TO ΣΥΣΤΗΜΑ

ΜΕΡΟΣ 7^o

  Κατά τους Φαρισαίους «ο θεός θα εβασίλευε επί όλων των λαών μέσω των Εβραίων, οι οποίοι θα είχαν την υλική κυριαρχία επί της γης. Δι’ αυτούς, ο αναμενόμενος Μεσσίας δεν ήτο καθαρώς πνευματικός ηγέτης, ο οποίος θα υπέτασσε την οικουμένη στην πνευματική ηγεσία του, αλλά βασιλεύς βαπτισμένος μέσα στο αίμα των νικηφόρων πολέμων, οι οποίοι θα έκαναν τον λαό Ισραήλ κυρίαρχο του κόσμου.

Αυτήν την κυριαρχία περίμεναν μέσω του Ταλμουδικού ψευδοθεού τους1 τον οποίον συνέχιζαν να λατρεύουν αποκρύφως.

Οι Φαρισαίοι περίμεναν την κυριαρχία όχι από τον θεό, αλλά από τα ανθρώπινα  χέρια..2

Οι Φαρισαίοι, δια της συνωμοτικής τους οργανώσεως, επεδίωκαν να καταλάβουν την πολιτικοθρησκευτική εξουσία, ανερχόμενοι αφανώς στις ανώτατες θρησκευτικές θέσεις, υποτάσσοντας τους Εβραίους-Ισραηλίτες και το Συνέδριο και σταδιακώς να στρέψουν το λαό Ισραήλ υπέρ της μυστικής διδασκαλίας (Ταλμουδισμός).

Κατά τον ιστορικό Φλάβιο Ιωσήφ, κατώρθωσαν αυτούς τους σκοπούς. Έβλεπαν δε τους μη μυημένους ως απλά κτήνη ενώ τους μυημένους ως υπερανθρώπους....(Σ.Σ: Πεφωτισμένους). Όταν οι Φαρισαίοι κατέλαβαν τις περισσότερες θέσεις στο Συνέδριο, επέτυχαν να επεξηγούν τους θρησκευτικούς νόμους κατά την αρέσκειάν των, δια της μεθόδου της "αλληγορίας", η οποία αποτελεί την βάση της «Καμπάλ» ή «Καμπάλα»3

Η Καμπάλα παρουσιάζει δύο απόψεις, την θεοσοφικήν και την πρακτικήν. Η δευτέρα ασχολείται αποκλειστικώς με την άσκηση της μαγείας4

Μετά από όσα συνέβησαν στον Παράδεισο, και τα συμβάντα στους αρχαίους ειδωλολατρικούς ναούς και τις αρχαίες αποκρυφιστικές εταιρείες, ως πρώτοι παγκόσμιοι Συνωμότες θεωρούνται οι Φαρισαίοι, οι οποίοι:

-Δεν ήσαν γνήσιοι απόγονοι του παλαιού λαού Ισραήλ  αλλά διείσδυσαν στους κόλπους του παλαιού λαού Ισραήλ, ως παρείσακτοι ψευδαδελφοί και κατάσκοποι, την περίοδο της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, πολιτογραφήθηκαν ως Εβραίοι για να αποκτήσουν πολιτική και θρησκευτική εξουσία, και να επιβουλευθούν την ελευθερίαν των γνησίων Ισραηλιτών5. 

-Αρχικώς τον 6^ο π.Χ. διείσδυσαν μόνοι τους ως κατάσκοποι στους κόλπους του λαού Ισραήλ. Αργότερα μαζί με τους Σαδδουκαίους και Γραμματείς συμμετείχαν στην πολιτικοθρησκευτική ηγεσία του λαού Ισραήλ και στην συνέχεια απέκτησαν την απόλυτη εξουσία την εποχή της παρουσίας του Θεανθρώπου Ιησού επί της γης.

-Ίδρυσαν νέα θρησκεία στην οποίαν ελάτρευαν αποκρύφως τον Εωσφόρον, τον Ιβλίς του Ταλμούδ/τον Άγγελον του «Φωτός».

-Απαιτούσαν από τους Ισραηλίτες να τους αναγνωρίζουν ως αλάθητους «πεφωτισμένους» από τον Θεό και ως εκ τούτου να δέχονται χωρίς αντιρρήσεις, τις ερμηνείες που έδιδαν στα χωρία της Παλαιάς Διαθήκης, ιδιαιτέρως της Πεντατεύχου.

-Μετά την Ανάσταση-Ανάληψη του Κυρίου, συνωμότησαν με όλους τους αντιχριστιανούς (ιερείς αρχαίων Αιγυπτιακών μυστηρίων, Γνωστικούς, Παγανιστές, Νεοπλατωνικούς, Ζωροάστρες, Νεοπυθαγορείους, κ.α.) και επεχείρησαν να αναχαιτίσουν την πλημμυρίδα του αυθόρμητου εκχριστιανισμού της ανθρωπότητος  και εάν ήταν δυνατό να καταστρέψουν τον Χριστιανισμό..

Συμπερασματικώς:

 -Προχριστιανικώς, η ανίερη Τριάδα των (Φ-Γ-Σ), με την κυριαρχία των Φαρισαίων, συνέθεσε το ανιόν κλαδοφόρον στέλεχος των αρχέγονων ριζών του Συστήματος, και

 -Κατά τους μεταχριστιανικούς χρόνους, το Ιουδαιοταλμουδικό Σανχέντριν (Διευθυντήριον), ελεγχόμενον ΑΠΟΛΥΤΩΣ από τους Φαρισαίους, απετέλεσε τον κορμόν του Συστήματος!!!

Την περίοδο της επικρατήσεως της Ελληνικής Φιλοσοφίας (6^ος-5^ος π.Χ. αιώνας),  η Αίγυπτος και η Βαβυλώνα των Φαρισαίων ήσαν τα δύο παγκόσμια κέντρα της εωσφορικής διδασκαλίας, στα οποία είχαν θητεύσει και Έλληνες (Πλάτων, Πυθαγόρας κ.λ.π).

Τότε οι σκοτεινές δυνάμεις του Συστήματος που δεν επιθυμούσαν τον φωτισμό και την διάνοιξη των οφθαλμών της ανθρωπότητας, επιχείρησαν να εμποδίσουν τον εξανθρωπισμό-εξελληνισμό  της οικουμένης, εξαπολύοντας ολομέτωπη επίθεση κατά του Ελληνισμού. Το σχέδιο εκδηλώθηκε σε διάφορες φάσεις, με τρείς κυρίως μορφές:

oΊδρυση - Λειτουργία αποκρυφιστικών εταιρειών στην Ελλάδα (Μυστήρια) για τον αποπροσανατολισμό των Ελλήνων από την Οντολογική αλήθεια, την προώθηση της συστηματικής ειδωλολατρίας, του αποκρυφισμού  και μέσω αυτών (μυστηρίων) την λατρεία του Εωσφόρου.

oΆλωση των κυρίων ελληνικών λατρευτικών ναών (π.χ. Δελφοί, Δωδώνη, κλπ.) και αντικατάσταση των αρχέγονων πελασγικών θεών με ξενόφερτους, φέροντας ελκυστικά ονόματα (Ζευς, Απόλλων, Διόνυσος, κ.α. στην θέση του Ποσειδώνος, της Θέμιδος, Εστίας, κλπ.) 

oΑπόπειρα κατακτήσεως της Ελλάδος δια των όπλων (Συμμαχία Περσών και Φοινίκων κατά των Ελλήνων). Η υποδούλωση των Ελλήνων αποσκοπούσε εκτός των άλλων, στην ανάσχεση της πνευματικής εξαπλώσεως των Ελληνιστικών Ιδεών και θρησκειοποίηση- πολιτικοποίηση του μεγάλου εμποδίου που ήταν η Ελληνική Φιλοσοφία.

oΑνατροπή του αριστοκρατικού συστήματος πολιτικής διακυβερνήσεως των Ελλήνων (ζην και πράττειν κατ’ αρετήν, πολιτικήν και πολεμικήν) και αντικατάστασή του με ένα αφύσικο, δεσποτικό  κατ’ όνομα δημοκρατικό, στην ουσία ισοπεδωτικό σύστημα, κακέκτυπο του πολιτικού ιδανικού της αληθούς δημοκρατίας, το οποίον τελικώς απερρίφθη από τους αρχαίους Έλληνες ως ασύμβατον με την ψυχοσύνθεσή τους.

   Αρχικώς το (Σ) απέτυχε γιατί προσέκρουσε σε τρία(3) ανυπέρβλητα εμπόδια. Το ελεύθερο και ανυπότακτο Ελληνικό πνεύμα, την πολιτική οξυδέρκεια των Ελληνόψυχων ηγετών και την Πολεμική Αρετή των Ελλήνων.

Μετά τον πρόωρο και για πολλούς μυστηριώδη θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που εκέκτητο των τριών παραπάνω ελληνικών ιδιωμάτων, οι διάδοχοί του δεν ηκολούθησαν τα βήματα του Μεγάλου Έλληνος Στρατηλάτου με αποτέλεσμα να γίνουν εύκολη βορά στους ιερείς του (Σ).

Παραλλήλως τα νέα πρόσωπα-φορείς της Ελληνικής σοφίας μολύνθηκαν από τους Ασιάτες, Ταλμουδιστές Ιουδαίους αποκρυφιστές, Αιγυπτίους παγανιστές, σοφιστές και ειδωλολάτρες σε τέτοιο βαθμό, ώστε και η Ελληνική σοφία έχασε την αρχική της αίγλη μεταβληθείσα σε παγανιστική σκέψη, αποκρυφιστική αντίληψη και μαντική τέχνη και ο Ελληνισμός περιέπεσε σε κατάσταση διαφθοράς, μαρασμού και σήψεως.

Έτσι η Ρωμαϊκή κυριαρχία στους Έλληνες ήλθε ως φυσικό επακόλουθο.

*

Μετά την οριστική υποταγή της αρχαίας Ελλάδος στους Ρωμαίους, το (Σ) επιχειρεί με την ισχύ των όπλων, την παγκόσμια υποδούλωση, με αιχμή του δόρατος τους νέους επίδοξους κοσμοκράτορες, τους παγανιστές  Ρωμαίους.

Η Ρωμαϊκή θρησκεία, ίδια με αυτή των αρχαίων Ελλήνων, με την αστρολογία, την μαντεία και τις αποκρυφιστικές λατρείες, τέθηκε στην υπηρεσία του θεοκρατικού Ρωμαϊκού καθεστώτος. Η κυριαρχία του Ρωμαϊκού κράτους άρχισε να επεκτείνεται "ελέω θεού-καίσαρος" (του εκάστοτε Ρωμαίου αυτοκράτορα), σε όλα τα μήκη και πλάτη του τότε γνωστού κόσμου.

Η πανίσχυρη ειδωλολατρική Ρώμη και η υπό Ρωμαϊκή κατοχή Ιερουσαλήμ των Ταλμουδιστών Φαρισαίων, απετέλεσαν τα δύο κέντρα λειτουργίας του Συστήματος, στα οποία ετόλμησαν, εκείνη την εποχή, να εναντιωθούν ο Ιησούς και οι Απόστολοι Αυτού. Ο Ιησούς όχι μόνο εναντιώθηκε στο (Σ) της εποχής του αλλά ήλεγχε, κατεδίκαζε την στάση των οργάνων του (Σ) και ταυτόχρονα προειδοποιούσε :

«Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας.»(ΜΑΤΘ: 23/27).

"Οράτε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδουκαίων, ήτις εστίν υπόκρισις" (ΛΟΥΚ: 12/1).

Ο Ιησούς απεκάλυψε τους συνωμότες (Γραμματείς-Φαρισαίους-Σαδουκαίους) που δρούσαν αρχικώς σε βάρος του παλαιού λαού Ισραήλ αλλά και κατά της ανθρωπότητος αφού αποπροσανατόλιζαν τον λαό και όλους τους μη Ισραηλίτες, από τις προφητείες περί ελεύσεως του αναμενόμενου Μεσσία, του Ιησού Χριστού, του Σωτήρος της ανθρωπότητος.

Αυτή η προχριστιανική ιστορική περίοδος εφαρμογής του σχεδίου του (Σ) σφραγίσθηκε στην Ιερουσαλήμ με το αίμα του Χριστού. Η Σταύρωση του Ιησού έγινε κατόπιν εντολής του Σατανά/Ιβλίς προς τους μοιχεπιβάτες Ταλμουδιστές Ιουδαίους.

Η γενεά των Φ-Γ-Σ είχε διαπράξει πνευματικήν μοιχεία αφού απεστάτησε από τον αληθινό Θεό, σενειργάζετο- συνωμοτούσε με τον Εωσφόρο και τους πονηρούς αγγέλους (δαίμονες), εφόνευσε τους προφήτες των ισραηλιτών και εθελοθρήσκευε στα άδυτα των συναγωγών.

«Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί... ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. . καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν! πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης;... ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος ῎Αβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου.» (ΜΑΤΘ: 23/29-35).

Με τα λόγια Του εκείνα ο Κύριος απεκάλυπτε και τον βιολογικό ή πνευματικό γενάρχη της Εωσφορικής Τριάδος των Φ-Γ-Σ που δεν ήταν άλλος από τον Κάϊν!!!

Ο Κάϊν και οι απόγονοί του χαρακτηρίζονται τέκνα (γεννήματα) του Όφεως (Του Εωσφόρου που απεπλάνησε τους πρωτοπλάστους) ενώ τους υπενθυμίζει ότι ο γενάρχης τους Κάϊν εφόνευσε τον Άβελ, και οι απόγονοι του Κάϊν («πατέρες υμών») εφόνευσαν τους προφήτες και τους δικαίους του παλαιού λαού Ισραήλ6

Εκτελεστές κατά τον Ρωμαϊκόν νόμον ήσαν οι εωσφοριστές-ειδωλολάτρες Ρωμαίοι. Ουσιαστικώς όμως, σταυρωτές του Ιησού ήσαν οι Ταλμουδιστές- Φαρισαίοι. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει :

«Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι (ΣΣ: Η εωσφορική τριάδα Φ-Γ-Σ) ἔπεισαν τοὺς ὄχλους ἵνα αἰτήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσιν» (27/20-25 και ΛΟΥΚΑΣ: 23/13-23). Και οι όχλοι, τα πλήθη δηλαδή του λαού επείσθησαν, με αποτέλεσμα όταν ο Πιλάτος τους ρώτησε «τί οὖν ποιήσω ᾿Ιησοῦν τὸν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αὐτῷ πάντες· σταυρωθήτω.» (ΜΑΤΘ: 27/22).

Εκτελεστές, λοιπόν, της εωσφορικής εντολής του εγκλήματος κατά του Θεανθρώπου,  ήσαν οι Καϊνίτες (Γενεά πονηρά και μοιχαλίς, ΜΑΤΘ: 12/39,40), γνωστοί με τα ονόματα Φαρισαίοι, Γραμματείς, Σαδδουκαίοι, δηλ. βουλευτές του Ιουδαϊκού-ψευτοεβραϊκού ΣΑΝΧΕΝΤΡΙΝ.

Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους, όπως είχε προφητευθεί από τον Κύριο (ΜΑΤΘ: 24/1-3) «η διακυβέρνησις του Εβραϊκού λαού ετίθετο εις την διάθεσιν μυστικής οργανώσεως στην Γιάμνιαν, όπου μετεφέρθη και το Συνέδριον. Αυτό, υπό τον ραββίνο Ιωχανάν κατώρθωσε να αναγνωρισθεί από τις συναγωγές όλου του κόσμου. Κατ΄αυτόν τον τρόπο ολόκληρο το Εβραϊκό έθνος της διασποράς περιήλθε υπό τους Φαρισαίους7.

Μετά την Γιάμνιαν το Συνέδριο μετεφέρθη κρυφίως στην Τιβεριάδα και αργότερα στην Βαβυλώνα. Περί το 1680 μετεφέρθη στην Κωνσταντινούπολη και από το 1880 στην Θεσσαλονίκην όπου προετοιμάσθηκε η ανατροπή του Σουλτάνου δια της οργανώσεως του κινήματος των Νεοτούρκων. Μετά την κατάληψη αυτής υπό των Ελλήνων μετεφέρθη στην Μεγάλη Βρεττανία και έπειτα στις ΗΠΑ. Το 1970, το Συνέδριο εγκατεστάθη στην Ιερουσαλήμ»8

Παρά τις σφαγές και τους διωγμούς των Χριστιανών κατά τους τρεις (3) και πλέον, πρώτους αιώνες της διαδόσεως της Χριστιανικής Διδασκαλίας, οι Χριστιανοί με την δύναμη της πίστεως και της μαρτυρικής θυσίας τους, νικούν το Εωσφορικό πνεύμα της ειδωλολατρικής Ρώμης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καταρρέει και ο Χριστιανισμός επικρατεί.

Το Σύστημα, το οποίον από τον 70 μ.Χ. εκπροσωπεί η Μυστική Κυβέρνηση των Ταλμουδιστών Ιουδαίων της Διασποράς, αναγκάζεται να περιορίσει τις δραστηριότητές του και να μεταπέσει σε κατάσταση αναμονής, μέχρις ότου εμφανισθούν οι κατάλληλες συνθήκες για επανέναρξη της δράσεώς του.

Η Πολιτικοθρησκευτική Ηγεσία των Ταλμουδιστών Ιουδαίων (Το ανώτατο Συμβούλιο της Διασποράς) βυσσοδομούσε κατά των Χριστιανών και ιδιαίτερα εναντίον των Ελλήνων Χριστιανών. Τρείς ήσαν οι βασικοί λόγοι του άσβεστου μίσους των Ιουδαίων κατά των Ελλήνων:

1^ος Η μεταστροφή των Ελλήνων κατά την φυλή και το Έθνος, κατά μάζες, από την ειδωλολατρεία στον Χριστιανισμό.

2^ος Η διάδοση του Λόγου του Θεού, του Αναστάντος Ιησού Χριστού δια της Ελληνικής γλώσσης.

«Οι Εβραίοι επετίθεντο κατά των Ελλήνων διότι το Συνέδριον έπίστευε ότι ο Χριστιανισμός θα διεδίδετο δια των Ελλήνων» μας πληροφορεί ο Σιμπή Μπαρούχ9.

Ποιός επληροφόρησε  τους Εβραίους της διασποράς και βάσει ποίων στοιχείων, ότι ο Χριστιανισμός θα διεδίδετο δια των υποδούλων , τότε στους Ρωμαίους, Ελλήνων ;

3^ος Η διάδοση της διδασκαλίας του Ιησού αμέσως μετά την Ανάληψη του Κυρίου και η συγγραφή του Νέου ευ-αγγέλματος της Σωτηρίας του Κόσμου (βιβλία της Κ.Δ) στην Ελληνική, που ανέτρεπε τα Σχέδια των Συνωμοτών και απεργαζομένων την Μεγάλη Αποστασία.

                   Συνεχίζεται

---

1 Οι Φαρισαίοι και η ανίερη τριάς, ΔΕΝ ελάτρευαν Τον Ιαχβέ της Π.Δ. Απλώς ανεφέροντο γενικώς στον Θεό των «πατέρων» τους και τηρούσαν υποκριτικώς,τους λατρευτικούς τύπους της Π.Δ., προς ικανοποίηση και μόνον του λαϊκού αισθήματος των αληθινών Εβραίων/Ισραηλιτών.

2 Οι Φαρισαίοι ανέμεναν ένα ελευθερωτή που θα ξεσήκωνε τον λαό και θα απελευθέρωνε τους Ισραηλίτες από τους Ρωμαίους, διά των όπλων. Αυτά συμπεριελαμβάνοντο στο απόκρυφο Ταλμούδ. Αντιθέτως στην Παλαιά Διαθήκη πάρα πολλά προφητικά χωρία επιβεβαίωναν ότι ο αληθινός Μεσσίας ήταν ο σταυρωθείς από τους Φαρισαίους ΙΗΣΟΥΣ (Συνωμοσία και Αγάπη, Ιωάννου Αντωνοπούλου, 1979, σ.35,υποσ.1).

3 Καμπάλα: Είναι το σύνολον των φιλοσοφικών και θεοσοφικών δογμάτων των Ταλμουδιστών Ιουδαίων στηριζoμένων στις αποκρυφιστικές ερμηνείες της Παλαιάς Διαθήκης, ουσιαστικώς μόνον της Πεντατεύχου (Τορά), δι’ αντικαταστάσεως λέξεων με άλλες των οποίων τα γράμματα έχουν ίσην αριθμητικήν αξία με τις αντίστοιχες παλαιοδιαθηκικές. Τα δόγματα και η διδασκαλία της Καμπάλα περιέχονται στα αποκρυφιστικά βιβλία, «Σεφέρ Γετζίραχ» (Βιβλίο Δημιουργίας), και Ζοχάρ ή Σεφέρ Χα Ζοχάρ (Βιβλίο του Φωτός).

  Η Καμπάλα δεν μεταδίδεται σε κανένα μη μυημένο και πιστεύεται ότι είναι έργο σκοτεινών κύκλων του 6^ου π.Χ. αιώνος.

 (The Life and Times of Jesus the Messiah,Alfred Edersheim,1883,II, 689)---[Συνωμοσία και Αγάπη, Ι. Αντωνόπουλος, 1979, σ.35---Σιωνισμός, Dr.Yermak, Θανάσιμος Απάτη κατά της ανθρωπότητος, Αθήναι, σ.9-10].

4 Nesta Webster, Secret Societies and Subversive Movements, Christian Book club of America, First edition, 1924, p.12).

5 «Διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσωνται·… » (ΓΑΛΑΤΕΣ: 2/4).

6 Στο συγκεκριμένο χωρίο (ΜΑΤΘ: 23/29-35) τους υπονοεί/περιλαμβάνει στο χρονικό διάστημα από Άβελ….έως Ζαχαρίου. Όμως στο χωρίο Α΄ Θεσσαλονικείς: β/14-16, τους κατονομάζει (Ιουδαίοι) ως δολοφόνους των προφητών και του Κυρίου Ιησού Χριστού.

7 Από τότε, οι διεσπαρμένοι Ισραηλίτες μετονομάζονται από Εβραίοι σε Ιουδαίοι (Jews). Όνομα το οποίο επεκράτησε σταδιακώς αφού επεβλήθη από την ηγεσία των Ταλμουδιστών Φαρισαίων για να μην τους θυμίζει τίποτε από τους Εβραίους της Παλαιάς Διαθήκης (Hebrews-Israelites), τον Ιαχβέ και την διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης.

8 Σιωνισμός, Dr. Yermak, σ.17-18.

9 Οι Εβραίοι, Σιμπή Μπαρούχ, Αθήναι, 1971, σ.26-27.