Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

ΤΑ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (την τελευταία 100ετία)
(ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΡΙΖΕΣ, ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ)
ΜΕΡΟΣ 4ο

9. Ιουδαιοταλμουδιστές και αντιχριστιανοί Τραπεζίτες:
·Συντηρούν τα Τραπεζικά-χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα με τα τραπεζικά τοκογλυφικά δάνεια, ιδίως τις πλαστικές κάρτες, τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» των εξωτερικών κυβερνητικών δανείων, και τα «κουρεμένα» ομόλογα με «εγγύηση δημοσίου».
·Διέπραξαν οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των καταθετών με αλόγιστες τραπεζικές επενδύσεις, ύποπτες συναλλαγές στα χρηματιστήρια, από τους χρυσοπληρωμένους και εντεταλμένους προς τούτο υπαλλήλους τους.
·Δημιούργησαν μηχανισμούς διαπλοκής-λαδώματος-παροχής «φαιόχροων δανείων» σε «ημετέρους και υμετέρους», με αποτέλεσμα σήμερα τα μη εξυπηρετούμενα «κόκκινα» δάνεια να υπερβαίνουν τα 100 δισεκατομμύρια Ευρώ, με όλες τις γνωστές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία….
·Μεταφέρουν κεφάλαιά τους σε παραδείσους του Μαύρου Χρήματος, με την έγκριση της Κεντρικής Τραπέζης της Ελλάδος, έχοντας εξασφαλίσει το ΑΠΟΡΡΗΤΟ της διακινήσεως και το ακαταδίωκτον από τις δικαστικές αρχές.
·Με πρόσχημα την προστασία των αποθεμάτων χρυσού, προέβησαν σε μυστικές αγοραπωλησίες-μεταφορές του, με άγνωστα κριτήρια και όρους, σε τράπεζες αμφιβόλου φερεγγυότητος, γεγονός που καθιστά τους εκάστοτε διοικητές τραπεζών υπόπτους για τέλεση εθνικών οικονομικών εγκλημάτων…1.
·Λειτουργούν τα ιδρύματά τους ως εντολοδόχοι αλλοεθνών και αλλοδόξων εντολέων, αφού καμμία Τράπεζα δεν είναι Ελληνική (Η λεγομένη Τράπεζα της Ελλάδος, από ιδρύσεώς της είναι ιδιοκτησία της οικογένειας των Ταλμουδιστών Rothschild. Σήμερα οι Rothschilds κατέχουν το 95% των μετοχών της Τραπέζης της Ελλάδος)2.
Ο αργυρώνητος και παχυλώς αμοιβόμενος διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, τυπικώς διορίζεται καθ’ όσον επιβάλλεται πάντοτε, κατ’ εντολήν της Ιουδαιοταλμουδικής οικογενείας των Rothschilds, με δεσμευτικό και μυθικό συμβόλαιο.
Ποίου λοιπόν τα συμφέροντα εξυπηρετεί ο εκάστοτε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος; Του Ελληνικού κράτους ή του ιδιοκτήτου αφεντικού του Rothschild;.
·Αποστράγγισαν και αποστραγγίζουν τον ιδρώτα και τους κόπους μιάς ζωής των Ελλήνων πολιτών με τοκογλυφικά δάνεια, εκβιαστικούς όρους αποπληρωμής και δημεύσεις-κατασχέσεις.
·Συμμετέχουν στους μηχανισμούς δημιουργίας τεχνητών κρίσεων δια της νομικής κατασκευής των λεγόμενων εξωχώριων (off shore) εταιρειών και τραπεζών όπου δεν αναφέρονται ούτε ανιχνεύονται νομικώς φυσικά πρόσωπα.
·Είναι συγχρόνως και αφανώς μεγαλομέτοχοι και των off shore εταιρειών και των off shore τραπεζών. Οι ελεγχόμενες από τους αφανείς παγκοσμιοποιητές, ιδιωτικές τράπεζες (bank to bank), προβαίνουν σε εκτεταμένη πιστωτική επέκταση, κυρίως, στις off shore εταιρείες αλλά και οff shore τράπεζες, με αποτέλεσμα την ανατροπή του δείκτη φερεγγυότητας (solvency ratio), δηλαδή την σχέση ιδίων κεφαλαίων προς το σύνολο των καταθέσεων, με τελική κατάληξη μικρές ή μεγάλες οικονομικές κρίσεις σε βάρος καταθετών και κρατών (π.χ. Lehman Brothers)3.  
