ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ:
ΕΘΕΛΟΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΤΑΛΜΟΥΔΙΚΟΥ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Ή
ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΙΟΥΔΑΙΟΓΕΝΕΣ
ΚΙΝΗΜΑ;
PROTESTANTISM:
SELF RELIGION OF
JEWISH-TALMUDIST ECUMENISM
OR
POLITICAL-ECONOMIC JUDEOGENIC MOVEMENT?
ΜΕΡΟΣ 20ο
ΕΠΙΛΟΓΟΣ 1
Αποδείξαμε, με αδιάσειστα
στοιχεία, αγιογραφικά κι’ άλλα από την παγκόσμια γραμματεία, πως ο Προτεσταντισμός είναι μία αιρετική εθελοθρησκεία,
πιο επικίνδυνη ακόμη και από την αίρεση του Φραγκοπαπισμού, προελθούσα από την
μήτρα πάντων των δεινών και πασών των θρησκειών, τον
Ταλμουδικό Ιουδαϊσμό.
Παρά το γεγονός, ότι η
δογματική διδασκαλία του Προτεσταντισμού είναι σε πολλά θέματα αντίθετη προς
την αντίστοιχη Φραγκοπαπική (κακώς, ανιστορήτως και αθεολογήτως αναφερομένη ως Καθολική ή Ρωμαιοκαθολική), εν
τούτοις, δεν θα μπορούσε να ταυτιστεί η διδασκαλία του αυτή, σε καμμία
περίπτωση, ούτε σε ένα δόγμα του, με την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, με την Πίστη της Ορθόδοξης
Εκκλησίας.
Ένας Προτεστάντης, έχει
διδαχθεί (και
έχει αποδεχθεί χωρίς έλεγχο και τεκμηρίωση), ότι δήθεν η πηγή της Χριστιανικής
πίστεως, είναι η Αγία Γραφή, και ότι τίποτα δεν πρέπει να δεχόμαστε έξω από
αυτή. Μάλιστα, πιστεύει ότι η Αγία Γραφή αποτελείται από 66 και κατ’ άλλους 62 βιβλία,
χωρίς ποτέ να του έχουν εξηγήσει, για ποιο λόγο αφήνουν έξω από αυτήν, τα 10 ή 14 εκείνα βιβλία, που δέχονται οι
Ορθόδοξοι.
Όταν ο άνθρωπος αυτός (ο Προτεστάντης)
πληροφορηθεί ότι, η Αγία Γραφή έχει άλλα 14
βιβλία, ότι ΔΕΝ είναι «η πηγή της Χριστιανικής πίστεως», όπως την εννοεί ο
προτεσταντισμός, αλλά ότι η πηγή της Χριστιανικής πίστεως είναι «η εν Αγίω
Πνεύματι» εμπειρία της Εκκλησίας διαχρονικώς, τότε σίγουρα θα προβληματισθεί.
Όταν ο Προτεστάντης,
αντιληφθεί ότι, η μετάφραση των Ο΄ της Παλαιάς Διαθήκης, είναι η μόνη αξιόπιστη
και αυθεντική και ότι η μετάφραση των Ο΄ με την Καινή Διαθήκη, είναι κείμενα συλλεγέντα από τα αρχαιότερα
χειρόγραφα και κώδικες της παγκόσμιας γραμματείας, έχουν πιστοποιηθεί και
επικυρωθεί ως θεόπνευστα και αυθεντικά κείμενα, από την Ενιαία Εκκλησία
του 4ου αιώνα μ.Χ., τότε είναι βέβαιον ότι θα κλονισθεί.
Όταν συνειδητοποιήσει
ότι, ο Θεός των Εβραίων
ή Ισραηλιτών (Hebrews ή Israelites), ο Ιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης (των Ο΄) είναι ο Ιησούς Χριστός, ο ίδιος Θεός
της Καινής Διαθήκης, Ο Οποίος ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει με τον «θεό» των σημερινών
Ιουδαίων (Jews) και Ισραηλινών [Israelians (πολιτών του κράτους
Ισραήλ)], τότε θα αναφωνήσει: Δόξα σε Εσένα Κύριε Ιησού Χριστέ-Ιαχβέ!!!!2
Όταν διαπιστώσει ότι ο
Θεός του Εωσφορικού Ταλμούδ, των σημερινών Ιουδαίων (Jews) ή Ισραηλινών (σφετεριστών του ονόματος και της
ιστορίας του ευλογημένου λαού Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης), είναι ο Σατανάς (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2/9 και 3/9), τότε είναι βέβαιον ότι θα
συγκλονισθεί.
Τότε θα κατανοήσει ότι «κάτι
δεν πάει καλά» σε όσα του δίδαξε ο Προτεσταντισμός ως «αληθινά» και «αναμφισβήτητα».
Η ίδια η βάση της πίστεώς του, θα έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα.
Τότε θα κατανοήσει, ότι
δεν είναι δυνατόν, να απορρίπτει την Ορθόδοξη Εκκλησία που του έδωσε την αυθεντική
Αγία Γραφή, και να δέχεται μόνο μία άλλη «Αγία Γραφή», προϊόν αυθαίρετης
ερμηνείας από χειρόγραφα αναξιοπίστων συγγραφέων (προερχόμενα
από διαδοχική σειρά μεταφράσεων διαφόρων γλωσσών και γλωσσικών ιδιωμάτων), και ιουδαίων
αντιχριστιανών, στην οποίαν κατεγράφησαν ανθρώπινες ιδέες-ερμηνείες
και ανθρώπινα εντάλματα, ως δήθεν αυθεντικά, επειδή μόνον και μόνον ικανοποιούν
τις προσωπικές του αδυναμίες, τις νευρωσικές διαταραχές του και τις ιδιόρρυθμες
ή άκρως ορθολογιστικές νοητικές διαδρομές του.
Τότε, εάν ο άνθρωπος
είναι όντως λογικός, έχει σώας τας φρένας και διψάει για την αλήθεια, θα
θελήσει να δει τα πράγματα μέσα από την Ορθόδοξη Πίστη, και θα κατανοήσει τον
πραγματικό «στύλο και εδραίωμα της αληθείας», που είναι «η Ορθόδοξη Εκκλησία»
(Α΄ ΤΙΜΟΘ:3/15), και όχι η Προτεσταντική Αγία Γραφή.
Τότε και μόνον τότε, ο
άνθρωπος αυτός, εισέρχεται σε μια πορεία αναζητήσεως της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ Εκκλησίας.
Πέραν από τους
ισχυρισμούς του καθενός, για τι δήθεν πίστευαν ή έκαναν οι πρώτοι Χριστιανοί
στην λατρεία τους, ποια είναι τα δόγματα της Ορθοδόξου Πίστεως, υπάρχουν
ιστορικά ντοκουμέντα, πρωτοχριστιανικά κείμενα και αρχαιολογικές ανακαλύψεις,
που δείχνουν, ότι οι Χριστιανοί, από τα πρώτα χρόνια μετά την Ανάσταση-Ανάληψη
του Κυρίου, λάτρευαν τον Θεό με τον ορθό/Ορθόδοξο τρόπο, και όχι με τον
Προτεσταντικό ή τον Φραγκοπαπικό.
Υπήρχαν Σύνοδοι, ειδικό
ιερατείο, εικόνες, άμφια, τιμή αγίων και ιερών λειψάνων, καθορισμένα δόγματα,
Θεία Λειτουργία, εξομολόγηση, ευχέλαιο, χρίσμα, μνημόσυνα, σταυρός, νηστεία , εορτές... Τα πάντα ήταν έτσι απ'
αρχής, και μόνο σε ασήμαντες λεπτομέρειες άλλαξε το τυπικό τους.
Όλα αυτά, αν ένας
Προτεστάντης τα διαβάσει στις αρχαίες ιστορικές πηγές, θα καταλάβει ότι όλα όσα
του έμαθαν οι ηγέτες του, ήταν μια αυθαίρετη και ψευδής εικόνα για την πρώτη
Χριστιανική Εκκλησία. Και θα αντιληφθεί, ότι αυτό που μισεί στην Ορθόδοξη
λατρεία ως «εξωβιβλικό», είναι αυτό ακριβώς που μας παρέδωσε ο Ίδιος ο Κύριος
Ιησούς Χριστός, ο μόνος αληθινός Θεός!
Η ιστορική έρευνα,
είναι σίγουρο, ότι θα οδηγήσει έναν καλής προαιρέσεως άνθρωπο, στην Ορθόδοξη
λατρεία, μακριά από τα Προτεσταντικά εφευρήματα, αποκυήματα της φαντασίας Ιουδαϊζόντων
και φρενομανών αλαζόνων του 16ου αιώνα.
Δυστυχώς στον δυτικό
κόσμο κυριαρχεί ο ατομικισμός και ο ωφελιμισμός, και σε αυτές τις ατομοκρατικές
αντιλήψεις ευδοκιμεί η κερδοσκοπία και ο Καπιταλισμός. Επομένως, ο Καπιταλισμός
πολύ περισσότερο η μετεξέλιξή του ο Ιουδαιοταλμουδικός Καπιταλισμός, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να
χωρέσει στην διδασκαλία και τον τρόπο ζωής που επικρατεί στην Ρωμηοσύνη
(Ορθόδοξος Ελληνισμός).
Είτε όμως ήταν κάποιος
Προτεστάντης, είτε όχι, στην Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκει και κάτι ακόμα, που
πουθενά αλλού δεν μπορεί να συναντήσει. Βρίσκει την ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ.
Γιατί μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Θεού στα
ζητήματα της ζωής και της σωτηρίας.
Είναι φυσικό να
υπάρχουν ορθόδοξοι ιεράρχες, επίσκοποι, κληρικοί και λαϊκοί που εκμεταλλεύονται
την ελευθερία του ανθρώπου και διδάσκουν ανθρώπινα εντάλματα ή πράττουν
αντίθετα με τον λόγον του Κυρίου, κυρίως προς ΔΙΚΗΝ ΤΟΥΣ βλάβη.
Σε μία τέτοια πίστη,
που σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου και δεν την καταργεί όπως οι
προτεστάντες, με το δόγμα του απόλυτου προορισμού, είναι φυσικό να υπάρχουν
ψευτοχριστιανοί, ζιζάνια, ορθοδοξίζοντες, προτεσταντίζοντες, αιρετίζοντες και
καιροσκόποι.
Άλλωστε, ήδη ο άνθρωπος, γνωρίζει ότι μόνο στην Ορθοδοξία
μαθαίνει κάποιος, τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ τρόπο που μπορεί να γνωρισθεί ο Θεός ως πρόσωπο,
και την έννοια του προσώπου εν Ιησού Χριστώ.
Μόνο στην Ορθοδοξία
μαθαίνει κάποιος έναν δοκιμασμένο τρόπο ψυχοθεραπείας, με εμπειρική επιβεβαίωση
στο πρόσωπο των αγίων.
Μόνο στην Ορθοδοξία
μαθαίνει κάποιος, γιατί ο Θεός είναι Τριαδικός, και τι σημαίνει ότι «ο Θεός είναι
αγάπη».
Μόνο στην Ορθοδοξία
νιώθει κανείς το στοιχείο της ελευθερίας στην λατρεία του, και μαθαίνει τον
λόγο της θυσίας του Χριστού.
Μόνο στην Ορθοδοξία
μαθαίνει την αλήθεια για την κόλαση και τον παράδεισο, και εκτιμά το μεγαλείο
της αγάπης του Θεού.
Μόνο στην Ορθοδοξία
μπορεί να βιώσει από τώρα, τον Μέλλοντα Αιώνα της Βασιλείας του Θεού, μακριά
από "θα" και ψεύτικες υποσχέσεις για το μέλλον, που δεν έχουν
πρακτικό αντίκρισμα στον αληθινό κόσμο.
Όλα αυτά, μαζί με τα επί μέρους στοιχεία της Ορθόδοξης
δογματικής, έχουν μια πληρότητα τέτοια και μια συνέπεια, που πουθενά αλλού δεν
μπορεί να βρει ο άνθρωπος. Γιατί πουθενά αλλού δεν μπορεί να βρει ανόθευτη την Θεία
Αποκάλυψη.
*
Αυτός είναι ο Προτεσταντισμός!
.Μία αντιχριστιανική
ΑΙΡΕΣΗ.
.Μία
δαιμονοθρησκεία του Αντιχρίστου που ιδρύθηκε από κρυπτο-Ιουδαίους Ταλμουδιστές και
αποκρυφιστές, αυτόκλητους (παρ)ερμηνευτές της Αγίας Γραφής και συγγραφείς ενός ανθρώπινου
εθελοθρησκευτικού Συντάγματος!
.Η
σημαντικώτερη και πιο επικίνδυνη θρησκευτική συνιστώσα της πανθρησκείας του Ιουδαιοταλμουδικού
Οικουμενισμού.
.Το ασφαλές
όχημα της καθιερώσεως και κυριαρχίας του Ιουδαιοταλμουδικού καπιταλισμού.
.Το
θεολογικό διαβατήριο για την ανενόχλητη και εγκληματική δράση κατά της
ανθρωπότητος, των Ιουδαίων
Διεθνών τοκογλύφων τρομοκρατών τραπεζιτών.
Σκοπός της παρουσιάσεως
του θέματος για τον Προτεσταντισμό, ήταν να συνειδητοποιήσουμε, για μία ακόμη
φορά ότι:
-Η
Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία. Είναι η Αληθινή Πίστη στον Μοναδικό Αληθινό Θεό, Τον Τριαδικό Θεό των
Αποστόλων, των Πατέρων και των Αγίων της Ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία γεννημένη
μέσα από το σχέδιο του ίδιου του Θεού Αυτοπροσώπως, είναι η θεραπεία της
σύγχρονης θρησκείας και δηλαδή όλου εκείνου του συστήματος που στήθηκε από τον
άνθρωπο, για να προσπαθήσει να προσεγγίσει τον Θεό και ουσιαστικά απέτυχε,
πλανήθηκε, έπεσε έξω εις τους στόχους του.
-Οι
Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι σήμερα οι μοναδικοί Χριστιανοί του κόσμου που
πιστεύουν ό,τι και οι χριστιανοί των κατακομβών, οι χριστιανοί μάρτυρες της
πίστεως στις ειδωλολατρικές αρένες και στα ειδωλολατρικά δεσμωτήρια, οι μοναδικοί
και αληθινά πιστοί.
-Οι
διάφορες χριστιανικές αιρέσεις, όπως ο Προτεσταντισμός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά «
ανθρώπινες ιστορίες» βασισμένες άλλοτε πάνω σε πραγματικά γεγονότα,
που όμως έχουν αλλοιωθεί λίγο ή πολύ και άλλοτε σε μυθεύματα, ιδεολογήματα,
φαντασιώσεις και ανθρώπινα εντάλματα. Όλα αυτά για τους αρχι-αιρετικούς δεν
αφήνουν πολλά περιθώρια ελπίδας για
σωτηρία αφού «ὁ μὴ ὢν μετ' ἐμοῦ κατ' ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ
συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει…» (ΜΑΤΘ: 12/30 και ΛΟΥΚΑΣ:
11/23)
Η ύπαρξη και κακοποιός δράση όλων αυτών των ψευδοχριστιανικών αιρέσεων,
που αλωνίζουν σήμερα παντού και παγιδεύουν εκατομμύρια ανθρώπους, είχε
προφητευθεί και επισημανθεί από τον ίδιον τον Κύριον:
«…ἐγὼ γὰρ
οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ
φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου• καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες
διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» (Πράξεις τῶν Αποστόλων,
20/29-30).
*
Μετά απ’ όσα λεπτομερώς
και αιτιολογημένως παρουσιάσαμε, για τον προτεσταντισμό, μέσα από τις διδασκαλίες
των τριών κυριωτέρων εκφραστών του
(Λουθηρος, Ζβίγγλιος, Καλβίνος), αλλά και της επί 5 αιώνες δράσεως των
προτεσταντών, εξακολουθούν να παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα που απευθύναμε προς την
Διοίκηση της Ορθόδοξης Ελλαδικής Εκκλησίας και το Πατριαρχείον της
Κωνσταντινουπόλεως. Εμείς
θα τα επαναλάβουμε για μία ακόμη φορά, προσδοκώντας πειστικές
απαντήσεις:
-Δεν
γνωρίζετε το ιστορικό κάθε μιάς από τις εκατοντάδες δόλιες και απατήλιες αυτές
ψευτοχριστιανικές, κρυπτο-ιουδαϊκές προτεσταντικές
οργανώσεις;
-Δεν
γνωρίζετε τον βίον και την πολιτείαν των ψυχοπαθών εγκληματιών, των φανατικών,
μισαλλόδοξων προδοτών της Χριστιανικής πίστεως, των πρωτεργατών της λεγομένης
δυτικής μεταρρυθμίσεως;
-Δεν γνωρίζετε ποίοι
ήσαν οι μέντορες και χρηματοδότες τους, ποία η διδασκαλία τους, ποίες οι
βλασφημίες τους για τον Ιησού Χριστό, την Παρθένον Μαρία και τους αγίους της
πίστεώς μας; Ποίες οι καννιβαλιστικές ενέργειές τους κατά των εικόνων; Ποίοι οι
ανίεροι χλευασμοί τους για τα μυστήρια της Ορθόδοξης εκκλησίας;
-Δεν γνωρίζετε τις αιρετικές θέσεις, τις αποκρυφιστικές
διαδρομές τους, το αντιχριστιανικό και αντι-Αγιογραφικό
περιεχόμενο της διδασκαλίας τους; Τα ίδια και απαράλλακτα δεν πρεσβεύουν
σήμερον οι οπαδοί των τριών κύριων εθελοθρησκειών (Λουθηρανισμός,
Ζβιγγλιανισμός, Καλβινισμός) και των αμέτρητων παραφυάδων τους;
-Δεν υπάρχει στα αρχεία
σας η ιστορική εγκύκλιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 22 Μαρτίου 1891, όπου περιγράφεται με
σαφήνεια ο κίνδυνος από την δράση των αλλόδοξων προτεσταντών εισβολέων στην
Ελλάδα;
-Αγνοείτε την
καταγεγραμμένη ανθελληνική και αντιχριστιανική δράση των προτεσταντών στην
μετεπαναστατική Ελλάδα (μετά το 1821) και την σημερινή διαβρωτική δράση των
εκατοντάδων προτεσταντικών ομάδων και «εκκλησιών», κατά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας;
-Δεν έχετε
συνειδητοποιήσει ακόμη τους τακτικούς και στρατηγικούς στόχους της δράσεώς
τους; Εάν ναι, τι έχετε κάνει για την αποτροπή μελλοντικών συμφορών που είναι
βέβαιον πως θα προκύψουν από την δράση τους;
-Είσθε ικανοποιημένοι
από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγετε, στα πραγματοποιούμενα κατά αραιά
διαστήματα, «αντιαιρετικά» συνέδρια, κεκλεισμένων των θυρών, εντός τεσσάρων
τοίχων; Πως τα αξιοποιείτε;
Εάν ναι, τότε γιατί
εσείς Ελλαδίτες και αλλογενείς, ιεράρχες και θεολόγοι, με πρωτεργάτες
πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους που αυτοαποκαλείσθε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, προδίδετε την άπαξ
παραδοθείσαν Ορθόδοξη Πίστη μας, συμμετέχοντες στο κυριαρχούμενο από τους
προτεστάντες, Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών;
-Γιατί συζητείτε, συμπροσεύχεσθε, συλλειτουργείτε και
συναγελάζεσθε σήμερον, με τους βιολογικούς και πνευματικούς απογόνους εκείνων των
ειδεχθών δολοφόνων, των χλευαστών-εθελοθρησκευομένων, των ταλμουδιζόντων
ψευτοχριστιανών, αλαζόνων και μισαλλόδοξων καννιβαλιστών των χριστιανικών ναών,
των κρυπτο-ιουδαίων και ιουδαϊζόντων
αποκρυφιστών, χρηματοδοτούμενων από
ταλμουδιστές τοκογλύφους τραπεζίτες, στο όνομα δήθεν της παγκόσμιας
ειρήνης, αγάπης, και συναδελφώσεως «όλων
των χριστιανών»;
-Γιατί αποφεύγετε να
ομιλήσετε από άμβωνος και δημοσία προς το ποίμνιον της εκκλησίας σας, για την
αίρεση του Προτεσταντισμού (πλην εξαιρέσων μετρωμένων στα δάκτυλα της μιας
χειρός), για τα δεινά που έχουν προκαλέσει μέχρι τώρα στην πατρίδα μας οι
προτεστάντες και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την συνέχιση των παρανόμων και
αντιχριστιανικών δραστηριοτήτων τους;
-Μήπως φοβείσθε τις
παγκόσμιες και πανίσχυρες πολιτικο-οικονομικές δυνάμεις που κρύπτονται όπισθεν
αυτών; Εάν ναι, τότε είσθε ανάξιοι ιεράρχες και όχι αντάξιοι των χιλιάδων
ιεραρχών (αρχιερέων, επισκόπων, ιερέων, κληρικών, μοναχών) που μαρτύρησαν για
την Ορθόδοξη πίστη μας, μη δειλιάσαντες σε απειλές πανίσχυρων αλλοδόξων
αυτοκρατόρων και ηγεμόνων, και μη δελεασθέντες από ελκυστικές προσφορές για
αλλαξοπιστίαν.
-Εάν όχι, τότε γιατί
σιωπάτε; Τι περιμένετε; Τι προσδοκάτε; Ή μήπως ετοιμάζεσθε να αποτειχισθείτε
από την Ορθόδοξη Εκκλησία και να ασπασθείτε τον νεοεποχήτικον Οικουμενισμόν;
Όσον συνεχίζετε να
συμμετέχετε στις συνεδριάσεις, συνομιλίες, συμπροσευχές, συλειτουργίες, καθ’
οιονδήποτε τρόπον, με προτεσταντικές οργανώσεις και «εκκλησίες», όσον προτιμάτε
την εκκωφαντικήν σιωπήν αντί της δημοσίας ομολογίας πίστεως, τότε δικαιούμεθα να
σας χαρακτηρίσουμε ως αποστάτες, εργάτες του μυστηρίου της Ανομίας, εκούσιους ή
ακούσιους προδότες της άπαξ παραδοθείσης Ορθοδόξου Πίστεως…
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ
ΔΟΞΑ
Βιβλιογραφία (Για περαιτέρω μελέτη των ενδιαφερομένων.
Συμπεριλαμβάνονται και πηγές που δεν έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα στα κείμενα)
1. Αθανάσιος
Δεληκωστόπουλος, Η Πίστης των Ορθοδόξων,
Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1999.
2. Παναγιώτης Τρεμπέλας,
Δογματική.
3. Χρήστος Ανδρούτσος,
Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, Αστήρ, Αθήνα, 1956. .
4. Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική
θεολογία Β΄.
5. Ιγνατίου, Προς Εφεσίους 13, 1 PG 5, 656Α
6. Paul Evdokimov, L'Orthodoxie
7. Βλάσιος Φειδάς, Εκκλησιαστική ιστορία.
8. H. Lietzmann, Messe und
Herrenmahl, Bonn 1926,
9. Βασ. Στεφανίδης, Εκκλησιαστική Ιστορία.
Παπαδημητρίου, Θεσσαλονίκη 1959.
10. Κυπριανός
Καρθαγένης, de laps, 26. Τερτυλλιανός ad uxor II, 5
11. Ιωάννου Δαμασκηνού,
Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως 4, 13
12. Ευθυμίου Στυλίου,
παρ. Συμεών Θεσσαλονίκης, Μικρό Χριστιανικό Λεξικό, Αποστολική Διακονία, Αθήνα
1998.
13. Θεοδώρου Ανδρέας,
'Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Δογματικά', 3η έκδ.,
Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006.
14. Ματσούκας Α. Νίκος,
'Δογματική και Συμβολική θεολογία', τόμ. Γ΄, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1997.
15. Βλ. Χρυσόστομος
Παπαθανασίου (αρχιμ.), "Θ. Ευχαριστία. Ερωτήσεις και αποκρίσεις διά των Ι.
Κανόνων", στο Εφημέριος,
τεύχ. 10 (2003), Αθήνα, Λιβάνης.
16. ΘΗΕ,
τόμ.5, 8 (1966) και τόμ. 8,11, εκδ.
Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 545.
17. Ιωαννίδης Νικόλαος
(αρχιμ.), Θεολογία και Γραμματεία από
τον Θ΄ αιώνα και εξής, εκδ. Π. Κυριακίδη Α.Ε., Αθήνα 2007.
18. Το απόσπασμα από
το: Μιλόσεβιτς Νενάντς, Η Θεία
Ευχαριστία ως κέντρον της Θείας Λατρείας. Η Σύνδεσις των Μυστηρίων μετά της
Θείας Ευχαριστίας (διδακτορική διατριβή), Θεσσαλονίκη 1995.
19.Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια
Διονύσιος
Μητρ. Δράμας, Ο Άγιος Συμεών
Θεσσαλονίκης και η Δύση (διδακτ. διατριβή), Θεσσαλονίκη 1992.
20. Καρμίρης Ιωάννης, Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της
Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τόμ. Β΄, Αθήνα 1953.
21. Νικοδήμου
Αγιορείτου, Πηδάλιον (ακριβής ανατύπωσις της γ'
εκδόσεως του 1864), εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003, (Σημείωση στον ΛΑ΄
Κανόνα της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου).
22. Κάλλιστος Ware, "Η Ορθόδοξη Εκκλησία",
Ακρίτας, Νέα Σμύρνη 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου