίπτωση καταμερισμό ζωνών ευθύνης, μεταξύ των κρατών μελών, που ειδικά για τον χώρο του Αιγαίου, λόγω της μορφολογίας του και των τουρκικών διεκδικήσεων, μπορεί ταυτόχρονα να θεμελιώνει και δικαιώματα ή διεκδικήσεις.

Αφορά κυρίως στον διεθνή θαλάσσιο και εναέριο χώρο και ως προς την έκταση που καλύπτει, σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με τον χώρο που καλύπτει το FIR (χώρος ελέγχου και συντονισμού των πτήσεων).

Τα όρια του FIR Αθηνών, όπως έχουν οριστεί από τον ICAO, είναι τα εξής:
      Καλύπτει όλη την ελληνική επικράτεια και όλο το Αιγαίον (ελληνικά εθνικά και διεθνή ύδατα) μέχρι την μέση γραμμή μεταξύ των ανατολικών ακτών των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των απέναντι τουρκικών παραλίων και συναντάει νοτιοανατολικά το FIR Λευκωσίας.

Δηλαδή, το ανατολικό όριο του ελληνικού FIR ξεκινάει από τις εκβολές του Έβρου ποταμού και φθάνει μέχρι ανατολικά του Καστελόριζου. Προς νότο, είναι η μέση γραμμή μεταξύ Κρήτης και αφρικανικών ακτών, ενώ δυτικά είναι η μέση γραμμή με τις απέναντι ιταλικές ακτές και η προέκτασή της.

Στο πλαίσιο ελέγχου του FIR η χώρα έχει την ευθύνη να ελέγχει και να διευκολύνει τις πτήσεις αλλά και ν' αναγνωρίζει τα άγνωστα ίχνη στον αέρα και πάνω από τα διεθνή ύδατα.

Με την σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ, έχει προκύψει ζήτημα από την Τουρκία, με τα λεγόμενα «κρατικά αεροσκάφη» (πολεμικά κλπ.), για το εάν υποχρεούνται να καταθέτουν σχέδια πτήσεως. Πάντως, ο ICAO επιβάλλει τον συντονισμό πολιτικής και στρατιωτικής εναέριας κυκλοφορίας, αφού, σύμφωνα με την κρατούσα διεθνώς πρακτική, η ανάγκη ασφαλείας των πτήσεων επιβάλλει την κατάθεση σχεδίων πτήσεως και από τα «κρατικά αεροσκάφη».

Την επιχειρησιακή ευθύνη στο Αιγαίον έχει εκείνος που έχει αναλάβει για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, τον έλεγχο της περιοχής.

Τα πρώτα βήματα για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου έγιναν με την συμφωνία «Ρότζερς» του 1980, περί επανεντάξεως της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα ξαναμπήκε στο ΝΑΤΟ, στην ουσία χωρίς σύνορα, επειδή η Τουρκία απειλώντας με «βέτο», δεν δεχόταν την επάνοδο στην προ της αποχωρήσεως του 1974 κατάσταση, που η Ελλάδα είχε την επιχειρησιακή ευθύνη για όλο το Αιγαίο, συμπεριλαμβανομένων και των διεθνών υδάτων με όριο τα όρια του FIR Αθηνών.

Η Τουρκία έκτοτε, δεν δεχόταν να έχει η Ελλάδα τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, προβάλλοντας παράλληλα ισχυρισμούς, όπως ότι τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατιωτικοποιημένα και προωθώντας την πάγια θέση της για διχοτόμησή του. Η «εκκρεμότητα» έπαψε να υπάρχει τον Δεκέμβριο του 1992, με την κατάργηση, πάντα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, των ορίων περιοχών ευθύνης, με αποτέλεσμα το Αιγαίο να θεωρείται για το ΝΑΤΟ, «γκρίζα» θάλασσα.

Ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου απετέλεσε και αποτελεί το όχημα εθνικού αποχρωματισμού του Αιγαίου, με στόχο την διχοτόμησή του υπό την αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή ομπρέλα.

Η συνέχεια δόθηκε με την νέα δομή του ΝΑΤΟ, που επικυρώθηκε στην Σύνοδο της Ουάσιγκτον τον Απρίλιο του 1999. Σ' αυτήν προβλέπεται η πλήρης κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης των κρατών - μελών, και η καθιέρωση ενιαίου αμυντικού χώρου. Ακολούθησε μια διαδικασία εφαρμογής της νέας δομής, που ολοκληρώθηκε το 2003, όπου έγινε πλήρως αποδεκτό από ελληνικής πλευράς, να μην υπάρχουν όρια ευθύνης στο Αιγαίον, ούτε καν ΝΑΤΟϊκό στρατηγείο επί του ελληνικού εδάφους με αυτή την αρμοδιότητα.

Η κατάργηση των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης που καθιερώθηκε με την εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ, αποτέλεσε αποφασιστικό βήμα «νομιμοποιήσεως» του νέου καθεστώτος περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Έτσι, μετά το 2003 καταργήθηκαν τα στρατηγεία της Λάρισας (διακλαδικό και αεροπορικό) και η κεντρική ευθύνη ανετέθη σε άλλα ΝΑΤΟϊκά στρατηγεία. Δηλαδή, η ευθύνη για την αεράμυνα του Αιγαίου βρίσκεται στα χέρια του Αμερικανού πτεράρχου και του Τούρκου επιτελάρχου του Αεροπορικού Στρατηγείου της Σμύρνης.

Ταυτοχρόνως, το 7ο CAOC (ΝΑΤΟϊκό Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων), που βρίσκεται στην Λάρισα με διοικητή τον Ελληνα διοικητή του ΑΤΑ (Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας), ετέθη υπό τις διαταγές του στρατηγείου της Σμύρνης. Μάλιστα, το ΝΑΤΟ, δηλαδή η Τουρκία, έχει λόγο ακόμα και για τις ελληνικές ασκήσεις που προγραμματίζονται για το Αιγαίο και ο προγραμματισμός τους υποβάλλεται κάθε χρόνο τον φθινόπωρο στην αρμόδια στρατιωτική επιτροπή.

Ποιός ελλαδίτης πολιτικός ή στρατιωτικός αξιωματούχος, θα τολμήσει να ισχυρισθεί πλέον, ότι υφίστανται Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίον ή θα αρνηθεί ότι όλες αυτές οι διαχρονικές παραχωρήσεις στο Αιγαίον, που παρουσιάσαμε μέχρι τώρα μαζί με όσες άλλες θα παρουσιάσουμε, δεν συνιστούν  πράξεις εθνικής μειοδοσίας και προδοσίας;

Τα όσα σημειώθηκαν με την εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ στην διάρκεια των ΝΑΤΟϊκών ασκήσεων, που έγιναν από το 1999 και μετά, εκατέρωθεν του Αιγαίου, είναι ενδεικτικά του πού οδηγούνται τα πράγματα. Στα πλαίσια της ασκήσεως «Dynamic Mix»2, που διεξήχθη στην Ελλάδα εξαιρέθηκε το Αιγαίο, ενώ στην διάρκεια της ασκήσεως «Destined Glory»3, που έγινε στην Τουρκία, υπό την διοίκηση του στρατηγείου της Σμύρνης, οι Τούρκοι απαγόρευσαν στα ελληνικά μαχητικά, που κατευθύνονταν στο χώρο της ασκήσεως επί τουρκικού εδάφους, να πετάξουν πάνω από τα ελληνικά νησιά, γιατί δήθεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα και επιχείρησαν την αναχαίτισή τους!!!      

Όλα τα παραπάνω ήσαν οι ...αναγκαίες συνέπειες στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, οι «παράπλευρες απώλειες» για την επίτευξη των γενικώτερων κοσμοκρατορικών σχεδίων του Ιουδαιοταλμουδικού Συστήματος.

Oι νέες διευθετήσεις, που προωθούνται στο πλαίσιο της νέας δομής διοικήσεως του ΝΑΤΟ, προοιωνίζουν βαθύτερο εγκλωβισμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο στα ΑμερικανοΝΑΤΟϊκά Ιουδαιο- ταλμουδικά γρανάζια.

Χαρακτηριστικά όσον και «προφητικά» με αρκετή δόση ηττοπαθείας, είναι τα όσα είχε αναφέρει στο παρελθόν, στην διάρκεια συνεντεύξεως Τύπου, ο τέως υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος, αναφερόμενος στις εξελίξεις γύρω από το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ και τις αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί στην δομή διοικήσεώς του.

«Θέλουμε - είπε - να διαμορφωθούν έτσι τα πράγματα, ώστε να μειωθούν οι εστίες έντασης οι οποίες οφείλονται σε λόγους διοικητικούς και λειτουργικούς».

Μα, ποιος δημιουργεί τις εστίες εντάσεως και θερμών επεισοδίων στο Αιγαίον Πέλαγος που ενίοτε καταλήγουν σε θανάτους των υπερασπιστών των ελληνικών θαλασσών και αιθέρων; Περί των δημιουργών και απρόκλητων ταραχοποιών του Αιγαίου τσιμουδιά από τον Τούρκογλου ή Τουρκόζογλου/Βενιζέλο!

Γιατί ατιμάζεται ή μνήμη των ηρώων που έδωσαν την ζωήν τους τις τελευταίες δεκαετίες, υπερασπιζόμενοι την εθνική τιμή και ακεραιότητα της πατρίδος μας;

Ο ήρως Κώστας Ηλιάκης

Με άλλα λόγια, οι εκάστοτε ελλαδικές κυβερνήσεις, συνεχίζουν εντατικά να παγιδεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα και την υπόθεση της ειρήνης στο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα του ΝΑΤΟ, συντηρώντας τους παράγοντες που όλα αυτά τα χρόνια τροφοδοτούν εντάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και υποδαυλίζουν τις αντιθέσεις και τους στρατηγικούς/στρατιωτικούς ανταγωνισμούς των υπερδυνάμεων.

Κινούμενη σε αυτή την κατεύθυνση της νέας διοικητικής δομής και το «νέο δόγμα» του ΝΑΤΟ, η ελληνική πλευρά καλλιεργεί αυταπάτες πως έτσι θα μπει εμπόδιο στις τουρκικές διεκδικήσεις που έχουν ως όχημα τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου.

Σκόπιμα συγκαλύπτουν ότι το πολιτικοστρατιωτικό πρόβλημα στο Αιγαίο, άμεσα συνδεδεμένο με το ΝΑΤΟ, δεν έχει να κάνει με τα στρατηγεία, αλλά με τον επιχειρησιακό έλεγχο του θαλάσσιου χώρου πέραν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα των 6 ν. μιλίων, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως «διεθνή ύδατα».

Αυτός ο χώρος είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα της ηπειρωτικής Ελλάδος.

Τυχόν στρατιωτικός έλεγχος από άλλη χώρα ή διεθνή Συμμαχικό (ΝΑΤΟϊκό)/ Ευρωενωσιακό φορέα, θα προκαλούσε ανεξέλεγκτες συνέπειες για την άμυνα και την επικοινωνία των ελληνικών νησιών, μεταξύ τους και με την ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτονόητα, οι συνέπειες αυτές θα οξύνονται σε περιόδους πολιτικοστρατιωτικής εντάσεως, που είναι δεδομένη σε μια περιοχή όπου συγκρούονται ισχυρά συμφέροντα.

Η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος λοιπόν, βρίσκεται στο γεγονός ότι για το ΝΑΤΟ, με βάση τις αναθεωρήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, τόσο στο δόγμα του όσο και στην δομή διοικήσεώς του, έχουν καταργηθεί τα εθνικά όρια ευθύνης και όλες οι χώρες μέλη αποτελούν έναν «ενιαίο χώρο».

                       

Δημοσιευμένος στρατιωτικός χάρτης του Αιγαίου, όπου διακρίνονται τα πεδία βολής Ανδρου (LGD 68 βορειοδυτικά Ανδρου και Τήνου) και Ψαθούρας (LGD 65 νότια Χαλκιδικής) που έχει ορίσει η Ελλάδα στα εθνικά και τα διεθνή ύδατα (FIR) και είναι σταθερά στο στόχαστρο των τουρκικών παραβιάσεων.

FIR και επιχειρησιακός έλεγχος στο Αιγαίο

Η τουρκική αμφισβήτηση αναφορικά με το FIR έχει δύο σκέλη:

1/ Δεν δέχεται να καταθέτουν τα στρατιωτικά της αεροσκάφη σχέδια πτήσεως στις Αθήνες, για πτήσεις στο διεθνή εναέριο χώρο και

2/ Αμφισβητεί τα όρια του FIR Αθηνών διεκδικώντας την διχοτόμηση του Αιγαίου με μια κάθετη γραμμή από βορρά προς νότο, ο γνωστός 25ος Μεσημβρινός, θέτοντας το διεθνή εναέριο χώρο που περιβάλλει τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Δωδεκάνησα) υπό την αρμοδιότητα του FIR Κωνσταντινουπόλεως. Για τον σκοπό αυτό εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ 714 στις 8 Αυγούστου 1974, που δεν έγινε δεκτή από την Ελλάδα και τελικά δεν εφαρμόστηκε.

Στο χώρο FIR, ως διεθνής εναέριος χώρος που είναι, μπορούν να γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις από οποιαδήποτε χώρα μετά από σχετική δέσμευση της περιοχής, που θα γίνει όμως αποδεκτή από την χώρα ευθύνης, η οποία θα εκδώσει ΝΟΤΑΜ (αναγγελία) με τα όρια τα γεωγραφικά και τα χρονικά, εν προκειμένω, για το Αιγαίον, από την Ελλάδα.

Το FIR αντικειμενικά συνδέεται και με το ίδιο το δικαίωμα άμυνας της χώρας που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των πτήσεων.

Εξάλλου, πολλές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, έχουν κηρύξει ζώνες των διεθνών υδάτων, σε ορισμένη απόσταση από τις ακτές τους, που η προσέγγιση αεροσκαφών απαιτεί άδεια. Αυτό ισχύει πιο πολύ για την Ελλάδα στο Αιγαίον, που είναι διάσπαρτο από ελληνικά νησιά, των οποίων οι γραμμές επικοινωνίας με την ηπειρωτική χώρα διέρχονται από διεθνή ύδατα αλλά και η άμυνα της ηπειρωτικής Ελλάδας επηρεάζεται άμεσα από το ποιος ελέγχει στρατιωτικά αυτό το θαλάσσιο χώρο.

Να σημειωθεί ότι ναι μεν η χώρα ευθύνης δεν μπορεί να αναχαιτίζει ξένα μαχητικά στο FIR της, όμως στην πράξη αυτό καταργείται όταν πετάνε σε πολεμική διάταξη και κατευθύνονται προς τον παραπλήσιο εθνικό εναέριο χώρο που τον παραβιάζουν κατ' επανάληψη.

 Εξάλλου, και το ΝΑΤΟ έχει ορίσει τον διεθνή εναέριο χώρο ως χώρο επιχειρησιακής ευθύνης, δηλαδή άμυνας. Μόνο που για το Αιγαίο αυτό αμφισβητείται στην Ελλάδα και την ευθύνη την έχει, δυστυχώς, το ΝΑΤΟϊκό Αεροπορικό Στρατηγείο της Σμύρνης, ο διοικητής του οποίου πρόσφατα - Μάρτιος 2010 - εξέδωσε διαταγή - την οποία τελικά ανακάλεσε - με βάση την οποία, το Αιγαίον εξαιρείται και αντιμετωπίζεται ως «γκρίζα» περιοχή4.

στ. Στρατηγικός στόχος του ΝΑΤΟ για το Ελληνικόν Αιγαίον Αρχιπέλαγος

Εκ των μέχρι τώρα λόγων και έργων των κατά καιρούς ηγεσιών του ΝΑΤΟ προκύπτει ότι στρατηγικός τους στόχος είναι, η συνδιαχείριση του Αιγαίου, βήμα-βήμα, υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ5.

Τα όσα συμβαίνουν σήμερα Αιγαίον εντάσσονται καθαρά στο αμερικάνικο σχέδιο για την περιοχή μας. Το σχέδιο αυτό έχει σαν στρατηγικό στόχο την σταθεροποίηση της αμερικανοΝΑΤΟϊκής κηδεμονίας ολόκληρης της περιοχής μέσα από:

α) την προώθηση διπλωματικών συνεννοήσεων μεταξύ των δύο χωρών και

β) την επιτάχυνση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των επιχειρηματικών συνδέσμων των δύο χωρών.

Δύο είναι οι κεντρικοί άξονες στους οποίους εγγράφονται οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων. Ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου από το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους και η διεύρυνση των γκρίζων ζωνών και των διεκδικήσεων της τουρκικής πλευράς. 

Η πρόσφατη απόφαση των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας για συγκρότηση κοινών στρατιωτικών μονάδων ταχείας επέμβασης, που θα λειτουργούν υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ, προωθεί ακόμη περισσότερο τον ΝΑΤΟϊκό έλεγχο στο Αιγαίον. Την ίδια στιγμή, το επιχειρησιακό πλαίσιο αυτής της δυνάμεως μετατρέπει την Λήμνο σε μία ακόμη γκρίζα ζώνη. Λίγους μήνες πριν, είχε αποκαλυφθεί ότι και ο Αϊ-Στράτης είναι γκρίζα ζώνη. Συνεχώς διευρύνονται, λοιπόν, οι περιοχές όπου το καθεστώς της Άγκυρας αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία.

Μειώνει άραγε αυτή η απόφαση και γενικότερα η ΝΑΤΟϊκή ομπρέλα την ένταση στο Αιγαίο;

Κάθε άλλο. Πάνω από είκοσι χρόνια οι αερομαχίες και οι πτώσεις των F-16 καλά κρατούν. Οι εξοπλισμοί συνεχίζονται, προς αποκλειστικό όφελος του Ιουδαιοταλμουδικού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, διαψεύδοντας ότι  η  δήθεν αμερικανόπνευστη ελληνοτουρκική φιλία θα μείωνε τους εξοπλισμούς, εξασφαλίζοντας πόρους για το κοινωνικό κράτος. Και, βέβαια, παραμένει σε ισχύ το τουρκικό casus beli (αιτία πολέμου) αν η Ελλάδα, ασκώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα με βάση το διεθνές δίκαιο, αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.

ζ. Ο Στρουθοκαμηλισμός της ελληνικής κυβερνήσεως 6

Η αντίδραση της ελληνικής κυβερνήσεως, σε όλα αυτά τα τεκταινόμενα στο προσκήνιο και παρασκήνιο, μόνο με στάση στρουθοκαμήλου μπορεί να συγκριθεί. Πρόβαλε σαν μεγάλη επιτυχία τις ελληνοτουρκικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης, πανηγύρισε για τις επιχειρηματικές συμφωνίες!!! Οι ελλαδικές κυβερνήσεις σέρνονται πίσω από το αμερικάνικο άρμα, χωρίς στρατηγικό σχέδιο: Ελπίζουν να μην τεθεί ζήτημα εδαφικής ακεραιότητας. Επιχειρούν, μάλιστα, να κλείσουν το ζήτημα αυτό, κάνοντας ορισμένες σημαντικές παραχωρήσεις προς την Τουρκία στο Αιγαίο – γι’ αυτό και τάσσεται αναφανδόν υπέρ της προσφυγής στη Χάγη.

Οι ελλαδικές κυβερνήσεις ακολουθούν εκ συστήματος μια ενδοτική και άκρως επικίνδυνη για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας πολιτική. Οι κίνδυνοι αυτοί εντείνονται από την μετατροπή του Αιγαίου σε θαλάσσιο δρόμο της ενέργειας, με τις ενεργειακές εγκαταστάσεις στην Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα και αλλαχού. Η πολιτική αυτή οδηγεί εκ του ασφαλούς στην ανατροπή των ισορροπιών που υπήρχαν στο Αιγαίον Αρχιπέλαγος, προ του 1974.

Δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι ενώπιον των Τουρκικών αμφισβητήσεων και βλέψεων στο Αιγαίο, οποιαδήποτε παραίτηση από μια σχετική αερο-ναυτική ισορροπία στο Αιγαίο, δημιουργεί άμεση απειλή. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι η Συνθήκη της Λωζάννης, παρά την Μικρασιατική καταστροφή, υπεγράφη με αναμφισβήτητη Ελληνική ναυτική υπεροχή στο Αιγαίον.

Η Ελλάδα είναι χώρα ταυτόχρονα ηπειρωτική και νησιωτική. Δεν μπορεί να μην έχει εξασφαλισμένη την πρόσβαση από και προς όλα τα νησιά της. Η εξασφάλιση αυτή απαιτεί ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό, ισχυρή αεροπορία και σχετική ισορροπία δυνάμεων στην θάλασσα και στον αέρα. Όσο μεγάλα και αν είναι τα οικονομικά προβλήματα, η χώρα πρέπει να βρει τους τρόπους για να διατηρήσει την απαραίτητη αποτρεπτική ισχύ που κατοχυρώνει την ασφάλειά της. Η άμυνα δεν περιμένει και δεν αναβάλλεται.

Η Άγκυρα δεν αποκρύπτει τους στόχους της. Τους διακηρύσσει. Με διπλωματικά έγγραφα και υπομνήματα προπαγάνδας, όπως αυτό που διεμοίρασε στις αντιπροσωπείες των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στις Βρυξέλλες, χωρίς, δυστυχώς, να πάρει αποστομωτική απάντηση από τον παρόντα Έλληνα υπουργό Εξωτερικών. Τους διακηρύσσει επίσης καθημερινά με τις αμφισβητήσεις των Ελληνικών δικαιωμάτων, τις παραβιάσεις του Ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, τους προκλητικούς πλόες Τουρκικών σκαφών σ’ όλο το Αιγαίο, μέχρι τις ακτές της Αττικής, με στόχο την αμφισβήτηση του καθεστώτος του Αιγαίου και την καλλιέργεια διεθνώς της εντυπώσεως ότι η Τουρκία έχει δήθεν δικαιώματα σε όλο το Αιγαίο.

Εσχάτως, η Άγκυρα έχει εισαγάγει μια νέα επωδό στην προπαγάνδα της. Καταγγέλλει παρενοχλήσεις δήθεν δικών της σκαφών και αεροσκαφών από Ελληνικά σκάφη του Λιμενικού Σώματος και από αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Δηλώνει δε απειλητικά ότι δεν θα ανεχθεί στο μέλλον τέτοιες παρενοχλήσεις. Προετοιμάζει το έδαφος για να απωθήσει από το Ανατολικό Αιγαίο την Ελληνική παρουσία, μόλις αισθανθεί ότι έχει γι’ αυτό την απαραίτητη ισχύ και υπεροχή ή μόλις λάβει την εντολή από τον Νονό της, τις ΗΠΑ.

Οι φιλοδοξίες της Άγκυρας για αεροναυτική ηγεμονία στην περιοχή συνδέονται με τις φιλοδοξίες της ν’ αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη. Οι φιλοδοξίες αυτές περιλαμβάνουν και την Χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια) και το γεγονός αυτό θέτει στο επίκεντρο την Ελληνική Θράκη, που είναι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Το Αιγαίον συνδέεται στρατηγικά με τα Στενά και έχει τεράστια σημασία γιατί ελέγχει την είσοδο και την έξοδο στην ανοικτή θάλασσα. Ο έλεγχός του από την Ελλάδα έχει, προφανώς, πολύ μεγάλη σημασία, που είναι σε αντιστοιχία με την σημασία των Στενών.

Η Άγκυρα γνωρίζει την στρατηγική σημασία των Στενών και του Αιγαίου στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων και καλλιεργεί προς την Αμερικανική πλευρά την προπαγάνδα ότι η Ελλάδα είναι δήθεν αναξιόπιστη και αδύναμη για να ελέγχει μόνη της το Αιγαίο για λογαριασμό του ΝΑΤΟ και ότι είναι απαραίτητη γι’ αυτό, η επιχειρησιακή συνδιαχείριση του Αιγαίου από τις δύο χώρες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Με την ίδια λογική, προωθεί την ιδέα της συνεκμεταλλεύσεως των ενεργειακών αποθεμάτων του Αιγαίου από τις δύο χώρες, αντιτασσόμενη στην εφαρμογή του διεθνούς θαλασσίου δικαίου.

Η Ελλάδα, παρ’ όλες τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, πρέπει να διαφυλάξει την στρατηγική της σταθερότητας γιατί μια μεγάλη εθνική κρίση μπορούσε ν’ αποδειχθεί πολύ καταστρεπτικότερη και από την σημερινή οικονομική κρίση που βιώνει. Εγγύηση γι’ αυτό είναι η διατήρηση και η ενίσχυση της αποτρεπτικής της ισχύος, η διαφύλαξη και η ενίσχυση στο πλαίσιο αυτό, του αξιόμαχου του πολεμικού Ναυτικού και της πολεμικής Αεροπορίας.