10.  Κλαρούχοι Ανώτατοι Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων:
·Ανήλθαν στα ανώτατα αξιώματα με κομματικά και όχι αξιοκρατικά κριτήρια. Κάποτε οι αξιωματικοί εμάχοντο στην πρώτη γραμμή και  εθυσιάζοντο για την πατρίδα (Βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασιατική εκστρατεία, Παγκ. Πόλεμοι, κλπ.). Σήμερα μετά από πολεμική απραξία πολλών δεκαετιών, έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα ηττοπαθείας που οφείλεται, εκτός από το ρεύμα της κοσμοπολίτικης νέας εποχής, στην προσκόλληση των κλαρούχων σε κομματικούς μηχανισμούς και την απόλυτη εξάρτησή τους από τα πολιτικά γραφεία των κομμάτων.
·Ενεπλάκησαν σε κινήματα, επαναστάσεις, πραξικοπήματα, που προξένησαν ατελεύτητες συμφορές στο Έθνος. Η περίοδος 1909-1935 είναι χαρακτηριστική των επελθουσών συμφορών στο Έθνος.
·Ενετάχθησαν στις Ένοπλες δυνάμεις με όρκο να υπηρετούν την πατρίδα, να υπερασπίζονται τον λαό και να είναι ακοίμητοι φρουροί του Έθνους. Αντ’ αυτού κατήντησαν  εγγυητές του Αστισμού, του κομματισμού και Πραιτωριανοί του Συστήματος.
·Κατέστησαν εαυτούς αξιωματικούς πολιτευτές δαπανωμένους σε εξαιρέσεις στρατευσίμων, διεκπεραιώσεις ρουσφετιών του υπουργού και των βουλευτών, προς αλιεία ψήφων ή εξυπηρέτηση επαρχιακών μικροσυμφερόντων.
·Λησμόνησαν τα απαράγραπτα Εθνικά δίκαια, τους αιματηρούς αγώνες των Ενόπλων Δυνάμεων, των περασμένων γενεών για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων εθνικών εδαφών. Εσίγησαν και εξακολουθούν την ένοχον σιωπή τους για τα Εθνικά θέματα που αφορούν στην αποκατάσταση κατεχομένων εισέτι εθνικών εδαφών, αντί να καίει άσβεστη η φλόγα της εθνικής αποκαταστάσεως στα σωθικά τους. 
·Απεδέχθησαν την μέσω ΚΥΣΕΑ, θεσμοθέτηση εθνικών κανόνων εμπλοκής (Ε.Κ.Ε.) με ασαφή επίμαχα σημεία για τις περιπτώσεις επικίνδυνης και προκλητικής εχθρικής παραβιάσεως των Ε.Κ.Ε. ή εφ’ όσον υπάρξει εμπλοκή, υποκύπτουν στην εντολή της κυβερνήσεως να μην τους εφαρμόσουν με αποτέλεσμα την Εθνική ταπείνωση (Ίμια, 1996).
·Προσκεκολημμένοι σε κομματικά ή πολιτειακά άρματα, από την αρχή του 20ου αιώνος, επεδόθησαν σε ένα ανελέητο κυνηγητό πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας μέσα από κινήματα, πραξικοπήματα και στασιωτείες (ανταρσίες), με αποτέλεσμα το Έθνος σε συνδυασμό με τους συνεχείς πολέμους, να αιμμορραγεί ακαταπαύστως στρατιωτικώς, οικονομικώς, πολιτικώς και βιολογικώς. Συνέπεια τούτων ήσαν συνεχείς δανεισμοί, υπερχρεώσεις, χρεωκοπίες, καταστροφές με τελική κατάληξη την διαρκή υποτέλεια στις ξένες δυνάμεις.
·Έκτισαν τα θεμέλια της εθνικής Αμύνης στα αχρησιμοποίητα ξίφη και άκαπνα όπλα τους και όχι στις ηθικές και υλικές δυνάμεις του Έθνους.
·Συνηγόρησαν ή εσιώπησαν στην διαχρονική λεηλασία των πάσης φύσεως περιουσιακών στοιχείων των Ενόπλων Δυνάμεων με αποτέλεσμα το Ταμείο Εθνικής Αμύνης (Τ.ΕΘ.Α), από ανεκτίμητο θησυροφυλάκιο των  Ενόπλων Δυνάμεων, να έχει καταντήσει ταμείο δωρεάν παντοπωλείου πολιτικής σκοπιμότητος, με την απατηλήν δικαιολογία της κοινωνικής δωρεάς και αλληλεγγύης…4.
