ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΜΕΡΟΣ 11^o

        

4. Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΦΕΩΣ

Όπως προκύπτει από την μελέτη των καταγεγραμμένων ιστορικών γεγονότων  τα οποία αποσιωπά η συμβατική Ιστορία του Συστήματος,  η τακτική των ειδεχθών εγκεφάλων του (Σ) για την υλοποίηση του σχεδίου δεν ήταν πάντοτε η ίδια. Διέφερε αναλόγως των κρατουσών πολιτικο-οικονομικών συνθηκών, του βαθμού αντιστάσεως κάθε προσβαλλομένου στόχου και του επιπέδου της τεχνολογικής εξελίξεως.

Σε μερικούς λαούς η διάβρωση άρχιζε από πάνω προς τα κάτω. Σε άλλους, όταν το κλίμα της εξουσίας δεν ήταν ευνοϊκό, ξεκινούσε αντίστροφα από τα κατώτερα και μικρομεσαία στρώματα προς τα ανώτερα κλιμάκια της Εξουσίας.

Μετά την αναγκαστική οπισθοχώρηση του (Σ) από την επικράτηση του Χριστιανισμού και την ανασύνταξη των δυνάμεών του, το (Σ) άρχισε πάλι την δράση του. Πράκτορες και άλλα όργανά του εισήλθαν στις αυλές βασιλέων, αυτοκρατόρων και άλλων ηγεμόνων με τον μανδύα του εμπόρου, διερμηνέως, ιατρού, αστρολόγου, χρηματοδότου και απέκτησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την εύνοιά τους. Αργότερα:

-Πλησίασαν κενόδοξους πολιτικούς. Τους κολάκευσαν με μοναδική επιδεξιότητα, τους εξαγόρασαν, τους επηρέασαν με πειστικές υποσχέσεις και δελεαστικές προτάσεις και τέλος τους έκαναν υποτακτικούς, αφού πρώτα φρόντισαν να τους «αλυσσοδέσουν» για τα καλά (ηθικώς και οικονομικώς).

-Διέφθειραν τις πνευματικές ηγεσίες και τις εξανάγκασαν στην λήθη της πνευματικής κληρονομίας και των λαϊκών παραδόσεων με ταυτόχρονη προώθηση νέων μεθόδων διδασκαλίας, αποδοχή νέων προτύπων Ηθικής, διαστρεβλώνοντας έτσι την έννοια του ορθού λόγου και δίδοντας νέα, πλαστή, Ηθική ταυτότητα στους πολίτες.

-Απειλούσαν, τρομοκρατούσαν ή εξεβίαζαν ανωτάτους δικαστικούς λειτουργούς για να λαμβάνουν αποφάσεις ή να ερμηνεύουν τους νόμους σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και του (Σ) γενικώτερα.

-Υπεχρέωναν ή έπειθαν «εύκαμπτους» επιστήμονες να αναθεωρούν τις απόψεις τους για την ζωή, την Kτίση, τον άνθρωπο και τα φαινόμενα της Κτίσεως. Παραλλήλως προωθούσαν τις απόψεις άλλων «επιστημόνων» που «ανεκάλυπταν» νέες θεωρίες περί εξελίξεως, καθοριστικής, δήθεν επιδράσεως του περιβάλλοντος και της οικονομίας στα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα.

-Επιστράτευσαν «ιστορικούς» που συνέγραψαν από την αρχή νέα συμβατική Ιστορία των λαών και εθνών, καθ’υπαγόρευση, στις σελίδες των οποίων εκακοποιούντο ανίερα όλα τα γεγονότα-σταθμοί των λαών με ταυτόχρονη διαγραφή άλλων αποκαλυπτικών γεγονότων .

-Προσέλαβαν «μισθοφόρους κονδυλογράφους» (συγγραφείς-λογοτέχνες-κοινωνιολόγους, κ.λπ.) οι οποίοι συνέγραψαν και εδημοσίευσαν βιβλία και έντυπα με περιεχόμενο ψευδές, αισχρό και ανήθικο, διοχετεύοντας έντεχνα το νέο λεξιλόγιο (Χυδαιολόγιο), το νέο Πνεύμα (Σκοταδισμός), τα σύγχρονα «φιλελεύθερα» ήθη (Εκπόρνευση του ανθρώπινου βίου).

-Εφηύραν την «επιστήμη» της ψυχολογίας, χωρίς να μας εξηγήσουν ποτέ (οι ψυχολόγοι), τι είναι ψυχή , που εδράζεται, εάν και πως οράται (αφού αν κάτι δεν οράται, δεν αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής παρατηρήσεως – ερεύνης και πειραματικής επαναλήψεως, δεν συνιστά επιστήμη), ποιές είναι οι ιδιότητες της ψυχής και τι θεραπεύουν τα φάρμακα που χορηγούνται στους πάσχοντες  ψυχολογικώς.

-Χρηματοδότησαν εκδόσεις πολιτικών - θρησκευτικών - επιστημονικών, δήθεν συγγραμμάτων, στις οποίες άλλαξαν το γνήσιο περιεχόμενο και απάλειψαν όλα τα κείμενα που ανεφέροντο στις σκοτεινές δυνάμεις του (Σ). Έτσι αιχμαλώτισαν την επιστήμη και ποδηγέτησαν την επιστημονική έρευνα. Δεν ήσαν λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες εξαφάνισαν βιβλία που απεκάλυπταν την δράση των ιδίων και του λατρευομένου απ’ αυτούς, Αρχηγού τους. Οι καταστροφές από πυρκαϊά των Βιβλιοθηκών της Αλεξανδρείας και της Περγάμου, οι λεηλασίες του Παγκοσμίου Πνευματικού πλούτου, από τους Φραγκοπαπικούς Σταυροφόρους, τους Άραβες και τους Οθωμανούς, η απόκρυψη των αληθινών αιτίων  και των υπευθύνων για τους δύο καταστροφικούς παγκοσμίους πολέμους, ήταν μέρος του σχεδίου του (Σ).

-Ίδρυσαν νέους εκδοτικούς οίκους, τους οποίους ήλεγχαν αποκλειστικά, για να φθάσουμε στην σημερινή αδυσώπητη πραγματικότητα του πλήρους ελέγχου του συνόλου σχεδόν του παγκοσμίου δικτύου των εκδοτικών μηχανισμών και ΜΜΕ.

-Πειθήνια όργανα του (Σ) (ξεπεσμένοι λαοπλάνοι, αριβίστες του πολιτικού - πνευματικού - κοινωνικού - παραστρατιωτικού υποκόσμου, κρυπτοταλμουδιστές / αποκρυφιστές):

·Διοχέτευαν «φιλολαϊκά-ανθρωπιστικά» συνθήματα όπως ισότης, ελευθερία, αδελφότης κ.α. στοχεύοντας όχι φυσικά στην επικράτηση της ισονομίας και της αληθείας, αλλά στην διέγερση του συναισθήματος και των λαϊκών ενστίκτων απέναντι στην οποιαδήποτε εξουσία της εποχής τους.

·Διέσπειραν νεοφανείς θεωρίες όπως περί παγκοσμίας Ειρήνης, κατηγορώντας την όποια άρχουσα τάξη σαν υπεύθυνη για τις εκρήξεις πολέμων. Κατά τους φαρισαϊκούς ισχυρισμούς τους, η άρχουσα τάξη επεδίωκε την διατήρηση της πολεμικής ατμόσφαιρας για να εκμεταλλεύεται και να εξοντώνει τους λαούς.

·Πυροδότησαν αναταραχές και υποκίνησαν εξεγέρσεις, εκμεταλλευόμενοι τις άθλιες συνθήκες ζωής, όχι προς αποκατάσταση κράτους δικαίου, αλλά προς δημιουργία συνθηκών κλονισμού και ελέγχου της εξουσίας, χωρίς να δίδουν την παραμικρή υποψία ότι είναι σχεδιαστές, ψιθυριστές, υποκινητές, χρηματοδότες των τοπικών πολέμων και παγκόσμιων επαναστατικών αναταραχών. Έτσι υπέσκαπταν τα θεμέλια των κρατών και των εξουσιαστικών μηχανισμών..

·Μετά την αποτυχίαν της συνωμοσίας τους κατά τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, δηλαδή να αντιστρέψουν ή να ανακόψουν το ρεύμα του Χριστιανισμού που κατέκλυζε τον τότε γνωστό κόσμο, υπεδαύλισαν τις Χριστιανικές ανομίες-αποστασίες, με πρώτη την Παπική αποστασία που μετετράπη σε αίρεση (Φραγκοπαπισμός) και επί των ημερών μας την κορυφαία παναίρεση του Οικουμενισμού.

·Όταν είδαν την αποτυχίαν του κινήματος των αιρέσεων εδημιούργησαν τον Ισλαμισμό ως αντίβαρον του Χριστιανισμού. Υπεβίβασαν τον Θεάνθρωπο Ιησού σε άνθρωπο-προφήτη και μάλιστα δεύτερης κατηγορίας, αραβοποίησαν το όνομα του Θεού (Αλλάχ), και συνέγραψαν κατά την δοκησισοφίαν τους, ένα νέο θρησκευτικό Σύνταγμα (κοράνι).

Το κοράνι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά:

-Αναμασήματα κακοποιημένων αποσπασμάτων περιλαμβανομένων στην Αγία Γραφή, κυρίως την Παλαιά Διαθήκη, με προσθήκες, εντέχνως συνδυασμένες, Ταλμουδικών και αποκρυφιστικών δοξασιών.

-Σύνθεση χωρίων και δογμάτων, προσηρμοσμένων στην νέα ισλαμική θρησκεία που επενόησε ο Μωάμεθ, σύζυγος της πλούσιας Ιουδαίας Κατίτζα, εξαδέλφης του «αστρολόγου» Ταλμουδιστού Ιουδαίου, Ουάρακα1. 
      ·Ασπάσθηκαν τον Ισλαμισμό (ντονμέδες) και έγιναν μουλάδες. Ανήλθαν στους μιναρέδες και στα αναλόγια των τζαμιών για να πείσουν Χριστιανούς και Ιουδαίους, μονοθεϊστές και πολυθεϊστές, ότι ένας είναι ο θεός, ο Αλλάχ και οι…άλλοι είναι προφήτες και δημιουργήματά του. Όσοι μελετήσουν εμβριθώς τον βίο του Μωάμεθ, θα διαπιστώσουν από το γενεαλογικό του δένδρο, τα σκοτεινά σημεία της βιογραφίας του, το συγγενικό του περιβάλλον και την ανυπαρξίαν θαυμάτων, ποιοί κρύπτονται όπισθεν αυτού.

·Ίδρυσαν μυστικές εταιρείες και άρχισαν να εντάσσουν στους κόλπους τους άτομα υποτακτικά, μωροφιλόδοξα, αρχομανή, ανθρωποειδή κάθε κοινωνικής τάξεως, θρησκεύματος, φυλής. Μετά από κάποιες δυσκολίες, επέτυχαν, κατά τον 17^ον-18^ον αιώνα τα πρώτα μαζικά ικανοποιητικά αποτελέσματα με την ίδρυση Μασονικών Στοών και αργότερα με την άλωση των στοών από την αποκρυφιστική οργάνωση των ILLUMINATI (Πεφωτισμένων) για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως.

·Ενώ ήσαν άθεοι-αντίχριστοι δεν εδίστασαν να «ασπασθούν» τον Χριστιανισμό. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό των Ιουδαίων Marranos της Ιβηρικής χερσοννήσου2 και των  παπών της ιουδαϊκής οικογενείας Pierleoni3 που «ασπάσθηκαν» τον παπικό ψευδοχριστιανισμό.

·Ετόλμησαν να μεταμφιεσθούν σε κληρικούς-«κήρυκες» της Χριστιανικής Αγάπης. Ανελίχθησαν στα διάφορα θρησκευτικά αξιώματα με απίστευτες ραδιουργίες και εκήρυτταν από τον άμβωνα ή τα σοκάκια των λαϊκών συνοικιών την υποτιθέμενη Χριστιανική Αγάπη με βάση την ρήση «Αγαπάτε Αλλήλους» την οποίαν γενίκευσαν χωρίς όρια, προσθέτοντας δικές τους σημειολογίες, αποσιωπόντας την αληθινή ερμηνεία της, δηλαδή σε ποιους απηύθυνε ο Κύριος την παραπάνω φράση και ποιούς θεωρούσε σαν «αλλήλους».

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι «αλλαξοπιστήσαντες» μετετρέποντο σε αντιχριστιανικά φερέφωνα για να παραπλανούν τους αγραμμάτους, αφελείς και εύπλαστους Χριστιανούς. Και επετύγχαναν στον σκοπό τους με την χρησιμοποίηση αποσπασμάτων της Βίβλου, κατ’ επιλογή και ορθολογιστική ερμηνεία τους.

Έτσι κατάφεραν εκτός των άλλων, να προκαλέσουν αρχικώς το μεγάλο Ρήγμα (τα δύο σχίσματα, 867 και 1054 μ.Χ.) στην Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, και στην συνέχεια να διασπάσουν τους Χριστιανούς σε πολλά κομμάτια (Ορθόδοξοι, φραγκοπαπικοί, προτεστάντες/αγγλικανοί, πρεσβυτεριανοί, καλβινιστές, λουθηρανοί,κ.α., και αργότερα σε βαπτιστές, μορμόνους, μεθοδιστές κ.α.), με αποτέλεσμα να υπάρχει σήμερα πλήρης σύγχυση για την Χριστιανική Αλήθεια και πολύπλευρη αμφισβήτηση για τον Χριστιανισμό.

·Εισηγήθηκαν και επέβαλλαν ένα ληστρικό Τραπεζικό σύστημα, όταν άρχισαν να κυριαρχούν στο κεφάλαιο και να ποδηγετούν ουσιαστικά την οικονομική πορεία των Εθνών. Έτσι απέκτησαν το αποκλειστικό προνόμιο ιδρύσεως Τραπεζών, οι οποίες σταδιακά μετατράπηκαν σε πανίσχυρη δύναμη μεγαλύτερη από αυτή των πολιτικών και περισσότερο επικίνδυνη από στρατούς4 για να φτάσουμε στο σημερινό κλειστό κύκλωμα των διεθνών Ομίλων Τραπεζών, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο Διεθνές νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), στην Παγκόσμια Τράπεζα, την ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.α. που αποτελούν τους μοναδικούς χρηματοδότες και οικονομικούς ελεγκτές όλων σχεδόν των κρατών της γης5!!!

·Καλλιέργησαν γλοιωδώς κλίμα συμπαθείας και εμπιστοσύνης σε πρωταγωνιστές, δευτεραίους και κομπάρσους της πολιτικής. Υπεστήριξαν με κάθε τρόπο τις προσωπικές φιλοδοξίες τσαρλατάνων, μωροφιλόδοξων, ελιτο-αλητήριων της πολιτικής, τους οποίους αποχαύνωναν με ψευδαισθητικές ενέσεις ικανότητος και καταλληλότητος για πολιτική ανέλιξη (κολακείες ότι είχαν αρχηγικά προσόντα και πολιτικές ικανότητες). Παραλλήλως όλοι αυτοί οι εντολοδότες αρχισάρακες διατηρούσαν εκ του πονηρού άριστες σχέσεις τόσο με την άρχουσα τάξη όσο και με τα λαϊκά στρώματα.

Αυτές και άλλες συναφείς ποικιλόμορφες και ατελεύτητες συνωμοτικές διεργασίες και «τεχνικές» παραπλανήσεως-αποπλανήσεως ηκολούθησαν οι (υπ)άνθρωποι του Συστήματος. Συγκρίνοντας τις διεργασίες αυτές με την πονηρά τακτική του όφεως στον Παράδεισο, δυνάμεθα να τις χαρακτηρίσουμε ως  τακτικήν του όφεως, που ακολούθησε διαχρονικά το  (Σ) για την επικράτησή του.

Έτσι σταδιακά, οι σκοτεινές δυνάμεις του (Σ) επέτυχαν:

oΝα μεταλλάξουν τον εγκέφαλο των τότε αλλά κυρίως των μετέπειτα γενεών. Να κεντρίσουν τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες τις οποίες μετεμόρφωσαν σε «ανθρώπινα δικαιώματα» και «ελευθερίες». Όλους τους τρόπους καταστροφής των κοινωνιών, τους ονόμασαν δικαιώματα και όλα τα είδη υποταγής στο (Σ) τα βάπτισαν ατομικές ελευθερίες.

oΝα εισαγάγουν νέα ήθη, να δημιουργήσουν νέα πρότυπα ζωής, να συντάξουν νέους κώδικες αξιολογήσεως ατόμων-κοινωνιών και να επιβάλλουν μία Νέα Τάξη Πραγμάτων. Στο όνομα αυτής της Νέας Τάξεως του (Σ), η κοινωνική σήψη εχρίσθη κοινωνική απελευθέρωση, η πορνεία σεξουαλική ελευθερία/απελευθέρωση, η διάλυση του στρατού μετονομάσθηκε σε εκδημοκρατισμό των ενόπλων δυνάμεων, η διαπλοκή, η κομματο/κλεπτοκρατία, ο νεποτισμός και ο νεοφεουδαρχισμός, συνετέθησαν και μετονομάσθηκαν σε αστική / κοινοβουλευτική / αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η διαστρέβλωση της ιστορίας και η διαγραφή των εθνικών παραδόσεων, σε εκσυγχρονισμό και προοδευτικότητα,  η Εθνική Προδοσία σε Εθνική Αντίσταση, η πολιτική διαφθορά σε πολιτική πολυμηχανία, η οικονομική καταλήστευση σε οικονομικό φιλελευθερισμό, ο απογαλακτισμός από την ορθόδοξη εκκλησία σε θρησκευτική ελευθερία και ανεξιθρησκεία, ο μαρασμός της φυλής σε ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ταπείνωση του Έθνους σε Εθνική ευελιξία.

oΝα παρουσιάζουν όλους τους αντιτιθέμενους στις πανουργίες, ακολασίες, και αντιλαϊκές / αντεθνικές ενέργειες του (Σ) ως ρατσιστές, προβληματικούς, ουτοπιστές, εξτρεμιστές, γραφικούς, φανατικούς, αντιδημοκράτες, θρησκόληπτους και εφ’ όσον σ’ αυτούς συγκαταλέγονταν κορυφαίες φυσιογνωμίες και διακεκριμένες προσωπικότητες σαν παρασυρμένους, άρρωστους ή ψυχοπαθείς.
    ΟΛΑ τα παραπάνω επέτυχε το ΣΥΣΤΗΜΑ, επειδή οι εκπαιδευμένοι πράκτορές του κατάφεραν να διεισδύσουν αθορύβως ως οι όφεις (τακτική του όφεως) στα δώματα αυτοκρατορικών και βασιλικών οίκων, κρατικών οργανισμών, κυβερνήσεων, πολιτικών κομμάτων, συνδικαλιστικών οργάνων, ιδιωτικών φορέων, πνευματικών ιδρυμάτων, θρησκευτικών/παραθρησκευτικών οργανώσεων, διοικήσεων Εκκλησιών, στα διοικητικά συμβούλια ζωτικών βιομηχανικών ομίλων, τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, βιομηχανιών αθλητικών προϊόντων, μουσικών εταιρειών, μη κυβερνητικών/ μη κερδοσκοπικών(;) οργανώσεων, καθώς και στα ενδότερα των τοπικών εξουσιών.

      Εκκρίνοντες λοιπόν οι όφεις του (Σ) τις δηλητηριώδεις εκκρίσεις, σύμφωνα με το σχέδιο των παγκοσμίων συνωμοτών, άρχισαν να καταστρέφουν τις παλαιές  κοινωνίες (με όλες τις ατέλειες και αμαρτίες τους) και να οικοδομούν τον δικό τους νέο διεστραμμένο, και θηριοποιημένο κόσμο απανθρωπίας.

                                                                                                                   Συνεχίζεται

   Η Περιτομή του Κυρίου και ο Άγιος Βασίλειος - Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής, Λαρίσης

Επί τη Ανατολή του Νέου Έτους 2015 μ.Χ. ή 7.523 από κτίσεως κόσμου, ευχόμεθα να είναι Ευλογημένο από τον Σεσαρκωμένον Λόγον, Τον προαιώνων Θεόν.

---

1 Σκοτεινές Δυνάμεις και Χριστιανισμός, Νικ. Ψαρουδάκης, Αθήνα, 1966, σ.23

2 Ο Εβραίος ιστορικός Cecil Roth που τόσο πολύ εξετιμάτο από τους εβραϊκούς κύκλους μας διαβεβαιώνει στην «ιστορία των Μαρράνος»: «…Παρέμεναν στην καρδιά τέλειοι εβραίοι, όπως και ήσαν. Εξωτερικά ζούσαν ως Χριστιανοί. Πήγαιναν τα παιδιά τους στην εκκλησία να βαπτισθούν…Πήγαιναν στον ιερέα για να νυμφευθούν….και στα σπίτια τους έκαναν άλλη τελετή… Κατά περιπτώσεις σύχναζαν στις συναγωγές για τον εξαγνισμό τους για τον οποίον τακτικά έστελναν δώρα από λάδι….σχημάτιζαν οργανώσεις με καθολική κάλυψη με το όνομα κάποιου Χριστιανού Αγίου….Ήσαν Εβραίοι σ’όλα εκτός από το όνομα και Χριστιανοί σε τίποτε εκτός από τον τύπο…»    (Η Εβραϊκή 5^η Φάλαγξ στον Χριστιανικό κόσμο, Maurice Pinay, εκδ. Ελληνικόν Αύριον, 2/1982, σ.37). Λοιπά για τους Marranos όπως υποσημείωση 10, 5oυ μέρους.

3 Ο.α. σ. 50-55.

4 Allen Gary, None call it Conspiracy, Concord Press, Seal Beach, cal. 1971,p. 42.

5 Το Δ.Ν.Τ. έχει χαρακτηρισθεί σαν «λυκοφωλιά του καπιταλισμού» και έχει κατηγορηθεί επίσημα σαν «ληστής των λαών» ( εφ. ΒΗΜΑ, 15 Ιανουαρίου 1989).