Συνεχίζεται  

---

1 Πηγές: www.dimokratiki.gr----Ριζοσπάστης, Πέμπτη 1 Ιουνίου 2006, Κωνσταντίνος Τερζής ---kostasxan.blogspot.com /2010/05/ fir.html --- Η νέα δομή του ΝΑΤΟ και το Αιγαίο, Αναλυσεις Του Κυριάκου Ζηλάκου, Ριζοσπάστης, 26 Ιονίου 2010---- See more at:  http://www.greekamericannewsagency.com/2010-01-19-17-50-12/2010-01-19-17-53-39/8508-2010-06-26-13-51-21#sthash.1YNRXHYj.dpuf---- Τ. Παπαδόπουλου,3 Σεπτεμβρίου 2014 5:25 μμ | news room 

2 A live, computer-assisted exercise called Dynamic Mix started on 21 May 2002 and will last until 6 June. The aim of this biannual exercise is to maintain troop readiness in NATO's southern region to respond immediately to any crisis. Exercise Dynamic Mix 2002 is therefore training personnel in command and control procedures and communications interfaces during crisis response, collective defence and humanitarian assistance operations.

3 Exercise DESTINED GLORY ’04 Initial Operational Capability: Sardinia, Italy. The focus for this year’s Ex DG04 was the demonstration of the initial operational capability of NATO Response Force (NRF), deploying from 30 Sep-16 Oct 04 with the maritime and amphibious forces affiliated to STRIKEFORNATO.

Designed to improve NATO’s capability to conduct multinational amphibious and maritime operations, Ex DG 04 was adapted to meet NRF objectives and conducted by JFC Naples.

4 Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ε» του Σαββάτου 6/8/2010, ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης είχε ζητήσει με έγγραφό του (29 Μαρτίου 2010) ανάμεσα σε άλλα, να μοιραστεί το Αιγαίο στην μέση ώστε τον έλεγχο να τον έχουν από κοινού Ελλάδα και Τουρκία. Επίσης με βάση προτροπή του ΝΑΤΟ, είχε διαμηνύσει ότι αν η Αθήνα και η Άγκυρα, δεν λύσουν ταχύτατα το θέμα που χρονίζει από το 2003, για την επάνδρωση και αναβάθμιση του ΝΑΤΟϊκού υποστρατηγείου της Λάρισας και την διασυνδεσιμότητα των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο για σκοπούς ΝΑΤΟ, τότε ο έλεγχος ολόκληρου του Αιγαίου θα παραμένει στο στρατηγείο της Σμύρνης και το τουρκικό υποστρατηγείο του Εσκί Σεχίρ δεν θα καταργηθεί.

«Ο τότε υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, αναφέρει το δημοσίευμα, έσπευσε να το διαψεύσει με σφοδρότητα και χονδροειδείς χαρακτηρισμούς, παρέπεμψε στις προηγούμενες ανακοινώσεις επί του θέματος και επέμενε ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι απολύτως ανακριβές.

Στις 8 Απριλίου 2010, ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει ότι, ύστερα από οδηγίες του, ο Α/ΓΕΑ ζήτησε με επιστολή του από τον Αμερικανό διοικητή του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης να ανακαλέσει το έγγραφό του προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας.

Ο κ. Βενιζέλος θεώρησε ότι η ανάκληση αυτού του σημείου ήταν προσωπική πολιτική επιτυχία του και επαναπαύθηκε στις δάφνες του. Η πραγματικότητα όμως είναι τραγικά διαφορετική και δεν αλλάζει όσους μύδρους και αν είχε εξαπολύσει ο τέως υπουργός Αμυνας, διότι:

.Το αρχικό έγγραφο του διοικητού της Σμύρνης της 29/3/2010, ουδέποτε ανακλήθηκε. Αντιθέτως απεστάλη νεώτερο έγγραφο στις 7 Απριλίου 2010 με δυο αλλαγές. Το πρώτο έγγραφο απαιτούσε απάντηση στις 28 Απριλίου και το νεώτερο, στις 10 Μαΐου.

.Η τροποποίηση του εγγράφου έχει επέλθει στην παράγραφο 3h. Πράγματι, στο νεώτερο έγγραφο απουσιάζει η πρόταση για μοίρασμα του Αιγαίου στη μέση. Παραμένει όμως στο ακέραιο η «σύσταση» του στρατηγείου Σμύρνης προς την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου, μέσω «συντονισμού» του υποστρατηγείου της Λάρισας και του τουρκικού υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ, το οποίο, άλλως πώς, έπρεπε να είχε καταργηθεί από το 2006…

.Ο κ. Βενιζέλος μπορεί να επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι «απολύτως ανακριβές». Δεν μπορεί όμως να διαψεύσει το έγγραφο που του έστειλε το ίδιο το ΑΤΑ Λάρισας στις 12 Απριλίου 2010, δηλαδή 4 μόνον ημέρες μετά την εθνικώς υπερήφανη ανακοίνωσή του για τα δρώμενα σε επίπεδο συμμαχίας στο Αιγαίο.

Στο έγγραφο αυτό το Ελληνικού ΑΤΑ, αγωνιωδώς επισημαίνεται ότι το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροπλάνα να πετάνε εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά, όπως κατ’ επανάληψη έχει αναφέρει η «Ε», είναι τα Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Καστελόριζο.

Το έγγραφο του ΑΤΑ μάλιστα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ εφαρμόζει στο Αιγαίο την διαταγή του SACEUR της 21ης Αυγούστου 2006 (Aegean islands policy) για την απαγόρευση προσεγγίσεως των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. στα νησιά, θέμα για το οποίο έχει γράψει κατ’ επανάληψη η «Ε», αλλά ο κ. Βενιζέλος το θεωρεί και αυτό «ανυπόστατο».

Κατόπιν τούτου και επειδή ακριβώς απειλείται σοβαρά η ελληνική κυριαρχία, την οποία επικαλείται ο κ. Βενιζέλος, η «Ε» είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύσει ολόκληρο το έγγραφο του ΑΤΑ της 12ης Απριλίου 2010 προς το ΥΕΘΑ.

Και ένα τελευταίο, επειδή παραπονείται ο κ. Βενιζέλος ότι δεν τον ρωτάμε: Εθεσε το θέμα της απαγόρευσης προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των ελληνικών νήσων και τι ακριβώς του απάντησε ο ναύαρχος Σταυρίδης;

Οι αντιρρήσεις του ΑΤΑ στο έγγραφο του (12/4/10) αναφέρουν τα εξής:

1. Στο πλαίσιο της συνεργασίας – συνεκπαιδεύσεως Π.Α. και CAOC 7, έχει καθιερωθεί η εκτέλεση εθνικών ασκήσεων μικρής και μεσαίας κλίμακας υπό την τακτική διοίκηση του CAOC 7.

2. Κατά την εκτέλεση των υπόψη ασκήσεων στο Αιγαίο δημιουργούνται προβλήματα που οφείλονται στην SHAPE Aegean Islands Policy [(α) σχετικό] και την σχετική Standard Operating Procedure (SOP) που εκπόνησε το CC-Air Izmir με τίτλο «ΝΑΤΟ Activity in Aegean» για την εφαρμογή της πολιτικής κατεύθυνσης του SHAPE [επί της οποίας το Αρχηγείο έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του με το (β) όμοιο]. Τα προβλήματα εντοπίζονται στην παρέμβαση του CC-Air Izmir στις σχεδιάσεις των αποστολών, μη εγκρίνοντας περιοχές συνεργασίας και ίχνη δρομολογίων Α/Φ, τα οποία προσεγγίζουν λιγότερο των 6 Ν.Μ. νησιών, επί των οποίων η Τουρκία έχει προβάλει αξίωση απαγόρευσης υπέρπτησης (χάρτης άσκησης «Egemon»).

3. Το Αρχηγείο θεωρεί απαραίτητη την παρουσία ελληνικών Α/Φ στον ζωτικό χώρο του Αιγαίου υπό TACOM του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η εκτέλεση των ανωτέρω αποστολών αέρος σύμφωνα με τους περιορισμούς της SHAPE Aegean Islands Policy και της SOP, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας και δείχνει αυτεπάγγελτα την αποδοχή από την χώρα μας των διαλαμβανομένων σε αυτά, ενώ παγιώνονται «εθιμικά» τα ακόλουθα:

α. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγόρευσης υπέρπτησης συγκεκριμένων νήσων.

β. Η παρερμηνεία των σχετικών συνθηκών που συστηματικά και μεθοδικά δρομολογεί η Τουρκία και μονομερώς ενστερνίζεται το ΝΑΤΟ.

γ. Η παρέμβαση φορέα της Συμμαχίας σε θέματα πολιτικής, τα οποία σχετίζονται με κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

δ. Η έμπρακτη προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου Status Quo».

Τέλος, καταλήγει το σχετικό δημοσίευμα, είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι ακόμη και για τέτοια θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, δηλαδή για θέματα εθνικού χαρακτήρα, δεν εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και αξιοπιστίας που θα επέβαλλαν τουλάχιστον να ζητηθεί η διασταύρωση ή έστω η θέση του ΥΠΕΘΑ πριν την δημοσίευση».

 Πηγές:http://infognomonpolitics.blogspot.com/----ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ,   Ελευθεροτυπία, 10 / 08 / 2010.

5 Το 7ο CAOC (ΝΑΤΟϊκό Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων), που βρίσκεται στην Λάρισα με διοικητή τον Ελληνα διοικητή του ΑΤΑ (Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας), έχει τεθεί υπό τις διαταγές του στρατηγείου της Σμύρνης. Μάλιστα, το ΝΑΤΟ, δηλαδή και η Τουρκία, έχει λόγο ακόμα και για τις ελληνικές ασκήσεις που προγραμματίζονται για το Αιγαίο και ο προγραμματισμός τους υποβάλλεται κάθε χρόνο το φθινόπωρο στην αρμόδια στρατιωτική επιτροπή.                                                               *

Μετά το 2003 καταργήθηκαν τα ΝΑΤΟϊκά στρατηγεία της Λάρισας (διακλαδικό και αεροπορικό) και την κεντρική ευθύνη την έχουν άλλα ΝΑΤΟϊκά στρατηγεία. Δηλαδή, η ευθύνη για την αεράμυνα του Αιγαίου βρίσκεται στα χέρια του Αμερικανού πτέραρχου και του Τούρκου επιτελάρχη του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης.

Το δε 7ο CAOC (ΝΑΤΟϊκό Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων), που βρίσκεται στη Λάρισα με διοικητή τον Ελληνα διοικητή του ΑΤΑ (Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας), βρίσκεται υπό τις διαταγές του στρατηγείου της Σμύρνης. Μάλιστα, το ΝΑΤΟ, δηλαδή η Τουρκία, έχει λόγο ακόμα και για τις ελληνικές ασκήσεις στο Αιγαίο, ο προγραμματισμός των οποίων υποβάλλεται κάθε χρόνο το φθινόπωρο στην αρμόδια στρατιωτική επιτροπή.
«Γκρίζα ζώνη» το Αιγαίο!

Μετά το 2005 τέθηκε εκ νέου ζήτημα περιορισμού του ΝΑΤΟϊκών στρατηγείων και σε αυτό το πλαίσιο άρχισε η συζήτηση περί συγχωνεύσεως των δύο ΝΑΤΟϊκών Κέντρων Αεροπορικών Επιχειρήσεων, του CAOC-7 της Λάρισας και του CAOC-6 του Εσκί Σεχίρ της Τουρκίας, σε ένα. Συμφωνήθηκε αυτό να είναι το επονομαζόμενο CAOC-4 στη Λάρισα και στην θέση του διοικητή του να εναλλάσσονται Έλληνας και Τούρκος αξιωματικός.

Ως χώρος ευθύνης του εν λόγω επιχειρησιακού κέντρου του ΝΑΤΟ ορίστηκε ο εναέριος χώρος των ΝΑΤΟϊκών χωρών της περιοχής (Ελλάδας, Τουρκίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Αλβανίας). Μάλιστα ξεκίνησαν και διαβουλεύσεις στην Σμύρνη υπό τον Αμερικανό διοικητή ανάμεσα σε Ελληνες και Τούρκους επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας, με αντικείμενο την διασύνδεση των ραντάρ επιτηρήσεως των δύο χωρών, ώστε να γίνει πράξη ο ενιαίος επιχειρησιακός χώρος του ΝΑΤΟ και στο Αιγαίο.

Το συγκεκριμένο ζήτημα δεν προχώρησε, ούτε όμως έκλεισε εδώ αφού άρχισε να δρομολογείται η παραπέρα μείωση των ΝΑΤΟϊκών στρατηγείων, στην βάση της νέας δομής διοικήσεως.

Στις αρχές Απριλίου του 2010, ο Αμερικανός διοικητής του αεροπορικού υποστρατηγείου του ΝΑΤΟ, που εδρεύει στη Σμύρνη, επιχείρησε να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στο Αιγαίο κηρύσσοντας ολόκληρο το Αιγαίο σε «γκρίζα ζώνη», έως ότου γίνουν αποδεκτές οι τουρκικές θέσεις, που υποστηρίζονται από την αμερικανική πλευρά, για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου.

Με επιστολή του προς το διοικητή του ελληνικού ΑΤΑ (Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας) στην Λάρισα, ανακοίνωσε ότι η περιοχή που εκτείνεται μέχρι την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, αποτελεί ένα είδος «μαύρης τρύπας» για τα ΝΑΤΟϊκά ραντάρ μέχρι νεωτέρας.

Μέχρι δηλαδή να αποσαφηνιστεί (!) ποια χώρα έχει τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και ποιό κράτος θα χαρακτηρίζει τα ίχνη που εμφανίζονται στα ραντάρ που το ελέγχουν. Παρά το γεγονός ότι η επιστολή ανακλήθηκε ύστερα από το σάλο που δημιούργησε η δημοσιοποίησή της, η εκκρεμότητα παραμένει και το Αιγαίο για το ΝΑΤΟ είναι μια «γκρίζα» περιοχή.
Όσο κι αν οι εξελίξεις αυτές αποτελούν ενδοσυμμαχικές ρυθμίσεις, τα αποτελέσματα που παράγουν, εδραιώνουν «ντε φάκτο» ένα καθεστώς για την κυριαρχία στο Αιγαίον σε βάρος των ελληνικών θέσεων.

Ταυτόχρονα, προετοιμάζουν το έδαφος για γενικότερες διευθετήσεις, όπως αυτές που τελευταία έχουν δει το φως της δημοσιότητας περί δημιουργίας «ζώνης αποφυγής της εντάσεως» στο μισό Αιγαίο, την περιοχή που εκτείνεται ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού.

Η διχοτόμηση του Αιγαίου, με την αιγίδα και την αφανή καθοδήγηση του ΝΑΤΟ, προωθείται συστηματικά από τις ενδοτικές Ελλαδικές κυβερνήσεις και οδηγεί σταδιακά στον εθνικό αποχρωματισμό και την αδρανοποίηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, την θέση τωνοποίων καταλαμβάνει ένα είδος ελληνοτουρκικής συνδιαχειρήσεως με ΝΑΤΟϊκή σημαία.

6 Περικλής Νεάρχου, Πρέσβυς ε.τ.,Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (17 Ιουλίου 2014,Τεύχος 248)--- www.dimokratiki.gr