ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ:

ΕΘΕΛΟΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΤΑΛΜΟΥΔΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Ή

ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΙΟΥΔΑΙΟΓΕΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑ;

PROTESTANTISM:

SELF RELIGION OF JEWISH-TALMUDIST  ECUMENISM

OR

POLITICAL-ECONOMIC  JUDEOGENIC MOVEMENT?

ΜΕΡΟΣ 13ο

Ε. ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ (Συνέχεια 12ου μέρους)

2. Συνοπτικά στοιχεία για τις κυριώτερες προτεσταντικές παραφυάδες

ε. Μεθοδιστές

Η κίνηση των Μεθοδιστών είναι μία αίρεση, καρπός του ευσεβισμού, που δημιουργήθηκε στην Αγγλία,  τον ΙΗ' αιώνα. Ιδρυτές του ήσαν, ο Charles Wesley (1707-1788), ο αδελφός του John Wesley (1703-1791) και ο George Whitefield (1714-1770). 

Η κίνηση άρχισε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου σχηματίστηκε κύκλος φοιτητών με κύρια προσωπικότητα τον John Wesley, κληρικό της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Σκοπός της ομάδας ήταν η καλλιέργεια της προσωπικής ευσεβείας (ευσεβισμός),1 η οποία συνδυαζόταν με κοινωνική δραστηριότητα. Επειδή εφάρμοζε με συνέπεια τις αρχές της (νηστείες, τήρηση ωρισμένων ωρών για προσευχή, επίσκεψη ασθενών, κλπ.), η ομάδα ονομάστηκε «άγιο εντευκτήριο» και τα μέλη της πήραν το όνομα «Μεθοδιστές». 

   Οι κήρυκες της κινήσεως ήσαν λαϊκοί. Σχηματίσθηκαν μικρές ομάδες, οι λεγόμενες «τάξεις», για την μελέτη της Αγίας Γραφής, οι «κατ' οίκον» συναθροίσεις. Οι υπεύθυνοι συναθροίζονταν σε ιδιαίτερες εβδομαδιαίες συνάξεις («Ινστιτούτο των τάξεων») και σε ετήσια συνέδρια, για να εκπαιδευτούν. 

Οι Μεθοδιστές:

· Αναγνωρίζουν δύο μόνον μυστήρια ως ιδρυθέντα υπό του Χριστού (Βάπτισμα - Θεία Ευχαριστία, με σκοπό την ανάμνηση της θυσίας του Ιησού).

· Δεν διαχωρίζουν την προσωπικήν θρησκείαν από την κοινωνικήν εφαρμογήν των αρχών της.

· Προπαγανδίζουν την εγκράτειαν.

· Ζητούν την νομικήν απαγόρευση των βιομηχανιών ποτοποιΐας.

· Ενδιαφέρονται κυρίως δια τα ηθικά προβλήματα των κοινωνιών.

· Τονίζουν την εμπειρία. Αυτό που για την Εκκλησία είναι η παράδοση, για τον καθένα είναι η προσωπική εμπειρία, η οποία του αποκαλύπτει την αλήθεια των Γραφών. Όμως, ακολουθεί μια κριτική ανάλυση διά της λογικής. 

· Πιστεύουν ότι η δικαίωση πραγματοποιείται με την πίστη. 

· Διδάσκουν μία κατάσταση, η οποία φθάνει ήδη σ' αυτή την ζωή, στην «χριστιανική τελειότητα», που ξεπερνά τον αγώνα μεταξύ πνεύματος και σάρκας. Η αγιότητα αποτελεί ιδιαίτερη κατάσταση, η οποία γίνεται αντιληπτή σαν προσωπική εμπειρία. 

Την κίνηση έφερε στην Ελλάδα ο Παύλος Παπαδόπουλος, μεθοδιστής πάστορας που σπούδασε στην Αμερική. Kατ’ αρχήν, προσπάθησε να διαδώσει την κίνηση στον Λαγκαδά και κατά το 1951 επεξέτεινε την δραστηριότητά του στην Αθήνα, όπου σχηματίσθηκε ομάδα με την ονομασία «Ανατολική Αποστολική Εκκλησία». Το 1955 ιδρύθηκε το σωματείο «Αδελφότης των Μελών της Ευαγγελικής Ανατολικής Αποστολικής Εκκλησίας». Τακτικά μέλη του σωματείου μπορούσαν να γίνουν μόνο όσοι ακολουθούσαν τις «δοξασίες της Ευαγγελικής Μεθοδιστικής Εκκλησίας» (άρθρο 4). Επίσης υπάρχει η ελεύθερη Μεθοδιστική Εκκλησία Θεσσαλονίκης (Μητσαίων 6).

στ. Πρεσβυτεριανοί

Όνομα υπό το οποίον κατέστησαν γνωστοί στην Αγγλία και ΗΠΑ, οπαδοί διαφόρων Προτεσταντικών ομάδων.

Ο Ιουδαϊκής καταγωγής Ιωάννης Νοξ (Knox)2 μαθητής του Καλβίνου, ωργάνωσε για πρώτη φορά στην Σκωτία τον Πρεσβυτεριανισμό το 1560, αρχικά με την προσθήκη ενός σώματος «επιθεωρητών» πρεσβυτέρων, το οποίον τελικά κατηργήθη υπό την επίδραση του Ανδρέα Μέλβιλ (Andrew Melville, 1545-1622). Έτσι ιδρύθηκε η «Σκωτική Εκκλησία» ή η «Εκκλησία της Σκωτίας».

The mother of John Knox, was a Sinclair of the Merovingian Jewish bloodline that will produce the Antichrist.

“John Knox was born sometime between 1505 and 1515 in or near Haddington, the county town of East Lothian. His father, William Knox, was a farmer. All that is known of his mother is that her maiden name was Sinclair and that she died when John Knox was a child.

“Knox knew that the queen regent [Mary of Guise, of Scotland] would ask for help from France. So he negotiated by letter under the assumed name John Sinclair with William Cecil, Elizabeth’s chief adviser, for secret negotiations, but he was forced to return to Scotland when he was recognized.” (Mason Shefa, Presbyterianism, pp. 61, 71)

“[William Knox’s] wife, John’s mother, was a Sinclair, a clan with a reputation for much pride of race.” (Geddes MacGregor, The Thundering Scot, 1957, p. 1---- The Merovingian Dynasty: Identity of the False Christ).

John Knox married a member of the Merovingian Stewart bloodline.

“In 1564 Knox remarried at the age of 50 to Margaret Stewart, age 17, a member of the royal Stewart family.” (When Scotland Was Jewish, p. 203)

Στην Ελλάδα αλλά και στα περισσότερα μέρη του κόσμου οι ΠΡ. ονομάζονται Ευαγγελικοί.

Ωνομάσθησαν με την ελληνική ονομασία Πρεσβυτεριανοί διότι κατήργησαν τους ιερατικούς βαθμούς του Διακόνου και Επισκόπου και διετήρησαν σαν διάκριση μεταξύ λαϊκού και κληρικού, τον βαθμόν του Πρεσβυτέρου, αλλά με την προτεσταντική έννοια.

Οι κοινότητες των Πρεσβυτεριανών χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Τους Καλβινιστές και τους Αρμινιστές (Από το όνομα του Ιακώβου Χάρμενσεν ή Αρμινίου).

Κύρια σημεία διδασκαλίας Πρεσβυτεριανών Καλβινικού δόγματος:

·Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι από μόνοι τους για την σωτηρία τους. Η σωτηρία είναι θεϊκό δώρο και όχι αποτέλεσμα πίστεως και έργων.

·Ο Θεός δωρίζει την σωτηρία προς εκείνους που έχει προεπιλέξει (εκλεκτοί) και δια τους οποίους εσταυρώθη, ενώ οι υπόλοιποι προορίζονται για την απώλεια (θεωρία απολύτου προορισμού).

·Οι Εκλεκτοί του Θεού γνωρίζουν ότι είναι Εκλεκτοί. Σε αυτούς ο Θεός χαρίζει μέχρι τέλους της ζωής τους, το «δώρον» της μη απομακρύνσεως από Εκείνον.

·Η Αγία Γραφή είναι η μοναδική αυθεντία.

·Ο κλήρος δεν αποτελεί ιδιαίτερη τάξη επειδή όλοι οι πιστοί είναι ιερείς. Άρα δεν χρειάζεται ιερωσύνη και χειροτονία δηλ. ιερείς.

·Η ερμηνεία της Α.Γ. είναι ελεύθερη. Σε περίπτωση διαφωνίας την «αυθεντική» ερμηνεία δίδει η «Γενική συνέλευση» της Κοινότητος.

·Κατάργηση τιμητικής προσκυνήσεως Αγίων λειψάνων και εικόνων.

·Κατάργηση των μυστηρίων και διατήρηση του βαπτίσματος και της θείας Ευχαριστίας, αλλά με την σημασίαν κοσμικής τελετής.

·Κατάργηση δεήσεων και μνημοσύνων υπέρ των κεκοιμημένων.

Βασικές θέσεις – διαφοροποιήσεις, διδασκαλίας Πρεσβυτεριανών Αρμινιακού δόγματος.

·Ο Χριστός δεν ήταν τέλειος Θεός αλλά κτίσμα του Θεού (Αρειανισμός).

·Ο Ιησούς Χριστός με τον θάνατόν του έγινε ιλασμός των αμαρτιών του κάθε ανθρώπου, αλλά μόνον οι πιστοί μπορούν να επικοινωνήσουν με Αυτόν.

·Κάθε άνθρωπος είναι από την φύση του πονηρός και ανίκανος για την εκτέλεση του αγαθού.

·Αυτοί που είναι ενωμένοι με τον Χριστό στα της πίστεως, διαθέτουν αρκετή δύναμη για αντίσταση και νίκη εναντίον των παγίδων του διαβόλου.

·Η θεία χάρη είναι ενέργεια θεραπευτικής της ψυχής του ανθρώπου. Κάθε αγαθή πράξη πρέπει να αποδίδεται μόνο στον Θεό. Η Χάρη του Θεού δεν εκβιάζει κανένα άνθρωπο είτε για αποδοχή είτε για απόρριψή της.

·Η Χάρη του Θεού δεν δίδεται μόνον στους εκλεκτούς αλλά σε όλους τους ανθρώπους.

ζ.  Αντβεντιστές 3

Ονομάζονται έτσι από τη λατινική λέξη (Adventus) που σημαίνει έλευση, επιστροφή, γιατί πιστεύουν στην σύντομη έλευ­ση του Ιησού Χριστού επί των νεφελών του ουρανού. Διακρί­νονται σε απλούς αντβεντιστές και σε αντβεντιστές της έβδομης ημέρας, γι' αυτό και ονομάζονται Σαββατιανοί ή Σαββατιστές, επειδή τηρούν το Σάββατο αντί για την Κυριακή. Στα ελληνικά ο όρος adventus θα μπορούσε ν' αποδοθεί με την φράση: «Οι τον Κύριον Προσμένοντες».

Ο υπότιτλος της «Έβδομης ημέρας», υποδηλώνει και υπογραμμίζει το άλλο ουσιώδες της πίστεώς τους σημείο, δηλ. αυτό που συνίσταται στην τήρηση και τον αγιασμό του Σαββάτου, της έβδομης δηλ. ημέρας, σύμφωνα, όπως ισχυρί­ζονται, με το νόημα της τετάρτης εντολής του Δεκάλογου, που λέγει: «Μνήσθητι την ημέραν των Σαββάτων αγιάζειν αυτήν. Εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου τη δε ημέρα τη εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου· ου ποιήσεις εν αυτή παν έργον... διά τούτο ευλόγησε Κύριος την ημέραν την εβδόμην και ηγίασεν αυτήν» (ΕΞΟΔΟΣ:20/ 8-11).

Ιδρυτής του αντβεντισμού είναι ο Αμερικανός γεωκτηματίας Γουλιέλμος Μίλλερ [William Miller].4 

Ο Μίλλερ που ήταν γνωστός Μασόνος, ξεκίνησε ως ιεροκήρυκας της εκκλησίας των Βαπτιστών. Απεχώρησε από την Μασονία το 1831, διαφωνήσας, επειδή κατά τους ισχυρισμούς του τα τεκταινόμενα εντός της στοάς, ήσαν ασυμβίβαστα με τον λόγο του Θεού. Το 1833 μάλιστα  έστειλε επιστολή προς τους φίλους του, στους οποίους υπενθύμιζε να θεωρούν την μασονία ως ένα κακό, όπως τα άλλα.5

 Εγκατέλειψε λοιπόν ο Miller την Μασονία και αυτοανακηρύχθηκε «προφήτης του Θεού», ως άλλος Μωάμεθ. Ως «προφήτης» του θεού πλέον, παρουσίασε τις αιρετικές του δο­ξασίες το 1843. Διακήρυξε ότι η δευτέρα παρουσία του Χριστού, θα γινόταν την 21η Μαρτίου 1843. Κατόπιν μετέφερε την ημερο­μηνία, αφού η προφητεία του δεν εκπληρώθηκε, για την 22α  Οκτωβρίου 1844. Η Ellen White,6 μέλος της ομάδας, για να μην υποτιμήσει τον ιδρυτή της κινήσεως, Μίλλερ, διακήρυξε ότι ο Χριστός ως αρχιερεύς ήρθε πραγματικά το 1844, όχι όμως στην γη, αλλά στο «ιερό των ουρανών», με σκοπό να τον εξαγνίσει. Η ίδια μάλιστα παρακολούθησε τα συμβάντα, αφού μεταφέρθηκε εκεί με θαύμα!!!!!! 

Οι Aντβεντιστές:

.Παραδέχονται την Αγία Γραφή σαν τον μόνο αλάθητο κανόνα πίστεως και πράξεως. Αναγνωρίζουν τα κανονικά βιβλία της Παλαιάς και της Κ. Διαθήκης και τα θεωρούν θεόπνευστα.

.Ομολογούν ότι τα βιβλία της Αγίας Γραφής πε­ριέχουν την πλήρη αποκάλυψη του θελήματος του Θεού προς τους ανθρώπους. Για τους Αντβεντιστές η Αγία Γραφή είναι ο μόνος Κανόνας πίστεως σύμφωνα με το Β' Τιμ. 3, 15-17.

. Διακηρύσσουν ότι ο Χριστός δεν αμάρτησε και ότι είναι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, Θεός αληθινός, ομοούσιος με τον Πατέρα, συνάναρχος, και αΐδιος. Το ίδιο πιστεύουν και για το Άγιο Πνεύμα. Πιστεύουν στην θριαμβεύουσα εκκλησία, και αρνούνται την κατηγορία ότι δέχονται χιλιαστικές αντιλή­ψεις και χιλιετή βασιλεία πάνω στην γη, όπως οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά. Αντίθετα ισχυρίζονται ότι ομιλούν για ουράνια βασιλεία.

.Δέχονται το σύμβολο της πίστεως, επειδή όπως λέγουν, τα άρθρα του συμφωνούν με την Αγία Γραφή. Έτσι λατρεύουν και προσκυ­νούν την Αγία Τριάδα, την οποίαν πιστεύουν ως τρία και άναρχα και ομοούσια πρόσωπα και με τις ίδιες ιδιότητες.

Ειδικότερα για το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Κύριο Ιησού Χριστό, ομολογούν ότι είναι Θεός αληθινός ομοούσιος και «ισοδύναμος» με τον Πατέρα. Ο Κύριος ενδύθηκε την ανθρώπινη φύση «εν γαστρί της Παρθένου διά Πνεύματος Αγίου». Ο Χριστός με το έργο του και το παράδειγμά του φανέρωσε τις αρχές της δικαιοσύνης. Πέθανε για τις αμαρτίες μας επάνω στο σταυρό, τάφηκε και αναστήθηκε την τρίτη μέρα εκ νεκρών, αναλήφθηκε στους ουρανούς και τώρα βρίσκεται στον Πατέρα και μεσιτεύει για μας.

Οι Αντβεντιστές της εβδόμης ημέρας διατηρούν σ' όλο τον κόσμο, περισσότερα από 4.725 σχολεία στοιχειώδους εκπαιδεύ­σεως, με ανάλογο αριθμό διδασκάλων και μαθητών. Έχουν κολλέγια Μέσης και Ανωτέρας εκπαιδεύσεως και δικά τους Πανεπι­στήμια. Διαθέτουν σανατόρια, νοσοκομεία, ιατρεία, κλινικές, και άμεση βοήθεια. Κηρύττουν: Η λιτή ζωή είναι και υγιεινή.

Οι αντβεντιστές απέχουν απ' όλα τα οινοπνευματώδη ποτά, το κάπνισμα και άλλα ναρκωτικά. Προσπαθούν να αποφεύγουν καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν εξουσίες που είναι τεταγμένες από τον Θεό και γι' αυτό δεν εναντιώνονται σ' αυτές.

Οι οπαδοί των αντβεντιστών ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια σ' όλο τον κόσμο και έχουν έδρα τους την Ουάσιγκτων της Αμερικής. Υποδιαιρούνται σε δεκατρία τμήματα, τα οποία ε­ξαρτώνται από το κέντρο τους. Αλληλογραφούν μ' αυτό και ενισχύονται οικονομικά.

Η «εκκλησία» των αντβεντιστών στην Ελλάδα, υπάγεται στο τμήμα που εδρεύει στην Βέρνη της Ελβετίας.

Κακοδοξίες των Αντβεντιστών:

1. Δεν καθορίζουν δογματικά αν πηγή εκπορεύσεως του Α­γίου Πνεύματος είναι ο Πατήρ, ή ο Πατήρ και ο Υιός. Λατρεύουν και προσκυ­νούν την Αγία Τριάδα, ως τρία και άναρχα και ομοούσια πρόσωπα και με τις ίδιες ιδιότητες.

2. Πιστεύουν ότι σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της Αγίας Γραφής (Δανιήλ, Αποκάλυψη) ο καιρός της δευτέρας παρουσίας του Χριστού πλησιάζει, και μάλιστα είναι «επί θύραις». Δεν μπορούν όμως να καθορίσουν τον χρόνο της ελεύσεως του Χρι­στού.

Τώρα μας φώτισαν! Δεν λένε τίποτε όμως, για τις απάτες επί του θέματος, του ψευδοπροφήτη ιδρυτού τους και της συντρόφου του Ellen Gould White.

3. Δέχονται ότι το θέλημα του Θεού, φανερώνεται στους ανθρώπους διά του λόγου Του, δηλ. της Αγίας Γραφής και ειδι­κότερα του Δεκάλογου, του οποίου η τήρηση πρέπει να είναι ακριβής και αυστηρή. Ιδιαίτερα από τον δεκάλογο ξεχωρίζει η τέταρτη εντολή που αναφέρεται στον αγιασμό του Σαββάτου, δηλαδή την ημέρα που λατρεύουν τον «θεόν» τους στις συναγωγές και οι Ταλμουδιστές Ιουδαίοι!

Η Ουάϊτ αναφέρει, πως όταν βρέθηκε η ίδια στο «ιερό των ουρανών», την υποδέχτηκε ο Χριστός και της έδειξε την Κιβωτό της Διαθήκης με τις δύο πλάκες, πάνω στις οποίες είναι γραμμέ­νες οι δέκα εντολές και ότι απ' αυτές το κέντρο όλων κατείχε η τέταρτη!!!!!

4. Η σωτηρία δεν δίνεται στον πιστεύοντα αμαρτωλό σαν αμοιβή των καλών διαθέσεών του και της δικαιοσύνης του, αλλά σαν δώρο από τον Θεό διά του Ιησού Χριστού.

5. Η ψυχή του ανθρώπου είναι όμοια με τις ψυχές των ζώων δηλ. με όλο το ζωϊκό βασίλειο. Με τον θάνατο, όπως πεθαί­νει το σώμα, καταστρέφεται και αυτή. Γι' αυτό και ο άνθρωπος, δεν έχει αθάνατη και αιώνια ψυχή. Η μόνη ελπίδα του ανθρώ­που είναι η ανάστασή του διά του Ιησού Χριστού. Το διακριτι­κό του ανθρώπου από τα ζώα είναι η λογική, η συνείδηση, η σκέψη και η διάκριση. Η λειτουργία αυτών διακόπτεται με τον θάνατο.

6. Ως προς τον θάνατο, οι αντβεντιστές πιστεύουν ότι ο άνθρω­πος παύει να αισθάνεται, γιατί το πνεύμα του επιστρέφει στον Θεό (Θεωρία των Νεοεποχητών περί επιστροφής στον συμπαντικό νου, την Συμπαντική Αρχή), ενώ το σώμα του επιστρέφει στην γη, όπου και διαλύεται. Όλοι οι άνθρωποι, καλοί ή κακοί, από την στιγμή που πεθαίνουν και μέχρι την ανάσταση, παραμένουν στον τάφο.

Ως προς την αθανασία, λέγουν τα εξής: Η φύση του αν­θρώπου είναι αμαρτωλή και θνητή. Η αιώνια ζωή είναι χάρη του Θεού διαμέσου του Χριστού. Η αθανασία θα δοθεί μόνον στους δικαίους κατά τη Δευτέρα παρουσία του Χριστού, όταν οι κεκοιμημένοι δίκαιοι θα αναστηθούν εκ νεκρών, ενώ οι ζώντες θα μεταμορφωθούν για να συναντήσουν τον Κύριο. Τότε θα ενδυθούν την αθανασία.

7. Οι αντβεντιστές για την δεύτερη παρουσία του Χριστού πιστεύουν τα εξής: Αυτή είναι η τελευταία φάση του έργου του ευαγ­γελίου και του σχεδίου της σωτηρίας. Η παρουσία του Χριστού θα είναι πραγματική, προσωπική, ορατή. Πολλά σπουδαία γεγο­νότα θα συνδεθούν με την παρουσία. Η ανάσταση των νεκρών, ο καθαρισμός της γης, η αμοιβή των δικαίων, η εγκαθίδρυση της αιώνιας βασιλείας εν ουρανώ επί χίλια έτη. Το ίδιο χρονικό διάστημα η γη θα ερημωθεί και θα γίνει φυλακή του Σατανά.

Κατά την πρώτη ανάσταση, που θα προηγηθεί της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού, θα αναστηθούν οι δίκαιοι που θα εισέλ­θουν στην βασιλεία των ουρανών. Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού και των αγίων του, θ' αρχίσει με τα καταστρεπτικά γεγονότα της δευτέρας παρουσίας.

Μετά τα χίλια χρόνια θα γίνει η δεύ­τερη ανάσταση κατά την οποία θα αμειφθούν οι ευσεβείς και πιστοί, ενώ θα καταστραφούν οριστικά στην λίμνη του πυρός οι ασεβείς και οι κακοί. Την ίδια τύχη με τους πονηρούς θα έχει και ο σατανάς. Ο Θεός θα κάνει τα πάντα νέα. Νέος ουρανός και νέα γη. Η γη θα επανέλθει στην αρχική της κατάσταση, οι σεσωσμένοι θα κατέλθουν με τον Χριστό επί της Νέας αυτής Γής και θα την κληρονομήσουν για να είναι παντοτεινή κατοικία των αγίων του Κυρίου.

Οι σωσμένοι πιστοί θα ζήσουν στην γη αιώνια με υλικά σώματα, που θα είναι άφθαρτα και τέλεια, και δεν θα έχουν ανάγκη τροφής, κατοικίας και άλλων υλικών φροντίδων.

8. Πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός δεν κατήλθε στον Άδη. Μόνο έβαλε το πνεύμα του στο στόμα του Νώε, ο οποίος σαν κήρυκας της δικαιοσύνης, κήρυξε στους δέσμιους της αμαρτίας, από τους οποίους μόνο οκτώ σώθηκαν.

9. Από τα μυστήρια οι Αντβεντιστές δέχονται το βάπτισμα, το οποίο είναι «θεία διάταξις» και ακολουθεί η μετάνοια και η άφεση αμαρτιών από τον ομολογητή της πίστεως. Με το βάπτι­σμα ομολογείται πίστη στον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Χριστού, και διακηρύσσουν ότι ο παλιός άν­θρωπος της αμαρτίας πέθανε, τάφηκε και αναστήθηκε σε νέα ζωή.

Το βάπτισμα μπορεί να γίνει «διά καταδύσεως» στο όνομα του Πατρός, του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος. Ως προς τη Θ. Ευχαριστία πιστεύουν επίσης πως είναι «θεία διάταξις», που θεσπίστηκε από τον Κύριο. Λέγουν ότι ο άρτος και ο οίνος παριστάνει το σώμα και το αίμα του Χριστού. Οι πιστοί τους κοινωνούν μια ή πολλές φορές το χρόνο, «εις ανάμνησιν του σταυρικού θανάτου του Κυρίου υπέρ ημών». Σήμερα κατά το παράδειγμα του Χριστού, πριν από την Θ. Κοινωνία, προηγείται η τελετή του νιψίματος των ποδών.

η. Άλλες σημαντικώτερες προτεσταντικές ομάδες

· Λουθηρανοί

· Επισκοπιανοί ή Επισκοπαλιανοί

· Κουακέροι

· Μεννωνίτες

· Μεταρρυθμισμένοι ή Ρεφορμιστές

· Συναθροιστές ή ανεξάρτητοι

· Μαθητές του Χριστού               

· Χριστιανικοί Επιστήμονες ή Θεραπευτές Χριστιανικής Επιστήμης.

· ΧΟΕ (Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης).

· Ευαγγελικοί

· Ουνιτάριοι

· Μάρτυρες του Ιεχωβά

·  Μενωνίτες

· Εκκλησία των αδερφών

· Ελεύθερος Χριστιανισμός

· Κίνηση των αδερφών

· Εκκλησία της νέας Ιερουσαλήμ

· Στρατός της Σωτηρίας

· Εκκλησία του Ιησού  Χριστού.

· Κοινότητα των Χριστιανών

· Κοινότητα του ναού.

·  Ιουδαιοχριστιανική Ένωση

·  Καθολικοαποστολική Κοινότητα

·  Κονγκρεγκασιοναλιστές (Συναθροιστές)7  

Οι Κίτρινοι Προτεστάντες 8

 

Κινέζοι προτεστάντες

                       

Οι τελευταίες αναφορές για την θρησκευτική κατάσταση στην Κίνα ομιλούν για μία ραγδαία αύξηση των κινέζων που προσηλυτίζονται στον προτεσταντισμό. Ο ακριβής αριθμός δεν είναι γνωστός, αλλά υπολογίζονται γύρω στα 70 εκατομμύρια. Βέβαια, κάποιος θα πει ότι ο αριθμός δεν φαίνεται μεγάλος για μία χώρα 1.5 δισεκατομμυρίου ανθρώπων. Όμως εάν λάβουμε υπόψη μας ότι οι συνειδητά θρησκευόμενοι υπολογίζονται γύρω στα 300 εκατομμύρια, τότε ο αριθμός των 70 εκατομμυρίων είναι ιδιαίτερα σημαντικός. 

Πως εξηγείται άραγε αυτό το φαινόμενο;

Κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι λόγω της αυξημένης οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Κίνα, μόνον η προτεσταντική θρησκεία που γέννησε τον καπιταλισμό, θα μπορούσε να ανταποκριθεί στην νέα νοοτροπία των Κινέζων.

Να σημειωθεί ότι ο Σουν Γιατ-Σεν,9 ο Κινέζος επαναστάτης που ανέτρεψε την  Δυναστεία Μαντσού, και εγκαθίδρυσε την δημοκρατία στην Κίνα, ήταν προτεστάντης!!!.10  

Sun was baptized in Hong Kong by an American missionary of the Congregational Church of the United States to his brother's disdain. The minister would also develop a friendship with Sun. Sun attended To Tsai Church, founded by the London Missionary Society in 1888, while he studied Western Medicine in Hong Kong College of Medicine for Chinese. Sun pictured a revolution as similar to the salvation mission of the Christian church. His conversion to Christianity was related to his revolutionary ideals and push for advancement.

Sun Yat-Sen

Όταν ο προτεστάντης και μασόνος, Sun Yat-Sen11 ξεκίνησε το επαναστατικό κίνημά του στην Καντώνα, ο Ιουδαίος Morris Cohen12, ένας Βρετανός υπήκοος, έγινε ο βοηθός του και στάλθηκε από τον Sun σε όλο τον κόσμο να βρει στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες για τον επαναστατικό στρατό του.

Το ανδρείκελο των Μασόνων Sun Yat-Sen, πέθανε από καρκίνο το 1925 και ο Cohen πήγε να εργαστεί για τους ηγέτες του νότιου κινέζικου Κουομιντάνγκ (το Κινεζικό Εθνικιστικό Κίνημα), τον γιο του Sun, Sun Fo και τον κουνιάδο του Sun, τραπεζίτη Soong. Διετέλεσε επίσης διοικητής της Στρατιωτικής Ακαδημίας Whampoa.

Λίγο πριν πεθάνει ο Sun Yat-Sen, επαίνεσε αυτόν τον Ιουδαίο στον Chiang Kai-Shek και εργάστηκε ως αξιωματικός σύνδεσμος μεταξύ της Καντονέζικης κυβερνήσεως και όλων των ξένων Γενικών Προξενείων. Ο Κοέν έγινε γνωστός στην Κίνα ως ‘Moi-Sha’ και έγινε Στρατιωτικός Σύμβουλος στις Καντονέζικες Δυνάμεις, και στρατηγος, αν και ακόμη ήταν Βρετανός υπήκοος.

Τέλος να υπενθυμίσουμε ότι και ο Chiang Kai-Shek, ήταν μασόνος, που είχε φθάσει στο 33ο βαθμό του Σκωτικού Τύπου!

Μετά τον θάνατό του, οι συνεργάτες του χωρίστηκαν και κάποιοι από αυτούς ασπάστηκαν τον κομμουνισμό. Και αυτοί ήταν προτεστάντες, για την ακρίβεια Μεθοδιστές, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν συνδεδεμένοι με την γνωστή προτεσταντική οργάνωση Y.M.C.A.13.  Μετά το 1953, η κομμουνιστική κυβέρνηση απέλασε όλους τους προτεστάντες  ιεραπόστολους, μια που όταν τα κομμουνιστικά καθεστώτα παγίωναν την εξουσία τους, αμέσως προέβαλλαν ένα αντι-θρησκευτικό προσωπείο. 

Δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό, η βοήθεια που έδωσε στον Σουν Γιατ-Σεν και αργότερα στον Μάο, μια οργάνωση προτεσταντών (WASP) του Αμερικανικού κατεστημένου, η γνωστή ως «Skull & Bones» ή «The Order» Την εποχή που ο Σουν Γιατ-Σεν, έκανε την επανάσταση, γραμματέας πολέμου στις ΗΠΑ ήταν ο Henry Lewis Stimson, επιφανές στέλεχος της προαναφερθείσας οργανώσεως, και ο οποίος μέσω απεσταλμένων του στην Κίνα βοήθησε τον Σουν Γιατ-Σεν στα επαναστατικά του σχέδια.14  

Να σημειώσουμε ότι ο  Henry Lewis Stimson συνέβαλε καθοριστικά στην λήψη της αποφάσεως για την ρίψη της ατομικής  βόμβας στην Ιαπωνία.  15

Όπως έχουμε ξαναπεί, ο προτεσταντισμός, ειδικά ο Καλβινικός πουριτανισμός, (ο γερμανικός λουθηρανισμός έχει διαφορετικό πνεύμα) είναι ένα αμάλγαμα γνωστικισμού και ιουδαϊσμού. Αυτό σημαίνει ότι μία κοινωνία που ασπάζεται αυτή την αίρεση, σιγά-σιγά θα εξιουδαϊστεί.  Όπως μάλιστα έγραφε ένα άρθρο της αγγλικής εφημερίδας The Guardian, ο πουριτανισμός θα μπορούσε να γίνει η θρησκεία της Κινεζικής ελίτ. Από ότι φαίνεται οι κρύφιες δυτικές  ελίτ,  ετοιμάζονται  να δώσουν στην Κίνα ένα πολύ  ιδιαίτερο ρόλο στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Ίδωμεν.

*

Σήμερα η δράση των ποικίλων Προτεσταντικών ομάδων στην Ελλάδα, είναι εντονώτερη από το παρελθόν, προκλητικώτερη και κυριολεκτικά γίνεται ανενόχλητα. Διαθέτουν ήδη έντυπα, εκδοτικούς οίκους, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς (Hellas 62 (TV) -- Ρ/Σ  " Χριστιανισμός ").

Το σημαντικώτερο, όμως είναι ότι αποτελούν «θερμοκήπια» δυτικοτραφών-δυτικοκρατούμενων πρακτόρων, οικουμενιστών,  ωτακουστών και «συνδέσμων» του Συστήματος, με τα Ελλαδικά πολιτικά κόμματα, την διοίκηση της Ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και οικονομικές εταιρείες-οργανισμούς.

Όταν η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία δεν διαθέτει ακόμη τηλεοπτικό σταθμό και ενώ οι ελληνικές υπηρεσίες, με «αναπαυτικά μαξιλάρια» την ανεξιθρησκεία και θρησκευτική ελευθερία, κοιμούνται μακαρίως, οι προτεστάντες στην Ελλάδα αλωνίζουν, δραστηριοποιούνται φανερώς και μυστικώς, για την υλοποίηση του «Τελικού Σχεδίου».

Μέσα απ’ αυτό το θρησκευτικό ΑΛΑΛΟΥΜ των αμέτρητων προτεσταντικών παραφυάδων, η κάθε μία από τις οποίες, διακηρύσσει την Αυθεντία της ερμηνείας των Γραφών και την αποκλειστική Αλήθεια, φαντασθείτε το μέγεθος της απύθμενης απάτης των αυτόκλητων, αυτοχαρακτηριζομένων ως χριστιανών και αυτοχριζομένων ως πρεσβυτέρων ή ιερέων ή αποστόλων του προτεσταντισμού….

Με αυτούς τους δολόμυθους, δοκησίσοφους, λύκους με ένδυμα προβάτου, συνομιλούν, συναγελάζονται, συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν οι αποστάτες της Ορθόδοξης πίστεως, σημερινοί οικουμενιστές ιεράρχες της Ελλαδικής εκκλησίας και των λοιπών Ορθοδόξων εκκλησιών, των υπολοίπων κρατών…

Στο σημείο αυτό θα επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά, τα ερωτήματα προς την Διοίκηση της Ορθόδοξης Ελλαδικής Εκκλησίας και το Πατριαρχείον της Κωνσταντινουπόλεως:

Δεν γνωρίζετε το ιστορικό κάθε μιάς από τις εκατοντάδες δόλιες και απατήλιες αυτές ψευτοχριστιανικές, κρυπτο-ιουδαϊκές προτεσταντικές οργανώσεις;

Αγνοείτε την καταγεγραμμένη ανθελληνική και αντιχριστιανική δράση των προτεσταντών στην μετεπαναστατική Ελλάδα (μετά το 1821) και την σημερινή διαβρωτική δράση των εκατοντάδων προτεσταντικών ομάδων και «εκκλησιών»  κατά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας;

Δεν έχετε συνειδητοποιήσει ακόμη τους τακτικούς και στρατηγικούς στόχους της δράσεώς τους; Εάν ναι, τι έχετε κάνει για την αποτροπή μελλοντικών συμφορών που θα προκύψουν από αυτές;

Είσθε ικανοποιημένοι από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγετε, στα πραγματοποιούμενα κατά αραιά διαστήματα, «αντιαιρετικά» συνέδρια, κεκλεισμένων των θυρών, εντός τεσσάρων τοίχων; Πως τα αξιοποιείτε;

Γιατί αποφεύγετε να ομιλήσετε από άμβωνος και δημοσία προς το ποίμνιον της εκκλησίας σας, για την αίρεση του Προτεσταντισμού, (πλην εξαιρέσων μετρωμένων στα δάκτυλα της μιας χειρός), για τα δεινά που έχουν προκαλέσει μέχρι τώρα στην πατρίδα μας οι προτεστάντες και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την συνέχιση των παρανόμων και αντιχριστιανικών δραστηριοτήτων τους;

Μήπως φοβείσθε τις παγκόσμιες και πανίσχυρες πολιτικο-οικονομικές δυνάμεις που κρύπτονται όπισθεν αυτών; Εάν ναι, τότε είσθε ανάξιοι ιεράρχες και όχι αντάξιοι των χιλιάδων ιεραρχών (αρχιερέων, επισκόπων, ιερέων, κληρικών, μοναχών) που μαρτύρησαν για την Ορθόδοξη πίστη μας, μη δειλιάσαντες σε απειλές πανίσχυρων αλλοδόξων αυτοκρατόρων και ηγεμόνων, και μη δελεασθέντες από ελκυστικές προσφορές για αλλαξοπιστίαν.

Εάν όχι, τότε γιατί σιωπάτε; Τι περιμένετε; Τι προσδοκάτε; Ή μήπως ετοιμάζεσθε να αποτειχισθείτε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και να ασπασθείτε τον νεοεποχήτικον Οικουμενισμόν;

Δεν υπάρχει στα αρχεία σας η ιστορική εγκύκλιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 22 Μαρτίου 1891, όπου περιγράφεται με σαφήνεια ο κίνδυνος από την δράση των αλλόδοξων προτεσταντών εισβολέων στην Ελλάδα;

Εάν όχι, κάτι που αδυνατούμε να πιστέψουμε, τότε αναζητήστε την, διαφορετικά σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα, οι αρμόδιοι προς τούτο ποιμένες και ιεροκηρυκες, θα θεωρηθούν  ανιστόρητοι, αγράμματοι και ανάξιοι για τα κατεχόμενα αξιώματα τους.

Εάν ναι, τότε εφ’ όσον συνεχίζετε να συμμετέχετε στις συνεδριάσεις, συνομιλίες, συμπροσευχές, συλειτουργίες, καθ’ οιονδήποτε τρόπον, με προτεσταντικές οργανώσεις και «εκκλησίες», εφ’όσον προτιμάτε την εκκωφαντικήν σιωπήν αντί της δημοσίας ομολογίας πίστεως, τότε είστε αποστάτες, εργάτες του μυστηρίου της Ανομίας, εκούσιοι προδότες της άπαξ παραδοθείσης Ορθοδόξου Πίστεως….

                                                                                                       Συνεχίζεται

---

1 Ο ευσεβισμός (Pietismus) είναι θρησκευτική τάση που εμφανίσθηκε στους κόλπους των παλαιοτέρων προτεσταντικών εκκλησιών κατά τον ΙΖ' αιώνα, με στόχο την Praxis Pietatis, την άσκηση της ευσεβείας σαν αντίδραση στην «ακινησία», που χαρακτήριζε τις παραδοσιακές εκκλησίες της μεταρρυθμίσεως. Τονιζόταν η πίστη στην Αγία Γραφή, η συναίσθηση πως ο άνθρωπος είναι ένοχος απέναντι του Θεού, η αναγκαιότητα της μεταστροφής και του αγιασμού. Η κίνηση δεν είχε σκοπό την δημιουργία ξεχωριστών εκκλησιαστικών κοινοτήτων, αλλά την αναγέννηση της εκκλησιαστικής ζωής. 

Η κίνηση του ευσεβισμού υπογράμμιζε την άμεση εμπειρία του Θεού στην ψυχή του ανθρώπου, σαν «μαρτυρία» του Αγίου Πνεύματος και την σημασία της μεταστροφής και της χριστιανικής τελειότητας. Αυτή η «εμπειρία της αγιότητας» στην νέα αμερικάνικη κίνηση, λογιζόταν «ιδιαίτερη χάρη». (Π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Ευσεβιστικές τάσεις).

2 John Knox (c. 1513 – 24 November 1572) was a Scottish clergyman, theologian, and writer who was a leader of the Protestant Reformation and is considered the founder of the Presbyterian denomination in Scotland. His father, William Knox, was a merchant. All that is known of his mother is that her maiden name was Sinclair and that she died when John Knox was a child. Their eldest son, William, carried on his father's business, which helped in Knox's international communications. ⁽Elizabeth Caldwell Hirschman, Donald Neal Yates, McFarland, When Scotland Was Jewish, p. 8, 9 Μαΐ 2015 – 258).

He is believed to have been educated at the University of St Andrews and worked as a notary-priest. Influenced by early church reformers such as George Wishart, he joined the movement to reform the Scottish church. He was caught up in the ecclesiastical and political events that involved the murder of Cardinal Beaton in 1546 and the intervention of the regent of Scotland Mary of Guise. He was taken prisoner by French forces the following year and exiled to England on his release in 1549.

3 Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας, Αντώνιος  Μ. Παπαδόπουλος, "Θρησκευτικά" κινήματα - Νέα Εποχή. Πηγή: www.impantokratoros.gr, 28 Ιουν. 2011.

4 William Miller (February 15, 1782 – December 20, 1849) was a Baptist preacher, from the United States, who is credited with beginning the mid-nineteenth century North American religious movement that was known as the Millerites. After his prophetic interpretations did not happen as he expected, new heirs of his message emerged, including Seventh-day Adventists and Advent Christians. Later movements found inspiration in Miller's emphasis on Bible prophecy and the Bahai faith confirmed his predictions of 1844 events to be accurate.

5 Miller was an active Freemason until 1831. Miller resigned his Masonic membership in 1831, stating that he did so to "avoid fellowship with any practice that may be incompatible with the word of God among masons". By 1833 he wrote in a letter to his friends to treat Freemasonry "as they would any other evil". Πηγές:

Miller (listed as Capt. Miller) is later given as one of the early masters of Morning Star Lodge, No. 27. This lodge is said to have been "organized in Poultney prior to 1800, though the exact date is not known." David L. Rowe's recent Miller biography God's Strange Work: William Miller and the End of the World.

Bliss, Sylvester (1853). Memoirs of William Miller. Boston: Joshua V. Himes.pp.21-22.

David L. Rowe, God's Strange Work: William Miller and the End of the World (Eerdmans: 2008) gives extensive documentation of Miller's Masonic connections, noting that he attended a meeting as a youth on March 4, 1798; joined the Morning Star Lodge in Poultney and eventually rose to the rank of Grand Master. David L. Rowe, God's Strange Work: William Miller and the End of the World (Eerdmans: 2008), p27.

William Miller letter dated September 10, 1831 quoted in David L. Rowe, God's Strange Work: William Miller and the End of the World (Eerdmans: 2008), p94.

God's Strange Work: William Miller and the End of the World William Miller letter dated April 10, 1833 quoted in David L. Rowe, God's Strange Work: William Miller and the End of the World (Eerdmans: 2008), p94.

6 Ellen Gould White (née Harmon; November 26, 1827 – July 16, 1915) was considered as a prolific author and an American “Christian” pioneer. Along with other Sabbatarian Adventist leaders such as Joseph Bates and her husband James White, she formed what became known as the Seventh-day Adventist Church.

7 Congregational churches are Protestant Christian churches practicing congregationalist church governance, in which each congregation independently and autonomously runs its own affairs. Congregationalism is often considered to be a part of the wider Reformed tradition. (congregation=συνάθροιση, εκκλησίασμα).

Many Congregational churches claim their descent from Protestant denominations formed on a theory of union published by the theologian Robert Browne in 1582. These arose from the nonconformist religious movement during the Puritan Reformation of the Church of England. In Great Britain, the early Congregationalists were called separatists or independents to distinguish them from the similarly Calvinistic Presbyterians. Some Congregationalists in Britain still call themselves independent.

8 ΚΙΤΡΙΝΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ , Θεόδωρος Λάσκαρης, Πέμπτη, 2 Μαΐου 2013

9 Sun Yat-sen (/ˈsʊn ˈjɑːtˈsɛn/; 12 November 1866 – 12 March 1925) was a Chinese revolutionary, first president and founding father of the Republic of China, and medical practitioner. As the foremost pioneer of the Republic of China, Sun is referred to as the "Father of the Nation" in the Republic of China (ROC), and the "forerunner of democratic revolution" in the People's Republic of China (PRC).

10 Μαξ Βέμπερ, Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού.

11 In 1938, a Japanese representative to the Welt-Dienst / World-Service congress hosted by Ulrich Fleischhauer stated, on behalf of Japan, that "Judeo-Masonry is forcing the Chinese to turn China into a spearhead for an attack on Japan, and thereby forcing Japan to defend herself against this threat. Japan is at war not with China but with Freemasonry (Tiandihui), represented by General Chiang Kai-shek, the successor of his master, the Freemason Sun Yat-sen." [Bessel, Paul M. (November 1994). "Bigotry and the Murder of Freemasonry". Retrieved 2011-10-19].

12 Ο Morris Abraham “Two-Gun” Cohen (1887-1970), ήταν ένας «Βρετανο-καναδός» τυχοδιώκτης ιουδαϊκής καταγωγής, που έγινε βοηθός του κομμουνιστή "πατέρα της κινέζικης δημοκρατίας" Δρ. Sun Yat-sen και αρχιστράτηγος στον Κινέζικο Εθνικό Επαναστατικό Στρατό.

Σύμφωνα με την βιογραφία του από το 1954 που γράφτηκε από τον Charles Drage με τη βοήθεια του Cohen, ο Morris Cohen γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1889, από μια Ιουδαϊκή οικογένεια που μόλις είχε φτάσει από την Πολωνία.

Το 1900, συλλαμβάνεται ως «άτομο που προσπαθούσε να αφαιρέσει χρήματα από τις τσέπες» και στέλνεται, με απόφαση δικαστηρίου, στην Βιομηχανική Σχολή Hayes, ένα ίδρυμα που είχε συσταθεί από έναν Ιουδαίο, όμοιο με τον Λόρδο Rothschild για την φροντίδα και την εκπαίδευση δύστροπων ιουδαίων αγοριών.

Ο Cohen σύντομα έγινε ένας από τους κύριους προστάτες του Sun Yat-Sen, επισκιάζοντας τον Κινέζο ηγέτη στα κομμουνιστικά συνέδρια και σε εμπόλεμες ζώνες και επειδή είχε δύο πιστόλια, άρχισαν να τον αποκαλούν "Two-Gun Cohen".

13 The Young Men's Christian Association (commonly known as YMCA or simply the Y) is a worldwide organization based in Geneva, Switzerland with more than 57 million beneficiaries from 125 national associations. It was founded on 6 June 1844 by George Williams in London and aims to put Christian principles into practice by developing a healthy "body, mind, and spirit." These three angles are reflected by the different sides of the (red) triangle—part of all YMCA logos.

14 White Anglo-Saxon Protestant (WASP) is an informal, sometimes disparaging term for a group of high-status and influential White Americans of English Protestant ancestry. The term applies to a group believed to control disproportionate social, political, and financial power in the United States. It describes a group whose family wealth, education, status, and elite connections allow them a degree of opportunity held by few others.

Scholars agree that the group's influence has waned since the end of World War II, with the growing influence of other ethnic groups in the United States. The term is also used in Canada and Australia for similar elites. The term is occasionally used by sociologists to include all Americans of North European ancestry regardless of their class or power.

15 Henry Lewis Stimson (September 21, 1867 – October 20, 1950) was an American statesman, lawyer and Republican Party politician and spokesman on foreign policy. He served as Secretary of War (1911–1913) under Republican William Howard Taft, and as Governor-General of the Philippines (1927–1929). As Secretary of State (1929–1933) under Republican President Herbert Hoover, he articulated the Stimson Doctrine which announced American opposition to Japanese expansion in Asia.

He again served as Secretary of War (1940–1945) under Democrats Franklin D. Roosevelt and Harry S. Truman, and was a leading hawk calling for war against Germany. During World War II he took charge of raising and training 13 million soldiers and airmen, supervised the spending of a third of the nation's GDP on the Army and the Air Forces, helped formulate military strategy, and oversaw the building and use of the atomic bomb.

Secretary of War Henry L. Stimson ready for his Truman cabinet in August 1945.

As Secretary of War, Stimson took direct personal control of the entire atomic bomb project, with direct supervision over General Leslie Groves, head of the Manhattan Project. Both Roosevelt and Harry S. Truman followed Stimson's advice on every aspect of the bomb, and Stimson overruled military officers when they opposed his views.

The Manhattan Project was managed by Major General Groves (Corps of Engineers) with a staff of reservists and many thousands of civilian scientists and engineers. Nominally Groves reported directly to General George Marshall, but in fact Stimson was in charge. Stimson secured the necessary money and approval from Roosevelt and from Congress, and made sure Manhattan had the highest priorities. He controlled all planning for the use of the bomb.

Stimson wanted "Little Boy" (the Hiroshima bomb) dropped within hours of its earliest possible availability — it was; Japan was to be forced to surrender and the bombing of Hiroshima August 6 would likely be a finishing blow for Tokyo. When prompt concession did not come, he pressed for Truman to drop "Fat Man" on Nagasaki on August 9. (Πηγές:   Sean Malloy, Atomic Tragedy: Henry L. Stimson and the Decision to Use the Bomb Against Japan The Manhattan Project, Department of Energy at mbe.doe.gov----HyperHistory.net http://www.hyperhistory.net/apwh/bios/b4stimson-henrylewis.htm. Dec. 22, 2009. Retrieved August 7, 2010. ---- Art, Robert J.; Waltz, Kenneth Neal (2004). The Use of Force: Military Power and International Politics. Rowman & Littlefield. p. 179.)