·Δεν αντιδρούν σε αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας περί μειώσεως της μαχητικής ισχύος του στρατεύματος και υποβαθμίσεως των συνθηκών διαβιώσεως του στρατιωτικού προσωπικού και των οικογενειών τους. Παραιτήσεις για τέτοιου είδους αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας είναι σπανιώτατον ή άγνωστον φαινόμενο.
·Λιποτάκτες και φυγάδες εν ώρα μάχης, σε αγώνες του έθνους, έδωσαν γην και ύδωρ προκειμένου να σώσουν το σαρκίον τους, άλλαξαν πολιτικό στρατόπεδο και έγιναν ακόμη μάρτυρες κατηγορίας κατά συναδέλφων τους, με αμοιβή την αποφυγή των επιπτώσεων από την διάπραξη των εγκλημάτων τους και την προαγωγή στα ανώτατα αξιώματα, πολιτικά και στρατιωτικά..Η χαρακτηριστικώτερη, ίσως, περίπτωση είναι τα όσα προηγήθησαν ή ακολούθησαν την διάπραξη του Εθνικού εγκλήματος της 22ας Νοεμβρίου 1922!
·Συνηγόρησαν, συνεργάστηκαν ή ανέχτηκαν και ΔΕΝ αντέδρασαν ως ώφειλαν, στην ληστεία κατ’ εξακολούθηση, των μετοχικών ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων με την μεγαλύτερη λεηλασία να γίνεται στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Σήμερα το άλλοτε πανίσχυρο ΜΤΣ αδυνατεί να πληρώσει τα μερίσματα των αποστράτων. Εξηγήσεις γι' αυτήν την κατάντια και εξαθλίωση περιμένουν οι απόστρατοι από τα... συνδικαλιστικά τους όργανα, που πρέπει να τα βγάλουν όλα στη φόρα και να παύσουν να τηρούν «αιδήμονα» σιωπή, μήπως θιγούν «συνάδελφοι» και οι πολιτικοί που ομού οδήγησαν το Ταμείο στον γκρεμό.
      Η λεηλασία του ταμείου αυτού ξεκίνησε από την ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, η οποία από κάποια χρονική περίοδο των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ετέθη από αυτές ετσιθελικά στην ελεεινή υπηρεσία των κομματικών συμφερόντων των. Αποτέλεσμα ήταν η λεηλασία του ΜΤΣ από ανεξέλεγκτα κομματικά τρωκτικά, η πλήρης υποβάθμιση  και τελικώς η πώλησή του έναντι πινακίου φακής.
·Στο φαγοπότι και την διάλυση του ΜΤΣ, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης φέρουν τα δύο κόμματα εξουσίας (της Νέας Δημ)οκρατίας και του Σοσια-ληστρικού ΠΑΣΟΚ)5.
  
·Ανέχονται την παράλυση της στρατιωτικής πειθαρχίας φοβούμενοι μήπως χαρακτηρισθούν αντιδημοκράτες, φασίστες, καταπιεστές, στρατοκράτες, σταγονίδια της χούντας.
·Προτιμούν να συμπεριφέρονται «φρόνιμα» απέναντι σε ανωτέρους ή κατωτέρους και όχι να αποδεικνύουν το εθνικό τους φρόνημα σε αμφοτέρους.
11. Κομματάρχες, αυλοκόλακες, κλακαδόροι, κομπιναδόροι, κολλήγοι και λειχήνορες πολιτικών αρχόντων και προεστών:
·Εισέβαλλον εντός των δημοσίων υπηρεσιών, πέραν παντός φραγμού, δισταγμού ή φρονήματος, με τέτοιον αυθάδη τρόπον ώστε και ο έσχατος κομματοβίωτος οργανωμένος να θεωρεί εαυτόν ως πέραν ή άνω του νόμου, του ποινικού κώδικος περιλαμβανομένου.
·Υπολαμβάνουν, με την έγκριση ή ανοχή των πολιτικών αρχόντων και των προεστών, τον δημόσιον προϋπολογισμόν, πάνδημον τράπεζαν εστρωμένη προς σιτισμόν αέργων κηφήνων.
·Κατασκεύασαν ένα δίκτυο ωτακουστών στον δημόσιο τομέα αλλά και στον κοινωνικό περίγυρο για να πληροφορούν εγκαίρως τους εξουσιαστές-χρηματοδότες τους, περί των σκέψεων, προθέσεων και δραστηριοτήτων υπαλλήλων και πολιτών γενικώτερον.
·Χρησιμοποιούνται ως μεσάζοντες πολιτικών και πολιτών για την επίλυση αιτημάτων (ρουσφετιών) ως να μην υπάρχουν οι αρμόδιες υπηρεσίες στα υπουργεία και να μην λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες, προς εξυπηρέτηση των πολιτών.
12. Συγγραφείς και Λογοτέχνες (πεζογράφοι-ποιητές):
·Έγιναν υποχείρια της πολιτικής, και του διεθνούς συρμού. Υπεχρεώθησαν να δουλεύουν με τους «οδοδείκτες» τους, αντί να εμπνέονται από το ευγενές της Ελληνικής φύσεως, το ακατάβλητον πνεύμα του Ελληνισμού και την Ελληνική παράδοση.
·Εμπορευματοποιούν με τέχνη τον λόγο τους, κατά τις εντολές των χρηματοδοτών τους, με ανθελληνικές φαντασιώσεις, αντιχριστιανικές υστερίες, «ανθρωπιστικά» παραληρήματα και διαστροφικές ελευθεριότητες.
·Αντικαθιστούν στα έργα τους την πραγματικότητα, τις παραδόσεις και την Ελληνική φύση, με φανταστικές πλοκές και ποιητικές αερολογίες, εμπνευσμένες από κοσμοπολίτικες διαδρομές και πανσεξουαλικές-πανηδονιστικές εμπειρίες.
·Έπαυσαν να συγγράφουν ποιήματα για το Έθνος, την πατρίδα, την Ελληνική παράδοση, την Ορθόδοξη πίστη, τον Ιησού, την Παναγιά, όπως έκαναν παλαιότεροι αλλά άγνωστοι στους σημερινούς Έλληνες, ποιητές και πεζογράφοι (Δροσίνης, Βιζυηνός, Παπαδιαμάντης, Βαλαωρίτης, Κρυστάλλης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Καρκαβίτσας, κ.α.).
·Προσφέρουν άψυχο λόγο στραμμένο στον ανατολικό μυστικισμό, άσχετο με την Ελληνική αισθητική και τον Ελληνικό βίο. Κάποτε υμνούσαν τις ηρωϊκές πράξεις, τον ηθικό βίο και τον αγνό έρωτα. Σήμερα δοξολογούν τον χυδαίο λόγο, τον άκρατο ερωτισμό, τις σεξουαλικές διαστροφές, την έκλυση των ηθών, την διαφθορά του χαρακτήρος και την ασέβεια προς το Θείον.
13.    Καλλιτέχνες (ζωγράφοι, γλύπτες, τραγουδιστές, ηθοποιοί, κλπ.):
·Δεν δημιουργούν αλλά μιμούνται ξενικά πρότυπα, με δικό τους αλλοπρόσαλλο τρόπο και παρά ταύτα ισχυρίζονται ότι είναι δημιουργοί και επιφέρουν «μοντέρνες» αλλαγές.
·Παραμορφώνουν την τέχνη και μεταμορφώνουν το κάλλος σε ασχήμια. Το ωραίο, μεγάλο και αληθινό σε αισχρό, χυδαίο και ψεύτικο.
·Αυτοσαρκάζονται για την τεχνική τους χωρίς να έχουν όραμα.
·Είναι αξιοθρήνητοι νάνοι-θιασώτες του Συστήματος και τα έργα τους είναι ένα «τίποτα» σε σύγκριση τόσον με τα μεγαλουργήματα των αρχαίων προγόνων μας (Αγάλματα Αθηνάς και Διός του Φειδίου, Ερμής Πραξιτέλους, Δισκοβόλος Μύρωνος, έφηβος αντικυθήρων κλπ.) όσον και με τα ασύγκριτα καλλιτεχνικά δημιουργήματα της περιόδου της Ελληνικής Αυτοκρατορίας (Βυζάντιον)..
·Αποτελούν θλιβερούς «κρίκους» στην εμπορευματική αλυσσίδα (ανθρωποκρεαταγορά) της μουσικής, του επαγγελματικού αθλητισμού, του θεάτρου και την οθόνης.
·Διασκευάζουν κείμενα αρχαίων τραγωδιών ή θεατρικών έργων κατά τέτοιο τρόπο που αηδιάζουν τους γνώστες της αρχαίας και σύγχρονης λογοτεχνίας. Παράλληλα με την βαρετή και καρναβαλίστικη παρουσίαση-σκηνοθεσία, κυρίως των αρχαίων τραγωδιών, απογυμνώνουν το έργο από τα μηνύματα και τα διδάγματα και αλλοτριώνουν το πραγματικό περιεχόμενό του.
·Δημιούργησαν ένα νέο είδος νεοεποχίτικου / ξενόφερτου προτύπου, το οποίον θεωρούν «επιτυχημένο» συνδυάζοντας την ξενομανία, την εμπορευματικότητα, την απεξάρτηση από την οικογένεια, την αποδέσμευση-απομάκρυνση από τα ηθικά κοινωνικά όρια, με τα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, την αθυροστομία, την νυμφομανία, τον κιναιδισμό, την χαμένη προσωπικότητα.
·Θεωρούν καλλιτεχνήματα μονάχα εκείνα που έρχονται από την Ευρώπη, την Ανατολή ή το εξωτερικό (σπάνια «ανεβαίνουν» θεατρικές παραστάσεις καταξιωμένων Ελλήνων συγγραφέων) και αποκαλούν καλλιτέχνες μονάχα εκείνους που είναι μιμητές των Ευρωπαϊκών ή ξένων σχολών.
·Απορρίπτουν ή υποβαθμίζουν τα έργα εκείνων που λέγουν ότι έκαναν τα καλλιτεχνήματά τους γιατί αισθάνθηκαν Έλληνες.


Συνεχίζεται





1 Σύμφωνα με έγγραφο της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ), τα αποθέματα  χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας στις 31.12.2012, ήσαν συνολικά 3.760 χιλιάδες ουγγιές αξίας 4,74 δισ. ευρώ. Μόνο όμως η μισή ποσότητα από αυτά βρίσκεται στην Ελλάδα. Το υπόλοιπό βρίσκεται υποθηκευμένο, ουσιαστικά, στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ (Federal Reserve «FED»), την Τράπεζα της Αγγλίας και την Ελβετία τράπεζα UBS. 
Ποιος έχει επιλέξει τελικά τις τοποθεσίες φυλάξεως του Ελληνικού χρυσού και με ποια κριτήρια; Τι έκαναν οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά την κρίση για να προστατέψουν τα αποθέματα χρυσού;
Με δεδομένο ότι η ΤτΕ δεν είναι κρατική αλλά ιδιωτική, εντεταγμένη στο χρηματιστήριο, με το κράτος να κατέχει πολύ μικρό ποσοστό μετοχών, οι μεγαλομέτοχοι της ΤτΕ, είναι τρεις εταιρίες ! H Goldman Sachs, η BlackRock και η Neuberger Berman!
Η Neuberger Berman και η BlackRock, αποτελούν τράπεζες συμφερόντων του Οίκου Rothschild με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και αποτελούν εκτός από μεγαλοϊδιοκτήτες της ΤτΕ, τους μεγαλύτερους θεσμικούς επενδυτές στο Ελληνικό χρηματιστήριο! Παράλληλα, η Berman είναι μεγαλο-ιδιοκτήτρια του οίκου αξιολόγησης Moody's !
Η BlackRock που είναι γνωστή για τις εκθέσεις αξιολογήσεως που έχει κάνει για τις Ελληνικές τράπεζες και δεν τις δίνει στην δημοσιότητα, ανήκει κι αυτή στους Rothschild και παράλληλα, έχει μεγάλη οικονομική διείσδυση στο Ελληνικό χρηματιστήριο! Εκτός όλων αυτών, κατέχει μεγάλο ποσοστό ως ιδιοκτήτρια στον οίκο αξιολόγησης Standard & Poors!!!
H UBS, η Ελβετική τράπεζα, όταν επελέγη ως τράπεζα φυλάξεως του χρυσού από τον Μπεν Αβουρή/Σημίτη, είχε έναν άγνωστο τραπεζίτη επικεφαλής! Σήμερα (εδώ είναι το παράδοξον) έχει ως γενικό διευθυντή, έναν άνθρωπο που τότε ήταν επικεφαλής της Γερμανικής Μπούντεσμπανκ, τον Αντρέας Χέφερτ!!!!
Η Τρίτη τράπεζα όπου «φυλάσσεται» ο υπόλοιπος Ελληνικός χρυσός, είναι η Αμερικάνικη FED! Μια τράπεζα ομοσπονδιακή, που όμως, οι παροικούντες της wall street γνωρίζουν καλά , ότι την διοίκηση στην FED ασκεί επί της ουσίας η ίδια η Goldman Sachs με στελέχη της που είναι βαθιά στην διοίκηση της FED! Η Goldman Sachs λοιπόν, για όσους δεν γνωρίζουν εκτός των αμαρτωλών "swaps" της Κυβερνήσεως Σημίτη, πρωτοστάτησε στην δημιουργία συνθηκών κρίσεως στην Ελλάδα και παράλληλα το κράτος μας την είχε και ως ... σύμβουλο!
Επίσης η Goldman Sachs, είναι ιδιοκτήτρια και του άλλου οίκου αξιολόγησης FITCH !!!
Συμπερασματικώς, η Ελλάδα, έχει τον μισό χρυσό της, σε μια Αγγλική Τράπεζα που επικυριαρχείται από τον Οίκο Rothschild, μια Αμερικάνικη που επικυριαρχείται από την Goldman Sachs και μια Ελβετική, όπου «όλως τυχαίως», διοικητής της είναι ένας Γερμανός, πρώην στέλεχος της Μπούντενσμπανκ και επιστήθιος φίλος του μέχρι πρό τινος διοικητή της Μπούντενσμπανκ, Γιόσεφ Άκερμαν, τον οποίο εμείς τον βραβεύσαμε κιόλας!!!
Ταυτόχρονα, όλοι αυτοί που με τα εργαλεία τους (S&P, Moody's, Fitch) καταρράκωσαν τεχνηέντως την Ελληνική Οικονομία με συνεχείς υποβαθμίσεις του αξιόχρεου, ελέγχουν ΑΠΟΛΥΤΑ είτε φανερά, είτε μέσα από σκοτεινές διαδρομές, τις τράπεζες του Εξωτερικού που κρατούν σήμερα στα θησαυροφυλάκια τους τον Ελληνικό Χρυσό! Κυρίως όμως ελέγχουν την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος όπου βρίσκεται το υπόλοιπο απόθεμα χρυσού της χώρας!!!
 Πηγή: www.prisonplanet.gr/.../78504-που-βρίσκεται-ο-χρυσός-της-ελλάδος---Δημοσιεύτηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2015 16:10
2 Στις 30 Μαρτίου 1841 δημοσιεύεται ο νόμος «Περί συστάσεως Εθνικής Τραπέζης» (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αριθ. 6 της 30 Μαρτίου 1841, σ.59) σύμφωνα με τον οποίο η Εθνική Τράπεζα είναι ανώνυμη ιδιωτική εταιρεία με έδρα τις Αθήνες και με κεφάλαιο 5.000.000 δραχμών, μοιρασμένο σε 5.000 μετοχές των 1.000 δραχμών.
Από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τραπέζης το 1841, ήταν το ελληνικό κράτος με 1.000 μετοχές, ο Νικόλαος Ζωσιμάς με 500 μετοχές, ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος με 300, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας με 200, ο Κωνσταντίνος Βράνης με 150, ο Θεόδωρος Ράλλης με 100, o Ιούλιος Έσσλιν, οι τραπεζίτες Ρότσιλντ, κ.α. Το πλειοψηφικό πακέτο, δηλαδή οι 2.750 μετοχές που αντιστοιχούν περίπου στο 55% των μετοχών, ήταν  των Rothschild.
3 Eπτά  χρόνια συμπληρώνονται από την τελευταία πράξη του δράματος της Lehman Brothers που "παίχτηκε" στην Νέα Υόρκη. Ήταν Δευτέρα πρωί, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008 που η ιστορική επενδυτική τράπεζα (είχε ιδρυθεί το 1850) κατέρρευσε κάτω από το βάρος ζημιών 60 δισ. δολαρίων, κυρίως από "τοξικά" προϊόντα. Ουσιαστικά το τι θα συνέβαινε είχε γίνει αντιληπτό, δύο μέρες πριν στις 13 Σεπτεμβρίου. Η χρεοκοπία της Lehman Brothers, οδήγησε στην χειρότερη χρηματοοικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση.
Στην Ελλάδα προέκυψαν απαξιωμένα δομημένα ομόλογα 700 εκατομμυρίων ευρώ στα οποία βασίστηκε η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, ένα περιστατικό που χαρακτηρίσθηκε από τα ΜΜΕ ως "Σκάνδαλο των Δομημένων Ομολόγων". (Ελευθεροτυπία: 700 εκατ. ευρώ απαξιωμένα δομημένα ομόλογα, ανάκτηση 29/9/2008).
4 H τεράστια περιουσία του Τ.ΕΘ.Α κατεγράφη το 2006 με πρωτοβουλία του τότε ΥΦΕΘΑ Λαμπρόπουλου και ανερχόταν σε 1.477 ακίνητα με 251.500 χιλιάδες στρέμματα. Οι θέσεις τους από την οποία προκύπτει και η τεράστια αξία τους, σ’ όλη την Ελλάδα. Από το κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και κάθε μεγάλης πόλης της Ελλάδας μέχρι την Κέρκυρα, την Χίο, τηνΛέσβο και τα Χανιά.Στα ανωτέρω υπολογίζεται και αριθμός αστικών ακινήτων από απλά διαμερίσματα μέχρι κτίρια γραφείων που έχουν περιέλθει στo Ταμείο βάσει δωρεών και κληρονομιών.
   Η μέχρι τώρα αξιοποίηση της ανωτέρω περιουσίας δεν έγινε στο παρελθόν με τις μεθόδους του real estate. Έτσι, παραχωρούντο δωρεάν από τους αποφασίζοντες Υπουργούς Εθνικής Άμυνας, πρώην στρατόπεδα χιλιάδων στρεμμάτων στους Δήμους για «πράσινο», στα Υπουργεία για εγκατάσταση των υπηρεσιών τους και για αθλητικές εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων, δίχως να εισπράττει ούτε ένα ευρώ το ταμείο του Τ.ΕΘ.Α. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το στρατόπεδο «Ντούνη» στο Διόνυσο όπου αρχικά εδόθη στο Υπουργείο Οικονομικών και σήμερα βρίσκονται εταιρείες να πωλούν οικόπεδα φιλέτα. Άλλο παράδειγμα είναι η έκταση που εδόθη στο Γουδή όπου κατασκευάστηκε το γήπεδο Badminton για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και σήμερα λειτουργεί ως πολυχώρος- θέατρο 2.500 θέσεων με πολλά έσοδα. Τέλος το στρατόπεδο Καρατάσιου στην Θεσσαλονίκη όπου τοπικός πολιτιστικός σύλλογος θέλει να το μετατρέψει σε χώρο πράσινου. Ήδη συζητείται η κατάργηση του καθεστώτος ΝΠΔΔ και του νόμου 4407/1929, που διέπουν την λειτουργία του Τ.ΕΘ.Α. 
5 Προ της 21ης Απριλίου 1967, το ΜΤΣ ήταν ένα πανίσχυρο Ταμείο, που διέθετε ακόμη δική του τράπεζα, την Τράπεζα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (αργότερα Γενική Τράπεζα). Στη δεκαετία '55-'65 άρχισε η πρώτη εισβολή των Ιουδαιοταλμουδιστών αρπακτικών. Το κύμα διορισμών εντάθηκε και εφευρέθηκε η άμετρη και αλόγιστη ίδρυση υποκαταστημάτων της τράπεζας, χωρίς καμία έρευνα αγοράς.
   Κατά την διάρκεια της 7ετίας (1967-1974) σημειώθηκε μέτριος ρυθμός αυξήσεων διορισμών, χορηγήσεως. Η Μεταπολίτευση εσήμανε την κάθοδο των μυρίων…πρασινογαλάζιων κοράκων και λοιπών  αρπακτικών ορνέων με νύχια γαμψά...
  Το 1974 υπήρξε η απαρχή του μεγάλου φαγοποτιού. Επί υπουργίας «αειμνήστου» Ε. Αβέρωφ, οι διαθέσεις χαριστικών δανείων, ιδιαίτερα σε Ηπειρώτες, είχαν πάρει μορφή επιδημίας. Τα περισσότερα αγύριστα και αζήτητα.
  Δεν αρκούσε όμως αυτό. Ο μακαρίτης αποφάσισε να κρατικοποιήσει την αυστριακή ΣΤΑΓΙΕΡ (σημερινή ΕΛΒΟ). Κίνηση σωστή, αλλά... μία κρατικοποίηση, για να επιτύχει, πρέπει να συνοδεύεται με εξυγίανση, αναδιοργάνωση, αξιοκρατική στελέχωση και εξασφάλιση προγραμμάτων. Ουδέν των ανωτέρω έγινε. Στην διογκωμένη διοίκηση διορίσθηκαν κομματικοί, κατά βάση ανίδεοι και ανίκανοι, και από κάτω γέμισαν τα γραφεία με μικροκομματικούς που ήταν περισσότεροι από τους τεχνίτες. Το καθεστώς αυτό συνεχίστηκε και επί των ημερών μας.
  Ο υπουργός απαίτησε από το ΜΤΣ-Γενική Τράπεζα να διαθέσει τεράστια ποσά για αγορά «χρυσοφόρων» μετοχών της ΕΛΒΟ, που απεδείχθησαν... χωμάτινες. Τεράστια απώλεια χρημάτων. Φιάσκο και η ελληνοποίηση...
      Η τελική λεηλασία του Μ.Τ.Σ. προήλθε αποκλειστικά από τις άμεσες επεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας, σε έργα και διαχείριση της περιουσίας του, και λόγω έλλειψης ισχυρής αντιδράσεως πιθανόν, των εκάστοτε οριζόμενων Προέδρων, του οικονομικού αυτού φορέα των Αποστράτων Αξιωματικών. Η χαριστική δε βολή, της ελλειμματικής κατάστασης που αντιμετωπίζει σήμερα το Μ.Τ.Σ. προήλθε από την κομματική απόφαση της τότε Κυβερνήσεως («της Αλλαγής»), ν’ αποκαταστήσει κομμουνιστές αντάρτες, που πολέμησαν εναντίον του Ελληνικού Στρατού, εις βάρος του Μ.Τ.Σ. χωρίς να έχει δικαίωμα προς τούτο
     Παραλλήλως ενέσκηψε και η λαίλαπα των «αποκαταστατικών» λεγομένων νόμων, με τους οποίους «παρήχθησαν» εκατοντάδες, για να μην πούμε χιλιάδες, στρατηγοί, λόγω... αντιστασιακής δράσης. Αν υπήρχαν τόσοι αντιστασιακοί, οι Απριλιανοί έπρεπε να ανατραπούν εντός ολίγων ωρών ή ημερών! Όλοι αυτοί έτρεξαν στο ΜΤΣ να πάρουν εφάπαξ, διαφορές προαγωγών κ.λπ. Ρήμαξαν το Ταμείο!
  Τις αποκαταστάσεις όμως αυτές δεν τις έκανε ο Στρατός, αλλά η Πολιτεία. Ρήμαξαν οι ….δημοκρατικές κυβερνήσεις το Ταμείο για να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να το στηρίξουν ούτε με μία δεκάρα. Η εκάστοτε στρατιωτική ηγεσία σιωπούσε. Η ληστεία με «αποκαταστάσεις» και «δικαιώσεις», κράτησε πολλά χρόνια. Η λεηλασία γνώρισε την ύψιστη ανθοφορία της την λαμπράν Σημιτική εποχή 1996-2004.
Το ΜΤΣ ήταν ιδιοκτήτης του 67% των μετοχών της Γενικής Τράπεζας (Γ.Τ.). Τα περισσότερα ακίνητά του ξεπουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής, όπως π.χ. το τεράστιο οικόπεδο που γειτνιάζει με την Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης (νυν ογκώδες συγκρότημα Τράπεζας Πειραιώς).
Τελικώς η Γενική τράπεζα μετετράπη σε τραπέζι γενικού… δημοκρατικού φαγοποτιού. Όπως αναφέρει το περιοδικό αποστράτων Θεσσαλονίκης «Μακεδονική Φλόγα», η σημερινή τραγική κατάσταση οφείλεται, εν πολλοίς, στην κακή και άφρονα διαχείριση και στο ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του Ταμείου. Επίσης, στην πώληση χωρίς κέρδος των μετοχών της Γενικής Τράπεζας που κατείχε το Ταμείο.
Η Τράπεζα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού ή κατά μερικούς «Η Τράπεζα των Στρατηγών», που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1937 με ίδια κεφάλαια δυστυχώς χάθηκε εξ’ ολοκλήρου για τα στελέχη του Στρατού Ξηράς και της ΕΛΑΣ. Προ 20ετίας το ΜΤΣ κατείχε το 67% των μετοχών της Γ. Τ., Το ποσοστό που ανήκει πλέον στο ΜΤΣ ανέρχεται, σύμφωνα με τη Φ.900/8/17-02-2011/ΜΤΣ, μόλις στο 0,4223% των μετοχών της τράπεζας και το μόνο που του έμεινε είναι η παρουσία 3 μελών του στο ΔΣ αυτής (γιατί άραγε;). 
     -Άρθρο στρατηγού Ιωάννη Μ. Ασλανίδη, Ηλ. Εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ, Αρ. φύλλου 1735, 20-21 Ιουνίου 2015.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου