ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ:
ΕΘΕΛΟΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΤΑΛΜΟΥΔΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Ή
ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΙΟΥΔΑΙΟΓΕΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑ;
PROTESTANTISM:
SELF RELIGION OF JEWISH-TALMUDIST ECUMENISM
OR
POLITICAL-ECONOMIC JUDEOGENIC MOVEMENT?
ΜΕΡΟΣ 12ο
Ε. ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ
ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ (Συνέχεια 11ου μέρους)
2. Συνοπτικά
στοιχεία για τις κυριώτερες προτεσταντικές παραφυάδες
α. Πεντηκοστιανοί
Όπως οι περισσότερες σύγχρονες αιρέσεις, έτσι και οι Π. προήλθαν από την Αμερική.1
Το 1907 ο Αμβρόσιος Τόμλινσον (1865-1943), στο Κλήβελαντ του Οχάϊο, ίδρυσε μία νέα
«Εκκλησία» την οποία ωνόμασε «εκκλησία της Πεντηκοστής».
Οι Π.
έδωσαν αυτή την ονομασίαν από την πεντηκοστή, δηλ. την ημέρα που το Άγιον
Πνεύμα, κατήλθε στους Αποστόλους με την μορφή πυρίνων γλωσσών (ΠΡΑΞ: 2/1-13).
Κατά τους ισχυρισμούς τους, λαμβάνουν το Άγιον Πνεύμα όπως το έλαβαν και οι
Απόστολοι κατά την ημέρα της Πεντηκοστής!!!
Τρεις είναι οι κυριώτερες από τις πολλές κοινότητες
των Πεντηκοστιανών, τις οποίες οι ίδιοι ονομάζουν «Εκκλησίες» και ιδρύθηκαν
αρχικώς, στην Ελλάδα.
· Η Εκκλησία του Θεού της Πεντηκοστής
· Η Αποστολική Εκκλησία της
Πεντηκοστής
· Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της
Πεντηκοστής.
Πρώτος ο Μιχαήλ Κούν-ιας (Κουν / Κοέν / Κάϊν)
το 1927, ίδρυσε στην Ελλάδα την «Εκκλησία του Θεού της Πεντηκοστής». Τον Κούν-ια
διεδέχθη το 1934, ο Σπυρίδων Κώνστας ή Κωνσταντινίδης.
Ο κυρίως ιδρυτής της «Αποστολικής Εκκλησίας της
Πεντηκοστής» είναι ο νέγρος πάστορας Κάρολος Σέϋμουρ, ο οποίος το 1927 ίδρυσε εις το
Λος Άντζελες την Εκκλησίαν της «Αρχέγονης Αποστολικής Εκκλησίας της
Πεντηκοστής». Στην Ελλάδα την Α.Ε. της Π.
ίδρυσε το 1938 ο Ελληνοαμερικανός Χαράλαμπος Μάμαλης.
Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, ιδρύθηκε τα τέλη του 1965, από τον ιατρό, τότε προεδρεύοντα επίσκοπο της
συνόδου της Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής, και ποιμένα της συναθροίσεως των Αθηνών, Λεωνίδα Φέγγο και 120 ακόμα άτομα. Εκείνη την χρονιά ο αμερικανικός ιεραποστολικός οργανισμός «Συνάξεις του Θεού», επιχειρούσε να οργανωθεί
καταστατικά και διοικητικά, ζητώντας από τις κοινότητές του σε όλο τον κόσμο,
να υπογράψουν πρωτόκολλο εντάξεως. Το ίδιο ζήτησε και από την Αποστολική
Εκκλησία Πεντηκοστής, αλλά ο Λεωνίδας Φέγγος, δεν υπέγραψε το πρωτόκολλο
έντάξεως στον οργανισμό, αρνούμενος να εντάξει την εκκλησία σε οποιονδήποτε οργανισμό του
εξωτερικού. Η μεγάλη πλειοψηφία της συναθροίσεως συμφώνησε και έτσι σχεδόν
ολόκληρη η κεντρική Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής, αυτονομήθηκε. Για τον λόγο αυτό, διατήρησε τον
αρχικό τίτλο με την προσθήκη της λέξεως «Ελευθέρα»,
δηλαδή αυτοκέφαλη.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα easypedia.gr, η Ε.Α.Ε.Π. επεχείρησε να αποδείξει ότι ο
τότε πρόεδρός της Λεων. Φέγγος, κέκτηται της αποστολικής διαδοχής από τους
αποστολικούς χρόνους, παραθέτοντας μια απίθανη ιστορία που κατά την αποψή τους αποδεικνύει τους
ισχυρισμούς τους.2
Προφανώς οι αιρετικοί Πεντηκοστιανοί, λησμόνησαν ή
προσποιούνται λήθην, ότι όσοι ευρίσκονται εκτός Εκκλησίας του Χριστού, έχουν
απολέσει και την αποστολική διαδοχή. Εκτός
της Εκκλησίας, δεν υπάρχουν μυστήρια, γι’ αυτό και οι αυτοαποκαλούμενοι,
κληρικοί των Παπικών, πόσω μάλλον οι Αγγλικανοί, οι πάσης αποχρώσεως και
ομολογίας Προτεστάντες και αυτός ο Πάπας, δεν έχουν ιερωσύνη, δηλαδή έχει διακοπεί σε αυτούς η Αποστολική Διαδοχή.3
Υπενθυμίζεται για μία ακόμη φορά, στους βαρείς λύκους με
ένδυμα προβάτου, Προτεστάντες, η διδασκαλία του αγίου Ειρηναίου
Επισκόπου Λυώνος, στην οποία φαίνεται καθαρά ότι η Εκκλησία συνδέεται στενώτατα
με την Ορθοδοξία και την Θεία Ευχαριστία, πράγμα το οποίον σημαίνει ότι όταν
χάνεται η Ορθόδοξη πίστη, τότε δεν υπάρχει, ούτε Εκκλησία ούτε και Θεία
Ευχαριστία. Οπότε ο κληρικός που χάνει την ορθόδοξη πίστη, αποκόπτεται
αυτομάτως από την Εκκλησία και, βεβαίως, τότε
δεν υφίσταται και η αποστολική παράδοση και αποστολική διαδοχή.
Το ότι ο άγιος Ειρηναίος συνδέει την αποστολική
διαδοχή όχι μόνον με την χειροτονία, αλλά και με την διατήρηση της αληθούς
πίστεως, φαίνεται από ένα χωρίο: «Δια τούτο τοις εν
τη Εκκλησία πρεσβυτέροις υπακούειν δεί, τοις την διαδοχήν έχουσιν από των
αποστόλων, καθώς επεδείξαμεν, τοις σύν τη επισκοπική διαδοχή το χάρισμα της
αληθείας ασφαλές, κατά την ευδοκίαν του Πατρός ειληφόσι».4
Το 1995, η Εκκλησία του Θεού της Πεντηκοστής, ζήτησε να
ενωθεί με την Σύνοδο της Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής, κάτι που
έγινε δεκτό και σήμερα αποτελεί ενιαίο κομμάτι της. Σε αυτήν την εξάπλωση
συντέλεσε και η δραστηριότητα του ραδιοφωνικού σταθμού «Χριστιανισμός», ο οποίος ξεκίνησε να εκπέμπει στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Το 2002, ο Λεωνίδας Φέγγος, μετά από σχεδόν 50 χρόνια
διαποιμάνσεως της «εκκλησίας» των Αθηνών, παρέδωσε την διαποίμανση. Ποιμένας
στην Αθήνα έγινε ο Σπύρος Φέγγος και στο Χαλάνδρι ο Παύλος Λυμπερόπουλος. Μέσα στην δεκαετία του 2000 ιδρύθηκαν πάνω από 20 νέες
εκκλησίες, ακόμα και σε περιοχές που ποτέ πριν δεν υπήρξαν Προτεσταντικές κοινότητες (Φλώρινα, Λευκάδα). Παράλληλα διοργανώθηκαν πολλές
εθνικές εκκλησίες από Αλβανούς, Άραβες, Αρμένιους, Βούλγαρους, Νιγηριανούς και άλλους μετανάστες.
Κύρια σημεία
της διδασκαλίας τους:
· Το «βάπτισμά» τους εις το Άγιο
Πνεύμα ακολουθείται από το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς η οποία, όπως πιστεύουν, είναι όμοια
της γλωσσολαλιάς της Πεντηκοστής!!!!
· Ο Ιησούς θα έλθει δια δευτέραν φορά
εις την γην, για να εγκαθιδρύσει την χιλιετή βασιλείαν του.
·
Η διδασκαλία
της Εκκλησίας πρέπει να στηρίζεται επί της Αγίας Γραφής και η Καινή Διαθήκη
πρέπει να είναι ο μόνος κανών δια την κυβέρνηση της εκκλησίας και την
πειθαρχίαν των μελών της προς αυτήν.
· Εκ των μυστηρίων παραδέχονται , με
την σημασία της απλής κοσμικής τελετής, μόνον τα τέσσερα (Βάπτισμα - μετάληψη -
γάμος - ευχέλαιον).
· Μόνον η δική τους «Εκκλησία» είναι αληθινή (!!!!!),
ενώ όλες οι άλλες έχουν παρεκκλίνει από το ορθόν πνεύμα της Αγίας Γραφής.
· Η ερμηνεία των Αγιογραφικών
«προφητειών» που κάμνουν αυτοί, είναι η ορθή γιατί φέρει την σφραγίδα του Θεού!!!!
Το 1975 ίδρυσαν στις Βρυξέλλες, το «Διεθνές Ινστιτούτο
δι’ Αλληλογραφίας», το οποίον οργανώνει βιβλικά μαθήματα με αλληλογραφία,
ασχολείται με εκπαίδευση και μετεκπαίδευση «κηρύκων» συνεργατών και διαδίδει
φυλλάδια σε πολλές χώρες. Χρησιμοποιούν επίσης και το τηλέφωνον, μεταδίδοντες
μέσω μαγνητοταινιών, τις ψευτοχριστιανικές διδασκαλίες τους, στον αυτόματο
τηλεφωνητή.
β. Βαπτιστές 5
Αν και ο όρος "Βαπτιστής" έχει τις ρίζες του
στους Αναβαπτιστές, το ίδιο το δόγμα των Βαπτιστών συνδέεται ιστορικά με
τα αυτονομιστικά κινήματα του 16ου αιώνα. Έχουν την προέλευσή τους στην Αγγλία
όπου υπήρχαν ως ιδιαίτερη θρησκευτική κοινότης τον 17ον αιώνα [Τζων Σμιθ (John Smith) - Τζων Ρόμπινσον].
Παρουσιάσθηκαν για πρώτη φορά στα τέλη του 16ου
αιώνος, όταν μη ανεχόμενοι την καθυστέρηση λήψεως μέτρων προς εξυγίανση της
Εκκλησίας, απεσχίσθησαν και ίδρυσαν ιδική τους (Γνωστοί ως Χωριστικοί - Separatists).
Οι Βαπτιστές
πιστεύουν πως το βάπτισμα στο
νερό πρέπει να
γίνεται σε πιστούς (οπότε απορρίπτεται ο νηπιοβαπτισμός). Με τον
όρο "Βαπτιστικός" μπορεί επίσης να περιγραφεί μία εκκλησία, ένα δόγμα ή μία ομάδα που
μοιράζεται τις ίδιες πεποιθήσεις σχετικά με το βάπτισμα.
Διακρίνονται σε εκείνους που πιστεύουν ότι η Χάρις του
Θεού δίδεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως (Γενικοί ή Αρμινιανοί, από τον
Ολλανδό προτεστάντη θεολόγο Αρμίνιο) και εκείνους που πιστεύουν ότι η θεία
Χάρις δίδεται μόνον στους εκλεκτούς και προωρισμένους για σωτηρία (Ειδικοί ή
Καλβινικοί).
Οι περισσότερες Βαπτιστικές εκκλησίες, επιλέγουν να
συνδέονται με δογματικές ομάδες που παρέχουν υποστήριξη, χωρίς όμως να τις
ελέγχουν. Η μεγαλύτερη Βαπτιστική ομάδα εκκλησιών, εκτός από την Βαπτιστική
Παγκόσμια Συνέλευση, είναι οι λεγόμενοι Νότιοι Βαπτιστές (οι οποίοι αποχώρησαν από την Παγκόσμια Συνέλευση το 2004). Υπάρχουν
όμως και πολλές άλλες ενώσεις Βαπτιστών, όπως και αυτόνομες εκκλησίες που
παραμένουν ανεξάρτητες από οποιοδήποτε δόγμα, οργάνωση ή ένωση.
Οι Βαπτιστές6 αριθμούν περίπου 110
εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, σε περισσότερες από 220.000 κοινότητες και
θεωρούνται η μεγαλύτερη παγκόσμια κοινωνία Ευαγγελικών Προτεσταντών. Στην Βόρεια Αμερική έχουν
περίπου 38 εκατομμύρια μέλη. Μεγάλοι αριθμοί Βαπτιστών υπάρχουν επίσης στην Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Στην Ινδία υπάρχουν 2.4, στην Νιγηρία 2.5, στην Λαϊκή
Δημοκρατία του Κονγκό 1.9, και στην Βραζιλία 1.7 εκατομμύρια. Στην Ελλάδα υπάρχουν λίγες αυτόνομες
Βαπτιστικές εκκλησίες, ενώ η Ελευθέρα
Ευαγγελική Εκκλησία, θεωρείται
πως προέρχεται από την Βαπτιστική παράδοση.
Οι περισσότερες βαπτιστικές «εκκλησίες» πιστεύουν στις
"τέσσερις ελευθερίες":
·
Ελευθερία των ψυχών: Η ψυχή είναι υπόλογη μόνο στον Θεό, και μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις σε
θέματα πίστεως χωρίς την επιβολή υποχρεωτικών διατάξεων από κάποιο επίσημο
θρησκευτικό φορέα.
·
Εκκλησιαστική ελευθερία: Ελευθερία της τοπικής εκκλησίας από εξωτερικές παρεμβάσεις.
·
Βιβλική ελευθερία: Ο κάθε
πιστός είναι ελεύθερος να ερμηνεύσει την Αγία Γραφή προσωπικώς, χρησιμοποιώντας
τα καλύτερα εργαλεία μαθητείας και βιβλικές μελέτες (ΣΣ: Μόνον τις προτεσταντικές) που έχει στην διάθεση του.
·
Θρησκευτική ελευθερία: Το κάθε άτομο είναι ελεύθερο να επιλέξει εάν θα είναι ενταγμένο στην
θρησκεία των Βαπτιστών, σε κάποια άλλη θρησκεία, ή αν θα είναι άθρησκο. Επίσης,
υποστηρίζεται ο
διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους, ο οποίος συχνά αποκαλείται
"πολιτική συνέπεια" της θρησκευτικής ελευθερίας
Παρά τις διαφορές μεταξύ των ποικίλων ομάδων βαπτιστών
τα κύρια σημεία της πίστεώς τους είναι:
· Η Αγία Γραφή είναι επαρκής βοηθός
πίστεως και πρακτικής.
· Το βάπτισμα του πιστού (Από το 1900
ολονέν και περισσότερες εκκλησίες βαπτιστών δέχονται μέλη άλλων Εκκλησιών χωρίς
να αναβαπτίζουν). Οι σύγχρονοι βαπτιστές Καλβινιστικής πίστεως αναβαπτίζουν
όλους αυτούς που προσηλυτίζουν από άλλες εκκλησίες ή ομολογίες. Δηλαδή στην
ουσία είναι αναβαπτιστές.
· Οι εκκλησίες αποτελούνται μόνον από
πιστούς που μπορούν να δώσουν σαφείς αποδείξεις της πίστεώς τους.
· Το ιερατείον των πιστών. Κατά τους Β. οποιοσδήποτε μπορεί να εκτελέσει
ιερατικά καθήκοντα (Ο ιερεύς καλείται στο αξίωμα του δια της ψήφου των πιστών
και δεν θεωρείται ότι έχει ειδική ιερατική ή εκκλησιαστική εξουσία).
· Η αυτονομία των τοπικών Εκκλησιών.
· Χωρισμός Εκκλησίας και κράτους.
· Απέχθεια προς τα αγαθά του
πολιτισμού και κάθε μορφής ομολογία Πίστεως (Σύμβολο πίστεως ή διατύπωση
ομολογίας πίστεως).
γ. Μορμόνοι 7
Οπαδοί προτεσταντικής περίεργης αιρέσεως, οι οποίοι
ενεφανίσθησαν για πρώτη φορά το 1827 στο Μάντσεστερ της Αμερικής. Ιδρυτής της αιρέσεως
ήταν ο Ιουδαίος
Ιωσήφ Σμίθ (1830).
Η αίρεση παρουσιάζεται ιδιαίτερα διαδεδομένη στις
πολιτείες Γιούτα, Αριζόνα και Άϊνταχο
των Η.Π.Α.
Όπως και σήμερα, έτσι και πριν ενάμιση αιώνα, δεν
έλειπαν οι αφελείς, εύπιστοι και ανόητοι. Οι
πιστοί άκουγαν με ανοιχτό στόμα, πως οι Ινδιάνοι δεν είναι ινδιάνοι, αλλά
απόγονοι των αρχαίων Εβραίων της Παλαιάς Διαθήκης, ότι η βάπτιση πρέπει να
γίνεται σε μεγάλη ηλικία, ότι ο θεός άλλη δουλειά δεν είχε, παρά να στέλνει
κάθε νύχτα τον Μορμόνο στον ύπνο του Σμιθ και να του δίνει οδηγίες για το πώς
θα σωθεί η ανθρωπότητα. Η επιχείρηση στήθηκε στο Ιλινόϊς, το χρήμα έρεε άφθονο,
ενώ ένα «μυστικό
τάγμα Αγγέλων Καταστροφέων», απάλλασσε τον κόσμο (δολοφονούσε
δηλαδή), από όποιον είχε περισσότερες του δέοντος απορίες ή αντιρρήσεις. Για
πάνω από δώδεκα χρόνια, ο ψευδοπροφήτης πρόεδρος Σμιθ, έτρωγε καλά, ώσπου η
πολιτεία αποφάσισε να κινηθεί δραστικά. Ο Ιωσήφ Σμιθ βρέθηκε
στην φυλακή μαζί με τον αδελφόν του, για διάφορα εγκλήματα, Στα 1844, οι συγκρατούμενοί του τον
λιντσάρισαν.
Κατόπιν τούτου, οι Μορμόνοι ανεκήρυξαν τον ιδρυτή της
αιρέσεώς «μάρτυρα» της πίστεως και με τον διάδοχόν του Βρίγκαμ Γιανγκ, μετά τριετή
περιπλάνηση πίσω από τα βραχώδη όρη, ίδρυσαν το 1847 την σημερινήν πολιτείαν Γιούτα (περίπου
το 60% του πληθυσμού είναι Μορμόνοι).
Ωνομάσθησαν Μορμόνοι από το βασικό βιβλίο που περιέχει
τις θεωρίες τους και επιγράφεται «βιβλίο του Μόρμον». Το
βιβλίο αυτό είναι ένα συνοθύλευμα δοξασιών [(ψευδοχριστιανικών - Ιουδαϊκών),
αρχαίων διδασκαλιών (Αιγυπτιακών και άλλων Ανατολικών)] και ενός χονδροειδούς
μυθιστορήματος το οποίον εδημοσιεύθη το 1812.
Κατά τις θεωρίες τους, ο Μόρμον έγραψε το βιβλίο με
ιερογλυφικά γράμματα, τα οποία ο Σμιθ, μετέφρασε, κατά «θαυμαστόν» γι’ αυτούς
τρόπον, στην Αγγλική γλώσσα. Στο βιβλίο περιέχονται δήθεν, διδασκαλίες του Χριστού, ο
οποίος πήγε στην Αμερική μετά την ανάληψή του, και εκήρυξε τον Λόγον Του!!! (ΣΣ:
Οι Μορμόνοι ισχυρίζονται ότι οι απόγονοι του Ιακώβ είχαν μεταναστεύσει προ
Χριστού, στην Ήπειρον της Αμερικής !!!!)
Σήμερα διακρίνονται βασικά σε επτά (7) «Εκκλησίες» και
με μικρές μεταξύ τους δογματικές διαφορές, συγκροτούν την κοινότητα των «Αγίων
της εσχάτης ημέρας» ή της «Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των αγίων της εσχάτης
ημέρας». Η Εκκλησία των Μορμόνων αριθμεί περίπου 13 εκατομμύρια μέλη παγκοσμίως. Πρόεδρος των Μορμόνων ή
της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων της Υστάτης Ημέρας, όπως είναι γνωστή
επίσημα, από το 2008 είναι ο Τόμας Σ. Μόνσον (Thomas S. Monson).
Κάθε πρόεδρος της Εκκλησίας επιλέγει
«άξιους και ικανούς άνδρες» ως συμβούλους του. Μαζί, αυτοί οι άνδρες απαρτίζουν
την Πρώτη Προεδρία της Εκκλησίας, και μαζί με τους Δώδεκα Αποστόλους ηγούνται
της Εκκλησίας.
Οι κοινότητες των Μ. είναι οργανωμένες θεοκρατικώς, με
προεδρεία από 12 «αποστόλους», «προφήτες» και
γενικές συνελεύσεις (εβδομήκοντα μέλη, όσα περίπου έχει και το Ιουδαϊκό
Σανχέντριν των Ταλμουδιστών). Ο πρόεδρος των θεοκρατικώς οργανωμένων κοινοτήτων, θεωρείται
ότι είναι προφήτης και δέχεται «θείες αποκαλύψεις»!!!!!
Οι κυριότερες Ομολογίες Μορμόνων σήμερα, είναι:
·
Η Εκκλησία
του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, η με μεγάλη διαφορά
μεγαλύτερη εκκλησία που έχει ως κέντρο το Σολτ Λέικ Σίτυ.
·
Η Αναδιοργανωμένη
Εκκλησία του Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, που έχει ως κέντρο το
Ιντιπέντενς και σήμερα
ονομάζεται Κοινότητα του Χριστού.
·
Η Εκκλησία
του Χριστού, Temple Lot.
·
Η Εκκλησία
του Χριστού με το μήνυμα του Ηλία (η οποία αρνείται ότι είναι
Ομολογία Μορμόνων αν και δέχεται το Βιβλίο του Μόρμον), κ.ά.
Οι Μορμονικές αυτές εκκλησίες δεν βρίσκονται σε πλήρη
συμφωνία, ενώ οι περισσότερες θεωρούνται αποστατικές από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού
των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Οι Μορμόνοι:
· Δέχονται το βάπτισμα και μερικά άλλα
λατρευτικά έθιμα των Αποστολικών χρόνων. Νηστεύουν άπαξ του μηνός και προσφέρουν στην Εκκλησίαν το δέκατον ΟΛΩΝ
των προσόδων τους. Έτσι οι εκκλησίες των Μ. είναι ζάπλουτες, έχουν ιδρύσει
και εκμεταλλεύονται τεράστιες επιχειρήσεις, βιομηχανικά συγκροτήματα,
αθλητικούς συλλόγους (π.χ. Yuta Jazz) και Τράπεζες. Ουσιαστικά δεν είναι
Εκκλησίες αλλά τεράστιοι Οικονομικοί τοκογλυφικοί Οργανισμοί.
· Αρνούνται την Αγία Τριάδα.
· Εφαρμόζουν την πολυγαμία (Τα
τελευταία χρόνια, οι περισσότερες κοινότητες Μ. κατήργησαν την πολυγαμίαν, λόγω
πιέσεως από τις άλλες Πολιτείες των ΗΠΑ).
· Ισχυρίζονται ότι ο ιδρυτής της
αιρέσεώς τους (Μορμόνος) υπήρξεν ιθαγενής απόγονος Ιουδαίων, εκ της φυλής
Ιωσήφ, οι οποίοι μετανάστευσαν το 600
π.Χ.. εκ της Παλαιστίνης εις την Αμερικήν, «προφήτης», ζήσας κατά τον 4ον
μ.Χ. αιώνα. Επίσης
ισχυρίζονται ότι όλοι οι Ιθαγενείς της Αμερικής είναι Ιουδαϊκής καταγωγής!!!
Τι
δηλοί ο τελευταίος ισχυρισμός των Μορμόνων, σχετικώς με την πηγή προελεύσεως
αυτής της αλλόκοτης αιρέσεως; Ο νοών νοείτω!
· Πλησιάζουν περισσότερο στον Ισλαμισμό
και την ειδωλολατρεία, παρά στον Χριστιανισμό.
Η διδασκαλία των Μορμόνων περιλαμβάνεται σε δύο βιβλία
(Βίβλος των Μορμόνων / 1830 - Βιβλίον της διδασκαλίας και των Συμφώνων / 1835)
καθώς και στην κατ’ αυτούς «θεόπνευστη» παράδοσή τους.
Οι Μ. ενεφανίσθησαν στην Ελλάδα πριν λίγα χρόνια, με
διάφορα ονόματα όπως «Άγιοι της εσχάτης ημέρας», «Εκκλησία του Ι.Χ. των Αγίων
της εσχάτης ημέρας», κλπ.
Πολλές επίσημες επισκέψεις είχαν γίνει στην Ελλάδα από
ηγέτες των μορμόνων. Ήδη από το 1903 έγινε συγκέντρωση στον Άρειο Πάγο και
απευθύνθηκαν «προσευχές» για την ευλογία της Ελλάδας. Το 1972, ο μετέπειτα
Πρόεδρος της Εκκλησίας, Γκόρντον Χίνκλι
(Gordon Bitner Hinckley),8 μαζί με τον τότε πρόεδρο της
Εκκλησίας, τον Πρόεδρο Χάρολντ Λη, ανέβηκαν στην κορυφή του ιστορικού
λόφου, για να προσευχηθούν για τον λαό της Ελλάδας (sic).
Το 1985, ο πρεσβύτερος Ράσελ Νέλσον, της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων της Εκκλησίας, έκανε επίσημη
επίσκεψη. Το 1990 οργανώθηκε επίσημα η Ιεραποστολή Αθηνών της Ελλάδας, της
Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, με ενορίες στην
Αθήνα, τον Πειραιά και την Θεσσαλονίκη.
Νεαροί ιεραπόστολοι με λεύκα πουκάμισα, γραβάτες και
κονκάρδες με το όνομά τους, που βλέπουμε συχνά σήμερα στους δρόμους της Αθήνας,
και των άλλων μεγαλοπόλεων, είναι «άμισθοι εθελοντές» για δύο χρόνια,
διακόπτουν τις σπουδές ή την επαγγελματική τους απασχόληση για να διαδώσουν τα
θρησκευτικά πιστεύω τους. Πριν έρθουν στην Ελλάδα εκπαιδεύονται στην εκμάθηση
της γλώσσας, ώστε να μπορούν να μιλάνε Ελληνικά.
Τον Μάϊο του 1999, ανεγέρθη η πρώτη εκκλησία στην
Ελλάδα, στο Χαλάνδρι. Η Ιεραποστολή Αθηνών της Ελλάδας έχει την επίβλεψη των
ιεραποστόλων στην Κύπρο, Ιορδανία, Αίγυπτο, Λίβανο και Συρία. Στην Ιορδανία
υπάρχουν περίπου 400 μέλη της Εκκλησίας, με τρεις ενορίες που βρίσκονται στο
Αμάν, στο Ιρμπίντ και στο Αλ Χασν. Στην
Κύπρο υπάρχουν ενορίες στη Λευκωσία, Λάρνακα και Λεμεσσό.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων
Ημερών αριθμούσε μέχρι προ τινος, 718
μέλη στην Ελλάδα.9
δ. Αγγλικανοί
Αγγλικανική Εκκλησία είναι το επίσημο όνομα της
Εκκλησίας της Αγγλίας, την οποία ίδρυσε ο Ερρίκος Η’ το 1534 οπότε απεσχίσθη
από την Εκκλησία της Ρώμης και εξηρτήθη από το κράτος, με ανώτατον αρχηγό τον
βασιλέα (Ο Ερρίκος Η΄ κατήργησε τους Παπικούς Επισκόπους και ο ίδιος έχρισε
νέους, πιστούς εις αυτόν!!!).
Οι κανόνες πίστεως περιλαμβάνονται εις τα 39 άρθρα του
Αγγλικανικού Συμβόλου της πίστεως, τα οποία δημοσιεύθησαν ως θεμελιώδης νόμος
του κράτους το 1571.
Οι Αγγλικανοί διετήρησαν:
· Το Επισκοπικόν αξίωμα (Δια τούτο
ονομάζεται και Επισκοπική Εκκλησία).
· Την τελετή της ιερωσύνης.
· Μερικές παραδόσεις.
Ο Αγγλικανισμός διακρίνεται σε δύο μορφές:
· Την Υψηλή Εκκλησία (High Church) που διατηρεί τους τρεις βαθμούς της ιερωσύνης και το Μυστήριον της
Θ. Ευχαριστίας
· Την Χαμηλή Εκκλησία (Low Church) που είναι Καλβινιστική.
Σημερινή
κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο
Δυστυχώς η Βρετανία έπαυσε από καιρό να είναι
χριστιανική χώρα. Κάποτε ήταν η χώρα της Βίβλου. Τον χριστιανισμό διέδωσε στην Βρετανία, ο
άγιος Αριστόβουλος ο Κύπριος, συνεργάτης του αποστόλου Παύλου, αδελφός του
αποστόλου Βαρνάβα, ιδρυτού και προστάτου της Εκκλησίας της Κύπρου. Ο
Αριστόβουλος είναι ένας από τους εβδομήκοντα Αποστόλους, για τους οποίους κάνει
λόγο το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο (ΛΟΥΚ:10/17). Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 15
Μαρτίου και 31 Οκτωβρίου.
Αλλ’ η Βρετανία απομακρύνθηκε σταδιακά από την σώζουσα
αλήθεια του Ευαγγελίου, το οποίο της κήρυξε με αφάνταστες θυσίες ο άγιος Αριστόβουλος, όταν στην χώρα κατοικούσαν
άγριες ειδωλολατρικές φυλές. Μετά το σχίσμα του 11ου αιώνος, αλλά και από τότε
που η Εκκλησία της Αγγλίας χωρίσθηκε από τον Παπισμό, πλήθυναν οι αιρετικές
ομολογίες του λεγόμενου Αγγλικανισμού. Ήδη όμως προχώρησε ακόμη περισσότερο. Πέραν του ότι
καλλιεργεί από πολλών ετών την μαγεία, τώρα αποδέχεται και επισήμως την…
ειδωλολατρία!
Όπως μας πληροφορεί το αμερικανικό Περιοδικό «Τime»,
«για πρώτη φορά η αρχαία παγανιστική παράδοση – δοξασία του Δρυϊδισμού έχει
αναγνωρισθεί» στην Βρετανία «ως επίσημη
θρησκεία. Η (δε) επιτροπή φιλανθρωπικών οργανώσεων για την Αγγλία και
την Ουαλλία παρεχώρησε στο Δίκτυο των Δρυϊδών (Druid Network), μια ομάδα 350
μελών», προνομιακό φορολογικό καθεστώς!!. Έτσι ο Δρυϊσμός απαλλάσσεται από τους φόρους επί
των δωρεών, όπως και άλλες θρησκευτικές ομάδες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν
σήμερα περί τους 10.000 Δρυΐδες.10
Καθώς όμως έχει απλωθεί και σ’ άλλες χώρες η ειδωλολατρική αυτή θρησκεία, αριθμεί κάποια εκατομμύρια πιστών.11
Εκεί κατάντησε η Βρετανία! Να έχει
Αρχιεπίσκοπο και βασίλισσα ειδωλολάτρες στον 21ο αιώνα! Κατήντησε εκεί, διότι
απώθησε τον αληθινό Θεό της αγάπης και στήριξε την ελπίδα της στο πλήθος του
πλούτου της, την δύναμη και επιρροή της, στην ματαιότητά της.
Η όπως το λέγει ο θεοκίνητος Δαβίδ: «Ἰδοὺ ἄνθρωπος (ἐν προκειμένῳ, ἰδοὺ λαός),
ὃς οὐκ ἔθετο τὸν Θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ, ἀλλ’ ἐπήλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου
αὐτοῦ καὶ ἐνεδυναμώθη ἐπὶ τῇ ματαιότητι αὐτοῦ» (Ψαλ. να΄ [51] 9).12
Συνεχίζεται
1 Οι Πνευματικές ρίζες των
πεντηκοστιανών βρίσκονται στην βασική θέση του μεθοδισμού και της κίνησης της αγιότητας,
ότι η «αγιότητα» αποτελεί εμπειρία και «χάρη» ξεχωριστή από την μεταστροφή και
την δικαίωση. Οι Αμερικανοί πρωτεργάτες της νέας κινήσεως, κήρυξαν πώς η
πραγμάτωση της «αγιότητας» ακολουθεί μετά την μεταστροφή και την αναγέννηση και
αποτελεί «τρίτη χάρη». Αυτή η «ανώτερη Πνευματική κατάσταση» ονομάσθηκε «βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος».
Υποστήριξαν ακόμη, πώς η «χάρη» αυτή γίνεται αισθητή με την παρουσία ανώτερων
δυνάμεων και εκδηλώνεται με την γλωσσολαλιά.
Η
αίρεση «της τρίτης χάρης», καταδικάσθηκε από την «κίνηση της αγιότητας», με
αποτέλεσμα να σχηματισθούν ιδιαίτερες κοινότητες και να δημιουργηθεί το 1911 η «Πεντηκοστιανή
Εκκλησία Αγιότητας». Μια άλλη ομάδα σχηματίσθηκε υπό την ηγεσία
βαπτιστών κηρύκων και ονομάσθηκε «Κίνηση της Όψιμης Βροχής» (από το Ιωήλ β' 23
και το Ιακ. ε' 7). Ισχυρίζεται πώς τώρα βρισκόμαστε στους έσχατους καιρούς (του
Ιωήλ β' 28-29 και
των Πράξ. β' 16-19).
Το
1907 σχηματίσθηκε μια άλλη κίνηση στο Camp Creek, η οποία κάτω από την ηγεσία
του A.J.
Tοmlinsοn, ονομάσθηκε Church οf Gοd.
Παρόμοια
ομάδα σχηματίσθηκε στην Βιβλική Σχολή Topeka/Κansas γύρω από τον Charles Η.
Parham. Η κίνηση πρόσφερε στους οπαδούς της «απάντηση» σχετικά με την «βεβαιότητα» της σωτηρίας.
Ή γλωσσολαλιά θεωρήθηκε απόδειξη για το «βάπτισμα
τού Αγίου Πνεύματος», πού μάλιστα προήρχετο «άνωθεν» και δεν
μπορούσε πλέον να αμφισβητηθεί. Ταυτόχρονα όμως ο πιστός αποκτούσε συναίσθηση
υπεροχής απέναντι εκείνων πού δεν είχαν αυτή την εμπειρία και γινόταν
ανεξάρτητος από το περιβάλλον του, το όποιο τον καταπίεζε, γιατί οι οπαδοί της
κινήσεως ανήκαν κατά το πλείστον σε μη προνομιούχες τάξεις.
Ο
Parham άνοιξε στο Hοustοn ειδική σχολή για την εκπαίδευση των πεντηκοστιανών
κηρύκων. Σ' αυτήν εντάχθηκε το 1905
ο νέγρος κήρυκας W.J. Seymοur. Το
1906 προσκλήθηκε από μία «κοινότητα αγιότητας» στο Λος Άντζελες, με αποτέλεσμα
να «κατέλθει το Πνεύμα» σ' αυτήν.
Ο
Ευσέβιος Παπαστεφάνου, ιδρυτής της κινήσεως των «ορθοδόξων Χαρισματικών» θεωρεί
τα γεγονότα σαν την σύγχρονη πεντηκοστή. «Αιφνιδίως, ωσάν εκ κεραυνού αστραπής
εξ ουρανού ετινάχθησαν εκ των καθισμάτων τους και έπεσαν εις το πάτωμα και
ήρχισαν να λαλούν ετέραις γλώσσαις» (Ε. Παπαστεφάνου, Η παγκόσμιος έκχυσις τού
Αγίου Πνεύματος, Αθήναι 1976, σ. 149). Σχηματίσθηκε ιδιαίτερη κοινότητα στο Λος
Άντζελες, πού πήρε το όνομα τού δρόμου, στο βιομηχανικό Κέντρο της πόλης: Azusa - Street - Missiοn.
Σε
διάστημα λίγων ετών, η κίνηση διαδόθηκε σε ολόκληρη σχεδόν την υδρόγειο, με
φορείς κυρίως λαϊκούς οπαδούς, πού εκπαιδεύονταν σε πολυάριθμα σχολεία της κινήσεως.
(Πεντηκοστιανοί, π.
Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, Εγχειρίδιο Αιρέσεων & Παραχριστιανικών Ομάδων)
2 Η Ε.Α.Ε.Π, προσεπάθησε να αποδείξει ότι ο
τότε πρόεδρός της Λ. Φέγγος, κέκτηται της αποστολικής διαδοχής από τους
αποστολικούς χρόνους, με τους εξής ισχυρισμούς : Η Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία
Πεντηκοστής μέσω του προεδρεύοντος επισκόπου της Συνόδου συνδέεται με την
«Αποστολική Εκκλησία του Θεού» της Ρουμανίας, αφού ο Λεωνίδας Φέγγος χειροτονήθηκε από τον Α. Σ. Δεληγιάννη
(Δελληγιαννίδη). Η Αποστολική Εκκλησία του Θεού, της Ρουμανίας, έλαβε την
χειροτονία μέσω του Παύλου (Πάβελ) Budean, που είχε χειροτονηθεί μέσα στους
κόλπους της Εκκλησίας του Θεού (Κληβ., ΤΝ.).
Η «Εκκλησία του Θεού», μέχρι το 1907
επονομαζόταν Αγιαστική Εκκλησία
(Holinnes Church), που δείχνει ότι ήλθε στην Έσχατη/ Όψιμη Βροχή, από τις
τάξεις των Μεθοδιστών Αγιαστών. Ο ηγέτης της Αμβρόσιος Τόμλινσον (1865-1943), είχε χειροτονηθεί από τον Αγιαστή, J. B. Mitchell. Το Αγιαστικό κίνημα που ξεκίνησε ο Ιωάννης Γουέσλεη
δεν ήταν μια εκκλησιαστική ομολογία, αλλά μια ευσεβιστική κίνηση εντός του
Αγγλικανισμού. . .. Το 1874 ο Ιωάννης Γουέσλεη χειροτόνησε τον Th. Coke
(1747-1814), γενικό επόπτη των Μεθοδιστών στις ΗΠΑ, ζητώντας του να μην
αποκοπούν από την μητέρα εκκλησία περιπίπτοντας στην αμαρτία του σχίσματος όπως
χαρακτηριστικά έγραψε….(J. Wesleys, Works, XIII:272).
Και
το….παραμύθι των πεντηκοστιανών, καταλήγει: Έτσι η καθολική κληρονομιά του Γουέσλεη δεν είναι μόνο αρχαία πατερική
αλλά κι Ανατολική (The Story of Methodism, σελ. 43). Η Ελευθέρα Αποστολική
Εκκλησία Πεντηκοστής έλκει λοιπόν την ιστορική διαδοχή της από την πρώτη
Εκκλησία μέσω των χειροτονιών της Αγγλικανικής εκκλησίας. Οι Βρετανοί επίσκοποι
που ήταν παρόντες στη σύνοδο της Άρλης (Αρελάτης) στην Νότιο Γαλλία το 314
μ.Χ., είχαν ήδη κανονική χειροτονία μέσα στους κόλπους της μίας, αγίας,
καθολικής και αποστολικής εκκλησίας.
3 Η
αποστολική διαδοχή δεν είναι απλώς μια σειρά χειροτονιών, αλλά συγχρόνως και
μετοχή στην αποκαλυπτική αλήθεια.
Όταν
μια Εκκλησία αποκόπτεται από τον κορμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, λόγω δογματικών
διαφορών, αυτό σημαίνει ότι υπολείπεται και στο μυστήριο της ιερωσύνης. Δηλαδή, όταν χάνεται η αποκαλυπτική
αλήθεια και υιοθετούνται αιρετικές απόψεις, αυτό έχει συνέπειες και στην
αποστολική διαδοχή. Διότι οι άγιοι Απόστολοι μετέδιδαν το χάρισμα της
ιερωσύνης, αλλά ταυτόχρονα παρέδιδαν, δια της αναγεννήσεως, και όλη την
αποκαλυπτική παράδοση.
4 Έλεγχος
και ανατροπή της ψευδωνύμου γνώσεως, Αγίου Ειρηναίου (Εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια
αρχιμ. Ειρηναίου Χατζηευφραιμίδη, 1991)----Η ΕΑΕΠ και η Αποστολική Διαδοχή,
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον, 15 Νοε. 2008.
5 Articles on Baptists beliefs, polity, ministries, practices,
organizations, and heritage.
Shurden, Walter B.
The Baptist Identity: Four Fragile Freedoms. Macon,
Georgia: Smyth & Helwys Publishing, 1993.
6 Η
ακροστιχίδα των βασικών δογμάτων των Βαπτιστών που ακολουθούν, στα αγγλικά
σχηματίζει την λέξη BAPTIST (ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ).
·Η
Βίβλος ως αρχή, (Biblical authority)
·Αυτονομία
της τοπικής εκκλησίας, (Autonomy of the local church)
·Ιεροσύνη
για όλους τους πιστούς, (Priesthood of all believers)
·Δύο
διατάξεις (Βάπτισμα του πιστού και Δείπνος του Κυρίου), (Two
ordinances)
·Ελευθερία
των
ψυχών, (Individual soul liberty)
·Διαχωρισμός
Εκκλησίας και Κράτους, (Separation of Church and State)
·Δύο
διακονίες στην εκκλησία (Ποιμένας-Πρεσβύτερος και Διάκονος), (Two
offices of the church)
7 Από
την επίσημη ιστοσελίδα της «Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των
Τελευταίων Ημερών», 2016, Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων
Ημερών – Αθήναι.
8 Gordon Bitner Hinckley (June 23, 1910 – January 27, 2008) was an American
religious leader and author who served as the 15th President of The Church of
Jesus Christ of Latter-day Saints (LDS Church) from March 12, 1995 until his
death. Considered a prophet, seer, and revelator by church members, Hinckley
was the oldest person to preside over the church in its history.
Ο
αμερικανο-ιουδαίος Γκόρντον Χίνκλεϊ (1910-2008)
«Βλέπετε
τους κύνας, βλέπετε τους κακούς εργάτας, βλέπετε την
κατατομήν…» (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ:3/2)
10 «Time» 18-10-2010, σελ.
13.
11 Ο Δρυϊσμός
είναι ειδωλολατρική δοξασία που ξεκίνησε από την Ιρλανδία και Βρετανία και
κηρύσσει την αρμονία στον άνθρωπο και στην φύση. Τα μέλη της τιμούν ως θεότητες
τον κεραυνό, τον ήλιο, τη γη, καθώς και τα πνεύματα που κατοικούν στα βουνά,
στα ποτάμια κλπ.
Οι
Δρυΐδες πρόσφεραν και ανθρωποθυσίες, όπως αναφέρουν οι ιστορικοί Πλίνιος ο
Πρεσβύτερος και Τάκιτος. Το κατ’ εξοχήν τραγικό για την Αγγλία είναι ότι, σήμερα Δρυΐδες
είναι τόσο ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ Δρ Ρόουαν Ουΐλλιαμς, όσο
και η κεφαλή της Αγγλικανικής «Εκκλησίας» βασίλισσα Ελισάβετ η Β΄!. Ο Αρχιεπίσκοπος του
Καντέρμπουρυ «έγινε επίτιμο μέλος της
Αδελφότητος των Δρυΐδων της Ουαλλίας» τον Αύγουστο του 2002, δύο μήνες πριν από
την επίσημη ανάληψη των καθηκόν των του ως Αρχιεπισκόπου. Τότε εχρίσθη «Δρυΐδης – Βάρδος» από τον Αρχιδρυΐδη
της Βρετανίας, κρυπτο-ιουδαίο, Ρόμπιν Λιούζ. Στην ίδια τελετή έγιναν Δρυΐδες και
άλλα 50 μέλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου